Αποστολή εξετελέσθη! …Σώθηκε ο Μακρόν!

Λεπέν …το «δεκανίκι» τής μαρξιστικής Νέας Τάξης!

Στα συμβαίνοντα της Γαλλίας αποκαλύπτεται όλος ο σχεδιασμός τής Νέας Τάξης!

…Μας «δουλεύουν» οι μαρξιστές…

…Όταν ένα φύλλο μιας τράπουλας είναι εμφανώς φθαρμένο ή σημειωμένο, ολόκληρη η τράπουλα πάει στα σκουπίδια!!! …Δεν χρειάζεται να είναι κατεστραμμένα όλα τα φύλλα της για να καταστεί άχρηστη! …Αρκεί ένα να είναι τέτοιο κι αχρηστεύεται ολόκληρη, γιατί απλούστατα δεν μπορεί κανένα παιχνίδι να παιχθεί πλέον μ’ αυτήν. Γιατί; …Γιατί αλλάζουν τα δεδομένα του. Όλοι θα στηρίζουν τη στρατηγική τους επάνω σ’ αυτό το χαρτί. Όποιος έχει την ατυχία να πέσει αυτό το χαρτί στα χέρια του, θα γνωρίζει εκ των προτέρων ότι θα παίζει με μειονέκτημα …Θα παίζει μ’ ένα χαρτί λιγότερο και άπειρες επιλογές λιγότερες! …Οι πάντες θα τον περιμένουν όταν θ’ αναγκαστεί να παίξει το χαρτί που γνωρίζουν ότι έχει στην κατοχή του και δεν μπορεί είτε να το ξεφορτωθεί είτε να τους αιφνιδιάσει.

Αυτό ακριβώς βλέπουμε να συμβαίνει σήμερα στη Γαλλία. Το πολιτικό παιχνίδι στη Γαλλία γίνεται με «σημειωμένη» τράπουλα κι απλά ο κόσμος δεν το ξέρει. Αντιδρά και διαδηλώνει στους δρόμους, αλλά δεν ξέρει τι συμβαίνει …Τους «δουλεύουν» οι μαρξιστές τής Νέας Τάξης! …Μαρξιστής είναι ο εκλεκτός των τοκογλύφων Μακρόν και μαρξίστρια είναι και η ναζίστρια Λεπέν! …Σοσιαλιστής ο ένας, Εθνικοσοσιαλίστρια η άλλη!!! Την «ιδεολογία» τους προσπαθούν να σώσουν και γι’ αυτό δίνουν τη γνωστή «παράσταση». Είναι φανερό ότι τα αφεντικά τής Λέσχης Μπίλντερμπεργκ και των «ιδρυμάτων» τύπου WEF, βλέποντας τη γαλλική κοινωνία να ξεφεύγει από τον έλεγχό τους, έδωσαν εντολή στον φθαρμένο Μακρόν να παίξει το χαρτί τού «ναζιστικού» κι ακροδεξιού κινδύνου, για ν’ «ανανεωθεί» η πολιτική του ύπαρξη …Ν’ «αναζωογο­νηθεί» η «πεθαμένη» μαρξιστική «ελίτ» τής Γαλλίας και να πάρει «παράταση» μέχρι την επόμενη φορά.

Η Λεπέν είναι αυτό το «καμένο» χαρτί» τής γαλλικής πολιτικής, το οποίο οι μαρξιστές «παίζουν» πάντα όταν βρίσκονται σε δύσκολη θέση απέναντι στον γαλλικό λαό …Στην κυριολεξία «καμένο»! Όπως ένα «σημαδεμένο» χαρτί αχρηστεύει μια ολόκληρη τράπουλα, έτσι και μια «στιγματισμένη» ναζίστρια, η οποία δήθεν συμμετέχει στις δημοκρατικές διαδικασίες, καταστρέφει το πολιτικό παιχνίδι. Επί δεκαετίες τη διατηρούν —όπως παλαιότερα και τον πατέρα της— γι’ αυτού τού είδους το «στήσιμο» …Είναι το «χαρτί» που παίζει το σύστημα για να «εκτονώνεται» η «πίεση», η οποία απειλεί το πολιτικό σκηνικό με κατάρρευση. Όλα αυτά τα χρόνια υπάρχει και συντηρείται μόνον γιατί βοηθά τον φασισμό και την τυραννία αυτών που υποτίθεται πολεμά! Πώς τη χρησιμοποιούν; …Ως «φόβητρο» του λαού, για να τον «σπρώχνουν» εκεί όπου τους βολεύει …Να τον ξεγελούν και να κερδίζουν τις εκλογές και τις θέσεις εξουσίας!

