
Tο Τέλος των ΗΠΑ…
…H αυτοκρατορία των νομάδων και των καταυλισμών πήρε «φωτιά» και τώρα «καίγεται» !!!
…Από «μέσα» έγινε η «δουλειά» !!! …Καθαρή προδοσία !!!
…ΓΙΑΤΙ οι αυξήσεις στα καύσιμα θα γκρεμίσουν την αυτοκρατορία των Αμερικανών ;;;
Αυτό, το οποίο κανένας διηπειρωτικός πύραυλος δεν θα μπορούσε να κάνει, μπορεί να το κάνει η «εκτόξευση» των τιμών των καυσίμων στις ΗΠΑ …Αυτή μπορεί να «ισοπεδώσει» την αμερικανική οικονομία …Μπορεί να «γονατίσει» την αμερικανική κοινωνία …Μπορεί να καταστρέψει τον Αμερικανό πολίτη. Γιατί; …Γιατί ο τρόπος, τον οποίο επέλεξε αυτή η κοινωνία να ζει, τη συνδέει ΑΜΕΣΑ κι ΑΠΟΛΥΤΑ με τις τιμές τής ενέργειας. Ο «αμερικανικός τρόπος ζωής», για να συνεχίσει να υφίσταται ως «τρόπος ζωής», θα πρέπει να έχει εξασφαλισμένη φτηνή ενέργεια …Είναι σαν ένα αυτοκίνητο, το οποίο από κατασκευής του έχει την ιδιότητα να καίει πολύ καύσιμο. Όταν το καύσιμο αυτό είναι φτηνό, δεν ενοχλεί τον ιδιοκτήτη τού αυτοκινήτου. Όμως, εάν το καύσιμο αυτό ακριβύνει, όχι μόνον τον ενοχλεί, αλλά απειλεί και την καθημερινότητά του, εφόσον το αυτοκίνητο χάνει τη χρηστικότητά του. Ένα τέτοιο ενεργοβόρο αυτοκίνητο παρωχημένης «τεχνολογίας» είναι ο «αμερικανικός τρόπος ζωής» …Ο «τρόπος» με τον οποίο έχει σχεδιαστεί αυτό το μοντέλο ζωής και σήμερα απειλείται άμεσα με κατάρρευση.
Είτε από αφελή πολιτικά λάθη είτε από φαινομενικά άσχετες μεταξύ τους συγκυρίες, αποκαλύφθηκε τώρα η αμερικανική «αδυναμία» και ήρθαν στην «επιφάνεια» όλα τα μυστικά τής «υπερδύναμης» …Μιας υπερδύναμης, η οποία έγινε τέτοια, ελέγχοντας το πετρέλαιο παγκοσμίως και η οποία σήμερα απειλείται, επειδή ακριβώς αυτός ο έλεγχος δεν βρίσκεται πλέον στα χέρια της. Αυτοί, οι οποίοι με το πετρέλαιο εκβίαζαν λαούς και κράτη —με την απειλή τής καταστροφής—, βρίσκονται σήμερα στη χειρότερη εκδοχή αυτής της κατάστασης. Εδώ βέβαια βρίσκεται και η ειρωνεία τής υπόθεσης …Το πετρέλαιο είναι αυτό που «ανέβασε» τις ΗΠΑ στην κορυφή τού Κόσμου και το πετρέλαιο σήμερα απειλεί να τις «γκρεμίσει» κυριολεκτικά στην «άβυσσο» …Είναι μαθηματικά βέβαιο ότι θα καταλήξουν εκεί, εάν δεν καταφέρουν να ελέγξουν την τιμή του εντός των ΗΠΑ.
Από εδώ και στο εξής θα πρέπει να παρθούν αποφάσεις, γιατί, όπως πλέον φαίνεται ξεκάθαρα, έχει έρθει το τέλος αυτού του σχεδιασμού, που, όπως θα δούμε πιο κάτω, ήταν αποτέλεσμα συνωμοσίας ισχυρών πολιτικών και οικονομικών παραγόντων των ΗΠΑ εις βάρος τού αμερικανικού λαού. Κάποιοι —εσκεμμένα— αποφάσισαν να λειτουργεί η κοινωνία τους μ’ αυτήν την εγγενή «αναπηρία», ενώ γνώριζαν εκ των προτέρων ότι αυτό σε κάποια στιγμή μπορεί ν’ αποβεί μοιραίο γι’ αυτήν.
Θα δούμε τα πράγματα με τη σειρά, για να καταλάβει ο αναγνώστης την πραγματική «ουσία» τού σημερινού αμερικανικού προβλήματος, το οποίο φαίνεται να είναι μη-αναστρέψιμο …Να καταλάβει αυτό, το οποίο ονομάζουμε «αναπηρία» τού αμερικανικού «μοντέλου» και τις συνέπειές της σε περίπτωση που η κοινωνία αυτή βρεθεί στην ανάγκη να δώσει αγώνα επιβίωσης …Να καταλάβει πόσες περισσότερες επιλογές έχουν οι έμπειροι στην οικονομική και όχι μόνον κρίση Ευρωπαίοι …Να καταλάβει ότι η έως τώρα ισχύουσα αμερικανική επιλογή έχει κάποια θετικά αποτελέσματα για τον αμερικανικό λαό μόνον υπό την προϋπόθεση ότι τα πράγματα πηγαίνουν καλά για την αμερικανική οικονομία.
Η ιδιομορφία —και άρα το «μυστικό»— τής αμερικανικής κοινωνικής λειτουργίας είναι το γεγονός ότι τα καύσιμα αποτελούν το θεμέλιο του σχεδιασμού της …Αποτελούν την απολύτως βασική προϋπόθεση, ώστε να λειτουργήσουν οι ΗΠΑ με τον τρόπο που έχει σχεδιαστεί η οικονομία τους …Να λειτουργήσουν ως μια κοινωνία με «πόλεις», οι οποίες έχουν μοναδικές στον κόσμο ιδιομορφίες και ως εκ τούτου δεν έχουν τα συνήθη χαρακτηριστικά των πόλεων των υπολοίπων ανεπτυγμένων κρατών …Να λειτουργήσουν ως μια κοινωνία με εντελώς κι απολύτως αποκεντρωμένο αστικό ιστό και χωρίς καμία σοβαρή υποδομή μαζικών «υπηρεσιών» —από εκείνες που συνήθως προσφέρουν οι συμβατικές πόλεις στους πολίτες τους—.
