Η μεγάλη «πόρνη» Βαβυλώνα «μέθυσε» και «πέφτει»!

Η Πατριαρχία «πεθαίνει» !!!…

…Η μεγάλη «πόρνη» Βαβυλώνα «μέθυσε» και «πέφτει»!

Εβραίοι, φεμινίστριες, ANTIFA, ΛΟΑΤΚΙ, βίζιτες, ζιγκολό, παιδεραστές και κτηνοβάτες είναι οι τελευταίοι της σύμμαχοι…

…Ημέρες «μετράμε» πριν το μεγάλο γεγονός, που θ’ αλλάξει την «πορεία» τής ανθρωπότητας!

Εδώ και χιλιάδες χρόνια η Πατριαρχία βασανίζει τους ανθρώπους. Κάνει λάθος όποιος την ταυτίζει με την «ανδροκρατία»! Η Πατριαρχία είναι ένα σύστημα, το οποίο υπηρετεί τους σχεδιασμούς συγκεκριμένων Πατέρων και όχι αυτούς τους ανδρών γενικότερα. Το γεγονός ότι αυτοί οι Πατέρες ήταν άνδρες, δεν σημαίνει ότι η Πατριαρχία έχει το δικό τους «φύλο». Απλά οι δημιουργοί της ήταν άνδρες, γιατί οι άνθρωποι έχουν φύλα και αυτό —όπως θα δούμε— είναι τελείως διαφορετικό και βέβαια άσχετο με τους στόχους της. Όσο κι αν αυτό που θα πούμε είναι παράξενο ή πρωτοφανές, στόχος τής πατριαρχίας —και τα μεγαλύτερα θύματά της— είναι οι άντρες και όχι οι γυναίκες! …Οι γυναίκες απλά χρησιμοποιούνται γι’ αυτόν τον στόχο, γιατί δεν θα μπορούσε να γίνει διαφορετικά …Οι γυναίκες είναι το «καρότο», για να «σέρνεις» τον άντρα εκεί όπου σε βολεύει!

Αυτό είναι σε γενικές γραμμές το «σενάριο» της Πατριαρχίας. Οι γυναίκες αδικούνται κατάφορα εδώ και αιώνες, αλλά οι ίδιες ΔΕΝ είναι ο στόχος αυτών που τις αδικούν. Αδικούνται, για ν’ αναπτύσσουν συγκεκριμένες συμπεριφορές, οι οποίες επηρεάζουν την «κίνηση» των ανδρών και οι οποίοι είναι ο πραγματικός στόχος! Αδικούνται, για να παρασύρουν τους άνδρες στη θυσία και αυτό είναι το απόλυτα χειρότερο που μπορεί να συμβεί σ’ έναν άνθρωπο! …Ό,τι ακριβώς συμβαίνει με τις οργανωμένες κτηνοτροφικές μονάδες, οι οποίες έχουν έναν σχεδιασμό που αποσκοπεί στην επίτευξη της απόλυτης παραγωγικής ικανότητας! …Εκεί όπου βασανίζονται οι αγελάδες από τις αλλεπάλληλες γεννήσεις και το καθημερινό άρμεγμα, αλλά τα αρσενικά μοσχάρια είναι εκείνα που πηγαίνουν στο σφαγείο!…

…Πραγματικά «διαβολικό» στη σύλληψή του! Κάποιοι «διαβολικοί» Πατέρες συνερ­γά­στηκαν με κάποιες «πλανεμένες» γυναίκες και ο κόσμος μπήκε στην «Κόλαση» —…για να συνδεθούμε λίγο και με το θεολογικό μέρος τής προέλευσης της Πατριαρχίας—. Η Πατριαρχία, δηλαδή, επιβλήθηκε στην ανθρωπότητα «άνωθεν» και ΔΕΝ υπήρξε επινόηση των απλών ανθρώπων! Είναι τόσο ακραίο, αφύσικο και βίαιο κοινωνικό φαινόμενο, που η εφαρμογή του δεν θα μπορούσε σε ΚΑΜΙΑ περίπτωση να είναι επιλογή των ανθρώπων! …ΔΕΝ είχαν τις δυνάμεις απλοί άνθρωποι να βάλουν την ανθρωπότητα σ’ αυτήν την αιματο­βαμμένη κι οδυνηρή «περιπέτεια»! …ΔΕΝ είχαν τις γνώσεις οι άνθρωποι να αδικήσουν τις γυναίκες, για να οδηγήσουν τους άνδρες στη «σφαγή»! …Μια ανώτερη ευφυία, σε συνεργασία με πραγματικά διεστραμμένους ανθρώπους, παγίδευσε την ανθρωπότητα σε μια περιπέτεια, της οποίας ούτε καν τα «ελατήρια» δεν μπορούμε να φανταστούμε!

Δεν θα αναλύσουμε περισσότερο τα περί τής ταυτότητας αυτών οι οποίοι επέβαλαν την Πατριαρχία και με ποια σκοπιμότητα το έκαναν, γιατί δεν είναι αυτό το αντικείμενο του κειμένου μας. Μας αρκεί στο σημείο αυτό να έχουμε στην άκρη του μυαλού μας ότι η Πατριαρχία ΔΕΝ είναι κάτι απλό! …ΔΕΝ είναι κάτι το οποίο αποτελεί μια φυσική συνέχεια στην ανθρώπινη εξέλιξη! …Η Πατριαρχία είναι τεχνητό δημιούργημα! Η Πατριαρχία υπήρξε ένα τεράστιο «άλμα» προς το χάος και ο άνθρωπος «σπρώχτηκε» βίαια, για να πραγματοποιήσει το «άλμα» αυτό! …Ένα «άλμα» τόσο σοκαριστικό, το οποίο αποτελεί μια μόνιμη οδυνηρή «ανάμνη­ση» της ανθρωπότητας, η οποία μεταφέ­ρεται από γενιά σε γενιά με το συμβάν τής μεγάλης «αμαρτίας» τού Αδάμ και της Εύας μπροστά στο Δένδρο τής Γνώσης! Το αντικείμενο του κειμένου μας είναι να καταλάβει ο αναγνώστης το πώς λειτουργεί αυτή η Πατρι­αρχία στην καθημερινό­τητά της και πώς παγιδεύει ΑΠΟΛΥΤΑ καί τα δύο φύλα τού ανθρώπινου είδους!

Οι «διαβολικοί» λοιπόν Πατέρες —στους οποίους αναφερθήκαμε— συνεργάστηκαν με κάποιες «αμαρτωλές» γυναίκες και από κοινού αγωνίστηκαν να επιβάλουν την Πατριαρχία στις γενιές των ανθρώπων που θ’ ακολουθούσαν. «Έφαγαν» το «μήλο» κάποιας μυστηριώ­δους γνώσης που τους «δόθηκε» και συμφώνησαν μεταξύ τους να πορευτούν μ’ έναν συγκεκριμένο τρόπο προς έναν συγκεκριμένο στόχο. Άνδρες και γυναίκες συνεργάστηκαν για την επίτευξη αυτού του στόχου και γι’ αυτόν τον λόγο είπαμε πιο πάνω ότι είναι λάθος να ταυτίζουμε την Πατριαρχία με την ανδροκρατία. Στην πραγματικότητα πιο ισχυρά είναι τα ερείσματα της Πατριαρχίας ανάμεσα στις γυναίκες παρά ανάμεσα στους άνδρες. Το μεγαλύτερο λάθος που μπορεί να κάνει κάποιος, ο οποίος θέλει να την πολεμήσει, είναι να «χτυπάει» τους άνδρες. Γιατί; …Γιατί χτυπάει τους λάθος ανθρώπους σ’ έναν πονηρό σχεδιασμό, ο οποίος εκμεταλλεύεται το λάθος αυτό!

Ο λόγος για τον οποίον η Πατριαρχία ΔΕΝ ανατρέπεται είναι ότι στηρίζει τη διαιώνισή της σε «προνόμια», τα οποία τα δίνει σ’ αυτούς που φαινομενικά στοχεύει να αδικήσει! Αδικεί τη γυναίκα, αλλά στηρίζεται σε νόμους που της δίνουν προνόμια! «Κυνηγά» τη γυναίκα, αλλά τον άνδρα «καταδιώκει»! Υποτάσσει τη γυναίκα, αλλά του άνδρα την ελευθερία επιδιώκει να στερήσει! «Ανταμείβει» τον άνδρα, αφού όμως πρώτα του τα έχει πάρει ΟΛΑ! Δίνει τη μεγάλη εξουσία στον άνδρα, αφού όμως πρώτα τον έχει υποτάξει στην εξουσία! Όλα γίνονται τόσο πονηρά και μπερδεμένα, που είναι αδύνατον χωρίς τις κατάλληλες γνώσεις να «ξεκλειδωθούν»! …Άλλον «χτυπάει» και άλλον θέλει να «τιμωρήσει» με τις συνέπειες που προκύπτουν από τις ενστικτώδεις αντιδράσεις του, οι οποίες ήταν εξ’ αρχής προβλέψιμες και βέβαια απολύτως «λάθος»! Εάν χτυπάς το «κοριτσάκι», για να φοβηθεί το «αγοράκι» και να πηδήξει μόνο του από το «παράθυρο», είναι πολύ έξυπνο, εάν ήθελες εξ’ αρχής να το πετάξεις από το «παράθυρο», αλλά δεν μπορούσες να το πιάσεις.

Είναι τόσο έξυπνα στημένη η Πατριαρχία, που, όσο κι αν προσπαθεί κάποιος, δεν μπορεί να την ανατρέψει με την αντίδραση. Είναι σαν μια θηλιά που, όσο πιο πολύ αντιδράς, τόσο πιο πολύ αυτή σφίγγει …Είναι μια «θηλιά» στον λαιμό τής ανθρω­πότητας, που, όσο περισσότερο αυτή αντιστέκεται και αντιδρά, τόσο πιο πολύ τη «σφίγγει» και πονά. Εάν δηλαδή σήμερα θεωρούμε ότι ζούμε στην εποχή τής απόλυτης ελευθερίας και χειρα­φέ­τησης των γυναικών, τότε μπο­ρούμε να είμαστε σίγουροι ότι η Πατριαρχία είναι πιο ισχυρή από ποτέ!!! Εάν έχουν καταλάβει τα πιο υψηλά πόστα τής εξουσίας της οι γυναίκες, τότε μπορούμε να είμαστε σίγουροι ότι έχει λάβει την απόλυτη δύναμή της. Εάν οι πιο φανατικοί του πολέμιοι είναι οι φεμινίστριες, τότε μπορούμε να πούμε ότι αυτές είναι με διαφορά ο πιο ισχυρός σύμμαχος που είχε ποτέ! …Αυτές, οι οποίες βγαίνουν ανοικτά και πολεμάνε με την απόλυτη αυτα­πάρνηση την Πατριαρχία, είναι εκείνες που τη «θωρακίζουν»!

…Δεν υπάρχει πιο έξυπνα στημένη παγίδα απ’ αυτήν! …Όλο το μυστικό της βρίσκεται στον σχεδιασμό της …Έναν σχεδιασμό, ο οποίος δεν δείχνει ποτέ τα αδύνατά του σημεία και παρασέρνει τον άνθρωπο σε λάθος ενέργειες. Κάνει τον ευφυή άνθρωπο να φέρεται σαν παράλογος …Κάνει τον έξυπνο άνθρωπο να πέφτει σ’ έναν γκρεμό και να τραβά με πάθος τα μαλλιά του για ν’ αποφύγει την πτώση …Να τρελαίνεται από τον πόνο κι όμως να μην αλλάζει την τακτική του …Να «πέφτει» και να συνεχίζει να τραβάει τα μαλλιά του μέχρι αιμορραγίας. Αυτό γίνεται γιατί το σύστημα γνωρίζει ακριβώς τα χαρακτηριστικά τού ανθρώπινου είδους …Γνωρίζει ότι μπορεί με τη διαχείριση του γυναικείου φύλου να «σέρνει» τον ανδρικό πληθυσμό εκεί όπου το βολεύει, με την απολυτότητα που το κάνει κάποιος με την τροφή των θηρίων! …Όπου τοποθετεί το πιάτο με το φαγητό τους, εκεί θα πάνε χωρίς αντίδραση κι αυτά.

Αυτό ακριβώς είναι το ζητούμενο για την εξουσία, η οποία προσπαθεί να επιβληθεί στους ανθρώπους. Το σύστημα δεν μπορούσε να το κάνει αυτό απ’ ευθείας με τους άνδρες, αλλά μόνον μέσω των γυναικών! Γιατί; …Γιατί αυτές ήταν εύκολα ελεγχόμενες! Όχι επειδή είναι πιο κουτές ή αφελείς από τους άνδρες, αλλά επειδή έχουν επιπλέον ανάγκες να σκεφτούν για το πώς θα τις καλύψουν. Ως γνωστόν, η ανάγκη είναι αυτή που αναγκάζει τους ανθρώπους να κάνουν συμβιβασμούς και σ’ αυτήν την περίπτωση η ανάγκη των γυναικών έγινε ένας «βρόχος» στο λαιμό τους, που επέτρεπε στο σύστημα να τις «σέρνει» εκεί όπου το βολεύει. Σε αυτήν την ανάγκη της τη βοηθά «ύπουλα» και, αποκτώντας την εμπιστοσύνη της, εξασφαλίζει τη συμμαχία της και μπορεί και τη «σέρνει». Ποια ήταν αυτή η τόσο μεγάλη ανάγκη; …Ήταν η ανάγκη της να διασφαλίσει το μέλλον των απογόνων της! …Η ανάγκη της που είναι ανίκητη, γιατί συνδέεται με το τρομερότερο ανθρώπινο ένστικτο, το οποίο είναι αυτό της αναπαραγωγής! …Η ανάγκη ολόκληρης της ανθρωπότητας για την επιβίωση τους είδους της …και την οποία «φορτώνεται» εξ’ ολοκλήρου η γυναίκα!

Η γυναίκα, δηλαδή, «φορτώνεται» εξ’ ολοκλήρου τη μεγαλύτερη ανθρώπινη ανάγκη και πρέπει ν’ «αντέξει» αυτό το κολοσσιαίο «βάρος» για λογαριασμό όλων. Η γυναίκα —από τότε που γεννιέται— κουβαλάει μέσα της αυτήν την «αποστολή». Από τότε που είναι ένα μικρό κοριτσάκι γνωρίζει ότι θα κουβαλήσει η ίδια το «βάρος» τής επόμενης γενιάς των ανθρώπων, έστω κι αν αυτό είναι το βάρος τού δικού της παιδιού. Το κάνει με χαρά κι απόλυτη αυταπάρνηση, αλλά αυτό δεν μειώνει ούτε την ευθύνη ούτε το βάρος τού καθήκοντός της. Τι σημασία έχει αυτό το οποίο λέμε; …Έχει μεγάλη σημασία, γιατί, μπαίνοντας το κορίτσι στον κόσμο των ενηλίκων, θα πρέπει ν’ αποφασίσει για τη ζωή της με βάση επιπλέον παραμέτρους και όχι μόνον ως γυναίκα με βάση την προσωπική της ευχαρίστηση και ευτυχία.

Αυτές οι επιπλέον παράμετροι, οι οποίες επηρεάζουν τις αποφάσεις της —ακόμα και εις βάρος τής δικής της ευχαρίστησης και ευτυχίας—, έχουν σχέση με το «φορτίο» που κουβαλά. Κάθε φορά που βρίσκεται σ’ ένα «σταυροδρόμι» επιλογών, θα πρέπει ν’ αποφασίζει όχι μόνον για τον εαυτό της, αλλά και για το παιδί της —ακόμα και πριν καν αυτό γεννηθεί—! …Θα πρέπει να εξετάζει εάν αυτό το οποίο θα επιλέξει δεν συμφέρει μόνον την ίδια αλλά και το παιδί το οποίο σε κάποια στιγμή θα φέρει στον κόσμο. Όταν η πιο σημαντική απόφαση στη ζωή τής γυναίκας είναι αυτή της επιλογής τού άνδρα με τον οποίο θα κάνει οικογένεια —και άρα και το παιδί της—, αντιλαμβανόμαστε ότι τα πράγματα είναι πολύ σοβαρά. Κάθε φορά λοιπόν που έρχεται αντιμέτωπη με το φλερτ ενός άνδρα, η αμέσως δεύτερη σκέψη της —απ’ το ότι αυτός της αρέσει— είναι «εάν αυτός μπορεί» να γίνει ο πατέρας τού παιδιού της …Αμέσως! …Όχι αργότερα! …Την ίδια στιγμή!

Αυτή η δεύτερη στη σειρά σκέψη είναι εκείνη που την «ξεκλειδώνει» και παραδίδεται στον άνδρα …ΔΕΝ αρκεί να της αρέσει ένας άνδρας, για να του «παραδοθεί» …ΔΕΝ μπορεί η γυναίκα να μη βάλει την παράμετρο-«παιδί» σε κάθε «επαφή» της με το αντίθετο φύλο και τις μελλοντικές προοπτι­κές αυτής της επαφής …ΔΕΝ υπάρχει μέσα στο μυαλό τής γυναίκας απλά η ευχαρίστηση για τον εαυτό της …Πάντα αυτή η ευχαρίστηση πρέπει να έχει μια «προοπτική», ώστε εκεί κάπου να μπει και το παιδί της. Εάν δεν το κάνει αυτό, αισθάνεται ενοχές, εφόσον θεωρεί ότι το «προδίδει» που δεν το σκέφτεται. Άρα; …Άρα η γυναίκα —ακόμα και χωρίς την παραμικρή προηγούμενη ερωτική εμπειρία— έχει κάποια ελάχιστα όρια όταν καλείται να επιλέξει σύντροφο …Έχει φίλτρα, τα οποία έχουν και την οικονομική τους διάσταση …Υποχρεωτικά! …Λόγω φύσης! …Λόγω ρόλου! Όσο κι αν κάποιοι ή κάποιες αυτό δεν το δέχονται, αυτό πάντα ισχύει. Όσο κι αν κάποιοι ή κάποιες αυτό το κατηγορούν σαν κουτοπονηριά και ωφελιμισμό, αυτό είναι κάτι που έχει δοθεί από τη φύση για την ασφάλεια του ανθρώπινου είδους!