«Σιγουράκι» είναι η Λεπέν για τέτοιου είδους παιχνίδια …Της δίνουν δημοσιότητα και την προωθούν, γιατί γνωρίζουν ότι ο χώρος της έχει ένα «ταβάνι» …ΠΟΤΕ δεν θα ξεπεράσει το 30%, όταν οι συνθήκες το ευνοήσουν! Οι ίδιοι άνθρωποι στη συνέχεια αυτό το ποσοστό —το οποίο οι ίδιοι της έδωσαν— θα το μετατρέψουν σε «συναγερμό» δημοκρατίας για την κοινωνία. Το αποτέλεσμα; …Θα συσπειρωθεί η κοινωνία εναντίον τής Λεπέν και ως γνωστόν το 70% είναι μεγαλύτερο από το 30%. Απλά πράγματα. Οποιοσδήποτε άλλος πολιτικός κι αν βρισκόταν στη θέση της, χωρίς να είναι «στιγματισμένος» ως ΝΑΖΙ, θα είχε αλλάξει τη γαλλική πολιτική ζωή μέσα σε λίγες ημέρες. Αυτό όμως είναι ανεπιθύμητο, γιατί οι «παίκτες» που ελέγχουν τη Γαλλία θέλουν να «παίζουν» με «σημαδεμένη» τράπουλα και σ’ αυτό ιδανική είναι η «στιγματισμένη» ναζίστρια Λεπέν!…

…Αυτό είναι που κάνουν σε κάθε εκλογική σύγκρουση οι κυρίαρχοι μαρξιστές του τελευ­ταίου αιώνα —και παντοκράτορες της Νέας Τάξης— …Παντού στον κόσμο —και όχι μόνον στη Γαλλία—! Παντού στον κόσμο με τον τρόπο αυτόν «βραχυκυκλώνουν» τη δημοκρατική διαδικασία και «μαντρώνουν» τον κόσμο. Παίζουν με «σημαδεμένη» τράπουλα. Βαστάνε πάντα στα «μανίκια» τους τα «σημαδεμένα» φύλλα τού ναζισμού και του κομμουνισμού, για να τα παίζουν όταν η οργή τού κόσμου αρχίζει να ξεχειλίζει. Απλό κόλπο είναι. Οι ίδιοι πουλάνε δημοκρατία και οι ίδιοι αντιπροσωπεύουν τους μεγάλους εχθρούς της. Από την εποχή τού Χίτλερ και της Λούξεμπουργκ ο μαρξισμός με τον τρόπο αυτόν κυριαρχεί απόλυτα μέσα στη Δημοκρατία. Έχει πιάσει τα «άκρα» των επιλογών που μπορεί να έχει ένας λαός και με αυτά τον κατευθύνει …Το εθνικοσοσιαλιστικό «άκρο» και το κομμουνιστικό! Αυτά τα «άκρα» είναι απολύτως φασιστικά και λειτουργούν ΠΑΝΤΑ υπό τον έλεγχο των κρυφών «διευθυντηρίων» τού μαρξισμού και των αρχών ασφαλείας όλων των κρατών που βρίσκονται υπό τον έλεγχό τους.

Το τρομερό τής υπόθεσης εδώ είναι το εξής: Η επιτυχία των μαρξιστών —οι οποίοι «πουλάνε» Δημοκρατία— έγκειται στο γεγονός ότι τα φασιστικά άκρα είναι δικά τους δημιουργήματα …Μαρξιστές είναι οι «επαγγελματίες» δημοκράτες και μαρξιστές είναι και οι φασίστες, οι οποίοι δήθεν απειλούν τη δημοκρατία. Το δικό τους δημιούργημα οι ίδιοι το έχουν μετατρέψει σε «μουντζούρη», που «στιγματίζει» αυτόν που το εκπροσωπεί. Αυτός ο ιδιόκτητος «μουτζούρης» τούς επιτρέπει να ελέγχουν τα πάντα χωρίς να φαίνονται. Λογικό είναι αυτό. Από τη στιγμή που αυτά τα «άκρα» είναι φασιστικά, δεν ελέγχονται από κανέναν για την κομματική τους λειτουργία και τη «διαφάνειά» τους. Το αποτέλεσμα είναι να βρίσκονται μόνιμα υπό την κηδεμονία και τον έλεγχο των ιδιοκτητών τους …Έναν έλεγχο, τον οποίο οι ίδιες οι ηγεσίες τον αποδέχονται, γιατί χάρη σ’ αυτόν τον έλεγχο των αφεντικών μπορούν οι ίδιοι και επιβιώνουν πολιτικά ως πρόσωπα.