Όλες οι «πόλεις» των ΗΠΑ έχουν αναπτυχθεί επάνω σ’ αυτό το μοντέλο τής πολεοδομικής ανάπτυξης. Για κάποιον λόγο, τον οποίο θα εξηγήσουμε παρακάτω, αυτός ο σχεδιασμός έχει ως χρονική του «αφετηρία» την περίοδο που ξεκίνησε μετά τον Δεύτερο Παγκόσμιο Πόλεμο. Προφανώς τότε έγινε κάτι πολύ σημαντικό για την αμερικανική κοινωνία και πάρθηκαν πολύ σημαντικές αποφάσεις, οι οποίες άλλαξαν το οικιστικό «τοπίο» στις ΗΠΑ. Στην κυριολεξία οι Αμερικανοί μετά τον πόλεμο χάλασαν τις πόλεις τους. Μέχρι εκείνο το χρονικό διάστημα θα μπορούσε κάποιος να πει ότι η οικιστική ανάπτυξη των ΗΠΑ ήταν συμβατική. Συμβατή με τις πρακτικές αιώνων και άρα πετυχημένη. Οι μεγάλες πόλεις τους ήταν όμοιες με όλες τις μεγάλες πόλεις των ανεπτυγμένων κρατών. Μετά τον Πόλεμο ξαφνικά ο κόσμος άρχισε να εγκαταλείπει μαζικά τις πόλεις, για να πάει να εγκατασταθεί στα suburbs. Οι αξίες των αστικών κατοικιών ξαφνικά «γκρεμίστηκαν» κι όλοι έσπευσαν να «κατοικήσουν» στα προάστια, τα οποία αναπτύσσονταν με απίστευτους ρυθμούς.
Οι μόνες πόλεις, οι οποίες κατόρθωσαν να διασώσουν ένα σημαντικό μέρος τού αστικού τους «πυρήνα», ήταν κάποιες από τις παλιές πόλεις των ΗΠΑ, οι οποίες είχαν παράδοση και κουλτούρα αστικής ζωής και οι οποίες αντιστάθηκαν σ’ έναν βαθμό στο «ρεύμα» προς τα suburbs …Πόλεις οργανωμένες από την εποχή τής Αγγλοκρατίας …Η Βοστώνη, η Νέα Υόρκη, Φιλαδέλφεια κλπ.. Μετά απ’ αυτές —με πιο χαρακτηριστικό παράδειγμα το «ασαφές» Λος Άντζελες— ακολουθεί το χάος …Ένα χάος όμως τεχνητό, το οποίο κάποιοι το επέλεξαν και είχαν τη δύναμη να το δρομολογήσουν. Αυτό το «μυστηριώδες» χάος ξεκίνησε μετά την «επιτυχία» των Αμερικανών στον Δεύτερο Παγκόσμιο Πόλεμο. Μετά απ’ αυτήν την «επιτυχία», ανέπτυξαν όλες τις «πόλεις» τους με τον ιδιόμορφο τρόπο τον οποίο βλέπουμε σήμερα…
Όλα αυτά είναι περίεργα και θέλουν την εξήγησή τους, ώστε να γίνουν αντιληπτοί οι λόγοι για τους οποίους δρομολογήθηκαν. Ως εκ τούτου θα πρέπει να πάρουμε τα πράγματα με τη σειρά, για να καταλάβει ο αναγνώστης τη σημασία που έχουν αυτά τα οποία λέμε και τι ακριβώς θέλουμε να εξηγήσουμε. Εάν ένα από τα βασικά κριτήρια της «ποιότητας των πολιτισμών» είναι η «ποιότητα των πόλεων» που αυτοί προσέφεραν στα μέλη τους, τότε ο αμερικανικός πολιτισμός δεν «περνάει» ούτε καν τη «βάση» …Στην κυριολεξία οι Αμερικανοί δεν έχουν πόλεις …Ο λαός τους δεν κατοικεί σε πόλεις. Στην συντριπτική του πλειοψηφία κατοικεί σε «καταυλισμούς» …«Καταυλισμούς», όπως αυτοί στους οποίους κατοικούσαν οι Ινδιάνοι, οι έποικοι, οι χρυσοθήρες, οι πρόσφυγες, αλλά και οι γύφτοι στις παρυφές των πραγματικών πόλεων …«Καταυλισμούς» γύρω από κάποια κέντρα, τα οποία παριστάνουν τις πόλεις, αλλά δεν είναι τέτοιες, γιατί δεν έχουν το σύνολο των λειτουργιών που χαρακτηρίζουν μια πόλη …Δεν έχουν το βασικότερο χαρακτηριστικό μιας πόλης, που είναι οι κάτοικοι …Οι μόνιμοι κάτοικοι …Αυτοί, οι οποίοι κατοικούν στις γειτονιές της …Αυτοί, οι οποίοι περπατάνε στους δρόμους της, γιατί ζούνε εκεί …Γιατί εκεί είναι η αγορά τους …εκεί πηγαίνουν σχολείο τα παιδιά τους …εκεί γυμνάζονται κλπ.. Όλα αυτά δεν υπάρχουν στο «κέντρο», το οποίο ονομάζουν «πόλη» οι Αμερικανοί.