Τι σημαίνει πρακτικά αυτό; …Ότι η γυναίκα έχει εξ’ ορισμού περιορισμούς και όρια στις αποφάσεις της. Έχει κάποια ελάχιστα όρια, τα οποία δεν μπορεί να παραβιάσει, για να καλύψει μόνον τις δικές της ανάγκες. Δεν μπορεί, για παράδειγμα, ν’ αποφασίσει να δώσει στο παιδί της χειρότερες συνθήκες διαβίωσης απ’ αυτές που βίωσε η ίδια —και τις οποίες γνωρίζει—. Αυτό σημαίνει ότι η γυναίκα στη λειτουργία της μέσα στην κοινωνία έχει μια μυωπικού τύπου «όραση». Όπως, για παράδειγμα, ένας μύωπας δεν βλέπει καλά μακριά, η γυναίκα «δεν βλέπει χαμηλά»! …Λειτουργεί σαν να έχει περιοριστικές «παρωπίδες» …Απλά οι «παρωπίδες» της δεν την εμποδίζουν να «βλέπει» δεξιά ή αριστερά, αλλά την εμποδίζουν να «βλέπει» «κάτω» από το επίπεδο των ματιών της. Η γυναίκα, δηλαδή, στη χειρότερη γι’ αυτήν περίπτωση θα επιλέξει έναν άνδρα, ο οποίος με τις οικονομικές του δυνατότητες θα προσφέρει στα παιδιά της τουλάχιστον την ίδια ζωή μ’ αυτήν που έζησε η ίδια. Αυτό είναι το κατώτατο όριό της …Η χειρότερη περίπτωση που θα της τύχει και είναι αυτήν που θα θεωρεί ότι θα συμβιβαστεί. Σε όλες τις άλλες περιπτώσεις «βλέπει» ΜΟΝΟΝ προς τα «επάνω» …Προς τα «επάνω» δεν έχει κανέναν περιορισμό …Από τον λίγο πλουσιότερο γόνο της γειτονιάς μέχρι τον Υιό τού Θεού οι πάντες βρίσκονται στο πεδίο τής «όρασής» της. ΟΛΕΣ οι γυναίκες, ανεξαρτήτως προσόντων, ομορφιάς ή πλούτου, «στοχεύουν» σε ΟΛΗ τη μερίδα των ανδρών που βρίσκονται πιο «πάνω» από τις ίδιες …Τους από «κάτω» ΔΕΝ τους «βλέπουν» καν!

Ποιος δεν έχει ακούσει τη γνωστή φράση των γυναικών: «Δεν υπάρχουν πλέον άνδρες εκεί έξω»! Αυτό μπορεί να το πει μια γυναίκα ακόμα κι αν βρίσκεται μόνη της σ’ ένα στάδιο γεμάτο με άνδρες, του οποίου οι κερκίδες «γλιστράνε» από τεστοστερόνη! …Μπορεί να το πει μια γυναίκα μόνη, η οποία ψάχνει άνδρα και δίπλα της αλαλάζουν αρσενικά με φανερά συμπτώματα σεξουαλικής στέρησης! Γιατί το λέει αυτό; Λέει ψέματα; Υπερβάλει; …Όχι βέβαια! …Την αλήθεια λέει! Την αλήθεια, όμως, που αφορά την ίδια. Δεν αντιλαμβάνεται τους άνδρες γύρω της, γιατί απλούστατα δεν τους «βλέπει»! Εάν έχει στο μυαλό της κάποια συγκεκριμένα προσόντα για τις προδιαγραφές τού άνδρα, όλοι αυτοί απλά ΔΕΝ υπάρχουν! …Είτε τους «βλέπει» όλους αυτούς είτε «βλέπει» μοσχάρια στο λιβάδι να βόσκουν, είναι το ίδιο και το αυτό! …Δεν θα επιτρέψει σε ΚΑΝΕΝΑΝ από αυτούς να την πλησιάσει και να τη φλερτάρει. Θα γυρίσει στο σπίτι της μόνη της και θα συνεχίσει να έχει αυτήν την άποψη. Αυτό είναι το κατόρθωμα της Πατριαρχίας!!! …«Παίζει» με τα χαρακτηριστικά των φύλων και ρυθμίζει τις συμπεριφορές τους με τον τρόπο που συμφέρουν την εξουσία!

Έχει ανάγκη να το κάνει αυτό η Πατριαρχία, γιατί, ως σύστημα κοινωνικής λειτουργίας, είναι μια μη-φυσική κατάσταση. Η Πατριαρχία αποτελεί «επέμβαση στη λειτουργία τής φύσης» και η φύση συνήθως λειτουργεί με τον ίδιο —και απόλυτα όμοιο— τρόπο σε ΟΛΑ τα επίπεδα! Η φύση, όταν προσδίδει ένα χαρακτηριστικό, το οποίο είναι εμφανές και είναι ιδιαίτερο, δημιουργεί ταυτόχρονα και τις συνθήκες για να μην μετατρέπεται αυτό σε πρόβλημα …Να παραμένει μια χρήσιμη ιδιομορφία και να μην γίνεται «αναπηρία». Στην περίπτωση αυτήν η φύση έδωσε αυτήν τη χρήσιμη «πρεσβυωπία» στη γυναίκα, για να της προσδώσει προσήλωση στον ιερό της ρόλο! …αλλά, ταυτόχρονα, για να μην δημιουργεί η «πρεσβυωπία» αυτή πρόβλημα στον ανδρικό πληθυσμό —και άρα και στην ίδια τη γυναίκα—, την έκανε πιο μικρόσωμη από τον άνδρα! …Έδωσε στη γυναίκα αυτήν την «πρεσβυ­ω­πική» τάση, για να μην την επηρεάζει απόλυτα ένα «θολό» παρόν και να βλέπει «καθαρά» ένα πιο μακρινό μέλλον —φροντίζοντας ταυτόχρονα να μην μετατραπεί αυτό σε πρόβλημα του ανθρώπινου είδους— …Στην πραγματικότητα έδωσε απλά ένα επιπλέον «όπλο» σ’ αυτές, οι οποίες φέρουν το βάρος των αποφά­σεων που αφορούν τις επόμενες γενιές! …Αυτές, οι οποίες πρέπει να επιθυμούν να διαλέγουν πάντα το καλύτερο …με απόλυτο όριο του συμβιβασμού τους τη στασιμό­τητα, αλλά ποτέ την οπισθο­δρόμηση!

Αυτήν την «πρεσβυωπία» την προσέδωσε η φύση στη γυναίκα, για να εξασφαλίσει την επιβίωση στο ανθρώπινο είδος …Να του δώσει άγρια ένστικτα επιβίωσης, ώστε να μην κινδυνεύει με εξάλειψη …Να δημιουργήσει ανθρώπους, οι οποίοι θα αντιστέκονται μόνιμα και με αυταπάρνηση στην απλή ευχαρίστηση ή την ηδονή, όταν αυτή απειλεί την ουσία τής ανθρώπινης ύπαρξης. Επιπλέον, μέσω αυτού του χαρακτηριστικού τής γυναίκας, προσέδωσε στην ανθρωπότητα και μια επιπλέον φυσική «τάση» για πρόοδο και ανάπτυξη. Τα «θέλω» των γυναικών «σπρώχνουν» την ανθρωπότητα στην πρόοδο, εφόσον αναγκάζουν τους άνδρες να δημιουργήσουν για να τις ικανοποιήσουν. Ταυτόχρονα, για να προστατεύσει την κοινωνία απ’ αυτήν την «ιδιόμορφη» «ρύθμιση», την «εξομάλυνε» με κάποια επιπλέον ιδιαίτερα χαρακτηριστικά που προσέδωσε στη γυναίκα.

Συμβαίνει δηλαδή αυτό που αναφέραμε πιο πάνω. Σε φυσιολογικές συνθήκες, η γυναίκα είναι κατά μέσο όρο πιο «κοντή» από τον άνδρα …Πιο κοντή στο σώμα και πιο «κοντή» σε φυσικές και πνευματικές ικανότητες —με τις εξαιρέσεις απλά να επιβεβαιώνουν τον κανόνα—. Αυτό, όμως, ΔΕΝ έγινε γιατί υπάρχει αδικία! …Αυτό έγινε για να εξουδετερωθεί η θεμελιώδης για την επιβίωση της ανθρωπό­τητας «ρύθμιση» στην οποία αναφερθήκαμε. Έκανε η φύση τη γυναίκα πιο «κοντή», για να της χαρίσει τη «θέα» ΟΛΩΝ των ανδρών! …ΟΛΟΙ οι άνδρες μπορούν να καλύψουν τις ανάγκες μιας γυναίκας, εάν δεν μπουν ανάμεσά τους άλλες «μη-φυσικοί» παράμετροι! …ΟΛΟΙ οι άνδρες τού περιβάλλοντός της μπορούν να γίνουν οι «πρίγκιπές» της και με τον «όγκο» τους να της προσφέρουν την αίσθηση της ασφάλειας και άρα την εγγύηση που έχει ανάγκη για να γεννήσει χωρίς φόβο τα παιδιά της.

Οι άντρες από την πλευρά τους —και πάλι για την εύρυθμη λειτουργία τής ανθρώπινης κοινωνίας— δεν έχουν κανενός τέτοιου είδους περιορισμό …Έχουν «ανοικτό» πεδίο στην «όραση» τους —άσχετα αν οι μητέρες τους με τα «αετίσια» μάτια θεωρούν ότι τα αρσενικά παιδιά τους δεν «βλέπουν» κατά μέσο όρο πιο «μακριά» από τους δεκαπέντε πόντους …κι ως εκ τούτου έχουν την ανάγκη τους—. Ο άνδρας σε γενικές γραμμές είναι ελεύθερος να κάνει επιλογές και να παίρνει αποφάσεις με μόνο κριτήριό του την ευχαρί­στησή του, τη στιγμή που η γυναίκα έχει και την επιπλέον υποχρέωση να σκεφτεί και το «σπλάχνο» της που κάποτε θα φέρει στον κόσμο και για το οποίο πρέπει εξ’ αρχής να μεριμνήσει.

Ο άνδρας έχει μια όραση απολύτως ελεύθερη και «βλέπει» —και άρα «τσεκάρει»— ΟΛΕΣ τις γυναίκες που υπάρχουν γύρω του, ενώ η γυναίκα «βλέπει» μόνον αυτούς που βρίσκονται «πάνω» από το επίπεδο των «ματιών» της. Αυτό σημαίνει πως ΟΛΟΙ οι άνδρες —από τον πιο πλούσιο μέχρι τον πιο φτωχό— «βλέπουν» ΟΛΕΣ τις γυναίκες ως πιθανές συντρόφους τους —με μόνο κριτήριο το γούστο τους— …Ένα κριτήριο αρχικό, το οποίο εύκολα μπορεί να γίνει τελικό! Ως εκ τούτου, από την πιο πλούσια πριγκίπισσα μέχρι τη φτωχούλα γειτόνισσα που εργάζεται στο μπακάλικο της πλατείας, ΟΛΕΣ οι γυναίκες έχουν τα προσόντα να είναι υποψήφιες σύντροφοι για ΟΛΟΥΣ τους άνδρες …Από τον πρώτο μέχρι τον τελευταίο! …Ό,τι λείπει από την «πριγκίπισσα», ο άνδρας δεν έχει πρόβλημα να το συμπληρώσει ο ίδιος με τα δικά του μέσα!

Αυτό, όπως αντιλαμβανόμαστε, τον διαφοροποιεί ριζικά από τη γυναίκα. Αυτό είναι κάτι που ΔΕΝ συμβαίνει με τη γυναίκα! …Η γυναίκα, επειδή «βλέπει» μόνον «πάνω» από το επίπεδο των «ματιών» της, εξαιρεί μεγάλες ομάδες ανδρών από τη θέση των υποψηφίων συντρόφων! Αναζητεί κι αυτή τον σύντροφό της με βάση το γούστο της, αλλά, κάθε φορά που κάτι τραβάει την προσοχή της, «επανεξετάζεται» η επιλογή της με βάση τα κριτήρια που αναφέραμε …Το αρχικό της κριτήριο ΔΕΝ γίνεται αυτόματα τελικό! …Το αρχικό κριτήριο είναι για να «ξεκινήσει» μια διαδικασία και όχι για να τελειώσει! …Πρέπει το ωραίο να είναι ταυτόχρονα και πιο «ψηλό» από την ίδια! …Πρέπει το ωραίο να είναι πιο ισχυρό και πιο πλούσιο από την ίδια! …Τουλάχιστον στην ίδια οικονομική κατάσταση με την ίδια!

Η γυναίκα ΔΕΝ μπορεί να λειτουρ­γήσει όπως ο άνδρας! …Δεν θέλει —ακόμα κι αν μπορεί— να «ανεβάσει» τον άνδρα «επίπεδο» με τα δικά της μέσα. Ακόμα κι αν έχει τις δυνατότητες να το κάνει αυτό, δεν είναι διατεθειμένη να καταθέσει η ίδια τα όσα λείπουν στον ωραίο άνδρα, για να γίνει ο «ψηλός» «πρίγκιπάς» της …Δεν είναι διατεθειμένη να δώσει κάτι, το οποίο θεωρεί ότι οφείλει να το μοιραστεί μόνον με τα παιδιά της. Ακόμα κι αν είναι έτοιμη να «φιλήσει» έναν «βάτραχο», θα το κάνει μόνον εάν ελπίζει ότι πίσω του κρύβεται ένας πρίγκιπας, ο οποίος απλά δεν φαίνεται πως είναι τέτοιος …Πρίγκιπας αφ’ εαυτού του και όχι ένας βάτραχος, που θα πρέπει η ίδια να τον κάνει τέτοιο! Απλά πράγματα …Η φτωχή γυναίκα, η οποία παντρεύεται έναν πλούσιο, την επόμενη ημέρα είναι πλούσια και η ίδια …Ο φτωχός άνδρας, ο οποίος παντρεύεται μια πλούσια γυναίκα, παραμένει φτωχός, που απλά ζει πλούσια λόγω συγκατοίκησης με την πλούσια.

ΑΚΡΙΒΩΣ στο σημείο αυτό παίζει τον ύπουλο ρόλο του το «διαβολικό» πατριαρχικό σύστημα. Το σύστημα, το οποίο με «ύπουλο» τρόπο και στο όνομα της δήθεν βοήθειας προσέγγισε τη γυναίκα και την έκανε σύμμαχό του, για να τη «δέσει» στα συμφέροντά του. Αυτό, το οποίο η φύση —για την τέλεια λειτουργία της— το έκανε «πιο κοντό», η Πατριαρχία το έκανε τεχνητά «πιο ψηλό»! …Αφύσικα «ψηλό»! …και αυτό, όπως είναι φυσικό, δημιουργεί αφύσικες καταστάσεις! …και αυτό είναι που προκαλεί την επιθυμητή για την Πατριαρχία δυσλειτουργία! Την ιδιαιτερότητα, δηλαδή, την οποία δημιούργησε η φύση για την ομαλή της λειτουργία, η Πατριαρχία, με την αλλαγή των γενικών συνθηκών, τη μετέ­τρεψε σε «αναπηρία» …Χάλασε δηλαδή τον ρυθμιστικό σχεδιασμό ασφάλειας τής φύσης …Κατέστρεψε τις ασφαλιστικές δικλείδες τής ανθρώπινης φύσης. Με μια ασήμαντη επέμβαση —η οποία ούτε καν φαίνεται— κατέστρεψε τη λειτουργία μιας τεράστιας «μηχανής». Με ένα μικρό «βραχυκύκλωμα» την έκανε προβληματική!

Για να το καταλάβει κάποιος αυτό, θα πρέπει να γνωρίζει πώς είναι δυνατόν με εξωτερικές επεμβάσεις να αλλάξουν οι ανθρώπινες συμπεριφορές. Γνωρίζοντας δηλαδή τις διαφορές που υπάρχουν ανάμεσα στα δύο φύλα τού ανθρώπινου είδους, μπορεί κάποιος να καταλάβει πού μπορεί να υπάρξει επέμβαση, ώστε αυτές είτε να μεγαλώσουν είτε να εξαφανιστούν, με αποτέλεσμα να χαθεί η τελειότητα του φυσικού σχεδιασμού. Αυτό ακριβώς είναι όλο το μυστικό! Το σύστημα της Πατριαρχίας γνωρίζει τα μυστικά των δύο φύλων και εκεί όπου πρέπει να υπάρχει κενό το «γεμίζει» …και εκεί όπου πρέπει να είναι συμπαγές το «διαβρώνει». Τα πάντα στηρίζονται στο γεγονός ότι, ενώ οι άνθρωποι είναι κατά κανόνα όμοιοι μεταξύ τους, τα δύο ανθρώπινα φύλα ΔΕΝ είναι! …Ο άνδρας και η γυναίκα είναι «οχήματα» που έχουν διαφορετικά χαρακτηριστικά, γιατί —ως όντα— έχουν αναλάβει διαφορετικές υποχρεώσεις!