Είναι δηλαδή εκβιαζόμενοι άνθρω­ποι, οι οποίοι ΔΕΝ πέφτουν θύματα κάποιων εχθρικών εκβιαστών! …Είναι άνθρωποι οι οποίοι ΕΠΙΘΥΜΟΥΝ οι ίδιοι να εκβιαστούν, για να καταλάβουν τις θέσεις τους —και ό,τι αυτό συνεπάγεται—. Με ελάχιστα προσόντα και αδιαφανείς διαδικασίες άνθρωποι του «περιθωρίου», με ανύπαρκτα προσόντα και ελάχιστη προσπάθεια, γίνονται «δημόσια» πρόσωπα κι απολαμβά­νουν μισθούς και προνόμια, γιατί ο υποτακτικός τους ρόλος βολεύει τα «αφεντικά» τους …Με πέντε «κραυγές», μερικά «κλισέ» και κάποιες ιδιόμορφες χειρονομίες παριστάνουν τις μετενσαρκώσεις τού Μουσολίνι, τού Χίτλερ ή του Στάλιν …Οι «σωτήρες» των μηδενικών προσόντων! …Αγράμματοι, άσχετοι και βίαιοι! Εξαιτίας αυτού του σχεδιασμού τα «άκρα» αυτά διατηρούνται από τα «αφεντικά» —και με τη σύμφωνη γνώμη των «στημένων» ηγεσιών τους— σ’ ένα μόνιμο καθεστώς «νόμιμης» ημιπαρανομίας! …«Νόμιμα» στον βαθμό που τους επιτρέπει να επιβιώνουν και «παράνομα» όταν πρέπει να δρομολογηθούν εξελίξεις! …ΤΟΣΟ ΟΣΟ!!!

Πώς λειτουργούν αυτά τα «άκρα»; Όταν το σύστημα βρίσκεται σε κατάσταση που δεν έχει πρόβλημα με την πολιτική του, αυτά τα «άκρα» αφήνονται στις «γωνιές» τους να «υπολειτουργούν», αλλά τα αφεντικά τους φροντίζουν πάντα ώστε αυτά να επιβιώνουν …Να υπάρχουν, αλλά και να μην ενοχλούν! Η εμφάνισή τους στο προσκήνιο γίνεται όταν υπάρχει πίεση και ανάγκη να παγιδευτεί ο λαός. Τότε οι διορισμένοι και οι εκβιαζόμενοι από το Παρακράτος φασίστες αρχίζουν κι «εμφανίζονται» να πρωταγωνιστούν στο προσκήνιο. Πώς όμως πρωταγωνιστούν; …«Ξεθάβονται» με κάποια προβοκάτσια ή κάποια δυναμική ενέργεια, η οποία τους προσδίδει δημοσιότητα. Ενισχύονται μέσω αυτής της δημοσιότητας, για να προκαλέσουν τα ένστικτα της κοινωνίας. Ενισχύονται, για να προκαλέσουν αντισυσπειρώσεις …Ενισχύονται, για να «μαντρωθεί» ο λαός …Ενισχύονται, για να μην μπορεί τη δυσαρέσκειά του ο λαός να την κάνει «καθολική» και να τη «μεταφράσει» με την ψήφο του σε σαρωτική αλλαγή των ηγεσιών …ΔΕΝ μπορεί να τη «μεταφράσει» σε αλλαγή πολιτικών! …Του εμφανίζουν έναν τεχνητό εχθρό κι επιβιώνουν οι ίδιοι ως το «μικρότερο κακό» …Του εμφανίζουν ένα τεχνητό «φόβητρο», το οποίο στην πραγματικότητα είναι δικό τους «οικόσιτο»!

Ο λαός αντιμετωπίζεται σαν ένα «θηρίο», που αυτοί το έχουν «δεμένο» και δεν του επιτρέπουν ν’ απελευθερωθεί. Μπορούν και το βασανίζουν και το εκμεταλλεύονται, γιατί γνωρίζουν μέχρι πού θα φτάσει η «αλυσίδα» με την οποία το έχουν «δεμένο». «Στέκονται» μπροστά του και το προκαλούν, γιατί ξέρουν ότι δεν μπορεί να τους φτάσει και να τους κατασπαράξει. Σ’ αυτήν την «παράσταση» είναι χρήσιμα τα «άκρα» και γι’ αυτό τα συντηρούν μόνιμα. Το κάθε «άκρο» λειτουργεί σαν ένα πακτωμένο «άγκιστρο», το οποίο αφήνει την «αλυσίδα» τής κοινωνικής δυσαρέσκειας να επεκταθεί μέχρι ένα ορισμένο σημείο και όχι παραπέρα! …Μοιρασμένα «κουκιά» είναι όλα! …Θέμα σχεδιασμού! …Κοινωνική «μηχανική»!

Ελέγχοντας τα «άκρα», μοιράζουν το σύνολο της κοινωνίας σε τρία μέρη …Τα «άκρα» των φασιστών και στη μέση «σάντουιτς» οι δημοκράτες! Τα «άκρα» γίνονται «βουκέντρες», που σπρώχνουν τον λαό κατά βούληση προς την πλευρά που εξυπηρετεί στο σύστημα. Αυτός ο σχεδιασμός των τριών «μερών» είναι που έχει επιβληθεί σε όλες τις χώρες …Δύο τεχνητά και ημιπαράνομα «άκρα» και στη μέση οι δημοκράτες! …Δύο καρφωμένοι «πάσσαλοι» δεξιά κι αριστερά και δύο «αλυσίδες» ίδιου μήκους στον «λαιμό» τού θηρίου. Προς όποια κατεύθυνση και να κατευθυνθεί το θηρίο, είναι υπολογισμένο το «μήκος» τής «αλυσίδας» που θα το σταματήσει. Υπό ομαλές συνθήκες το κάθε «άκρο» υπολειτουργεί στα όρια της επιβίωσης ενός 5-7 %, που πρέπει να έχει ένας «πάσσαλος» για να είναι ισχυρός. Από εκεί και πέρα, όταν αυτές οι συνθήκες πάψουν να είναι ομαλές, ενεργοποιούνται οι προβο­κατόρικες πολιτικές. Ανάλογα με την ιδεολογική «ταυτότητα» της υπό αμφισβήτησης πολιτικής ηγεσίας ενεργοποιείται το αντίστοιχο «άκρο». Όταν ενεργοποιηθεί αυτό το «άκρο», στην καλύτερη περίπτωση —και με τη λαϊκή αντίδραση στο έπακρο— δεν θα μπορέσει να ξεπεράσει ΠΟΤΕ ένα 30 %.