Με δεδομένο τη βραχύχρονη ιστορία των ΗΠΑ, εύκολα μπορούμε να καταλάβουμε ποιοι ήταν και οι υπεύθυνοι των σχεδιασμών αυτών και τι μπορεί να επιδίωκαν απ’ αυτούς. Κάποιοι είναι προφανές ότι γνώριζαν πολύ καλά τους Αμερικανούς και τις ιδιορρυθμίες τους κι εκεί επένδυσαν για να τους παρασύρουν στο «παιχνίδι» τους. Η επιλογή των καταυλισμών, η οποία σε κανένα άλλο μέρος τού κόσμου δεν θα γινόταν οικιστικό «ρεύμα», στις ΗΠΑ έγινε τέτοιο, γιατί απλούστατα δεν ήταν ξένη προς την αμερικανική λογική η επιλογή αυτή. Δεν πρέπει να ξεχνάμε ότι οι ΗΠΑ —ως κράτος— χτίστηκαν από εποίκους και μετανάστες …Χτίστηκαν από πληθυσμούς, οι οποίοι, όταν μπήκαν στις ΗΠΑ, βρίσκονταν σε «κίνηση». Ο πρώτοι κινούνταν ως νομάδες προς τη Δύση —μέχρι την ολοκληρωτική «κατάκτηση» της χώρας τους— και οι δεύτεροι κινούνταν με τον ίδιο τρόπο —μόλις τους επέτρεπαν να φύγουν από τη Νήσο Έλλις—, για να εγκατασταθούν ΟΠΟΥ βρουν καλύτερα …Ξεκινούσαν από τη Νέα Υόρκη και δεν ήξεραν ούτε καν οι ίδιοι εάν θα καταλήξουν στο Σικάγο, στο Χιούστον ή στο Σαν Φρανσίσκο.
Ως εκ τούτου, οι Αμερικανοί δεν είχαν πρόβλημα ν’ ακολουθήσουν μια οικιστική πολιτική, η οποία για την Ευρώπη, για παράδειγμα, θα ήταν απαγορευτική. Ήταν απαγορευτική, γιατί στην Ευρώπη η κατάσταση είχε προ πολλού καταλήξει στην τελική της μορφή και οι λαοί είχαν «καρφωθεί» στις πατρίδες και στις πόλεις τους …Δεν μετακινούνταν οι ίδιοι κι απαγόρευαν και στους άλλους να κάνουν το ίδιο εις βάρος τους. Οι κάτοικοι των πόλεων είχαν βαθιές «ρίζες» μέσα στις πόλεις τους και στις γειτονιές τους …Γενιές επί γενεών ανθρώπων κληρονομούσαν η μία από την άλλη γενιά τα σπίτια όπου κατοικούσαν …Σπίτια, τα οποία διαρκώς τα βελτίωναν, προσαρμόζοντας επάνω τους τις εκάστοτε τεχνολογικές εξελίξεις. Οι πολίτες επένδυαν στις πόλεις τους και δεν έφευγαν για κανέναν λόγο απ’ αυτές. Καλλώπιζαν τα σπίτια και τις γειτονιές τους, γιατί δεν είχαν καμία πρόθεση να τις εγκαταλείψουν. Ο καθένας ζούσε στον χώρο τον οποίο είχε κερδίσει με το «αίμα» του και το είχε «ποτίσει» με πολύ «ιδρώτα» …κι αυτό ήταν πολύ δύσκολο ν’ αλλάξει.
Η αστική δραστηριότητα σ’ εκείνες τις χώρες δεν ερχόταν σε σύγκρουση με τη γεωργική. Η γη, που κατείχαν οι λαοί, ήταν περιορισμένη και, κάθε φορά που έπρεπε να επιχειρήσουν οικιστική ανάπτυξη, την προστάτευαν στη χρήση της. Νέες οικιστικές ανάγκες πρόσθεταν ορόφους στα υπάρχοντα σπίτια και δεν αφαιρούσαν στρέμματα καλλιεργήσιμης γης. Έπρεπε η κατάσταση να γίνει ασφυκτική, για να επεκταθούν στον οριζόντιο άξονα …Να μην μπορεί να γίνει κάθετη ανάπτυξη, για να «θυσιαστεί» ο κήπος ή το μποστάνι δίπλα στον οικισμό.
Αντίθετα, οι κάτοικοι των ΗΠΑ ξεκίνησαν ως λίγοι εισβολείς-έποικοι σε μια τεράστια ξένη χώρα κι ως εκ τούτου ξεκίνησαν με απολύτως διαφορετικά δεδομένα από τους Ευρωπαίους. Η «κίνηση» γι’ αυτούς ήταν ταυτισμένη με την «επέκταση» …Ήταν «επιτυχία» …Ήταν πλούτος …Δεν είχαν «ρίζες» πουθενά —κι αν είχαν ήταν ελαχίστου «βάθους»— …Τρεις διαφορετικές γενιές μιας αμερικανικής οικογένειας μπορούσαν να έχουν μεγαλώσει σε τρεις διαφορετικές πόλεις. Οι Αμερικανοί δεν συνδέονταν με ισχυρούς δεσμούς με τις «πόλεις» τους. Τις κατοικούσαν για όσο διάστημα τους εξυπηρετούσε αυτή η διαμονή και δεν είχαν κάποια καλύτερη επιλογή να κάνουν.
Η «Πόλη» για τους εποίκους —και άρα και για τους Αμερικανούς— είναι το μέρος εκείνο, όπου συγκεντρώνονται όλες μαζί οι «ΥΠΗΡΕΣΙΕΣ», τις οποίες συνήθως προσφέρει μια πόλη …Ένα κέντρο, στο οποίο μπορούν να συναντήσουν όλες τις «ειδικότητες» που τυχόν μπορούν να τους εξυπηρετήσουν και να λύσουν τα προβλήματά τους, είτε ως πολίτες είτε ως εργαζόμενους είτε ως απλούς ανθρώπους …Από τον σερίφη και τον δικαστή μέχρι τον δάσκαλο, τον ξενοδόχο, τον πεταλωτή και τον νεκροθάφτη. Σ’ αυτήν την αμερικανική «πόλη», όμως, ελάχιστοι απ’ αυτούς που περιφέρονται εκεί κατά τη διάρκεια της ημέρας διανυκτερεύουν κιόλας εκεί …Είτε εργαζόμενοι είτε επισκέπτες, κανένας απ’ αυτούς δεν είναι κάτοικος αυτού του κέντρου, γιατί απλούστατα αυτό το κέντρο δεν είναι ιδιαίτερα καλή επιλογή για εγκατάσταση οικογενειών. Οι πάντες, μόλις κάνουν τις δουλειές τους ή απολαύσουν τις υπηρεσίες που αναζητούσαν, επιστρέφουν στα καταλύματά τους και άρα στους καταυλισμούς …Στα καταλύματα, τα οποία μπορεί να μην προσφέρουν τίποτε απολύτως στους κατοίκους τους, αλλά είναι ασφαλή για τις οικογένειές τους, εφόσον οι όμοιοι μεταξύ τους αλληλοπροστατεύονται.