Στα κείμενά μας συνηθίζουμε να δίνουμε παραδείγματα, για να καταστήσουμε απόλυτα κατανοητά —με τον πιο απλό κι εύκολο τρόπο— αυτά τα οποία αναλύουμε. Σ’ αυτήν την περίπτωση θα κάνουμε το ίδιο, αλλά το παράδειγμά μας θα το πάρουμε από έναν άλλο χώρο, ο οποίος φαινομενικά δεν είναι και τόσο συμβατός με τη θεματολογία μας. Όσο κι αν αυτό φανεί παράξενο, την εσκεμμένη δυσλειτουργία που προκάλεσε το πατριαρχικό σύστημα, εκμεταλλευόμενο τα φυσικά χαρακτηριστικά τής γυναίκας, μπορεί να την καταλάβει κάποιος τέλεια μ’ ένα απλό παράδειγμα, το οποίο δεν έχει καμία σχέση με τη φύση του θέματός μας. Εάν προσέξει κάποιος στα σύγχρονα αυτοκίνητα, υπάρχει εκεί ένας διακόπτης, ο οποίος ρυθμίζει τη γωνία που «πέφτει» στο δρόμο η φωτεινή δέσμη των μπροστινών φώτων. Τι ρόλο παίζει αυτός ο διακόπτης και για ποιον λόγο υπάρχει εκεί;

Ο ρόλος που παίζει αυτός ο διακόπτης είναι τεράστιας σημασίας, γιατί, χωρίς τη ρύθμιση που αυτός προσφέρει, μπορεί ένα αυτοκίνητο, ακόμα κι αν τα φώτα του λειτουργούν στην εντέλεια, να είναι πρακτικά «τυφλό» …Να λειτουργούν τα φώτα του κι ο χειριστής του να μην βλέπει τον δρόμο! Γιατί γίνεται αυτό; …Γιατί το αυτοκίνητο, ως όχημα μεταφοράς, δεν περιορίζεται μόνον στη μεταφορά προσώπων, αλλά προορίζεται και για τη μεταφορά φορτίων. Μπορεί δηλαδή να πάρει επιπλέον φορτίο στο πορτ-μπαγκάζ του …Το πορτ-μπαγκάζ του, το οποίο βρίσκεται στο πίσω μέρος του. Όταν αυτό το φορτίο είναι μεγάλο, δημιουργείται το εξής πρόβλημα: …«Κάθεται» το πίσω μέρος του κι «ανασηκώνεται» το εμπρός. Στο εμπρός μέρος, όμως, βρίσκονται τα φώτα του. Όταν αυτό ανασηκώνεται, ανασηκώνονται και τα φώτα του και άρα επηρεάζεται η γωνία πρόσπτωσης τής δέσμης τού φωτός που αυτά παράγουν. Το αποτέλεσμα είναι αρνητικό, γιατί, εάν το βάρος που θα τοποθετηθεί πίσω είναι πολύ μεγάλο, μπορεί να «τυφλώσει» το όχημα. Μπορεί, εξαιτίας αυτού του βάρους, τα φώτα να παραμένουν αναμμένα, αλλά να μην εξυπηρετούν τον χειριστή τού οχήματος …Να βλέπει τα μπαλκόνια και τις ταράτσες των σπιτιών που βρίσκονται κατά μήκος τού δρόμου που διασχίζει, αλλά όχι τον ίδιο τον δρόμο …Στην πραγματικότητα δεν έχει φώτα! …Γίνεται επικίνδυνο καί για τον οδηγό του και για τους υπόλοιπους ανθρώπους.

Γιατί έχει σημασία αυτό το παράδειγμα; …Γιατί μπορεί να καταλάβει ο αναγνώστης πως, εάν κάποιος έχει γνώσεις, μπορεί ν’ αποφασίζει μόνος του τι θα βλέπει ή δεν θα βλέπει κάποιος οδηγός οχήματος …Γιατί απλά μπορεί ν’ αποφασίζει μόνος του —και ερήμην τού οδηγού— για το πώς θα λειτουργούν —κι αν θα λειτουργούν όπως πρέπει— τα φώτα. Χωρίς ν’ αγγίζει τα ίδια τα φώτα ή να τα καταστρέφει, μπορεί να τα ρυθμίζει μέχρι του σημείου να μπορεί να τα ακυρώνει. Χωρίς να προκαλεί υποψίες στον οδηγό —με παρεμβάσεις εκεί όπου εμφανίζεται το πρόβλη­μα—, το «ρυθμίζει» μ’ έναν τρόπο, ο οποίος δεν δημιουργεί συνειρμούς για τα συμφέροντά του. Οι επεμβάσεις του γίνονται μακριά από το μπροστινό μέρος όπου βρίσκονται τα φώτα και των οποίων η προσέγγιση θα μπορούσε να προκαλέσει υποψίες. Πώς μπορεί να το κάνει αυτό; …Ύπουλα! Βάζοντας και βγάζοντας βάρος στο πορτ-μπαγκάζ, μπορεί ν’ αποφασίζει μόνος του τι θα βλέπει και τι δεν θα βλέπει ο οδηγός. Εκμεταλλεύεται δηλαδή ένα φυσικό χαρακτηριστικό τού οχήματος —που είναι το απολύτως χρήσιμο πορτ-μπαγκάζ— και το μετατρέπει σε εργαλείο για να ελέγχει τον οδηγό, χωρίς να φαίνεται ποιος είναι ο υπεύθυνος. Ο διακόπτης στον οποίο αναφερόμαστε με τη ρύθμισή του «ακυρώνει» την αλλαγή που προέκυψε εξαιτίας τού επιπλέον φορτίου …και αυτά τα φώτα τα κάνει πάλι λειτουργικά.

Κάτι αντίστοιχο συμβαίνει και με τη γυναίκα. Η σοφή φύση, που είναι δημιούργημα του Θεού, έχει κάνει μόνη της τη «ρύθμιση» αυτή …Ο Θεός έδωσε στη γυναίκα παραπάνω φορτία, αλλά τη «ρύθμισε» κιόλας, ώστε αυτά τα φορτία να μην επηρεάζουν τη δική της ευτυχία —αλλά και τη γενική κοινωνική λειτουργία—. Όπως της έδωσε μήτρα, για να γεννά τα παιδιά της ή στήθος για να τα ταΐζει, της έδωσε και κάποια επιπλέον φυσικά χαρακτηριστικά. Γι’ αυτόν τον λόγο την έκανε πιο κοντή —κυριολεκτικά και μεταφορικά— από τον άνδρα —…συμβαίνει αυτό με πολλά είδη στη φύση και το ίδιο ισχύει και με το ανθρώπινο είδος—. Επειδή ακριβώς είναι πιο κοντή από τον ανδρικό μέσο όρο, σχεδόν ΟΛΟΙ οι άνδρες που βλέπει γύρω της —και οι οποίοι «τσεκάρονται» με το αρχικό κριτήριο του γούστου της— μπορούν να γίνουν τελικές επιλογές, γιατί είναι πιο ψηλοί απ’ αυτήν.

Ο σχεδιασμός τής Δημιουργίας, δηλαδή, φρόντισε εξ’ αρχής να υπάρχει ρύθμιση, για να «ακυρώσει» τις αρνητικές συνέπειες από το επιπλέον «φορτίο» τής γυναίκας …Φρόντισε να υπάρχει αυτή η αντιστοιχία στο σώμα και στις ικανότητες των δύο φύλων, εφόσον οι άνδρες, λόγω ελλιπούς φορτίου —εκτός όλων των άλλων—, «γυμνάζονται» πιο εύκολα και πιο πολύ. Από τη στιγμή που οι γυναίκες είναι πιο «κοντές» από τους άνδρες, σημαίνει ότι τους «βλέπουν» όλους και άρα όλοι είναι πιθανοί «υποψήφιοι» να τις κατακτήσουν. Όμως, αυτό σημαίνει ότι σε μια τέτοια περίπτωση δεν θα μπορούσε να ελεγχθεί η γυναίκα στις επιλογές της και άρα δεν θα μπορούσε να «εργαλειοποιηθεί» από την εξουσία …Δεν θα μπορούσε να χρησιμοποιηθεί από την Πατριαρχία, για να ελεγχθεί με τη σειρά του και ο άνδρας. Αυτό, όμως, είναι κάτι που ΔΕΝ συμφέρει την εξουσία, η οποία θέλει να ελέγχει τον άνδρα και να τον βάζει σε μια αιώνια σκλαβιά!

Ακριβώς, επειδή το σύστημα το γνωρίζει αυτό, γι’ αυτό έπαιξε με τα πρόσθετα «βοηθή­ματα». Στο ανθρώπινο φύλο, το οποίο έχει μια ιδιομορφία στην «όρασή» του, άρχισε να παίζει με το «ύψος» του, το οποίο επηρεάζει αρνητικά την ιδιομορφία αυτήν …Σε ένα όχημα, το οποίο είχε πρόβλημα με την «κλίση» —λόγω πρόσθετου βάρους στο πίσω μέρος—, πρόσθεσε νέα κλίση με πιο ψηλές «αναρτήσεις» στο μπροστινό μέρος …Έβαλε «δακτυλίδια» στις μπροστινές «αναρτήσεις» και τις έκανε τεχνητά πιο ψηλές. Το υπάρχον πρόβλημα το έκανε μεγαλύτερο! Το από τη φύση του ανασηκωμένο εμπρός μέρος του το ανασήκωσε ακόμα πιο πολύ! Γνώριζε δηλαδή ότι με την τοποθέτηση «τάκων» θα είχε τη δυνατότητα θεωρητικά να εξαλείψει την «κλίση», αλλά το έκανε ΕΣΚΕΜΜΕΝΑ με λάθος τρόπο στη λάθος «πλευρά» και αυτό μπέρδεψε τους ανθρώπους. Έκανε κάτι, το οποίο είχε μια θεωρητικά σωστή λογική, αλλά το έκανε ΕΣΚΕΜΜΕΝΑ με λάθος τρόπο! …Αντί να εξαλείψει μια απλή ιδιομορφία, η οποία έτσι κι αλλιώς δεν είχε αρνητικά αποτελέσματα για κανέναν στην κοινωνία, τη μετέτρεψε σε μέγα πρόβλημα σε βαθμό αναπηρίας!

Αυτό είναι που έκανε η Πατριαρχία και εκεί βρίσκεται το μεγάλο μυστικό τής λειτουργίας της! …Αυτό, το οποίο κάνει δήθεν για «καλό», έχει ως στόχο το κακό! Προσπαθεί δήθεν να «βοηθήσει» τις γυναίκες, καταστρέφοντας τις ίδιες και παγιδεύοντας τους άνδρες. Αυτό είναι το μυστικό των επεμβάσεών της, που, ενώ προκαλούν αναπηρία στην κοινωνία, δεν γίνονται αντιληπτές από κανέναν. Ενώ όλοι γνωρίζουν τι συμβαίνει, δεν μπορεί κανένας να αξιολογήσει πραγματικά τις συνέπειες αυτής της επιλογής! Από τη στιγμή που δεν βρήκε αντίδραση, άρχισε να επιβάλει στις γυναίκες —με την ιδιόμορφη όραση— τη μόνιμη χρήση «τακουνιών»! …«Τακούνια», τα οποία θα μετέτρεπαν τον πλούτο σε ανθρώπινο «ύψος» …«Τακούνια», τα οποία, ανάλογα με τις προσωπικές, τις οικογενειακές ή τις ταξικές δυνατότητες της κάθε γυναίκας, απέκλειαν από το οπτικό τους «πεδίο» μεγάλα ποσοστά τού ανδρικού πληθυσμού που τις περιέβαλε. Με τον τρόπο αυτόν η αρχική ιδιομορφία τής  γυναίκας έγινε «αναπηρία»! …Η ιδιομορφία της στην «όραση» έγινε «πάθηση»! Η γυναίκα ΔΕΝ έχει από τη φύση της «πρεσβυωπία»! …Η Πατριαρχία την έκανε με «πρεσβυωπία»!…

…Πιο διεστραμμένη και πιο πονηρή ιδέα από την «προίκα» ΔΕΝ μπορούσε να σκεφτεί και να επιβάλει η εξουσία!!! …«Υψώνει» τεχνητά τις γυναίκες και αυτό είναι που αποκλείει μαζικά ολόκληρες ομάδες ανδρών από αυτές. «Υψώνει» τεχνητά κι οργανωμένα τα κορίτσια όλων των κοινωνικών τάξεων και «εξαφανίζει» από μπροστά τους τα αγόρια ολόκληρων κοινωνικών τάξεων. Δίνεις «προίκα» σε κόρη δουλοπάροικων και βγάζεις από το «ορατό» της πεδίο ΟΛΟΥΣ τους δουλοπάροικους! …Δίνεις «προίκα» σε κόρη εργατών και βγάζεις από το «ορατό» της πεδίο ΟΛΟΥΣ τους εργάτες! Με αυτόν τον τρόπο η εξουσία «ρυθμίζει» τις συμπεριφορές ολόκληρων κοινωνικών τάξεων! Με τον τρόπο αυτόν δίνει το απόλυτο πλεονέκτημα στους πλούσιους, οι οποίοι είναι οι μόνοι «ορατοί» απ’ ΟΛΕΣ τις γυναίκες!

Ποιο είναι το ζητούμενο για την Πατριαρχία από το «κόλπο» αυτό; —Όχι βέβαια να ευνοήσει απλά τους πλούσιους …Έτερον εκάτερον, εφόσον και οι εκλεκτοί της είναι πλούσιοι— …Το ζητούμενο είναι να «κινήσει» και να ωθήσει το σύνολο του αντρικού πληθυσμού μιας κοινωνίας προς την αναζήτηση του πλούτου! …Να «κινήσει» το σύνολο του ανδρικού πληθυσμού τού συνόλου των κοινωνικών τάξεων που συνθέτουν την κοινωνία …Να τον «κινήσει» προς τη ΘΥΣΙΑ που αυτός ο πλούτος απαιτεί για την απόκτησή του!!! …Να τον «κινήσει» προς το μέρος του! …Προς το μέρος τής εξουσίας που ελέγχει τον πλούτο αυτόν! …Προς το μέρος αυτού, ο οποίος στήνει πολέμους για να τον αποκτήσει! …Προς το μέρος αυτού, ο οποίος στα χρυσοφόρα αξιώματα διορίζει τους εκλεκτούς του! …Προς το μέρος αυτού, ο οποίος έχει τη δυνατότητα να μοιράζει πλούτο …και είναι το σύστημα εξουσίας!

Αυτός είναι ο στόχος τής Πατριαρχίας και το ζητούμενο της προικοδότησης των γυναικών!!! …Το ζητούμενο των «τακουνιών», που δήθεν από αγάπη και μέριμνα επέβαλε στις οικογένειες να προσφέρουν στις γυναίκες! Στόχος τής Πατριαρχίας ήταν να ελέγχει τεχνητά το «ύψος» των γυναικών, για να εκμεταλλεύεται κατά το δοκούν τις συνέπειες αυτής της αλλαγής στον χώρο τού άνδρα! Στόχος αυτής της «ανυψωτικής» προίκας ήταν να υποτάξει τον άνδρα στις διαταγές τής πατριαρχικής εξουσίας! …Να ξυπνήσει τα πιο άγριά ένστικτά του …Να τον κάνει μια φονική μηχανή, που αναζητά την ανταμοιβή τού πλούτου! …Να κάνει τους άνδρες να «πηδάνε» από τον θυμό και την απόγνωση, προκειμένου να γίνουν «ορατοί» στις γυναίκες! …Να πατάνε ο ένας τον άλλον για να «ανυψωθούν» …Να «σκαρφαλώνουν» επάνω σε πλούτη, για να «μπουν» στον «ορίζοντα» της γυναίκας που επιθυμούν!

Αυτό ήταν το ζητούμενο της επινόησης της «προίκας». Η τεχνητά «ψηλή» γυναίκα, δηλαδή, χρησιμοποιείται ως «εργαλείο», για να ενισχυθεί η πατριαρχική εξουσία, η οποία στη συνέχεια θα υπηρετηθεί από τους «εξαγριωμένους» άνδρες! Το γεγονός ότι απ’ αυτήν την κατάσταση ευνοούνται οι ήδη υπάρχοντες πλούσιοι —και άρα οι κρατούντες άνδρες τής Πατριαρχίας— είναι το στοιχείο εκείνο που μπερδεύει και ταυτίζει —εντελώς λανθασμένα— την Πατριαρχία με την ανδροκρατία, γιατί, ενώ αυτό ισχύει ως κάτι το προφανές, δεν είναι το ζητούμενο! …Η Πατριαρχία παραμένει τέτοια ακόμα κι αν οι επικεφαλής της είναι γυναίκες! ΔΕΝ είναι λιγότερο πατριαρχικό το σύστημα, επειδή θηλυκά κτήνη σαν τη Μέρκελ, την Κλίντον, τη Νιούλαντ ή τη Φον ντερ Λάιεν κυβερνούν τον κόσμο! Το ζητούμενο για την Πατριαρχία ΔΕΝ είναι η τοποθέτηση των αντρών στην κορυφή της! …Το ζητούμενο είναι να διατηρεί μόνιμα την εξουσία, η οποία εξυπηρετεί τις δικές της απόψεις και αυτό το καταφέρει μόνον εάν μετατρέψει τον άνδρα σε δούλο …και αυτό γίνεται μόνον με τη γυναίκα σε ρόλο «επάθλου»!!! …Σε δύσκολο «έπαθλο»!!! …Σε απρόσιτο «έπαθλο» —εάν αυτή είναι πολύ καλή στον ρόλο της κι επιθυμητή απ’ όλους—!!!