Πριν λοιπόν αυτή η αντίδραση «φουσκώσει» και τους «γκρεμίσει» από την εξουσία, το «φουσκώνουν» οι ίδιοι το παιχνίδι από το «άκρο» που τους απειλεί. Παίζουν το παιχνίδι των «αντιπυρικών» ζωνών. Βάζουν οι ίδιοι «φωτιά» στην κοινωνία, γνωρίζοντας ότι τα ένστικτα επιβίωσής της δεν θα επιτρέψουν σ’ αυτήν τη φωτιά να ξεπεράσει ένα 30% τού λαού. Πριν λοιπόν αρχίσει η κοινωνία —εξαιτίας μια κοινωνικής ή οικονομικής κρίσης— και «παράγει» από τα δικά της «παιδιά» τα δικά της «χαρτιά», βγάζουν οι ίδιοι τα δικά τους τα «σημαδεμένα». Πριν αρχίσουν δηλαδή οι εξυπνότεροι των ανθρώπων να αναλύουν κατα­στά­σεις και να προτείνουν λύσεις, οι οποίες θα τους εξασφαλίσουν την εξουσία εις βάρος των μαρξιστών, βγάζουν οι ίδιοι από τα «μανίκια» τους τούς «στιγματισμένους» φασίστες, για να «κάψουν» αυτά τα επιχειρήματα και να μην μπορούν οι δυσαρεστημένοι να τα μετατρέψουν σε εξουσία! …Κανείς δεν μπορεί να μιλήσει καλύτερα για τον «πατριωτισμό» από έναν εκπαιδευμένο ναζιστή και κανένας δεν μπορεί να μιλήσει καλύτερα για την «εργατιά» από έναν εκπαιδευμένο κομμουνιστή …Αυτή είναι η «αντιπυρική» ζώνη.

Οι ίδιοι βάζουν επικεφαλής τής αντίδρασης τους φασίστες τού άκρου που τους συμφέρει και τους οποίους μέχρι τότε τούς είχαν «παρκαρισμένους» για την ώρα ανάγκης. Αυτούς πριμοδοτούν με δημοσιότητα και βέβαια με «γενναιότητα», εφόσον είναι «στημένες» οι αρχές ασφαλείας που ελέγχουν τις κοινωνικές δράσεις. Αυτοί οι «γενναίοι» κι «ατρόμητοι» φασίστες μπαίνουν επικεφαλής των κοινωνικών αντιδράσεων, για να «καπελώσουν» εν τη γενέση της την κάθε αυθεντική λαϊκή αντίδραση. Κανένας απλός άνθρωπος δεν μπορεί ν’ ανταγωνιστεί σε «ατάκες» και «γενναιότητα» έναν επαγγελματία μαρξιστή φασίστα, ο οποίος εκπαιδεύεται σ’ αυτό το πράγμα. Αυτοί οι φασίστες ενισχύονται μέχρι να φτάσουν την αντίδραση στο σημείο εκείνο που θα μοιάζει «απειλητική» και άρα στο σημείο να ενεργοποιήσει τα ένστικτα των υπολοίπων! …Απλά πράγματα! …Απλή αριθμητική!

Με ελεγχόμενους ηγετίσκους τού υποκόσμου μετατρέπουν ένα μικρό μέρος τού λαού σε «απειλή», για να το υποτάξουν από την πλειοψηφία του. Ο λαός αυτοεξουδετερώνεται εφόσον η «στημένη» ηγεσία των φασιστών οδηγεί σε «εμφύλια» σύγκρουση. Το ίδιο «κόλπο» ακολουθείται απ’ όποια πλευρά κι αν εκδηλωθεί η απειλή. Εάν, για παράδειγμα, επικεφαλής μιας αντινεοταξίτικης πολιτικής γίνει ένας «στιγματισμένος» ΝΑΖΙ, στην καλύτερη περίπτωση θα φτάσει το 30%, γιατί θα ενεργοποιήσει τα ένστικτα των δημοκρατών πολιτών, οι οποίοι είναι η συντριπτική πλειοψηφία ενός λαού και η οποία φοβάται τους φασίστες. Εάν επικεφαλής μιας αντεργατικής κυβερνητικής πολιτικής γίνει ένας «στιγματισμένος» κομμουνιστής, στην καλύτερη περίπτωση θα φτάσει κι αυτός το 30%. Αυτό είναι το όριο. Δεν «φουσκώνει» παραπάνω, γιατί δεν αφήνεται να «φουσκώσει» —είτε από το σύστημα εξουσίας είτε από τους φόβους τού λαού—. Αυτό είναι το όριο της «αντιπυρικής» ζώνης!