Με τη νοοτροπία αυτή των Αμερικανών δεν είναι παράξενο που ΟΛΕΣ οι ΗΠΑ είναι χτισμένες με τον τρόπο που θυμίζει το όχι και πολύ μακρινό παρελθόν τους …το «Far west». Η οικιστική τους ανάπτυξη έγινε με τη λογική των «καταυλισμών» γύρω από «πόλεις», οι οποίες, όπως και στην εποχή τού «Far west», είναι απλά τα «κέντρα» των αστικών δραστηριοτήτων για «καταυλισμούς» που τα περιβάλουν κι εκτείνονται σε ακτίνα δεκάδων και πολλές φορές εκατοντάδων χιλιομέτρων. «Βάπτισαν» αυτό το κέντρο «down-town» και πίστεψαν ότι οι ίδιοι κατοικούν στο υπόλοιπο «town» —που το περιβάλει— …Κατοικούν σ’ έναν «ωκεανό» καταυλισμών, στους χώρους των οποίων οι πληθυσμοί καλύπτουν αποκλειστικά και μόνον τις ανάγκες ενδιαίτησης …Αραδιασμένα στη σειρά «καταλύματα», τα οποία καλύπτουν μόνον τις ανάγκες διαμονής των κατόχων τους και μάλιστα με πολύ σκληρές απαγορεύσεις ως προς την οποιαδήποτε προσπάθεια αλλαγής τού χαρακτήρα αυτού. Αυτή η ρητή κι απόλυτη απαγόρευση οποιασδήποτε προσπάθειας για αλλαγή τού οικιστικού τους χαρακτήρα καθιστά τα αμερικανικά προάστια —και τυπικά πλέον— «καταυλισμούς» …Με χιλιάδες κατοίκους το καθένα απ’ αυτά δεν είναι ούτε καν χωριό …Δεν έχουν μια μικρή κοινόχρηστη πλατεία μ’ ένα παγκάκι, όπου θα μπορέσεις να σταθείς σε κάποια βρύση να ξεδιψάσεις και να αφήσεις το παιδί σου να παίξει με άλλα παιδιά ή ν’ ανταλλάξεις μια κουβέντα με τον γείτονα.
Αυτός ήταν ο «αμερικανικός τρόπος ζωής» των πρώτων αποίκων κι αυτός διατηρείται ακόμα και σήμερα στα προάστια. Οι σύγχρονοι «έποικοι» των «καταυλισμών» έχουν τις ίδιες ανάγκες με τους προγόνους τους, εφόσον ζουν υπό τις ίδιες συνθήκες. Εξακολουθούν να είναι απόλυτα συνδεδεμένοι με τα «υποζύγιά» τους και άρα τα αυτοκίνητά τους. Είναι τόσο εξαρτώμενοι, που ο «στάβλος» των μεταλλικών «υποζυγίων» τους καλύπτει σχεδόν ολόκληρη την πρόσοψη των σπιτιών τους στους καταυλισμούς …Ο «στάβλος» τους είναι μπροστά στο σπίτι …Ούτε καν πίσω. Γιατί; …Γιατί αυτό το «υποζύγιο» είναι ΑΠΟΛΥΤΑ απαραίτητο στη ζωή τους …πέρα από το γεγονός ότι είναι το μόνο πράγμα σε μια κατάσταση ομοίων «καταλυμάτων», το οποίο προβάλει τη διαφορετικότητα ή την «επιτυχία» τού ιδιοκτήτη του …Είναι το πρώτο πράγμα με το οποίο έρχεσαι σ’ επαφή μόλις ξυπνήσεις στον «καταυλισμό» και πρέπει να τον εγκαταλείψεις για να εργαστείς για την επιβίωσή σου …και είναι το τελευταίο πράγμα που αφήνεις, όταν επιστρέφεις στον «καταυλισμό» για να κοιμηθείς. Το «άλογο» —είτε κυριολεκτικά είτε μεταφορικά— είναι στους καταυλισμούς απολύτως απαραίτητο, γιατί δεν μπορείς να επιβιώσεις χωρίς αυτό …Τίποτε δεν έχεις να κάνεις στον «καταυλισμό», για να επιβιώσεις. Πρέπει ν’ απομακρυνθείς απ’ αυτόν, για να εξασφαλίσεις την επιβίωσή σου.
Ο αναγνώστης μ’ αυτήν τη γνώση μπορεί πλέον να καταλάβει τον λόγο που είναι τόσο σημαντικό πρόβλημα η σημερινή ανεξέλεγκτη αύξηση των τιμών των καυσίμων. Οι σύγχρονοι Αμερικανοί των «καταυλισμών» είναι τόσο εξαρτώμενοι από τα αυτοκίνητά τους όσο και οι πρώτοι έποικοι από τα άλογά τους. Όπως οι πρώτοι έποικοι απειλούνταν. όταν κάποιος σκότωνε το άλογό τους, έτσι απειλούνται και οι σύγχρονοι Αμερικανοί εάν κάποιος ακινητοποιήσει το αυτοκίνητό τους. Όπως οι έποικοι τρομοκρατούνταν, όταν δεν έβρισκαν τροφή για τ’ άλογά τους, έτσι τρομοκρατούνται και οι σημερινοί Αμερικανοί με την ακρίβεια της βενζίνης. Αυτό ακριβώς συμβαίνει σήμερα με την «έκρηξη» των τιμών των καυσίμων. Αυτός ο τρόμος θα οδηγήσει σε εξελίξεις, οι οποίες θ’ αλλάξουν πραγματικά την αμερικανική κοινωνία, εφόσον θα τη φέρουν αντιμέτωπη με τις αδυναμίες της.