Αυτός είναι ο μόνιμος στόχος τής Πατριαρχίας και γι’ αυτό ασχολείται με τις γυναίκες. Οι γυναίκες στην πραγματικότητα ανήκουν στις παράπλευρες απώλειες του σχεδιασμού της. Η Πατριαρχία δεν μισεί τις γυναίκες, ώστε να τις ταλαιπωρεί. Η Πατριαρχία έχει ανάγκη τις γυναίκες. Γιατί; …Γιατί μόνον με την «εργαλειοποίησή» τους μπορεί να βάλει όλους τους άνδρες να «τρέχουν» στη ζωή τους για να πετύχουν! …Να προσπαθούν να πλουτίσουν! …Να προσπαθούν κι αυτοί να «ψηλώσουν» —εάν έτυχε να γεννηθούν «κοντοί»— …Να προσπαθούν κι αυτοί ν’ αποκτήσουν εξωερωτικά «βοηθήματα», για να επωφεληθούν στον έρωτα! …Να αποκτήσουν τα μέσα να εκμεταλλευτούν την «πρεσβυωπία» τής γυναίκας, όταν αυτή θα επιλέγει «σύντροφο» με γνώμονα το μακρινό μέλλον και όχι μ’ αυτό που βρίσκεται μπροστά της και δεν το «βλέπει» καθαρά! …Να νοθεύσουν την κρίσης τής γυναίκας με «πρόσθετα» μέσα! …Να χρησιμοποιήσουν όλα τα μέσα και τις δυνατότητες που τους δίνει η φύση τους, η καταγωγή τους ή η προσωπική τους ικανότητα για να επιλεγούν απ’ αυτήν! …Αυτό είναι το ζητούμενο της διαβολικά πονηρής επινόησης της προίκας!

Γιατί ήταν αυτό τόσο σημαντικό για το σύστημα; …Γιατί διαφορετικά ο άντρας δεν θα ήταν χρήσιμος για την εξουσία! …Χωρίς «ελατήριο» ΔΕΝ γίνεται «κινητικός»! …ΔΕΝ ονειρεύεται πολέμους, αρπαγές και λείες, οι οποίες θα τον «σώσουν» από την αδυναμία του! Εάν ο άντρας βρει την ευτυχία του σε πολύ νεαρή ηλικία και κοντά στη γειτονιά του, παύει να «κινείται» …Ασχολείται μόνον με τη γυναίκα του και τη ζωή τους …ΔΕΝ μπορεί ν’ αποκτηνωθεί, όπως βολεύει την κοινωνία! …ΔΕΝ θα κινήσει Γη και Ουρανό, προκειμένου ν’ αποκτήσει ένα «έπαθλο» που το σύστημα έχει κάνει απρόσιτο! Εάν μπορεί να βρει τη γυναίκα τής ζωής του στη γειτονιά του ή λίγο παραπέρα, εκεί θα μείνει! Αυτό, όμως, είναι αρνητικό για το σύστημα. Το σύστημα θέλει τις «καλύτερες» απ’ όλες τις γειτονιές γυναίκες —είτε στην ομορφιά είτε στον πλούτο— να τις κάνει εύκολους στόχους και «έπαθλο» για τους πιο πλούσιους …ή «όνειρο» για τους πιο ικανούς από τους φτωχούς τής πόλης …«Ευκολάκια» για τους «ψηλούς» και «όνειρο» για τους «κοντούς»! …Ο μεγαλύτερος «νταβατζής» στην ανθρώπινη ιστορία!!! Οι νεανικοί έρωτες της γειτονιάς απειλούν αυτόν τον «νταβατζή»! …«Χάνονται» τα «έπαθλα» και οι υποψήφιοι «δρομείς» δεν κινούνται! …Τα «καρότα» παραδίδονται μόνα τους στους «λαγούς» τής προτίμησής τους και κανένας δεν «κινείται»!

Γι’ αυτόν τον λόγο η Πατριαρχία επί αιώνες επένδυε στον πουριτανισμό …και μισούσε τη σεξουαλική διαπαιδαγώγηση. ΔΕΝ το έκανε αυτό για λόγους ηθικής, όπως πάντα πρέσβευε! Δεν υπάρχει ΤΙΠΟΤΕ ανήθικο στον έρωτα και σε μια φυσική πράξη όπως η σεξουαλική πράξη. Το σύστημα απλά ήθελε η άγνοια να τρομάζει τις γυναίκες, για να μην αναζητούν στα χρόνια της αθωότητάς τους τον έρωτα στον φυσικό τους χώρο και άρα στις γειτονιές τους ή τα χωριά τους …Ήθελε να κάνει την «ανεπιθύμητη εγκυμοσύνη» ένα «φόβητρο», για να μην υπάρχει «κινητικότητα» στο επίπεδο αυτό …Να τρομάζει τις οικογένειες, για να περιορίζουν τα κορίτσια με το «κακό» που παραμονεύει στα παντελόνια των ανδρών. Το σεξ το μισούσε όχι γιατί είναι αμαρτία, αλλά γιατί ένας έρωτας που έχει «ολοκληρωθεί» είναι πολύ πιο δύσκολο να ελεγχθεί από μια «απλή επιθυμία». Μια νεαρή γυναίκα, η οποία έχει ολοκληρωμένη σχέση, δεν ελέγχεται εύκολα από γονείς κι από παπάδες …και αυτό ήταν πρόβλημα μ’ αυτούς που ήθελαν να διαχειρίζονται τα κορίτσια ως «πακέτα» δώρων για τους επιλεγμένους «εκλεκτούς».

Κατάλαβε ο αναγνώστης πόσο έξυπνη ήταν η επινόηση της «προίκας»; Πόσο έξυπνο ήταν να ευνοεί τη γυναίκα, την οποία υποτίθεται ήθελε να περιορίζει; Τη γυναίκα, την οποία οι άνδρες θα τη διεκδικούσαν με πάθος ακόμα και χωρίς δεύτερο φουστάνι, την έκαναν να φαίνεται σαν «πρόβλημα», για το οποίο θα έπρεπε οι «ιδιοκτήτες-γονείς» να «πληρώσουν» στους υποψηφίους για να το «ξεφορτωθούν» …Ένα «γραμμάτιο», το οποίο έπρεπε να πληρωθεί! Κατάλαβε ο αναγνώστης τον λόγο που τους έπιασε ο «πόνος» να βοηθήσουν οικονομικά τα κορίτσια σε μια σκληρή και πατριαρχική κοινωνία; Κατάλαβε ο αναγνώστης πόσο πιο «κοντός» γινόταν ένας ελεύθερος άνδρας, εάν εκτός όλων των άλλων είχε να φροντίσει και να παντρέψει δύο-τρεις αδερφές και άρα να τους εξασφαλίσει «τακούνια»; …Από το «μπόι» του έπρεπε να «βγάζει» για να «ψηλώνουν» οι αδερφές του και αυτό τον έκανε ακόμα πιο «θυμωμένο» και αδίστακτο, γιατί τον καθιστούσε «νάνο»! Αυτό ο «θυμός» των ανδρών ήταν το ζητούμενο της Πατριαρχίας. Αυτό είναι που αλλάζει με τα υποχρεωτικά «τακούνια» τής προίκας! …Αλλάζει το σύνολο της κοινωνικής λειτουργίας! …Αλλάζουν οι συμπεριφορές των γυναικών! …και αυτό με τη σειρά του αλλάζει τις συμπεριφορές των ανδρών!

Με μια φαινομενικά ασήμαντη και «φιλάν­θρω­πη» επέμβαση αλλάζουν τα πάντα! Σε ένα χωριό φτωχών αγροτών τα κορίτσια με τις «προίκες» αρχίζουν και φέρονται «μυωπικά» …ΔΕΝ «κοιτά­νε» στη γειτονιά τους …«Κοιτάζουν» στα γύρω χωριά και κυρίως τους εργάτες των πόλεων! Σε μια γειτονιά εργατικής συνοι­κίας τα κορίτσια της «κοιτάζουν» έξω απ’ αυτήν …και «κοιτάζουν» τους αστούς! Σε μια πλούσια αστική γειτονιά τα κορίτσια της «κοιτά­ζουν» κι αυτά πιο «μακριά» …και ακόμα πιο πολύ μέσα στα Κολέγια των πλουσίων! Απλά πράγματα για τους «κοινωνικούς μηχανικούς» τής Πατριαρχίας. Ο κανόνας παραμένει πάντα ίδιος και ίδια είναι και τα αποτελέσματά του! …Οι γυναίκες ΠΑΝΤΑ «βλέπουν» προς τα «επάνω»! …και, όσο πιο «ψηλά» στέκονται οικονομικά, τόσο πιο «ψηλά» «κοιτάζουν»! …«Ψηλώνουν» και βλέπουν ένα καλύτερο «μέλλον» για τις ίδιες και τα παιδιά τους πέρα από τα γεωγραφικά ή ταξικά ή κοινωνικά «τείχη» που περιβάλλουν την οικογένειά τους! …Το πολύ-πολύ να «βλέπουν» στο ίδιο επίπεδο. Αγνοούν μόνιμα τους «κοντούς» των φτωχότερων τάξεων. Αγνοούν ακόμα και τους «ισοϋψείς» τής δικής τους κοινωνικής τάξης.

Με αυτόν τον τρόπο ξεκίνησε το «χτίσιμο» της Βαβυλώνας …Της πόρνης των συστημάτων τής Πατριαρχίας! Σ’ έναν κόσμο γενικά φτωχό τα θηλυκά της ΔΕΝ «έβλεπαν» τ’ αρσενικά! Τα ομορφότερα και πλουσιότερα —και άρα τα πιο δημοφιλή απ’ αυτά τα θηλυκά— έψαχναν ανάμεσα στους απειροελάχιστους και τους εκλεκτούς. Αυτά τα θηλυκά βολεύονταν με τις «ευλογίες» τής εξουσίας κατά τον καλύτερο τρόπο κι αποτελούσαν μόνιμα παραδείγματα «επιτυχίας». Τα φτωχότερα κι ομορφότερα ήταν τα απόλυτα παραδείγματα «επιτυχίας» για τις επόμενες «επενδύτριες» και «μάθημα» για τους άνδρες —για το «μέσον» που πρέπει κάποιος να έχει, για ν’ αποκτήσει τη γυναίκα των ονείρων του—. Έτσι βάδιζε η κοινωνία και «μάτωνε» συστηματικά, εφόσον οι άπειροι αγράμματοι κι αδίστακτοι άνδρες έπρεπε να κάνουν πραγματικά εγκλήματα για να ξεχωρίσουν και να γίνουν πλούσιοι και ισχυροί σ’ έναν κόσμο που είχε ελάχιστα να προσφέρει στους ανθρώπους …και αυτά δεν τα έδινε σε κανέναν πέραν από τους εκλεκτούς του.

Για να καταλάβει ο αναγνώστης πόσο διαβολικό ήταν αυτό το οποίο επιβλήθηκε στην κοινωνία, θα πρέπει να σκεφτεί με τον ανάποδο τρόπο! …Τι θα συνέβαινε εάν γίνονταν τα ακριβώς αντίθετα; …Τι θα έπρεπε να κάνει το σύστημα εξουσίας, εάν είχε τις τέλειες προθέσεις και προσπαθούσε με την ισχύ του να επιβάλει ένα υποβοηθητικό μέσο για να βοηθήσει την κοινωνία και όχι για να την παγιδεύσει; Εάν, δηλαδή, το «κόλπο» τής «προίκας» αλλάζει τόσο πολύ τη «γεωμετρία» των φύλων, πότε θα μπορούσε η επέμβαση αυτήν με κάποιον άλλο σχεδιασμό να έχει θετικό πρόσημο; Εάν δηλαδή η επέμβαση γινόταν με τον σωστό τρόπο —από τη σωστή πλευρά— για την επίτευξη του καλύτερου αποτελέ­σματος, πώς θα έπρεπε να γίνει; Εάν το σύστημα εξουσίας είχε καλές προθέσεις και ήθελε να ρυθμίσει την κοινωνική λειτουργία με τρόπο απόλυτα θετικό, τι θα έκανε; …Το ακριβώς αντίθετο!!! …Θα έπρεπε να μεριμνήσει για την «προίκα» των ανδρών!!!

Τα αρσενικά παιδιά θα έπρεπε να βοηθιούνται από τις οικογένειές τους να είναι στοιχειωδώς «υψηλότερα» οικονομικά από τη συντριπτική πλειοψηφία των γυναικών τού περίγυρού τους! …Να «ψηλώνουν» έστω και με βοήθεια για να είναι «ορατά» και να μην απορρίπτονται ως επιλογές! …Για να μην «τρελαίνονται» από την απόρριψη κι αρχίζουν και «τρέχουν» προς όλες τις κατευθύνσεις, αναζητώντας τις λύσεις στα τεχνητά προβλήματά τους. Η απόρριψη είναι αυτή που τα κάνει «κινητικά» και δυστυχώς επικίνδυνα. Σε αυτά θα έπρεπε να δίνεται προίκα, για να είναι πιο «ψηλά» από τον μέσο όρο των γυναικών γύρω τους και να παραμένουν στον τόπο τους! …Να εργάζονται σεμνά και ταπεινά και να κοιτάνε τις οικογένειές τους. Τα αρσενικά παιδιά είναι αυτά τα οποία λόγω οικονομικών δεδομένων απορρίπτονται και όχι τα κορίτσια! …Τα κορίτσια και μόνον με το άρωμά τους είναι αρκούντως πλούσια για τον ανδρικό πληθυσμό!

Απλά πράγματα, τα οποία όμως, για να γίνουν απολύτως κατανοητά, θα πρέπει να τα έχουμε με τη σωστή τους τη σειρά μέσα στο μυαλό μας. Με μία λάθος επέμβαση μπορείς να «τινάξεις» την κοινωνία στον «αέρα»! Με ένα διαμέρισμα «προίκα» στο αρσενικό παιδί μιας εργατικής συνοι­κίας το κάνεις «ορατό» απ’ ΟΛΕΣ τις νεαρές κοπέλες τής γειτονιάς του, εφόσον όλες μπορούν να φανταστούν ότι μπορούν μ’ αυτό να ξεκινήσουν να κάνουν οικογένεια χωρίς πρόβλη­μα. Δεν χρειάζεται το παιδί αυτό να φύγει μετανάστης για να βρει την ευτυχία …Δεν χρειάζεται να γίνει πολεμιστής …Δεν χρειάζεται να γίνει πλούσιος ούτε να γίνει μπράβος κανενός! Εάν τώρα το ίδιο διαμέρισμα το δώσεις «προίκα» στο θηλυκό παιδί τής ίδιας συνοικίας, αποκλείεις ΟΛΑ τα αρσενικά παιδιά που δεν έχουν καμία ιδιοκτησία! …Αποκλείεις σχεδόν όλα τα αρσενικά παιδιά που έχουν και τα ίδια απλά ένα διαμέρισμα …Τα κάνεις «αόρατα», γιατί η «προικοδοτούμενη» βλέπει μόνον πλουσιότερους από την ίδια. Τα «φώτα» λειτουργούν στην εντέλεια, αλλά ο «οδηγός» βλέπει μόνον σκεπές, ταράτσες κι ουρανό και όχι τον δρόμο που βρίσκεται μπροστά του! Τι θα κάνουν όλοι αυτοί, οι οποίοι απορρί­πτονται; …Θα αρχίσουν να «τρέχουν»! …Θα γίνονται τα δουλικά που βολεύουν την Πατριαρχία! …Θα αρχίσουν να μαζεύουν τις «προδιαγραφές» τής θυσίας!

Έτσι μπήκε η ανθρώπινη κοινωνία στην εποχή τής Πατριαρχίας! …Με «προίκα» λίγες κατσίκες κι ένα χωράφι ακόμα και τα πιο φτωχά κορίτσια των ανθρώπων απέκτησαν «πρεσβυωπία» κι αυτό έβαλε «φωτιά» στον ανδρικό πληθυσμό στο σύνολό του. Τα φτωχά κορίτσια των φτωχών δουλοπάροικων άρχισαν να «βλέπουν» ως άντρες —πιθανούς συντρόφους τους— μόνον εκείνους, οι οποίοι θα μπορούσαν με την ιδιότητά τους ν’ αποκτήσουν άμεσα περιουσία …Τους πολεμιστές, τους κατακτητές και τους εποίκους! Άρχισαν να φεύγουν από τα χωριά τους και ν’ «ακολουθούν» εποίκους στις νέες κατακτή­σεις των νέων κόσμων. Η εποχή των πολέμων και των κατακτήσεων έτσι απλά, με «προίκα» λίγες κατσίκες για «προσάναμμα» ξεκίνησε και «πυρπόλησε» τον κόσμο! Η Πατριαρχία σ’ αυτές τις κατσίκες επένδυσε την επιβίωσή της! …Επάνω και στην πιο ασήμαντη «προικούλα» —η οποία χωρούσε ακόμα και σ’ ένα σεντούκι— θεμελιώθηκε!!! Έτσι πορεύτηκε η κοινωνία από τη Βαβυλώνα μέχρι τους τελευταίους αιώνες! Έτσι ανακαλύφθηκε και εποικίστηκε ο Νέος Κόσμος, μέχρι να «κατακτηθεί» από το ανθρώπινο είδος ολόκληρη η Γη! Έτσι στήριξαν οι γυναίκες όλες τις επιλογές τής Πατριαρχίας και τους αγώνες των ανδρών για «μπόι»! Χωρίς τα «τακούνια» των γυναικών ούτε οι άνδρες θα έφευγαν από τα χωριά τους να σκοτώσουν άλλους ανθρώπους —για να τους πάρουν τη γη— ούτε οι γυναίκες θα τους ακολου­θού­σαν, ζώντας μέσα σε κάρα μέχρι να βολευτούν. Τα «τακούνια» των γυναικών έγιναν το αίτιο να «ψηλώσουν» με πολύ αιματηρό τρόπο οι άνδρες.