Κατά τη διάρκεια του προηγούμενου αιώνα, όπου ο σχεδιασμός βασιζόταν στο σκληρό εθνικό κράτος, το βασικό «άγκιστρο» του μαρξιστικού σχεδιασμού ήταν τα κομμουνιστικά κόμματα. Τα ναζιστικά κόμματα δεν τα είχε ιδιαίτερη ανάγκη, γιατί τον εθνικισμό και τον πατριωτισμό τα «πουλούσε» το ίδιο το επίσημο κράτος! …Τα κομμουνιστικά κόμματα είχε ανάγκη, γιατί από την πλευρά των εργαζομένων διέτρεχε τον μεγαλύτερο κίνδυνο. Αυτά τα κόμματα χρησιμοποιούσε για φόβητρα του λαού, προκειμένου να τον ελέγχει και να συνεχίσει τις άδικες κι αντιλαϊκές πολιτικές, οι οποίες οδηγούσαν στην αντίδραση. Το ίδιο το μαρξιστικό παρακράτος ίδρυε κι ενίσχυε αυτά τα κόμματα για να ελέγχει τον λαό, όταν, εξυπηρετώντας τους πλούσιους και τους ισχυρούς, δυσαρεστούσε τις πλειοψηφίες των εργαζομένων …Τους κομμουνιστές χρησιμοποιούσε κυρίως ως φόβητρα, για να «μαντρώσει» τον λαό! Όταν όμως οι λαοί και τα κράτη μπήκαν στη μεταβιομηχανική εποχή και άρα στον υπερεθνικό σχεδιασμό, τα δεδομένα άλλαξαν. Το παιχνίδι παρέμεινε το ίδιο, άλλαξαν όμως τα «σημαδεμένα» χαρτιά που θα παίζονταν. Από τη στιγμή που οι διεθνιστικές ηγεσίες κινδύνευαν από τα εθνικά και πατριωτικά ένστικτα των λαών, από εκείνη την πλευρά έπρεπε να στήσουν την άμυνά. Δεν είχαν πλέον ανάγκη τους «στημένους» εργατοπατέρες, αλλά ανάγκη είχαν τους επίσης «στημένους» επαγγελματίες «πατριώτες»!

Οι διεθνιστές νεοταξίτες δεν έχουν λόγο για παράδειγμα να ενισχύσουν σήμερα στη Γαλλία το κομμουνιστικό «άγκιστρο» …Κοινή «ατζέντα» έχουν οι διεθνιστές κομμουνιστές με τους μαρξιστές νεοταξίτες. Τώρα το «άγκιστρο» που υπάρχει ανάγκη να ενισχυθεί είναι το ναζιστικό …Αυτό, το οποίο αντιπροσωπεύει το άκρο τής δεξιάς πλευράς …Αυτό, το οποίο αυθαίρετα αυτοαναγο­ρεύεται «προστάτης» των εθνικών δικαίων …«προστά­της» των ιερών και των οσίων τού έθνους. Αυτό το «παιχνίδι» βλέπουμε Live να «παίζεται» στη Γαλλία, την οποία η Νέα Τάξη πρέπει ΠΑΣΗ ΘΥΣΙΑ να ελέγξει! Η Γαλλία είναι ένα κράτος-«κλειδί» για τη Νέα Τάξη και ο έλεγχός της είναι απολύτως αναγκαίος για τους παγκοσμιοποιητές. Ακριβώς επει­­δή αυτό το κράτος πρέπει να ελεγχθεί πάση θυσία, το μαρξιστικό παρακράτος βγάζει στο προσκήνιο τα «εργαλεία» του. Η Λεπέν και ο Μελανσόν είναι «εργαλεία» τού γαλλικού παρακράτους, το οποίο σήμερα ελέγχεται από τους μαρξιστές τής Νέας Τάξης …Είναι «άγκιστρα», τα οποία χρησιμοποιούνται για να δώσουν την εξουσία εκεί που βολεύει η «αντισυσπείρωση». Αυτά τα «άγκιστρα» ενισχύουν, γιατί γνωρίζουν το «μήκος» τής «αλυσίδας» που είναι προσδεμένη σ’ αυτά.