Κάποιοι ισχυροί πολιτικοί και οικονομικοί παράγοντες δεν μπόρεσαν να περιορίσουν την τεράστια αύξηση στην τιμή των καυσίμων και τώρα κινδυνεύουν οι Αμερικανοί των «καταυλισμών» και άρα η συντριπτική πλειοψηφία τού αμερικανικού λαού …Κινδυνεύουν, γιατί «αρρώστησαν» τα «άλογά» τους και δεν μπορούν να τους μεταφέρουν εκεί όπου επιθυμούν. Εξαιτίας αυτής της εξέλιξης κινδυνεύει το μεγαλύτερο μέρος τής αμερικανικής κοινωνίας με πραγματικό αφανισμό …Υποχρεωτικά, γιατί ο σύγχρονος Αμερικανός των προαστίων πρέπει υποχρεωτικά να έχει αυτοκίνητο για να πάει στη δουλειά του …Να έχει επίσης ένα δεύτερο αυτοκίνητο, για να πάει και η γυναίκα του επίσης στη δική της δουλειά. Χωρίς αυτοκίνητο δεν μπορείς καν να επιβιώσεις, εφόσον μ’ αυτό πρέπει να φέρεις ακόμα και την τροφή σου στο «κατάλυμά» σου …Να πας τα παιδιά σου στο σχολείο …Να τα πας στον γιατρό …Να τα πας γι’ αθλητικές δραστηριότητες. Δεν υπάρχει ΚΑΜΙΑ ανθρώπινη δραστηριότητα, που η συντριπτική πλειοψηφία των Αμερικανών πολιτών να μπορεί να την κάνει χωρίς το αυτοκίνητο, και άρα εντός των «καταυλισμών».
Αυτό ακριβώς είναι που διαφοροποιεί τους Αμερικανούς από τους υπόλοιπους λαούς των ανεπτυγμένων κρατών. Τα έξοδα του αυτοκινήτου —και κυρίως τα καύσιμά του— αποτελούν ανελαστικό έξοδο του αμερικανικού οικογενειακού προγραμματισμού. Δεν μπορεί ούτε καν να επιβιώσει ο Αμερικανός χωρίς το αυτοκίνητό του. Δεν μπορεί να μιμηθεί τον Ευρωπαίο και ν’ ακινητοποιήσει το αυτοκίνητό του, προκειμένου να εξαλείψει ολοσχερώς ένα τεράστιο έξοδο σε μια κατάσταση εκτάκτου οικονομικής ανάγκης. Ο Αμερικανός ΔΕΝ μπορεί να το κάνει αυτό. Κατοικώντας σε προάστια —πολύ μακριά από τους χώρους όπου εργάζεται ή εξυπηρετεί τις ανάγκες του— δεν μπορεί να εξαλείψει ή τουλάχιστον να περιορίσει δραστικά το έξοδο της βενζίνης.
Εδώ ακριβώς βρίσκεται και η «αναπηρία» τού αμερικανικού σχεδιασμού. Ακόμα κι αν το πρόβλημα γίνει εγκαίρως αντιληπτό, η αμερικανική κοινωνία δεν μπορεί να το αντιμετωπίσει, είτε σε ατομικό είτε σε συλλογικό επίπεδο. Δεν έχει ανεπτυγμένα τα μέσα εκείνα, τα οποία απαιτούνται για να το κάνει. Το ίδιο το αμερικανικό σύστημα εξουσίας δεν μπορεί να κάνει έναν σχεδιασμό εκτάκτου ανάγκης, για να ξεπεραστεί μια τέτοια κρίση στον τομέα τής μετακίνησης …Δεν μπορεί να υπάρξει ανάπτυξη μαζικών συγκοινωνιών σε χώρους όπου υπάρχει ο σχεδιασμός των αμερικανικού τύπου προαστίων …Δεν μπορούν τα λεωφορεία ή τα τραίνα να διανύουν άπειρα χιλιόμετρα, για να εξυπηρετήσουν ένα προς ένα τα σπίτια των «καταυλισμών» …Δεν μπορούν οι Αμερικανοί να κλειδώσουν τα ενεργοβόρα —λόγω του προηγούμενου σχεδιασμού— αυτοκίνητά τους και να πάνε με λεωφορεία ή με ποδήλατα ή ακόμα και με τα πόδια στις δουλειές τους.
Επιπλέον, δεν υπάρχει περίπτωση ν’ απαγκιστρωθούν —τουλάχιστον στο άμεσο μέλλον— από τα ορυκτά καύσιμα …Δεν μπορούν ν’ αποκτήσουν όλοι τα πανάκριβα ηλεκτρικά αυτοκίνητα, όπως τους προτείνει ο Μπάιντεν —ως μια νέα «εκδοχή» τής αφελούς Αντουανέττας— …Προτείνει δηλαδή σε φτωχούς ανθρώπους, οι οποίοι δεν είναι σε θέση να πληρώσουν τα λίγα παραπάνω δολάρια για τα καύσιμα των αυτοκινήτων τους, ν’ αγοράσουν τα πανάκριβα αυτοκίνητα της νέας τεχνολογίας …Προτείνει σε πεινασμένους φτωχούς, οι οποίοι δεν έχουν «ψωμί» να φάνε, να δαμάσουν την πείνα τους με πανάκριβο «παντεσπάνι». Όση σχέση είχε η Αντουανέττα με την πραγματικότητα της εποχής της, άλλη τόση έχει κι ο γέρο Μπάιντεν με τη σημερινή.