Όσο εξελίσσεται μέσα στον χρόνο το κοινωνικό σύστημα και η οικονομία του, τόσο εξελίσσεται και η ίδια η Πατριαρχία. Βελτιώνει κι αυτή τις μεθόδους της για να επιβιώνει και να επιβάλλεται επάνω στις ανθρώπινες κοινωνίες. Αλλάζει η οικονομία και επάνω σ’ αυτήν προσαρμόζεται και η Πατριαρχία. Αυτήν την αλλαγή θα την παρακολουθήσουμε, γιατί πάντα το σύστημα πρέπει να ελέγχει τη γυναίκα και άρα να διατηρεί την «πρεσβυωπία» της, η οποία «κινεί» τον ανδρικό πληθυσμό. Πάντα πρέπει να φροντίζει για τα «τακούνια» τής γυναίκας, προκειμένου με το προελεγγμένο «ύψος» των γυναικών των διαφορετικών κοινωνικών τάξεων να ρυθμίζει όλες τις συμπεριφορές που την ενδιαφέρουν. Πάντα η «προίκα» πρέπει να προσαρμόζεται στις νέες ανάγκες τής οικονομίας και των κοινωνικών εξελίξεων …Να προστατεύεται από νόμους και υποχρεωτικότητες, οι οποίες γίνονται δήθεν για το «καλό» των ανθρώπων. Αυτήν την προσαρμογή τού συστή­ματος θα πρέπει να παρακολουθήσουμε μέσα στον χρόνο.

Όπως εύκολα παρατηρούμε, από την εποχή τής Βαβυλώνας μέχρι τη βιομηχανική επανάσταση τα πράγματα ήταν περίπου ίδια. Ελάχιστες ήταν οι αλλαγές και οι διαφορο­ποιήσεις σ’ ό,τι αφορά την τακτική τής εξουσίας τής Πατριαρχίας …Με λίγες κατσίκες και κάποια χωράφια εξασφαλίζονταν τα «τακούνια» των γυναικών! Η μεγάλη αλλαγή στην «πορεία» τής ανθρωπότητας ήρθε με τη βιομηχανική επανάσταση. Τι παρατηρούμε ότι γινόταν τότε και ήταν διαφορετικό; …Η ανθρωπότητα άρχισε να συγκεντρώνεται προς τα αστικά κέντρα …Οι πληθυσμοί άρχισαν να «κινούνται» προς αυτά. Γιατί; …Γιατί εκεί υπήρχαν τα εργοστάσια, τα οποία έδιναν τους μισθούς …Μισθούς, τους οποίους η ύπαιθρος των δουλοπάροικων ΔΕΝ παρείχε. Εκείνη την εποχή, δηλαδή, οι εργάτες έγιναν οι «κορυφαίοι» άνδρες τής κοινωνικής τάξης των εργαζομένων. Όμως, το φαινόμενο αυτό δεν ήταν δυνατόν να μην προκαλέσει αλλαγές στις συμπεριφορές των ανθρώπων. Το «έβλεπαν» οι άνδρες ως πρόοδο, αλλά ως πρόοδο το «μετρούσαν» και οι γυναίκες. Αυτούς τους μισθούς έβλεπαν οι «ψηλές» για την επαρχία γυναίκες με την προίκα των «ολίγων γιδών» κι έψαχναν ανάμεσα στους «πρω­τευ­­ου­σιάνους» την εξασφάλισή τους …μέσω του μισθωτού πλέον εργάτη.

Αυτές οι «μυωπικές» γυναίκες ανάγκαζαν τους «κοντούς» των χωριών να κινηθούν προς την πόλη για να «ψηλώσουν», ώστε ν’ αρχίσουν να τους «βλέπουν» και τους ίδιους. Οι φτωχοί πήγαιναν στις πόλεις να «ψηλώσουν», για να γυρίσουν στα χωριά τους «ορατοί» και να «πάρουν» αυτές που τις γνώριζαν ήδη και οι οποίες, πριν αυτοί πάνε στην πόλη, δεν τους «έβλεπαν» καν. Το αποτέλεσμα ήταν η μεγάλη αστυφιλία τής αρχής τής βιομηχανικής εποχής. Τα λίγα γίδια και τα ξεροχώραφα της «προίκας» πωλούνταν και γίνονταν ένα φτηνό διαμέρισμα στις νέες εργατικές συνοικίες, οι οποίες χτίζονταν η μία μετά την άλλη γύρω από τα κέντρα των πόλεων. Αρχικά η «προίκα» έδωσε τάση στην αστυφιλία, αλλά με την πάροδο του χρόνου και την τεράστια ανάπτυξη της βιομηχανίας έδειχνε να σταθεροποιείται, εφόσον άρχισαν οι νέες γενιές των εργατών να γεννιούνται στις πόλεις και να ξεφεύγουν από την επαρχιακή καταγωγή τους.

Όταν είδε η Πατριαρχία ότι η βιομηχανική ανάπτυξη —και άρα η εξασφάλιση μισθού για τους εργαζόμενους— τούς «ψήλωνε» μαζικά, άρχισε ν’ ανησυχεί. Οι περισσότεροι άνδρες στις πόλεις με τους μισθούς τους γίνονταν εύκολα «ψηλότεροι» από τις γυναίκες —οι οποίες μέχρι τότε δεν εργάζονταν σε εξωτερική εργασία κι ως εκ τούτου τούς «έβλεπαν»— και άρα ήταν «ήσυχοι». Αυτό, σε συνδυασμό με τη μόρφωση της ανδροκρατούμενης κοινωνίας, «χαλάρωνε» τη λειτουργία της. Όμως, αυτό ήταν πρόβλημα για την εξουσία. Ήταν πρόβλημα για την εξουσία η «ακινησία» και άρα η απροθυμία των ανδρών να θυσιαστούν για τα «καρότα» της. Γι’ αυτόν τον λόγο αποφάσισε να «ψηλώσει» ακόμα περισσότερο τη γυναίκα.

Τι θα έκανε; …Το πρόσθετο «μπόι» των ανδρών —λόγω της εργασίας— θα το έδινε και στις γυναίκες, για να το «εξαφανίσει». Από την αρχική «προίκα» των μερικών γιδοπροβάτων ή του ενός σπιτιού πήγαμε στο «δικαίωμα» της εργασίας! …Και πάλι το ίδιο κόλπο. Η Πατριαρχία —και πάλι— αποφάσισε δήθεν για το «καλό» τής γυναίκας! …Να τη «βοηθήσει» στη «χειραφέτησή» της! …Να τη «βοηθήσει» να «ψηλώσει»! …Οι γυναίκες είχαν μπει πλέον στα εργοστάσια και άρα στο pay-roll …Εκτός από «προίκα» θα είχαν πλέον και εισόδημα! Άρα; …Άρα έγιναν ακόμα «ψηλότερες»! Το αποτέλεσμα; …Το προβλεπόμενο! …Οι γυναίκες τής εργατικής τάξης, έγιναν πάλι πιο «ψηλές» από τους εργάτες. Οι εργαζόμενες γυναίκες, οι οποίες πλέον γεννιούνταν στην πόλη, υποτιμούσαν τους συναδέρφους τους εργάτες κι άρχισαν να «βλέπουν» έξω από τα εργοστάσια! …Να «βλέπουν» έξω από τις εργατικές συνοικίες τους στην ίδια πόλη …Η Πατριαρχία ήταν απόλυτα ευτυχής!…

…Άλλο ένα «αυτογκόλ» για τις γυναίκες, τους άνδρες και την κοινωνία ολόκληρη …Άλλο ένα «αυτογκόλ» η διεκδίκηση της θέσης εργασίας από τις γυναίκες, εφόσον αυτό για την Πατριαρχία δεν είχε κάποιο επιπλέον κόστος …Δεν επιδοτούσε καν η ίδια τη νέα «προίκα» τής γυναί­κας …Αυτο­επιδο­τούμενη ήταν η γυναίκα και με τον δικό της κόπο αποκτούσε τους νέους «πόντους» στα παλιά της τα «τακούνια». Το σύστημα είχε βρει και πάλι τη λύση και μάλιστα δωρεάν. Έτσι κι αλλιώς δεν άλλαζαν οι εσωτερικοί συσχετισμοί τής κοινωνίας …Δεν άλλαζε η οικονομική κατάσταση της κοινωνίας …Δεν γινόταν ανακατανομή τού πλούτου και άρα δεν υπήρχε απειλή των εξουσιαστών και των ισχυρών τής κοινωνίας. Πραγματικό κέρδος ΔΕΝ είχε η οικογένεια από την εργασία τής γυναίκας! …Η οικονομία τής Πατριαρχίας το «ροκάνιζε» κυριολεκτικά το κέρδος τής εργασίας τής γυναίκας! Εκεί που μέχρι τότε μια οικογένεια ζούσε φτωχά μ’ έναν μισθό, στη νέα εποχή ζούσε το ίδιο φτωχά με δύο μισθούς! Η αγορά σπιτιού πήρε την «ανηφόρα», το ενοίκιο διπλασιάστηκε, τα αγαθά ακρίβαιναν και ο δεύτερος μισθός δεν γινόταν πλούτος —όπως αρχικά όλοι νόμιζαν και ήλπιζαν—, αλλά «εξατμιζόταν», σαν να μην υπήρξε ποτέ. Όποιος ρυθμίζει την οικονομία και την ακρίβεια, γνωρίζει πώς ν’ αρπάζει το «λίπος» τού πλούτου! Όπως δεν άλλαξε την «παγιδευμένη» Δημοκρατία η ψήφος των γυναικών, έτσι δεν άλλαξε και την ελεγχόμενη οικονομία η εργασία των γυναικών!

Τώρα όμως το πρόβλημα με τους έξτρα «πόντους» των «τακουνιών» θα εμφανιζόταν ξανά με ακόμα πιο μεγάλη ένταση. Οι νέοι «πόντοι» έκαναν τις γυναίκες να «κοιτάνε» πιο «ψηλά» από τη γειτονιά τους. Τώρα οι γυναίκες «κοιτούσαν» τους αστούς …Ακόμα κι αυτούς, οι οποίοι μπορεί ακόμα και να μην είχαν περιουσία, αλλά είχαν ένα πολλά υποσχόμενο «πτυχίο» …Υποψήφιοι πλούσιοι …«Επενδύσεις» με μεγάλες προοπτικές …Εργαζόμενοι πολυτελείας …Γιατροί, μηχανικοί, δικηγόροι, φαρμακοποιοί …Το απόλυτο όνειρο των εργατριών …Το όνειρο της νοσοκόμας να γίνει κυρία ιατρού! Η εργατική τάξη απέκτησε φιλοδοξίες να μπει σε «σαλόνια» αστών …Ξανά το ίδιο κόλπο!!! Οι μυωπικές» γυναίκες με τις «προτιμήσεις» τους προσέδιδαν την «τάση» και οι άνδρες «έτρεχαν» να εξασφαλίσουν τις νέες προδιαγραφές! …Οι εργάτριες ήθελαν αστούς και τα παιδιά των εργατών κοπίαζαν για να γίνουν τέτοιοι.

…Ξανά οι άνδρες στο δρόμο τής θυσίας και της υποταγής. Γιατί; …Γιατί το σύστημα είχε στα χέρια του την «κολυμπήθρα» τής αστικής τάξης …Είχε τη δυνατότητα το ίδιο να «παράγει» τους αστούς …Είχε το «μέσον» να το κάνει, και αυτό ήταν τα Πανεπιστήμια. Γι’ αυτόν τον λόγο τα έχτιζε οργανωμένα, όπου η βιομηχανική κοινωνία εμφάνιζε «κραδασμούς» από τη βιομηχανική ανάπτυξη. «Έτρεχαν» οι άνδρες να «προσκυνήσουν» το πατριαρχικό σύστημα και την εξουσία, η οποία έδινε πτυχία κι εξασφάλιζε υψηλόμισθες κρατικές θέσεις και πρόσβαση στο «έπαθλο». Οι γυναίκες έβλεπαν «ψηλά» και οι άνδρες πάσχιζαν να εξασφαλίσουν τη «σούστα» τού Πανεπιστήμιου, για να «πηδάνε» ψηλά …Να «ανέβουν» κοινωνικά, ώστε να γίνουν «ορατοί» από τις γυναίκες. Μέρα και νύχτα μελετούσαν —με φως ή χωρίς—, για ν’ αποκτήσουν το πολυπόθητο εκείνο μέσον, το οποίο θα τους έκανε «ορατούς» στις γυναίκες. Η ανταμοιβή άμεση και θεαματική! …Ο ίδιος άνδρας, ο οποίος, λίγες ημέρες πριν την εισαγωγή του στο Πανεπιστήμιο ή τον διορισμό του σε μια κρατική θέση, ήταν «αόρατος» για τη γυναίκα και την οικογένειά της, μέσα σε μία στιγμή γινόταν «θεόρατος» γίγαντας …Γινόταν περίπτωση του τύπου: «πώς δεν τον βλέπαμε νωρίτερα;»! Έτσι κυριάρχησαν οι αστοί στη βιομηχανική περίοδο.

Η Πατριαρχία είχε ρυθμίσει τα πάντα όπως τη βόλευαν, χωρίς καν να φαίνεται η πονηριά της. Δεν χρειαζόταν καν να προ­στατεύει τα «θεμέλιά» της, εφόσον κανένας δεν τα αντι­λαμβανόταν ως τέτοια. Αυτή, η οποία θεωρητικά αδικούσε τις γυναίκες, στηριζόταν στην προ­νομιακή μεταχείρισή τους …Στα «ψίχουλα» που δήθεν έδινε σ’ αυτές που αδικούσε. Όλα δήθεν για το «καλό» μας γίνονταν! …Όλα για να «βοηθήσουμε» τα κορίτσια μας να φύγουν από το σπίτι και να κάνουν οικογένεια! …Να καλύψουμε την «αδυναμία» τους! …Να βοηθήσουμε τις αδερφές μας και τις κόρες μας! Να μην μας μείνουν στα «ράφια» των αζήτητων! …Για λόγους «ισότητας» των δύο φύλων! Το ίδιο σύστημα, το οποίο στην πρώτη περίοδο —για το «καλό» των γυναικών— επέβαλε στις οικογένειες την αναγκαστική «προίκα» —για να βάλει «τακούνια» στις κόρες τους—, ήταν αυτό το οποίο και πάλι νομοθέτησε με τον ίδιο πονηρό τρόπο. Το ίδιο σύστημα, που —για να τις «βοηθήσει»— τούς έδινε «προίκα» μερικές κατσίκες, ήταν αυτό το οποίο στη συνέχεια τις ενθάρρυνε να σπου­δάσουν και να κάνουν καριέρες στους κρατικούς μηχανισμούς. Την αδυναμία των γυναικών ν’ ανταγωνι­στούν τους «λυσσασμένους» άντρες στην καριέρα την αντιμετώπισαν με τους κατάλληλους νόμους.

Όλοι οι νόμοι, οι οποίοι προβλέπουν ποσοστώσεις στις προσλήψεις, στις προα­γωγές και στις κατανομές των διευθύνσεων —είτε των κρατικών υπηρεσιών είτε των μεγάλων εται­ρειών— μεταξύ ανδρών και γυναικών αυτόν τον στόχο είχαν …Να εξασφα­λίσουν «τακούνια» σε κάποιες γυναίκες, οι οποίες από μόνες τους δεν θα μπορούσαν να τα έχουν …Τα υψηλότερα «τακούνια» για τις πιο φιλόδοξες και «πρεσβυωπικές» γυναίκες και τα χαμηλότερα για τις υπόλοιπες. Όλα για το «καλό» τους! …Για το «καλό» τής κοινωνίας! Για την «ισότητα» των δύο φύλων και τη χειραφέτηση της γυναίκας, η οποία επί αιώνες «αδικούνταν». Αντιλαμβα­νόμαστε λοιπόν ότι και ο γυναικείος φεμινισμός δεν είναι τόσο «αθώος» όπως εμφανίζεται και κάποιοι τον παρουσιάζουν. Ο φεμινισμός στην πραγματικότητα επιδοτήθηκε από την ίδια την Πατριαρχία! «Δοξάστηκε», γιατί δήθεν έφερνε «αποτελέσματα», τα οποία κάποιοι είχαν προαποφασίσει να τα δώσουν.

Με τον «τσαμπουκά» —και «κόντρα» δήθεν στο σύστημα εξουσίας— «έβαζε» τις γυναίκες στα εργοστάσια! …Τις έβαζε στα Πανεπιστήμια! …Τις διόριζε στον κρατικό μηχανισμό! …Τόσο πολύ «τσαμπουκά» είχαν οι φεμινίστριες …Τόσο πολύ «νικη­φό­ρες» ήταν απέναντι στην Πατριαρχία, η οποία πραγματικά έτριβε τα «χέρια» της με τη νέα επιτυχή παγίδευση των γυναικών. Γι’ αυτόν τον λόγο το έκανε αρχικά να φαίνεται δήθεν δύσκολο …Να φαίνεται πως ήταν γυναικείο «κατόρθωμα», γιατί δια­φο­ρετικά δεν θα «τσιμπούσαν» οι γυναίκες στην παγίδα. Εάν το ίδιο το σύστημα τις έστελνε για δουλειά μακριά από τα σπίτια τους, θα αντιστέκονταν …Δεν θα άφηναν τα παιδιά τους να μεγαλώνουν μόνα τους στις αλάνες, για να εργάζονται οι ίδιες στα εργοστάσια χωρίς κάποιο ουσιαστικό κέρδος. Έπρεπε να παγιδευτούν και αυτό το νόημα είχε η «θεατρικού» τύπου αντίσταση της εξουσίας στη γυναικεία εργασία …Έπρεπε να νομίζουν ότι είχαν «πετύχει» μια νίκη είς βάρος τού συστήματος εξουσίας.

