Εβραίοι της Ελλάδας …«άγγελοι» ή διάβολοι; …«μάρτυρες» ή συνωμότες;

Ο χρόνος είναι μια αναπόφευκτη «ριπή» ανέμου, η οποία μπορεί να διαλύσει ακόμα και την πιο πυκνή «ομίχλη» που προκαλούν επάνω στα ιστορικά γεγονότα τα ανθρώπινα συναισθήματα …Μια «ομίχλη», η οποία συνδέεται με τα πάθη, τους φόβους, τις υστερίες, τα μυστικά, αλλά και τα δάκρυα των εμπλεκομένων μερών στα γεγονότα αυτά. Τώρα λοιπόν, που ο χρόνος έχει αμβλύνει τα πάθη και τις εντάσεις και η «ομίχλη» των γεγονότων τού πιο αιματηρού Πολέμου στην ανθρώπινη ιστορία χάνεται σιγά-σιγά, έρχεται η λογική ν’ αποκαλύψει τις μεγάλες ΑΛΗΘΕΙΕΣ …Έφτασε η ώρα να δούμε «καθαρά» αυτά, τα οποία όλοι οι άνθρωποι πλέον υποψιάζονται, αλλά που ο φόβος απέναντι σ’ ένα σύστημα εξουσίας που είναι «θεμελιωμένο» σε δικούς του «μύθους» —και τους προστατεύει ακόμα και με τη βία— δεν τους επιτρέπει ούτε να τα ψιθυρίσουν.

Έφτασε η ώρα που οι απαγορεύσεις και οι νομικές «θωρακίσεις» των ιστορικών γεγονότων δεν μπορούν πλέον να εμποδίσουν τη συνεχή γέννηση ερωτημάτων, τα οποία αναδύονται ανεξέλεγκτα στην «επιφάνεια» της ιστορίας σαν απελευθερωμένες «φυσαλίδες» μέσα στο νερό. Χωρίς κανένα ίχνος εθνικού ρατσισμού ή θρησκευτικής μισαλλοδοξίας θεωρούμε ότι δικαιούμαστε να καταθέσουμε τις σκέψεις και τις απορίες μας σε θέματα που επηρέασαν στο παρελθόν και κάποιοι θέλουν και στο μέλλον να επηρεάζουν την ζωή μας. Τώρα, που η απαίτηση των Εβραίων για «μνημεία» φαντάζει πιο πολύ σαν απειλητική απαίτηση πάμπλουτων επικυρίαρχων τοκογλύφων —προκειμένου να ταπεινώσουν τους εχθρούς τους— παρά σαν φόρος τιμής σε αδύναμα θύματα, ήρθε η ώρα να τεθούν μερικά βασικά ερωτήματα που αφορούν τα «θύματα» αυτά …και μάλιστα είναι οι μόνοι που μπορούν να τα απαντήσουν.