Δίνουν στη «στιγματισμένη» Λεπέν τη δυνατότητα να πάει στον δεύτερο γύρο των εκλογών και στη συνέχεια την «αδειάζουν»! …Την κάνουν «ασυναγώνιστη» για να «κατανικήσει» όλα τα απλά παιδιά τού λαού που αντιδρούν —κι έχουν γνώση και ταλέντα— και τη βάζουν απέναντι στον «εκλεκτό» των μαρξιστών Μακρόν, για να χάσει την «παρτίδα»! «Σκουπίζουν» μ’ αυτήν όλους τους πραγματικά επικίνδυνους πολίτες κι ενισχύουν τους δικούς τους «εκλεκτούς». Χάρη σ’ αυτήν ΠΟΤΕ ο πατριωτικός χώρος στη Γαλλία δεν μπορεί να «παράγει» ικανά πολιτικά πρόσωπα ν’ απειλήσουν το μαρξιστικό κατεστημένο …ΔΕΝ μπορεί αυτός ο χώρος να κερδίσει την προεδρική θέση, ακόμα κι όταν η διεφθαρμένη σοσιαληστρική Αριστερά παραπαίει. Η εκλογική «επιτυχία» τής Λεπέν, δηλαδή, δεν θα ενισχύει τη δεξιά κοσμοαντίληψη …Θα ενισχύσει αυτούς που προκάλεσαν τα προβλήματα και θα «πουλήσουν» προστασία από τους φασίστες …Θα ανανεώσει τη δύναμη αυτών που οδήγησαν την κατάσταση στην «έκρηξη» και στην προκειμένη περίπτωση τον Μακρόν.

Ο «ξεδοντιασμένος» Μακρόν, εξαιτίας τής νίκης τής Λεπέν, θα ισχυροποιηθεί εκ νέου απ’ όλο το «φάσμα» τής Αριστεράς, για να νικήσει τη «Δεξιά». Θέμα χρόνου είναι να τον στηρίξουν οι κομμουνιστές για το «καλό» τής Δημοκρατίας! …Θέμα χρόνου είναι να γίνουν σύμμαχοί του αυτοί, οι οποίοι υποτίθεται ήταν εναντίον του και λίγους μήνες πριν είχαν «κάψει» τη Γαλλία εξαιτίας τού ασφαλιστικού νόμου. Η αριθμητική θα είναι μαζί του, γιατί όλα είναι μελετημένα από την αρχή τού σχεδιασμού που «βραχυκυκλώνει» τη Δημοκρατία. Πάντα αυτό συμβαίνει. Το ναζιστικό «άκρο» με την ενεργοποίησή του εμφανίζει στο προσκήνιο και τους «εξειδικευμένους» αντιναζιστές! Οι φασίστες τού ενός «άκρου», δηλαδή, φέρνουν στο προσκήνιο και τους φασίστες τού άλλου …Οι ναζιστές κουβαλάνε μαζί τους τη «σκιά» τους, που είναι οι κομμουνιστές! Η «επιτυχία» τής Λεπέν θα φέρει στην επιφάνεια και τον επίσης «στιγματισμένο» Μελανσόν …Αυτόν, ο οποίος «πουλάει» «εξειδίκευση» στην αντιναζιστική πολιτική, την οποία «έχει ανάγκη» η Δημοκρατία!

Μιλάμε για έναν σχεδιασμό ανίκητο. Πατάς την τσουγκράνα με το πόδι και σε χτυπάει στο κεφάλι. Πατάς τους φασίστες ναζιστές για να τους νικήσεις και φορτώνεσαι τους επίσης φασίστες κομουνιστές να σε «δουλεύουν». Ο λαός μόνιμα στη «μέση» να τον «δουλεύουν» οι φασίστες. Κερδισμένοι οι μαρξιστές τής «δημοκρατικής νομιμότητας», οι οποίοι θα του υπόσχονται ασφάλεια και προστασία από τα φασιστικά «άκρα» …Τα δικά τους ΙΔΙΟΚΤΗΤΑ «άκρα»! …Τα δικά τους «άκρα», τα οποία ελέγχουν οι ίδιοι και τα έχουν στρέψει εναντίον τού λαού με τα δικά τους μέσα. Αντιλαμ­βα­νό­μαστε λοιπόν ότι πολύ γρήγορα θ’ «αναζωο­γο­νη­θεί» ο Μακρόν σαν παρά­γοντας «σταθερό­τητας» και «δημοκρα­τίας» απέναντι στον ναζισμό. Ο «δημοκρά­της» κι ο «ευαίσθητος» απέναντι στη «λαίλα­πα» του ναζισμού …Απέναντι στους εθνικι­στές, τους ξενοφοβικούς, τους ομοφοβικούς, τους αντιεμβολιαστές, τους «ψεκα­σμέ­νους» …Μαζί του θ’ αναζωογονηθεί και όλος ο κομμουνι­στικός υπόκοσμος, που θα «βοηθήσει» τη δημοκρατία.