Η πραγματικότητα —δυστυχώς γι’ αυτούς που κυβερνάνε σήμερα τις ΗΠΑ— δεν τους ευνοεί. Έχουν να διαχειριστούν μια τραγική πραγματικότητα, η οποία οδηγεί τις ΗΠΑ με μαθηματική ακρίβεια αρχικά προς την κοινωνική αντίδραση, με τελική κατάληξη την κοινωνική «κατάρρευση» …Αναπόφευκτα, γιατί το πρόβλημά τους είναι εγγενές, και, όταν αναπτύσσονται οι επικίνδυνες συνθήκες που το «διεγείρουν», αυτό τείνει να μετατραπεί σε μόνιμη «αναπηρία» …Σε μια ανήκεστη βλάβη, η οποία δεν επιδέχεται άλλη «θεραπεία» πλην της ΑΠΟΛΥΤΗΣ εξάλειψής της δια του επώδυνου «ακρωτηριασμού». Αυτός ήταν ο —εσκεμμένα— ελαττωματικός σχεδιασμός τους και τα σημερινά αδιέξοδα είναι η απόδειξη αυτής της ελαττωματικότητας …Ένας σχεδιασμός κουτοπόνηρος, ο οποίος απλά είχε ως στόχο του να κατευθύνει τα τεράστια κέρδη τής αμερικανικής «επιτυχίας» σε συγκεκριμένες αμερικανικές «τσέπες» …Τις «τσέπες» αυτών, οι οποίοι πουλούσαν «καταλύματα» καταυλισμών κι αυτών, οι οποίοι πουλούσαν αυτοκίνητα. Ένας σχεδιασμός, του οποίου το τελικό αποτέλεσμα είναι οι ΗΠΑ να ΜΗΝ έχουν πόλεις …Πραγματικές πόλεις, όπως τις αντιλαμβάνονται οι Ευρωπαίοι για παράδειγμα …Πόλεις, όπου εντός των πολεοδομικών ορίων τους όχι μόνον εργάζεται, αλλά και κατοικεί η συντριπτική πλειοψηφία των κατοίκων τους.
Κάπου εκεί μπερδεύτηκαν από αυτούς, οι οποίοι τους «πουλούσαν» το «αμερικανικό όνειρο» …Αυτούς, οι οποίοι προσπαθούσαν να τους πείσουν ότι είναι πλούσιοι, ενώ αυτό τις περισσότερες φορές δεν συνέβαινε. Δεν καταλάβαιναν τι έβλεπαν με βάση αυτά τα οποία ζούσαν, γιατί ήταν παγκοσμίως ιδιόμορφος ο αμερικανικός σχεδιασμός και μπέρδευε τους πάντες …Ακόμα κι αυτούς, οι οποίοι ζούσαν στην Αμερική. Ούτε καν αυτοί καταλάβαιναν ότι κάποιοι πονηροί —με τον σχεδιασμό τους— τους δημιούργησαν τεχνητά διευρυμένες ανάγκες καθημερινότητας …και, επειδή αυτές οι ανάγκες ήταν ιδιόρρυθμες και η κάλυψή τους έμοιαζε με συμπεριφορές πλουσίων, μπερδεύτηκαν …Μπερδεύτηκαν, γιατί αυτά, τα οποία έκαναν στις οικογένειές τους, έμοιαζαν μ’ αυτά που έκαναν οι πλούσιοι, αλλά οι ίδιοι δεν ήταν πλούσιοι …Ήταν περίπου τέτοιοι …Ζούσαν σε περίπου βίλα στην εξοχή με αυλή και γκαζόν …Ψώνιζαν περίπου πολλά, οδηγούσαν περίπου πολλά αυτοκίνητα, και, μπερδεύονταν.
Με αυτήν την αλήθεια έρχονται αντιμέτωποι οι Αμερικανοί, όταν επισκέπτονται πραγματικές πόλεις —κυρίως ευρωπαϊκές— …Πόλεις, οι οποίες λειτουργούν επί αιώνες με τον ίδιο «σφικτό» και μελετημένο τρόπο …Πόλεις, των οποίων οι αγορές βρίσκονται μέσα σ’ αυτές και δεν εξαναγκάζουν τους πολίτες τους να κάνουν προμήθειες για μεγάλα χρονικά διαστήματα …Πόλεις, στις οποίες ένα ζευγάρι μπορεί να κάνει τη νυχτερινή του έξοδο, πηγαίνοντας με τα πόδια από το σπίτι του να πάρει το τραμ ή το μετρό …Πόλεις, όπου τα παιδιά παίζουν στη γειτονιά, έχοντας γυρίσει με τα πόδια από το σχολείο …Πόλεις, όπου μπορεί μια τετραμελής οικογένεια να εξυπηρετηθεί με ένα αυτοκίνητο, το οποίο μπορεί για μέρες να είναι παρκαρισμένο σε κάποιο κοντινό δρόμο και να μην ενδιαφερθεί κανένας να το χρησιμοποιήσει …Πόλεις, οι οποίες έχουν σχεδιαστεί στα μέτρα και στις ανάγκες των κατοίκων τους και όχι στα μέτρα και τις ανάγκες των τοκογλύφων, οι οποίοι θέλουν να μοιράσουν στεγαστικά ή καταναλωτικά δάνεια, διαλύοντας τους συμβατικούς αστικούς σχεδιασμούς.
Όταν οι κάτοικοι των αμερικανικών «καταυλισμών» επισκέπτονται την Ευρώπη, παθαίνουν σοκ, γιατί καταλαβαίνουν το ψέμα με την ονομασία «αμερικανικό όνειρο» …Τότε μόνον «βλέπουν» πραγματικά τι συμβαίνει, κι αυτό —όπως καταλαβαίνουμε— αφορά τους πλουσιότερους Αμερικανούς, οι οποίοι έχουν τα χρήματα να επισκεφτούν την Ευρώπη. Οι φτωχότεροι Αμερικανοί πάντα θα πιστεύουν το δόγμα τού «αμερικανικού ονείρου»: ΟΛΟΙ οι λαοί, εκτός από τους Αμερικανούς, είναι «φτωχοί», γιατί δεν τρώνε παγωτά με τους κουβάδες και πίτσες καταψυγμένες, τις οποίες τις κουβαλάνε με κουτιά μία φορά τον μήνα με το μεγάλο αυτοκίνητο της οικογένειας. Αυτοί δεν γνωρίζουν καν τι συμβαίνει έξω από τους «καταυλισμούς» κι ούτε έχουν τη διάθεση να μάθουν …Ούτε που ξέρουν τι γίνεται στον υπόλοιπο κόσμο.