Αυτή —θα μπορούσαμε να πούμε— ήταν η πιο τέλεια από πλευράς λειτουργικότητας μορφή τής Πατριαρχίας. Η Πατριαρχία έλεγχε τα πάντα και οι άνθρωποι όχι μόνον δεν την πολεμούσαν, αλλά αντίθετα τη λάτρευαν. Όχι μόνον δεν έβλεπαν τις «παγίδες» της, αλλά νόμιζαν ότι αυτές τους ευνοούσαν κιόλας. Πλούσιοι και φτωχοί ήταν όλοι ευχαριστημένοι, γιατί νόμιζαν ότι έχουν φτιάξει ένα δίκαιο σύστημα, όπου όλοι είχαν τις ευκαιρίες τους. Οι γυναίκες λάτρευαν τα «τακούνια» των επιπλέον πριμοδοτήσεων όλων των ειδών και οι άντρες λάτρευαν τους «βατήρες» των Πανεπιστημίων, οι οποίοι τους έδιναν τη δυνατότητα —ανεξαρτήτως καταγωγής— να κερδίζουν «ύψος» ανεξέλεγκτα …Να φεύγουν από τα χωριά τους ή τις εργατουπόλεις τους και να «πηδάνε» όσο αντέχουν τα πόδια τους, για να «φαίνονται» ακόμα και στις πιο «πρεσβυωπικές» γυναίκες. Όλοι νόμιζαν ότι παίρνουν οργανωμένα κι εγγυημένα από το σύστημα όλα τα «εφόδια» για να ζήσουν όπως θα ήθελαν.

Οι ηγέτες τής Πατριαρχίας ήταν απόλυτα θωρακισμένοι …Ήταν πλέον —χωρίς καμία αμφισβήτηση— οι «φωτισμένοι» ποιμένες τής ανθρωπότητας. Όλα τα κρατικά συστήματα ήταν πανομοιότυπα μεταξύ τους και κυρίαρχοι όλων αυτών των συστημάτων ήταν οι «αλτικοί» άνδρες αστοί με τις μορφωμένες γυναίκες με τις «τακουνάρες»! Το σύστημα όχι μόνον δεν απειλούνταν από τους πιο «αλτικούς» άνδρες —και άρα τους πιο έξυπνους, ικανούς ή αδίστακτους—, αλλά είχε κατορθώσει και τους είχε κάνει συμμάχους του …Είχε κάνει πιστούς δούλους του τους πιο ισχυρούς ανθρώπους, είτε αυτοί ήταν άνδρες είτε ήταν γυναίκες. Το ίδιο το σύστημα της Πατριαρχίας «κατασκεύαζε» ακόμα και τους αντιπάλους του, «στήνοντας» το παιχνίδι …Στα δικά του Πανεπιστήμια, με τις δικές του γνώσεις «κατασκεύαζε» όλους τους δήθεν «επαναστάτες» και βέβαια τις «επαναστάτριες». Στη συνέχεια τους βόλευε όλους σε μια θέση εξουσίας ή σε κάποιο κρατικό πόστο και με αυτόν τον τζάμπα τρόπο όχι μόνον τους «ξεφορτώνοταν» ως εχθρούς, αλλά αντίθετα αποκτούσε εκπαιδευμένους «συμμάχους» να πολεμάνε απέναντι στους νέους «επαναστάτες», οι οποίοι θα έμπαιναν στα Πανεπιστήμια …Ο «βόθρος» τού μαρξισμού να είναι καλά, που έφτιαχνε «ανάπηρους» με τον τόνο!!!

Κάθε φορά που τα συστήματα αυτά και οι οικονομίες τους έρχονταν απέναντι στα γνωστά αδιέξοδα της Πατριαρχίας, κανένα πρόβλημα …Πόλεμος! …Όλοι στον πόλεμο! …Όλοι έτοιμοι για επιστράτευση να υπερασπιστούμε τα «επιτεύγματά» μας, άσχετα με το τι πραγματικά είναι αυτά και ποιοι μας τα «δάνεισαν» …Όλοι οι μαρξιστές στα πόστα τους! …Οι ίδιοι άνθρωποι, είτε ως εθνικοσοσιαλιστές —και άρα ως ΝΑΖΙ— είτε ως διεθνοσοσιαλιστές —και άρα ως κομμουνιστές—, αναλάμβαναν να ρυθμίσουν τα κοινωνικά προβλήματα με τη βία …Οι εργάτες γίνονταν στρατιώτες και οι αστοί γίνονταν αξιωματικοί απέναντι σε όμοιούς τους σ’ έναν τρομερό αλληλοσπαραγμό. Η Πατριαρχία πάλι στο απυρόβλητο! Το σύστημα θα «ξεφορτωνόταν» «στόματα» και όλα θα έμπαιναν ξανά σε ρυθμούς ανάπτυξης …Business as usual! …Θάβεις τους νεκρούς, δίνεις μερικούς τσίγκους για παράσημα στους αναπήρους και η ζωή συνεχίζεται! …«Δουλίτσα» να υπάρχει!

Έχοντας, μέσω του πολέμου, εξασφαλίσει την υπεραπαραίτητη «βαλβίδα ανακούφισης», το πατριαρχικό σύστημα εξουσίας δεν δίσταζε να πιέζει την κοινωνία όσο ήθελε …Κανένας κίνδυνος «έκρηξης» ή «κατάρρευσης», γιατί πάντα υπήρχε η «βαλβίδα» που θα «εκτόνωνε» την εσωτερική κοινωνική πίεση. Ακόμα κι αν ένας λαός ή ένα κράτος έβρισκε μια λύση, θα τον «εξόντωναν» οι άλλοι, οι οποίοι θα αισθάνονταν απειλή. Ο κόσμος τής Πατριαρχίας είχε γίνει ένας σκοτεινός Λαβύρινθος με όμοια «δωμάτια» και οι αφελείς ένοικοι αυτών των «δωματίων» ήταν ευχαριστημένοι και δεν άλλαζαν ποτέ τη λογική τους. Όταν η πατριαρχική οικονομία, λόγω των εγγενών «αναπηριών» της, δεν μπορούσε να τους ταΐζει, θα πολεμούσαν με τους γείτονές τους …Θα τους πολεμούσαν, γιατί θεωρούσαν ότι με τη νίκη τους απέναντι σ’ αυτούς θα έλυναν όλα τους τα προβλήματα. Είτε γιατί θα τους «ξεφορτώνονταν» ως ανταγωνιστές είτε γιατί ήταν πολύ πλούσιοι και θα τους λεηλατούσαν. Σε κάθε περίπτωση είχαν στο μυαλό τους ότι με τον πόλεμο θα έλυναν ως δια μαγείας όλα τους τα προβλήματα …Έτσι τους έλεγαν οι «φωτισμένοι» ηγέτες τους …και αυτό πίστευαν!

Η δοκιμή είχε γίνει με τους δύο Παγκόσμιους Πολέ­μους, όπου οι λαοί διχά­στη­καν μεταξύ τους με εθνοϊδεολογικά κριτήρια και πολέμησαν μεταξύ τους με το απόλυτο πάθος …Τους πολέμους που ξεκί­νησαν από τους υποτί­θε­ται πιο ανεπτυγ­μένους και μορφωμένους λαούς και όχι από τους βάρβαρους και τους αγράμματους. Αυτοί οι «πολιτισμένοι» λαοί διχάστηκαν από τα ίδια αφεντικά, χωρίς να ξέρει κανένας τον λόγο που έγινε αυτή η τεράστια ανθρωποσφαγή! Διχάστηκαν οι λαοί απ’ αυτούς που «εμπνεύ­στη­καν» τον μαρξισμό και χρηματοδό­τησαν τόσο τον ναζισμό όσο και τον κομμουνισμό, για να επιβληθούν αυτά τα ιδεολογήματα ομοιόμορφα σε όλα τα κράτη τής σκληρής Πατριαρχίας. Διχάστηκαν από τους τοκογλύφους, οι οποίοι αρχικά πλήρωσαν τη δημιουργία τού μαρξισμού και στη συνέχεια θα «πουλούσαν» δάνεια για ν’ αποκα­τασταθούν οι καταστροφές τού πολέμου που αυτός ο μαρξισμός θα προκαλούσε. Αφού ολοκληρώθηκε αυτό το μακελειό, οι άνθρωποι, αντί να μετανοήσουν για το σφάλμα τους, ήταν ευτυχείς, γιατί νόμισαν ότι σώθηκαν, βρίσκοντας μάλιστα και «λύση» στα προβλήματά τους. Οι ίδιοι μαρξιστές, οι οποίοι τους είχαν βάλει στον πόλεμο, θ’ αναλάμβαναν να τους οδηγήσουν και στην ειρήνη. Οι ίδιοι «πωλητές» πολέμου έγιναν —επ’ αμοιβή— τα «περιστέρια» τής ειρήνης! Οι ίδιοι χρηματοδότες τού Χίτλερ και του Στάλιν έγιναν οι χρηματοδότες τής μεταπολεμικής ανάπτυξης του «ελεύθερου» κόσμου …Νέα γενιά «φωτισμένων» ηγετών ανέλαβε την ηγεσία των κρατών …Όλοι χαφιέδες τού πατριαρχικού συστήματος με σίγουρους μισθούς και μεγάλο «μπόι»! …«ΠΟΤΕ ξανά πόλεμος …μέχρι να ξαναχρειαστεί!».

Μετά το 1989 έγινε νέα αλλαγή τού πατριαρχικού συστήματος …Μια αλλαγή παντελώς περιττή …Μια αλλαγή φαινομενικά ανεξήγητη. Δεν θ’ αναφερθούμε στην ταυτότητα και στους λόγους που κάποιοι την επιχείρησαν. Μας αρκεί ότι αυτή έγινε …Μετά το 1989 μπήκαμε και επίσημα στη Μεταβιομηχανική Εποχή! Τα πράγματα έγιναν πολύ σκληρότερα. Η Πατριαρχία έγινε ακόμα πιο σκληρή …Το απόλυτο χάος! …Η σήψη! Τα Σόδομα και τα Γόμορρα μπροστά στη σημερινή αθλιότητα ήταν απλά ένα σεξουαλικό πάρτι μεθυσμένων έκφυλων ανδρών και γυναικών. Στη σημερινή περίπτωση έχουμε πάρτι ανωμάλων! …Από άντρες που παριστάνουν τις γυναίκες μέχρι ανθρώπους που παριστάνουν τα σκυλιά και γαυγίζουν …ΔΕΝ υπάρχει κάποια ανωμαλία που να μην την έχουμε «δει»! …Οι παιδεραστές βγήκαν στους δρόμους να διεκδικούν το «δικαίωμα» της μητρότητας …Κάποιοι απ’ αυτούς διεκδικούν το «δικαίωμα» να «κατασκευάζουν» εραστές «in house».

Όλα αυτά ΔΕΝ είναι τυχαία! Κάποιοι πήραν πολύ σημαντικές αποφάσεις, προκειμένου να ρυθμίσουν με νέο τρόπο την Πατριαρχία. Όλοι αυτοί —και έχοντας ως στόχο να επωφεληθούν προσωπικά— δεν δίστασαν να ρισκάρουν την ίδια την ασφάλεια του πατριαρχικού συστήματος. Προκειμένου να δημιουργήσουν μια επωφελή για τους ίδιους «εξέλιξη», την οποία υποτίθεται θα τη ρύθμιζαν με ασφάλεια, δεν σεβάστηκαν ούτε τους βασικούς «πυλώνες» τής ίδιας της ανθρώπινης ύπαρξης. Στην πραγματικότητα πήραν μια «βαριοπούλα» κι άρχισαν να «γκρεμίζουν» έναν ιδιαιτέρως πολύπλοκο και «σκοτεινό» Λαβύρινθο απλά για να τον «ανακαινίσουν»! …Κατέστρεψαν «σκέπαστρα», «σκίαστρα» και «κάτοπτρα», τα οποία εφευρέθηκαν και τοποθετήθηκαν εκεί για να παγιδεύουν τους ανθρώπους, οι οποίοι δεν μπορούσαν να καταλάβουν τι συμβαίνει. Ένα σύστημα εξουσίας, δομημένο με τον τελειότερο τρόπο, προκειμένου να μην απειλείται από τους παγιδευμένους, αποφασί­στηκε από κάποιους άσχετους ν’ «ανακαινιστεί»! Με γνώσεις «καφενείου» κοινοί έμποροι της αθλιότητας πήγαν να επέμβουν στο έργο των πιο ισχυρών και ευφυών «μηχανικών» τής ανθρώπινης ιστορίας!

Όπως ήταν φυσικό οι πράξεις τους είχαν τεράστιες συνέπειες στην κοινωνική λειτουργία. Το πρόβλημα της Πατριαρχίας έγινε κολοσσιαίο. Οι μέχρι τώρα «λεπτές» ιδιαιτερότητές της έγιναν εμφανείς «αναπηρίες» και η ίδια η Πατριαρχία μοιάζει με «καρικατούρα» τού εαυτού της. Ο σημερινός κόσμος έγινε «ενιαίος» …Αχανής! Οι γυναίκες μέσα σ’ αυτόν τον κόσμο ξεπέρασαν ακόμα και τα «τακούνια» κι ανέβηκαν στα «αερόστατα» των κοινωνικών δικτύων …Πιάστηκαν από τις «φούσκες» των social media κι ανέβηκαν στον «ουρανό»! …Από εκεί πάνω κι αν δεν βλέπουν τίποτε πιο κάτω από το «ταβάνι»! Τώρα μπορούμε να πούμε με σιγουριά ότι βιώνουμε την απόλυτη αθλιότητα της Πατριαρχίας. Μια κοινωνία σε σήψη. Μια κοινωνία όπου οι λίγοι πλούσιοι τα έχουν όλα και οι πολλοί φτωχοί —είτε εργαζόμενοι είτε όχι— δεν έχουν τίποτε! …Τα ΠΑΝΤΑ για τους ΕΛΑΧΙΣΤΟΥΣ!

Μέσα σ’ αυτήν την αθλιότητα τα πάντα «μεγεθύ­νονται» κι απ’ τα social media …Οι πάντες τα θέλουν ΟΛΑ με όρους πλουσίου, ακόμα και χωρίς καμία πραγματική προδιαγραφή. Χωρικές, επαρχιώτισσες και πρωτευουσιάνες όλες στον ίδιο «παρονομαστή» …Μορ­φωμένες, αγράμματες, έξυπνες, χαζές, όμορφες, άσχημες, όλες στην ίδια «εξέδρα»! …Όλες «ονειρεύονται» την απόλυτα μεγάλη ζωή …Από τη θέα σε κάποιο ρετιρέ τού Μόντε Κάρλο μέχρι κάποια ξαπλώστρα στη Μύκονο …«Ακολουθούν» τους ίδιους άνδρες και «τσατάρουν» με τους ίδιους στη βλακεία των αιώνων. «Μετράνε» την πρόοδό τους με like και share. Με το μυαλό τους «έφυγαν» όλες από τη γειτονιά τους, το χωριό τους, την πρωτεύουσα του νομού τους και «βρίσκονται» στους κοσμοπολίτικους παραδείσους …Γέμισε η κοινωνία με «κατά φαντασίαν celebrities»!

Τώρα ήρθε και γύρισε ανάποδα ο «κόσμος»! Άλλαξε ολόκληρος ο σχεδιασμός τής κοινωνίας! Ούτε τα ανθρώπινα φύλα δεν παρέμειναν στη θέση τους ως βασικοί «πυλώνες» τού σχεδιασμού της. Στον αυθεντικό σχεδιασμό τής Πατριαρχίας όλα ήταν απλά κι ελεγχόμενα …Δύο ήταν τα φύλα και δύο οι διαφορετικές συμπεριφορές στον χειρισμό τους! …Οι γυναίκες φορούσαν «τακούνια» για να «ψηλώσουν» ελεγχόμενα και οι άντρες «πηδούσαν» για να τους «δουν»! «Οδηγούσε» το σύστημα τις γυναίκες εκεί όπου το βόλευε κι «ακολου­θούσαν» οι άνδρες που τις «κυνηγούσαν». Τώρα όλα αυτά ανακατεύτηκαν …Αναγκαστικά! Από τη στιγμή που αλλάζεις τόσο ριζικά έναν απλό σχεδιασμό, ο οποίος στηρίζεται σε πολύ λίγα δεδομένα, θα πρέπει να τα κάνεις όλα περίπλοκα …ΔΕΝ σου αρκούν τα δύο φύλα! …Θα πρέπει να «εφεύρεις» κι άλλα! …Οι γκέι …οι τρανς …οι κουίρ …οι λεσβίες …οι άντρες που παριστάνουν τις γυναίκες …οι γυναίκες που παριστάνουν τους άντρες …οι άντρες που εκ περιτροπής αποφασίζουν τι είναι …οι γυναίκες που κάνουν το ίδιο …αυτοί που αρνούνται να είναι είτε άντρες είτε γυναίκες! …Ό,τι θέλει ο καθένας σ’ έναν κόσμο που τελεί σε απόλυτη σύγχυση.