Η μόνη ιδιομορφία στη σημερινή κατάσταση στη Γαλλία σε σχέση με ομοειδείς καταστάσεις τού παρελθόντος έχει να κάνει με την ίδια τη Λεπέν. Έχει να κάνει με την προσωπική της «φθορά», η οποία ΔΕΝ μπορεί πλέον να κρυφτεί! …Έχει μεγάλη «έκθεση» στην ίδια τακτική κι ως εκ τούτου την απειλεί. Επειδή η «στιγματισμένη» Λεπέν έχει κουράσει κι έχει χρησιμοποιηθεί πολλές φορές για να σωθεί η μαρξιστική «ελίτ» τής Γαλλίας, κινδυνεύει ν’ αποκαλύψει τον σχεδιασμό. Γι’ αυτόν τον λόγο την τελευταία φορά που τους εξυπηρέτησε, δίνοντας τη «νίκη» στον ανύπαρκτο Μακρόν των τοκογλύφων, δήλωσε ότι θα αποσυρθεί από την πολιτική σκηνή. Εκτός κάποιου συγκλονιστικού απροόπτου είναι βέβαιο ότι θα αποσυρθεί στο εγγύς μέλλον. Αυτό όμως πρέπει να γίνει οργανωμένα, προκειμένου να μην καταστραφεί το ναζιστικό «κεφάλαιο» του μαρξιστικού σχεδιασμού και ταυτόχρονα να γίνει η ομαλή διαδοχή της. Άρα; …Άρα θα πρέπει αυτή, που έχει τον «μουτζούρη», να τον δώσει στον διάδοχό της! …Αυτή, που είναι «στιγματισμένη», θα πρέπει να «στιγματίσει» τον διάδοχό της! Πώς θα γίνει αυτό; …Με τον τρόπο που κάνουν οι γονείς τα «πάρτι» τής «ανεμοβλογιάς» …Βάζουν το «άρρωστο» παιδί να «κολλήσει» εκείνα τα παιδιά, τα οποία έχουν επιλεγεί να «νοσήσουν».

Αυτό ακριβώς συμβαίνει σήμερα στη Γαλλία. Για να μη χαθεί η «συνέχεια» του σχεδιασμού τους, εκμεταλλεύονται την «αρρώστια» τού «στιγματισμένου», για να δημιουργήσουν τον «στιγματισμένο» διάδοχό του. Επειδή θ’ αντικαταστήσουν το «σημαδεμένο» χαρτί, φροντίζουν να «σημαδέψουν» αυτό το οποίο θα μπει στη θέση του. Ενισχύουν έναν νέο ναζιστή ανύπαρκτων προσόντων —που πουλάει «νταηλίκι» κι «αντριλίκι»—, για να διαδεχθεί τη Λεπέν …Έναν πολιτικό πολύ νεαρής ηλικίας, γιατί ταιριάζει πιο πολύ στο ναζιστικό «προφίλ», το οποίο απαιτεί απειλές βίας για να είναι αποδοτικό …Έναν πολιτικό νεαρής ηλικίας, για να έχουν μπροστά τους πολλά χρόνια τις υπηρεσίες του και να μην χρειάζεται να τον αντικαταστήσουν …Να έχει τον χρόνο να προετοιμαστεί και ν’ αποκτήσει εμπειρίες, εφόσον η επιλογή του έγινε σε μια ηλικία που δεν έχει ΚΑΝΕΝΑ προσόν —όπως ταιριάζει στους ΝΑΖΙ φασίστες—! …Δημόσιο πρόσωπο με προσόντα κλητήρα, που σε ελάχιστα χρόνια θα έχει λύσει το βιοποριστικό του πρόβλημα για πάντα! …Ασυλία, βουλευτικοί μισθοί, συντάξεις, διασημότητα. Θα τους «χρωστάει» για την ταχύτατη εξέλιξή του και θα είναι έτοιμος ν’ ανταποδώσει όταν του το ζητήσουν.

Έτσι περνάει ο «στιγματισμός» από τη μία γενιά φασιστών στην άλλη. Είναι σαν να έχει ο αρχηγός πολιτικό «AIDS» και μεταφέρει τον «ιό» ως «χρίσμα» στον διάδοχό του. Τον μεταφέρει όμως δημοσίως και μπροστά στους πάντες, για να γνωρίζουν οι πάντες ότι έχει «κολλήσει» τη «νόσο» κι όχι απλά να το υποπτεύονται. Με αυτόν τον τρόπο οι ναζιστές δίνουν «χρίσματα» και «στίγματα» σε ναζιστές, όπως και οι κομμουνιστές κάνουν τα ίδια με τους κομμουνιστές! …ΜΙΑ ΦΟΡΑ ναζιστής, ΓΙΑ ΠΑΝΤΑ ναζιστής!!! …ΜΙΑ ΦΟΡΑ κομμουνιστής, ΓΙΑ ΠΑΝΤΑ κομμουνιστής! …γιατί αυτό είναι που βολεύει το σύστημα εξουσίας. Ακόμα κι αυτοί, τους οποίους συναναστρέφεται ένας ΝΑΖΙ ή κομμουνιστής ηγέτης, «καταγράφονται» ως ύποπτα στοιχεία. Αυτό είναι το κόλπο των μαρξιστών, για να «καπελώσουν» τη Δημοκρατία και τους δημοκράτες …και η Λεπέν ΕΙΝΑΙ ΜΑΡΞΙΣΤΡΙΑ !!!