Αυτοί, οι οποίοι παθαίνουν σοκ, είναι οι πλουσιότεροι των Αμερικανών …Αυτοί, οι οποίοι μπορούν να δουν με τα μάτια τους τι συμβαίνει στον ανεπτυγμένο κόσμο. Εκεί καταλαβαίνουν ότι ζουν σαν τα «μυρμήγκια», που καταναλώνουν το μεγαλύτερο μέρος τής ημέρας σε ένα διαρκές πήγαινε-έλα επάνω στον άξονα μεταξύ καταυλισμού και κέντρου. Καταλαβαίνουν ότι «σκορπίζουν» τις ζωές τους σε ατελείωτα μποτιλιαρίσματα, χωρίς καθόλου ελεύθερο χρόνο σε ένα εξαιρετικά αφιλόξενο περιβάλλον …Σε ένα περιβάλλον, το οποίο δεν τους σέβεται και δεν τους εκφράζει ως άτομα. Απλά πράγματα …Όλοι οι λαοί των ανεπτυγμένων κρατών κατοικούν σε πόλεις-«κοσμήματα» —η κάθε μία με τον δικό της ιδιαίτερο «χαρακτήρα»— και οι Αμερικανοί κατοικούν σε ομοιόμορφους «καταυλισμούς». Ένας Παριζιάνος μπορεί να ζει στη μυθική Μονμάρτη, ένας Λονδρέζος στο ωραίο Τσέλσι, ένας Ρωμαίος στο γραφικό Τραστέβερε, ενώ ο Αμερικανός —απ’ όποια πόλη κι αν είναι— ζει σ’ έναν μίζερο «καταυλισμό». Βγαίνει από το σπίτι του και νομίζει ότι κάπου «χτύπησε το κεφάλι του» …βλέποντας τα όλα διπλά και τριπλά.
Λογικό είναι να παθαίνει σοκ, όταν αντιλαμβάνεται ότι κάποιοι κάτοικοι μεγαλουπόλεων πηγαίνουν στο φαρμακείο ή στο σούπερ μάρκετ με τα πόδια και, γυρνώντας, επειδή έχουν χρόνο, μπορούν να πιούν κι έναν καφέ στη γειτονιά τους …Μπορούν επίσης, μετά την επιστροφή τους από την εργασία τους, να ξαναβγούν από τα σπίτια τους και να κοινωνικοποιηθούν πολύ πιο εύκολα κι αποδοτικά …Να επικοινωνούν με τους συμπολίτες τους και να γίνουν κοινωνοί των απόψεων των συνανθρώπων τους …Όλων των συνανθρώπων τους και όχι μόνον εκείνων, με τους οποίους έχουν τους ίδιους μισθούς, κάνουν τις ίδιες δουλειές και κατοικούν στα ίδια προάστια. Να έχουν μια σφαιρική άποψη για τα πράγματα κι όχι να έχουν ως «δόγμα» τους μόνον τις γνώμες των πληρωμένων προπαγανδιστών τού CNN, επειδή απλά βρίσκονται «βιδωμένοι» σε έναν καναπέ σε κάποιον «καταυλισμό».
Οι πραγματικοί πολίτες των πραγματικών πόλεων απολαμβάνουν πολλά πράγματα και γι’ αυτό πάντα πρωτοπορούν μέσα στις κοινωνίες των λαών …Πρωτοπορούν, γιατί απλά ζουν εντός των πόλεων των πολλών και διαφορετικών ανθρώπων και όχι απομονωμένοι μεταξύ ομοίων. «Αφουγκράζονται» την κοινωνία σε όλες τις «διαβαθμίσεις» της. Μιλάνε με τους γείτονες και τους περαστικούς στα μικρά μαγαζιά τής γειτονιάς τους. Μιλάνε με μαγαζάτορες, αλλά και με τους υπαλλήλους τους. Είναι κοινωνικοποιημένοι κι αυτό πάντα έδινε υπεροχή στους κατοίκους των πόλεων έναντι των υπολοίπων. Δεν είναι αγροίκοι των απομονωμένων χωριών, οι οποίοι δεν έρχονται σ’ επαφή με ΚΑΝΕΝΑΝ, αλλά ούτε κι άσχετοι των «γκέτο» των καταυλισμών, οι οποίοι έρχονται σ’ επαφή μόνον με ΟΜΟΙΟΥΣ.
Ο Αμερικανός πώς να κοινωνικοποιηθεί; Όταν δεν είναι σπίτι του, είναι στην εργασία του και στο μεσοδιάστημα μέσα στο αυτοκίνητό του. Όταν δεν είναι με την οικογένειά του, είναι με τους λίγους συναδέρφους του και τον υπόλοιπο χρόνο οδηγεί μόνος του μέσα στο αυτοκίνητο. Με ποιόν θ’ ανταλλάξει γνώσεις κι απόψεις; …Με τον όμοιό του στη δουλειά, ο οποίος είναι όλη την ημέρα μαζί του κι έχουν ακριβώς τα ίδια προβλήματα; …Με τον όμοιό του στη «γειτονιά» όπου κατοικούν δίπλα-δίπλα, επειδή έχουν όμοιους μισθούς; …Με την οικογένειά του, που τα προβλήματά της είναι απλά τα δικά του προβλήματα; …Ποια κοινωνία θα «αφουγκραστεί», για να είναι ενήμερος για τα προβλήματά της; Κανένα από τα πλεονεκτήματα του αστού δεν μπορεί ν’ απολαύσει ο Αμερικανός, γιατί απλούστατα δεν είναι αστός …Δεν κατοικεί σε πόλη …Κατοικεί σε «καταυλισμό» …Δεν κατοικεί ούτε καν σ’ ένα μικρό χωριό.