Σ’ αυτόν όμως τον κόσμο, όπου τα φύλα έχουν πολλαπλασιαστεί αφύσικα, δεν έχει αλλάξει ο στρατηγικός σχεδιασμός, γιατί αυτού του είδους οι σχεδιασμοί ΔΕΝ είναι άπειροι. Το παιχνίδι και οι κανονισμοί τού ποδοσφαίρου, για παράδειγμα, δεν αλλάζουν, επειδή κάποιοι αποφασίζουν να παίζουν πέντε εναντίον πέντε και όχι έντεκα εναντίον έντεκα, όπως είναι το κανονικό …Άλλο το ένα κι άλλο το άλλο! …Το πρώτο είναι σημαντικό και το δεύτερο ασήμαντο. Το σημαντικό είναι η επινόηση ενός έξυπνου παιχνιδιού και οι κανονισμοί του. Το εάν θα το παίξουν πέντε εναντίον πέντε ή έντεκα εναντίον έντεκα είναι ασήμαντο και μπορεί να οφείλεται στο ότι δεν υπάρχουν άτομα ή μεγάλο γήπεδο. Τι σημαίνει αυτό στην περίπτωσή μας; …Ότι, άσχετα με το πόσα είναι ή δεν είναι τα ανθρώπινα «φύλα», η επιτυχία τού «κόλπου» οφείλεται στα «τακούνια». Τα «φύλα» μπορούν να γίνουν όσα θέλουν, όμως το κόλπο με τα «τακούνια» ΔΕΝ πρέπει ν’ αλλάζει!

Αυτό το κόλπο είναι η απόλυτη επινόηση της πατριαρχικής εξουσίας και αυτό ΔΕΝ το αγγίζει, γιατί απλούστατα την ίδια στιγμή θα καταρρεύσει …Το κόλπο δεν αλλάζει σε ΚΑΜΙΑ περίπτωση! Αυτό είναι που έγινε και σ’ αυτήν την περίπτωση. Στην εποχή των πολλών ανθρώπινων «φύλων» το σενάριο είναι πάλι το ίδιο, αλλά η αναδιανομή των ρόλων αλλάζει, γιατί προστέθηκαν νέοι «παίκτες». Έπρεπε το σύστημα ν’ αποφα­σίσει πλέον από την αρχή ποιος θα φοράει τα «τακούνια» —έχοντας «πρεσβυωπία»— και ποιος «ανοιχτομάτης» θα «πηδάει» με τις «σούστες» για να τον «δουν». Στο νέο λοιπόν έργο —με το παλιό σενάριο— ΜΟΝΟΝ οι άντρες φοράνε τα μεγάλα «τακούνια». Τώρα οι πλούσιοι άνδρες είναι αυτοί που έχουν το απόλυτο πλεονέκτημα. Ήρθε «τούμπα» ο κόσμος και οι άντρες πήραν τις θέσεις των γυναικών στους υψηλούς ρόλους των επιθυμητών απ’ ΟΛΟΥΣ «τακουνο­φόρων».

Οι άντρες πλέον είναι αυτοί που τώρα επιλέγουν τις γυναίκες —κι έχουν «πρεσβυωπία»— και οι γυναίκες είναι αυτές που «πηδάνε» για να τις «δουν» …Οι άντρες είναι τα ποθητά «θηράματα» και οι  γυναίκες οι αδίστακτοι «κυνηγοί»! Όλοι οι άντρες; …Όχι βέβαια …ΜΟΝΟΝ οι άντρες αυτοί, οι οποίοι είναι «ορατοί» απ’ ΟΛΕΣ τις γυναίκες —είτε οι ίδιες είναι πλούσιες είτε φτωχές— …Οι πολύ πλούσιοι άντρες …Οι βαθύπλουτοι άντρες, οι οποίοι φοράνε «τακούνια» σαν πανύψηλους «κοθόρνους» …Οι άντρες που το σύστημα φρόντισε τον πλούτο τους να τον μετατρέψει σε πανύψηλα «τακούνια» και να τους κάνει «ορατούς» από τον «πρεσβυωπικό» γυναικείο πληθυσμό. Αυτοί είναι που γίνονται «στόχοι» των «κυνηγών»! Τώρα πρέπει οι γυναίκες να «πηδάνε» επάνω στα «τακούνια» τους, για να τις «βλέπουν» οι πλούσιοι, προκειμένου να τις επιλέξουν.

Σ’ αυτήν την εκφυλισμένη μορφή τής κοινωνίας οι άνδρες υποτίθεται είναι οι απόλυτα κυρίαρχοι —που τα έχουν όλα—, αλλά στην πραγματικότητα ο ανδρικός πληθυσμός έχει αποκλειστεί από ΟΛΑ! …Τον απέκλεισαν από ΟΛΑ! Πολέμησαν με κάθε τρόπο τον «τοξικό» ανδρισμό και τους έκαναν να μην αντιδρούν, γιατί διαφορετικά θα «στιγματίζονταν» σαν φασίστες και φαλλοκράτες …Ειδικά αν ήταν λευκοί και straight! Τώρα πρωταγωνιστούν μόνον οι πολύ πλούσιοι άνδρες —ανεξαρτήτως σεξουαλικού προσανατολισμού— και μόνον οι αδίστακτες πόρνες —είτε θηλυκές είτε αρσενικές—, οι οποίες είναι αποφασισμένες να κάνουν τα ΠΑΝΤΑ, για να «πηδήξουν» όσο πιο «ψηλά» μπορούν, ώστε να τις «δουν» αυτοί οι άνδρες. Όλοι οι υπόλοιποι είναι αποκλεισμένοι απ’ αυτό το «πανηγύρι». Ακόμα και οι «κοντές» δεν τους «βλέπουν», γιατί όλες —μέσω Facebook— κοιτάνε στον «ουρανό» τής επιτυχίας και του πλούτου. Τώρα δεν αρκεί καμία κοινή εργασία για τον άνδρα, για να γίνει αυτός «ορατός» ως εργάτης …και το χειρότερο, δεν υπάρχει κανένα «πήδημα» ικανό να τον ξεχωρίσει σε περίπτωση που αποφασίσει να κάνει τη θυσία τού αστού!

Οι εργάτες απαξιώθηκαν απολύτως κι έγιναν οι «αόρατοι» δουλοπάροικοι του παρελθόντος. Τώρα ήρθε και η σειρά των αστών ν’ απαξιωθούν. Στη μεταβιομηχανική εποχή η ανεξέλεγ­κτη, γενική κι απότομη αστικοποίηση της κοινωνίας έκανε ακόμα κι αυτήν την ιδιότητα πληθωριστική. Ακόμα και η επιτυχία τής εισαγωγής στο Πανεπιστήμιο έγινε η επιτυχία τού «φουκαρά» …Ο διορισμός στο δημόσιο έγινε ο στόχος των φτωχών, οι οποίοι μάχονται «για ένα κομμάτι ψωμί»! Ξαφνικά όλα άλλαξαν. Φτάσαμε στο σημείο ν’ απεργάζονται σχέδια —στις ΗΠΑ το πρότεινε ο Σάντερς— να επιδοτούνται να σπουδάζουν ΟΛΟΙ —ακόμα και χωρίς καμία προϋπόθεση— σε αντικείμενα τα οποία δεν εξασφαλίζουν καμία απολύτως απασχόληση! …Ξανά, δηλαδή, πίσω στην εποχή των δουλοπάροικων! Απλά ο ανειδίκευτος δουλοπάροικος του μέλλοντος, όταν θα είναι έτοιμος να κάνει οικογένεια, θα είναι στη κυριολεξία μεσόκοπος.

Τα αποτελέσματα είναι τραγικά …Τραγικά, γιατί οδηγούν την κοινωνία στη σήψη και τελικά στον «θάνατο». ΔΕΝ μπορεί να λειτουργήσει η κοινωνία. ΔΕΝ μπορεί ν’ αναπαράγει τα μέλη της. ΔΕΝ δημιουργούνται νέες οικογένειες. Ο ανεπτυγμένος κόσμος έχει μπει σε δημογραφική κρίση κι «αργο­πε­θαίνει». Η αίσθηση της «παραί­τησης» και του εκφυλισμού είναι φανερή σε όλα τα επίπεδα. Η πλειοψηφία των ανδρών τα έχει «παρατήσει» και δεν σκέφτεται καν να κάνει οικογένεια …Κάθεται στο σπίτι της και παίζει ηλεκτρονικά παιχνίδια ή μαθαίνει εξωτικές «κουζίνες» …Στα καλύτερα της παίζει παιχνίδια τζόγου …μπας και μπει στο παιχνίδι από την «πίσω πόρτα»!

Τα ανάλογα χάλια χαρακτηρίζουν και τις ζωές των γυναικών. Την ώρα που οι άνδρες παίζουν ηλεκτρονικά παιχνίδια ή ψάχνουν στο YouTube για νέες συνταγές μαγειρικής, αυτές περιφέ­ρονται «πάνοπλες» και σχεδόν γυμνές στους δρόμους! …Περιφέ­ρονται κι αυτές σαν αγέλες σκύλων που ψάχνουν σύντροφο. Μόνον αυτές πλέον κάνουν νυχτερινές εξόδους σε τακτική βάση. Οι «μυωπικές», οι οποίες μέχρι τώρα δεν «έβλεπαν» κανέναν, τώρα και να «βγάλουν» τη «μυωπία» δεν υπάρχει άνδρας να περιφέρεται έξω για να τον «δουν» …Έχουν μπει κι αυτές σε διαδικασία εκπτώσεων! Οι πιο «φιλό­δοξες» απ’ αυτές ακολουθούν «επιθε­τικές» πολι­τικές. Με τα λίγα χρήματα που τους αποφέρει η εργασία τους «επενδύ­ουν» σε προσφορές καλλυντι­κών κι αξεσουάρ, για να δώσουν την καθη­μερινή «μάχη» των μπαρ. Σχεδόν κάθε έξοδος ταυτίζεται μ’ ένα νέο μεθύσι και μια νέα «επένδυση». Από τον «στιγματισμό» τής προγαμιαίας ερω­τικής συνεύρεσης πήγαμε στην άνευ υποχρεώσεων «δωρεάν» δοκιμή! …με λίστα αναμονής ένθεν κι ένθεν! …Οι περισσότερες στα όρια της διαρκούς υγειονομικής «απειλής»! …Οι «μονο­μά­χοι» που μοιράζουν αφροδίσια «παρά­σημα»!

Τι έχει επικρατήσει εκεί «έξω»; …Τα Σόδομα και τα Γόμορρα! …Η ανωμαλία σε όλα τα επίπεδα! …καί για τα δύο φύλα! Οι πιο αδίστακτοι, ανήθικοι και άθλιοι άνθρωποι —καί των δύο φύλων— εμφανίζονται ως «πρωταγω­νιστές»! …Οι άνδρες τού τύπου «όλα για το χρήμα που τα δίνει ΟΛΑ», γιατί αλλιώς δεν αξίζει να ζεις σ’ αυτήν τη ζωή …YOLO …«Όλα για το χρήμα», που δίνει «τακούνια» στους κατόχους του! …Ακόμα κι αν ως άντρας πρέπει να μιμηθείς γυναικείες συμπεριφορές απέναντι σε ανώμαλους πλούσιους άντρες, οι οποίοι σου προσφέρουν τις «λύσεις» που ονει­ρεύεσαι! …Ακόμα δηλαδή κι αν πρέπει να «κοιμηθείς» με άντρες είναι μια «λύση» …Είναι μια «λύση» η εκπόρνευση …Από κάπου πρέπει να ξεκινήσει κάποιος! …Μερικές «μυτιές» κόκα και όλοι ίδιοι φαίνονται! Γι’ αυτόν τον λόγο οι gay και οι λοιποί ανώμαλοι λατρεύουν τη Νέα Τάξη, τα ναρκωτικά και την «ελευθερία» έκφρασης …Δίνει «τάση» στον ανδρικό πληθυσμό, που γι’ αυτούς είναι εκμεταλλεύσιμη. Με το στοχευμένο gay-«μάρκετινγκ» δίνει το «άλλοθι» που χρειάζονται κάποιοι για να κάνουν τα πάντα. Οι πλούσιοι ανώμαλοι με το χρήμα στο χέρι διαλέγουν τους αδίστακτους που θα το διεκδικήσουν —ακόμα και μέσα από τα βρόμικα σεντόνια τους—.

Τα πάντα για το χρήμα! Εάν το αποκτήσεις, κανένας δεν θα σε κρίνει για το πώς το απέκτησες …Μάλλον θα σε «ζηλεύουν» που τα «κατάφερες» …Το λένε άλλωστε και οι «πετυχημένοι» «γκουρού»-τράπερ τής εποχής. Αγράμ­ματα ζώα, που απλά πλου­τίζουν, γιατί η Πατριαρχία μεθόδευσε την κατάσταση που το επιτρέπει. Πουλάνε ναρκω­τι­κά, επι­δί­δονται στο τράφικινγκ, κλέβουν και πλουτίζουν, τρα­γου­δώντας τα «κατορθώματά» τους. Οτιδή­ποτε μπορεί να φέρει άμεσο και μεγάλο κέρδος είναι αποδεκτό και «ηρωικό». Αυτοί είναι που έχουν γίνει τα «πρότυπα» για τον ανδρικό πληθυσμό, ο οποίος θέλει χωρίς μόχθο να τ’ αποκτήσει ΟΛΑ. Εξαιτίας τους περνάνε απαρατή­ρητοι και χωρίς αντιδράσεις όλοι οι διεφθαρμένοι πολιτικοί, οι κλέφτες τραπεζίτες, οι κακοί εργοδότες, οι αδίστακτοι έμποροι και το κακό συναπάντημα. Αυτοί οι «με κάθε τρόπο πλούσιοι» «σπρώχνονται», για να γίνουν τα «πρότυπα» του αντρικού πληθυσμού. Αυτήν την πολιτική εξυπηρετεί η προβολή των αγράμματων τενεκέδων με τις αλυσίδες των δούλων στους λαιμούς τους —που τις καμαρώνουν επειδή είναι χρυσές— …«Πρότυπα» μεγάλου «ύψους», που τις γυναίκες τις κουβαλάνε σε «αγέλες», «ψαρεύοντάς» τες στα σύγχρονα «σκλαβο­πάζαρα» του ίντερνετ και των κομμωτηρίων.

Το ίδιο συμβαίνει και με τις γυναίκες. «Πετυχημένα» πρότυπα έχουν γίνει αυτές που τα «κατάφεραν» …Αυτές που βρήκαν τους «τακουνάτους» γαμπρούς και τώρα κάθονται δίπλα στις πισίνες μ’ ένα κοκτέιλ στο χέρι —και το άλλο να το περιποιείται η «νυχού»— …Οι πιο αδίστακτες …Οι πιο εύκολες …Αυτές με τις καλύτερες «προσφορές» στους καλύτερους «πελάτες» …Αυτές που η λίστα τηλεφώνων τους είναι περίπου ίδια μ’ αυτήν της Δίωξης οικονομικού εγκλήματος …Αυτές με τις πολλαπλές ταυτόχρονες «επενδύσεις» —κι όπου κάτσει— …Αυτές που όλη μέρα προετοιμάζονται για τη βραδινή τους «μάχη», η οποία θα τελειώσει σε κάποιο δωμάτιο πεντά­στε­ρου ξενοδοχείου ή πολυτελούς βίλας. Αυτές πέταξαν τα ρούχα τους για να είναι πιο «αλτικές»! Εάν για τους πιο αδίστακτους άνδρες ο «δρόμος» περνάει από τα κρεβάτια των gay, για τις γυναίκες περνάει από τα κρεβάτια των γέρων! Ο παλιός —κοινωνικά καταδικα­στέος— «πορνόγερος» έγινε κοινωνικά αποδεκτός sugar-«τακουνάτος»-daddy.

Αυτές είναι τώρα οι «εκλεκτές» τού συστήματος της Πατριαρχίας …Οι αδίστακτες «επενδύτριες», οι οποίες δίνουν αξία στους πλούσιους άνδρες και άρα στον σχεδιασμό τού πατριαρχικού συστήματος …Αυτές, οι οποίες «εξαλείφουν» την παράμετρο-«γήρας» και δίνουν μέγιστη και μακροχρόνια απόδοση στον πλούτο …Αυτές, οι οποίες θα «σύρουν» εκ νέου τον ανδρικό πληθυσμό και θα τον κάνουν «κινητικό» …Αυτές, τις οποίες χρειάζεται και χειρίζεται το σύστημα, για να συνεχίσει να λειτουργεί με τον πατριαρχικό τρόπο! Αυτές είναι που θέλει να προστατεύσει το σύστημα με νέους νόμους. Σε αυτές «κλείνει το μάτι» τώρα το σύστημα της Πατριαρχίας!

Το σύστημα, το οποίο επέβαλε αρχικά την προίκα και στη συνέχεια την ποσόστωση στην «επιτυχία» τής εργασίας και της καριέρας, τώρα θα έπρεπε να βρει νέα λύση, για να «βοηθά» τις εκλεκτές του. Τι σου «λέει» τώρα το σύστημα; …«Κατάφερε να παντρευτείς τον άνδρα που θέλεις κι ο νόμος θα σου κάνει την «επιτυχία» μόνιμη! …Δεν έχει σημασία εάν αυτός είναι γέρος ή άσχημος …Σημασία έχει να είναι πλούσιος»! Σαν μια θητεία στη φυλακή είναι ένας τέτοιος «πετυχημένος» γάμος …Δεν χρειάζεται καν να τον περιμένεις να πεθάνει για να τον κληρονομήσεις …Λίγα χρόνια «μέσα» και μετά ελεύθερη, ωραία και πλούσια. Γιατί; …Γιατί το σύστημα θα σου εξασφαλίσει μια γενναία διατροφή …Κάνεις δύο παιδιά —όσο πιο γρήγορα το επιτρέπει η φύση— και τέλος …Μετά αναλαμβάνει το πατριαρχικό σύστημα να προστατεύσει την «επενδύτρια»!