Εάν ήταν στοιχειωδώς «καθαρή», και ήθελε να βοηθήσει τη Γαλλία, την οποία υποτίθεται αγαπά και θέλει να υπηρετήσει, θα έπρεπε όχι απλά ν’ αποσυρθεί οριστικά, αλλά και να πάψει να διατηρεί επαφές με νέους και ευέλπιδες πολιτικούς, γιατί απλούστατα τους «καίει»!!! …Και μόνον που τους συναναστρέφεται πολιτικά, τούς «καίει» και έτσι «καμένοι» μπαίνουν αυτοί στην πολική σκηνή κι αχρηστεύονται. Αυτό ακριβώς κάνει σήμερα η άθλια μαρξίστρια με τον Μπαρντελά —το πιο φρέσκο» υποτίθεται πολιτικό πρόσωπο στη Γαλλία—. Εάν προσέξει κάποιος τη συμπεριφορά τής Λεπέν απέναντι στον Μπαρντελά, θα καταλάβει ότι είναι εντελώς προβοκατόρικη. Κάνει τα ακριβώς αντίθετα από αυτά που πρέπει! …Τον «εκθέτει» με όλους τους τρόπους και με κάθε ευκαιρία. Όπως «κόλλησε» η ίδια τον «ιό» από τον «άρρωστο» πατέρα της, έτσι προσπαθεί κι αυτήν να κάνει με τον μελλοντικό διάδοχό της. Με τον τρόπο αυτόν το «βρώμικο» παρελθόν τής Γαλλίας προσπαθεί να διασφαλίσει τη «βρωμιά» τού μέλλοντος. Απλά είναι τα πράγματα. Λίγο να ψάξει κάποιος, θα δει ότι ο Μπαρντελά έχει τους ίδιους χρηματοδότες με τη Λεπέν και εάν ψάξει ακόμα πιο «βαθιά», θα δει ότι τα ίδια πρόσωπα χρηματοδοτούν και τον Μακρόν! …Μια «ωραία ατμόσφαιρα» …Μαρξιστική «ατμόσφαιρα» συνωμοτών και χαφιέδων!

Χωρίς κανένα κληρονομικό «χάρισμα», λοιπόν, εύκολο είναι να κάνει κάποιος τον προφήτη γι’ αυτά τα οποία θα συμβούν στη Γαλλία στο αμέσως επόμενο διάστημα. Η ναζίστρια Λεπέν θα «καθηλωθεί» στο όριο της «αλυσίδας» της και άρα στο περίπου 30%. Οι «υπόλοιποι» μαρξιστές —δημοκράτες και κομμουνιστές— θα προσπαθήσουν μετατρέψουν αυτό το ποσοστό σε «συναγερμό» τής Δημοκρατίας …Να το κάνουν αίτιο συσπείρωσης της «απέναντι» πλευράς. Οι ίδιοι θα βγουν στους δρόμους να δείξουν με τη βία ότι φοβούνται τη βία των ναζιστών! …Η «καλή» βία τού αριστερού «άκρου» θα καταγγείλει την «κακή» βία τού δεξιού! Η βία και ο φασισμός θα «ξεβράσουν» και πάλι τον Μελανσόν …Τον επίσης με «αλυσίδα» «δεμένο» κομμουνιστή. Και αυτός θα κάνει «πέτρα» την καρδιά του, για να σώσει τη Δημοκρατία, παρ’ όλο που πιστεύει στη δικτατορία τού προλεταριά­του …Να τη σώσει από τον ναζισμό, ο οποίος είναι η «εξειδίκευσή» του! Θα βάλει «νερό» στο «κρασί» του για το «καλό» τού λαού και θα συνεργαστεί με τον ανύπαρκτο Μακρόν.

Με τον τρόπο αυτόν ο τελευταίος και καταϊδρωμένος Μακρόν —απλά και μόνον επειδή δεν φορά την «αλυσίδα» τού «στιγματισμού»— θα εμφανιστεί σαν ο εκφραστής τού 70% των Γάλλων. Λογικό είναι αυτό, εφόσον είναι ο μόνος από τους τρεις πρωταγωνιστές των τριών «μεριδίων» που δεν φοράει επισήμως «αλυσίδα»! Ανανεωμένος με νέα «εντολή» να σώσει τη Δημοκρατία από τους ακροδεξιούς! Η μαρξίστρια φίλη του θα τον σώσει ως μαρξιστή και βέβαια θα επιτρέψει στον μαρξισμό να ελέγχει απόλυτα μια μεγάλη χώρα, όπως τη Γαλλία. Το μαρξιστικό «διευθυντήριο» της Μπίλντερμπεργκ και του WEF θα πρέπει να είναι ικανοποιημένο. Έδωσαν «παράταση» ζωής στον σχεδιασμό τους και δεν ξέφυγε η Γαλλία από τον έλεγχό τους. Οι Γάλλοι πολίτες απλώς θα πρέπει να καθαρίσουν τους δρόμους και ν’ αποκαταστήσουν τις σπασμένες τζαμαρίες του αγώνα τους …Μέχρι να ξαναχρειαστεί να το κάνουν!

Παναγιώτης Τραϊανού