Αυτό το «χαρτί» παίζει σήμερα το σύστημα από δήθεν «ευαισθησία» για τα παιδιά των «επενδυτριών». Πάλι «βοηθάει» δήθεν τις γυναίκες με πρόφαση το παιδί τους! Αυτό το «χαρτί» έχει σχέση με όλη τη νομολογία που επιβάλλεται σήμερα και αφορά τις διατροφές των δικαστηρίων, οι οποίες δίνονται υποτίθεται για τα παιδιά! …Για να μην «πέσει» το επίπεδο της διαβίωσής τους —μόλις η «επενδύτρια» μητέρα τους διαζευχθεί τον πλούσιο «κουμπαρά»—! Η «γραμμή» που έχουν δώσει τώρα στο Σύστημα Δικαιοσύνης, το οποίο εκδικάζει τις περιπτώσεις διαζυγίων, είναι το «γδάρσιμο» των ανδρών. Πρέπει —πάση θυσία— τα «πρότυπα» των «επενδυτριών» να είναι «πετυχημένα» μετά την έξοδό τους από τη «φυλακή». Πρέπει κι αυτών των «επενδυτριών» να μην «πέφτει» το επίπεδο διαβίωσης! …Για τουλάχιστον μια εικοσαετία θα τις συντηρούν οι πλούσιοι πρώην σύζυγοι ως μητέρες των παιδιών τους και στη συνέχεια θ’ αναλαμβάνουν τα πλούσια παιδιά τους —τα οποία θα έχουν πλέον ενηλικιωθεί—! …Ένας «γάμος», ένα δια βίου βόλεμα!

Αυτός είναι ο σχεδιασμός τής Νέας Τάξης. Τώρα το σύνθημα είναι «Όλα για το βόλεμα της «επενδύτριας»», το οποίο κάποιος θ’ αναγκαστεί από τον νόμο να της το προσφέρει —ακόμα και εκτός γάμου— …Ούτε κατσίκες ούτε εργασία ούτε μόρφωση ούτε καριέρα! …Κάνε μαλλί, νύχια, βάψου και ψάχνε πλούσιους όπου μπο­ρείς να τους πετύχεις! …Ψάχνε στους δρόμους, στα μπαρ, στα γήπε­δα, αλλά και στο διαδίκτυο! Γι’ αυτόν τον λόγο τώρα τελευταία κάποιες άσχετες γυναίκες «αγάπησαν» τα γήπεδα και κάποιες αστοιχείωτες έμαθαν να χειρίζονται ηλεκτρονικούς υπολογιστές. Ψάχνουν διαρ­κώς νέους «κυνηγότοπους». Βελτιώνουν διαρ­κώς τα «κυνη­γε­τικά» τους προσόντα —ακόμα κι αν αυτό σημαίνει να μπούνε στο χειρουργείο— …«Επέν­δυ­σε …Φτιά­ξε μύτη, σαγό­νι, στήθος, κώλο, χείλη, βλέ­φαρα και ό,τι απαι­τούν τα «πρότυπα»» …Κανο­νικά «φαναρ­τζί­δι­κα» έχουν γίνει πλέον τα νοσο­κομεία …Δεν ασχολούνται με «βλάβες» υγείας, αλλά με «βελτι­ώσεις». Πηγαίνουν εκεί οι «πελάτισσες» με ολό­κληρη λίστα σημείων που «χρήζουν» βελτίωσης και μιλάνε με «τεχνι­κούς» όρους σε «βελτιωτές» …«Κόψε» …«κόλλησε» …«αφαίρεσε» …«συμπλή­­ρωσε» κλπ. …«Τρανσφόρμερς», που μέσα απ’ αυτά τα «συνεργεία» βγαί­νουν αγνώριστες.

Στόχος είναι να μεγεθύνουν το πιο μεγάλο «τακούνι» που ενδιαφέρει τον άνδρα —και το έχουν όλες οι γυναίκες— και το οποίο είναι η ομορφιά …Το «τακούνι» που δεν αφήνει αδιάφορο ΚΑΝΕΝΑΝ άνδρα! …Να μπορέσουν —έστω και στιγμιαία— να «τυφλώσουν» κάποιον και να τις παντρευτεί …Το «όνειρο» των «επενδυτριών» τής Νέας Τάξης …Των αγράμματων, των τεμπέληδων, των άσχετων με τα μυαλά τσιχλόφουσκα! Ούτε πρόσληψη στο Δημόσιο ούτε κάποιο δύσκολο πτυχίο …Ένα «Yes I do» τούς χωρίζει από την τέλεια λύση! Ονειρεύονται ακόμα κι έναν εξαρχής καταδικασμένο σε αποτυχία γάμο, εφόσον το σύστημα θα είναι αυτό που με τη δύναμή του θα τον μετατρέψει σε «επιτυχημένη επένδυση» …Το σύστημα της Πατριαρχίας θα σε στείλει με τους δικηγόρους σου στο «ταμείο» …Κάνε με συνοπτικές διαδικασίες τα παιδιά ενός πλουσίου και μετά ο πλούσιος θα σε συντηρεί, χωρίς να απαιτεί κανένα δικαίωμα και χωρίς να μπορεί να σε ελέγχει για τον τρόπο διάθεσης των χρημάτων του! …Αυτό είναι που φροντίζει το σύστημα …Αυτήν τη «γραμμή» έχει δώσει στους Δικαστές, οι οποίοι εκδικάζουν τις υποθέσεις των διαζυγίων …Να μην «πέσει» δήθεν το επίπεδο της ζωής των παιδιών …και στην πραγματικότητα το ΒΟΛΕΜΑ της «επενδύτριας»! Καθημερινά πληρώνονται ντεκαπάζ, μπότοξ και πλαστικές στήθους με τα χρήματα που δίνονται για να μην «πέσει» το επίπεδο της διαβίωσης των τέκνων.

Από τη στιγμή που το πατριαρχικό σύστημα έβαλε καί τα δύο φύλα στην ίδια διαδικασία —να «πηδάνε» για να τους βλέπουν οι πρεσβυωπικοί «ψηλοί» τής κοινωνίας—, ευνόητο είναι ότι η νομοθετική αυτή τακτοποίηση θα έπρεπε να προσπαθεί να καλύψει καί τα δύο φύλα. Είπαμε, …αλλάζει ο αριθμός των «παικτών», αλλά όχι το «παιχνίδι»! Πρόσθεσαν «φύλα» και πρέπει να τα βολέψουν με βάση τους ρόλους τους στο ίδιο σενάριο. Υπό αυτήν τη λογική βλέπουμε ότι δεν είναι καθόλου τυχαία η θεσμοθέτηση του γάμου μεταξύ των ομοφυλο­φίλων …Αποτελεί κύρια στρατηγική επιλογή τής Πατριαρχίας και όχι κάποια δήθεν «ευαισθησία» της απέναντι σε «ευάλωτες» και «πληγω­μένες» κοινωνικές ομάδες, οι οποίες έπρεπε να προστατευτούν. Έπρεπε να «ρυθμιστούν» και οι αρσενικές πόρνες …και αυτό γινόταν με τον θεσμό τού γάμου —και όλης της νομολογίας που «βάζει» συντρόφους σε τσέπες συντρόφων—!

Ο γάμος των ομοφυλοφίλων γι’ αυτόν τον λόγο έγινε βασική τους πολιτική επιλογή και φλέγουσα προτεραιό­τητα. Όμως, το κυρίως ζητούμενο δεν ήταν αυτός καθ’ αυτός ο γάμος …Ο γάμος ήταν απλά η βασική προϋπό­θεση για το πραγματικό ζητούμενο, που ήταν η τεκνοθεσία! Η τεκνοθεσία ήταν που τούς ενδιέφερε, γιατί το παιδί είναι εκείνο που μετατρέπει τον γάμο σε μόνιμο βόλεμα, είτε αυτός υφίσταται είτε διαλύεται. Ο γάμος από μόνος του αυτό δεν το εξασφαλίζει για τους ομοφυλόφιλους. Ακόμα και στο τυπικό επίπεδο ο γάμος αυτών «λύνεται» εύκολα και δεν «ευθυγραμμίζει» τις αρσενικές πόρνες με τις θηλυκές …Δεν έχει παιδιά, για να δημιουργεί «ουρά» οικονομικών υποχρεώσεων! …Το παιδί τού ζεύγους είναι αυτό που δημιουργεί τις προϋποθέσεις για μόνιμο «βόλεμα» της αρσενικής «επενδύτριας»! Για να μην «πέσει» το επίπεδο της ζωής του, το παιδί θα το παίρνει ο «επενδυτής» γονέας «Φ» —από το «Φτωχός»— από τον γονέα «Π» —από το «Πλούσιος»—, για να πληρώνεται για την υπόλοιπή του τη ζωή …Τζάμπα τα τόσα πέρα-δώθε και τα ξεφτιλίκια στις gay-parade; …Να δικαιωθούν οι «συνδικα­λιστές» των «επενδυτών» με τα στρινγκ. Καταλαβαίνει ο αναγνώστης πλέον και τον λόγο που οι μεγαλύτεροι και φανατικότεροι υποστηρικτές τής Νέας Τάξης είναι οι φεμινίστριες, οι παιδεραστές, οι ΛΟΑΤΚΙ, οι κτηνοβάτες και οι όλες οι μεγαλοπελάτισσες —αρσενικές και θηλυκές— των νυχάδικων, των πλαστικών χειρουργών και των κομμωτηρίων.

Όλα αυτά, όπως αντιλαμβανόμαστε, ΔΕΝ μπορούν να έχουν διάρκεια! Οι κοινωνίες πλέον υπολειτουργούν και ΔΕΝ μπορούν να επιβιώσουν …ΔΕΝ μπορούν να αυτοεξυπηρετηθούν …ΔΕΝ αναπαράγονται τα μέλη τους …«Γερνάνε» απότομα και «φθίνουν»! Οι γενιές ΔΕΝ διαδέχονται η μία την άλλη, ώστε να «μεταφέρεται» το «βάρος» τής κοινωνικής λειτουργίας και εξέλιξης με φυσιολογικό τρόπο …Το δημογραφικό πρόβλημα είναι το κυρίαρχο πρόβλημα στις ανεπτυγμένες κοινωνίες και αυτό ΔΕΝ «λύνεται» με αθρόα «εισαγωγή» λαθρομεταναστών! Όπως ΔΕΝ μπορείς να συντηρείς ένα σώμα με συνεχή μετάγγιση αίματος, έτσι ΔΕΝ μπορούν να συντηρηθούν τεχνητά και οι κοινωνίες! …ΔΕΝ αναπαράγονται πλέον!!! Μπορεί όλα να έγιναν «έξυπνα» από το πατριαρχικό σύστημα, αλλά ΔΕΝ «δουλεύουν» …ΔΕΝ μπορούν να «δουλέψουν» …Πονηροί οι νόμοι, «σκοτεινοί» οι στόχοι, αλλά ΔΕΝ μπορούν πλέον να «δουλέψουν»!

Οι άνδρες σε λίγο καιρό δεν θα παντρεύονται καθόλου! Σ’ έναν κόσμο όπου η στατιστική των γάμων είναι ΤΡΑΓΙΚΗ, κανένας δεν θέλει να έχει μια σίγουρη οικονομική καταστροφή σε κάποια δικαστική αίθουσα. Οι σκληροί νόμοι σε θέματα διαζυγίων και η προκλητικότητα των «επενδυτριών» θα κάνει τον γάμο μια κακή απόφαση για έναν άνδρα. Η ίδια η οικογένειά  του δεν θα τον «σπρώχνει» σε μια τέτοια απόφαση …Ειδικά αν αντιληφθούν οι μανάδες τους —με την «αετίσια» όραση— ότι δεν είναι καλή επιλογή! …Οι ίδιες θα κάθονται και θα συντάσσουν τα προγαμιαία συμβό­λαια, για να τους προστατεύσουν από τα «αρπακτικά». Δεν χρειάζεται κάποιος να ψάξει πολύ, για να δει τι συμβαίνει. Στη δική μας Ευρώπη η κατάσταση είναι κάτι παραπά­νω από τραγική. «Πρωταθλή­τρια» χώρα με το εντυπωσιακό ποσοστό των 89 διαζυγίων ανά 100 γάμους αναδεικνύεται το Λουξεμβούργο. Ακο­λου­θούν Πορτο­γαλία, Φινλανδία και Ισπανία, ενώ η Ελλάδα είναι περίπου στη μέση τής λίστας με 38,3 διαζύγια ανά 100 γάμους —λίγο κάτω από τον ευρωπαϊκό μέσο όρο τού 42,8—!!! …Αυτό κι αν είναι «λουτρό αίματος», εάν σκεφτεί κάποιος πόσοι απ’ αυτούς που παίζουν με τα ρύζια —σαν τα περιστεράκια— μέσα λίγα χρόνια καταλήγουν να μαλώνουν —σαν τα σκυλιά— μέσα στις δικαστικές αίθουσες.

Σε λίγο καιρό κανένας άνδρας δεν θα παντρεύεται, γιατί είναι «φίφτι-φίφτι» οι πιθανότητες ν’ αντιμετωπίσει τον κίνδυνο της οικονομικής καταστροφής που συνεπάγεται ένα διαζύγιο. Σε μια εποχή που το σεξ δεν συνδέεται με την έννοια του γάμου και παρέχεται αφειδώς —από τον ευρισκόμενο σε απόλυτη σύγχυση γυναικείο πληθυσμό—, συμφέρει κάποιον άνδρα να ζει μόνος του με την περιουσία του ασφαλή απέναντι σε κάθε κίνδυνο. Ακόμα κι αυτοί που θα το επιχειρούν, δεν θα το κάνουν χωρίς να έχουν προβεί σε κάποιο «αμυντικού» τύπου προγαμιαίο συμβόλαιο, το οποίο να παρακάμπτει τον νόμο. Πριν παντρευτεί κάποιος, δηλαδή, θα έχει βάλει τον σύντροφό του να υπογράψει και το «κηδειόχαρτο» του γάμου του …Μαλωμένοι και πικραμένοι θα πηγαίνουν στην εκκλησία για να παντρευτούν!

ΠΟΣΟ όμως μπορούν ν’ αντέξουν αυτές οι συνθήκες; ΠΟΣΟ καιρό θ’ ανέχονται οι άνθρωποι την προβληματικότητα, χωρίς να επιχειρήσουν να την επιλύσουν; Οι κοινωνίες είναι θέμα χρόνου ν’ αντιδράσουν. Τα «συμπτώματα» ήδη φαίνονται. Οι ίδιες οι γυναίκες βγαίνουν ανοικτά στα κοινωνικά δίκτυα και κατηγορούν τις γυναίκες για κακές συμπεριφορές απέναντι στον ανδρικό πληθυσμό. Οι ίδιες οι γυναίκες καταδικάζουν γυναικείες συμπε­ριφορές, που θεωρούν ότι «πυροδοτούν» την ενδοοικογενειακή βία. Εάν όμως χαθεί ο έλεγχος των γυναικών, οι άνδρες παύουν να υποτάσσονται στην εξουσία τού συστήματος …Το πατριαρχικό σύστημα ΔΕΝ έχει άλλα «χαρτιά» στα χέρια του! Εάν ξεσπάσει τώρα κοινωνική αντίδραση εναντίον του, ΔΕΝ έχει άμυνες! Λόγω του κακού σχεδιασμού του θα καταρρεύσει μέσα σε λίγες στιγμές. Αυτό, το οποίο κάποτε σχεδιάστηκε για να είναι αιώνιο και «αντισεισμικό», σήμερα δεν αντέχει τον παραμικρό «κραδασμό»! …Έγιναν λάθη, και τα λάθη —δυστυχώς για κάποιους— πληρώνονται!

H ειρωνεία με την Πατριαρχία είναι η εξής: Ρυθμίστηκε τέλεια με τη γνώση των αρχαίων Ελλήνων, οι οποίοι την πολέμησαν με πάθος και ιστορικά υπήρξαν οι μεγαλύτεροι εχθροί της και σήμερα είναι έτοιμη να καταρρεύσει, εξαιτίας των λανθασμένων ρυθμίσεων που επιχείρησαν να επιβάλουν τα πιο αυθεντικά «παιδιά» της, που είναι οι Εβραίοι! Οι Έλληνες την είχαν ρυθμίσει μ’ έναν τρόπο που να παγιδεύει τους πάντες σ’ έναν τρομερά πολύπλοκο «Λαβύρινθο» και οι Εβραίοι πήγαν και κατέστρεψαν όλους τους «θαλάμους» και τους «διαδρόμους» αυτού του «Λαβύρινθου», κάνοντάς τον όμοιο με υπόστεγο λαϊκής αγοράς. Ο διαβολικής ευφυίας σχεδιασμός, που, με ένα «μήλο» δώρο στον άνδρα και μερικές κατσίκες «προίκα» στις γυναίκες, παγίδευσε για χιλιάδες χρόνια ολόκληρη την ανθρωπότητα, έχει πλέον καταστραφεί! Οι άσχετοι έμποροι πήγαν να «βελτιώσουν» το έργο των πιο φημισμένων «μηχανικών» τής ανθρώπινης ιστορίας και κατέστρεψαν τα πάντα. Αυτοί, οι οποίοι επί αιώνες επωφελούνταν από τις αθλιότητες της ΠΟΡΝΗΣ, για να μεγιστοποιήσουν τα κέρδη τους, την «μέθυσαν» και τώρα πέφτει από τον «θρόνο» της! Τώρα και μετά τα εγκλήματα της Γάζας, είναι θέμα χρόνου να πέσει η «παράγκα» στα κεφάλια τους …Στα κεφάλια των ηλιθίων, οι οποίοι νόμιζαν ότι έγιναν κοσμοκράτορες θεοί.

Παναγιώτης Τραϊανού