Έτσι ζούσαν κι εξακολουθούν να ζουν οι «νομάδες» Αμερικανοί …Δεν έχουν κουλτούρα αστών …Δεν έχουν μάθει να λειτουργούν ως κάτοικοι πόλεων …Διατηρούν μόνιμα τη νομαδική λογική …Τη λογική τής τυφλής υπακοής στο «δόγμα» αυτών, οι οποίοι «οδηγούν» το «καραβάνι» …Μέλη μιας κοινωνίας που κατοικούν σε εφήμερους καταυλισμούς, που «μετακινούνται» σε «καραβάνια» ομοίων και έχουν όμοιους στόχους και άρα προβλήματα …Μέλη μιας κοινωνίας, η οποία έμαθε να «μετακινείται» κι αυτό το φαινόμενο να το συνδέει με πρόοδο. Παλαιότερα κινούνταν, «σπρώχνοντας» τους Ινδιάνους για ένα καλύτερο κομμάτι γης, μετά κινούνταν, αναζητώντας ένα πιο πλούσιο χρυσορυχείο και τώρα περιμένουν να κινηθούν, αναζητώντας μια αύξηση μισθού …Οι Αμερικανοί μένουν κάπου …μέχρι να «φύγουν» …Να «φύγουν» σε καλύτερους «καταυλισμούς», εάν βρουν καλύτερες δουλειές …σε χειρότερους, εάν χάσουν αυτές που κατέχουν …Πάντα νομάδες εν κινήσει ανάμεσα σε ομοίους, γιατί αυτό βολεύει εκείνους, οι οποίοι «κονομάνε» από την «κίνηση» των πληθυσμών …Εκείνους, τους οποίους δεν συμφέρει να σταθεροποιηθούν οι πληθυσμοί σε κανονικές πόλεις …Εκείνους, στους οποίους ανήκουν τα «σαλούν», για να εξυπηρετούν τους «καταυλισμούς» …Εκείνους, οι οποίοι δανείζουν στους εποίκους, για ν’ αγοράσουν «σκηνές» και να πάνε να «κοιμηθούν» δίπλα σε όμοιους τους …Εκείνους, οι οποίοι πουλάνε αυτοκίνητα …Εκείνους, οι οποίοι επενδύουν στην εγκληματικότητα των «ζωνών» που περιβάλλουν τα down-town.
Γι’ αυτόν τον λόγο μιλάμε για υπαρξιακό σοκ των Αμερικανών, όταν αυτοί επισκέπτονται τις οργανωμένες κοινωνίες τής Ευρώπης …Όταν έρχονται αντιμέτωποι με τους πραγματικούς «καρπούς» τού ανθρώπινου πολιτισμού, οι οποίοι είναι οι πόλεις των ανθρώπων …Όταν βλέπουν τους πληθυσμούς των πραγματικών πόλεων ν’ απολαμβάνουν ένα επίπεδο ζωής ανάλογο του πολιτισμού και της «επιτυχίας» τους …Ένα επίπεδο ζωής, το οποίο εξασφαλίζει η αστική λειτουργία τής πόλης και η οποία δίνει ελεύθερο χρόνο στον άνθρωπο να ζήσει και να χαρεί τη ζωή του …Ένα επίπεδο ζωής, το οποίο αναζητούσε ο άνθρωπος και γι’ αυτό δημιούργησε τις πόλεις, προκειμένου να περιοριστεί ο χρόνος που απαιτούσε η επιβίωσή του …Ένα επίπεδο ζωής, το οποίο δεν μπορούν ν’ απολαύσουν οι Αμερικανοί, οι οποίοι μονίμως κινούνται μεταξύ δύο «ορίων» …Όταν δεν εργάζονται, οδηγούν …και, όταν δεν οδηγούν, κοιμούνται.
Δεν έχουν άλλο χρόνο μέσα στο εικοσιτετράωρο …Δεν περισσεύει άλλος χρόνος. Κοιμούνται μπροστά στην τηλεόραση όπως ο Αλ Μπάντι. Παχαίνουν, γιατί είναι πολύ κουρασμένοι από το ταξίδι τής ημέρας, ώστε να κάνουν κάτι παραπάνω απ’ το ν’ ανοίξουν ένα σακουλάκι έτοιμης τροφής από την «αποθήκη» με τις προμήθειες …Να φάνε κάποιο «σκουπίδι» με άπειρα συντηρητικά, το οποίο το αγόρασαν σε συσκευασία-γίγας των εκατό τεμαχίων την τελευταία φορά που πήγαν για «προμήθειες». Δεν μπορούν να κάνουν τίποτε άλλο σε περίπτωση που μετά την εργασία τους επιστρέψουν κατ’ ευθείαν στο σπίτι τους. Μένουν σ’ έναν «καταυλισμό» δεκάδες χιλιόμετρα μακριά από την τοποθεσία που θα τους ψυχαγωγούσε και είναι πολύ κουρασμένοι για να πάρουν το αυτοκίνητό τους και να επιχειρήσουν να το επισκεφτούν …Ούτε καν να το σκεφτούν δεν έχουν το κουράγιο, δεδομένου ότι την επόμενη ημέρα θα πρέπει να ξανά-οδηγήσουν —και πάλι— δεκάδες χιλιόμετρα μέσα σε μποτιλιαρίσματα.
Για ποιον λόγο να προβληματιστούν για κάτι, το οποίο δεν ξέρουν ότι υπάρχει; Οι Αμερικανοί δεν ξέρουν ότι κατοικούν σε καταυλισμούς …Δεν ξέρουν ότι είναι απομονωμένοι κι «αραδιασμένοι» σε διαβαθμισμένα «γκέτο» …Τους είπαν —αυτοί που τους πούλησαν τα σπίτια— ότι τους πούλησαν «εξοχικά» στα προάστια των «πόλεων», χωρίς υποτίθεται να πάψουν να είναι κάτοικοι «πόλεων» …Τι είναι πενήντα χιλιόμετρα απόσταση από το down-town, όταν έχεις ένα ωραίο αυτοκίνητο με δερμάτινα καθίσματα και δυνατό air-condition; …Εξοχικό στην «άκρη» της πόλης «είναι» !!! Όσο «εξοχικό» βέβαια μπορεί να είναι ένα σπίτι με πέντε τετραγωνικά μέτρα γκαζόν στην αυλή του, άλλο τόσο «προάστιο» της «πόλης» είναι κι ένας καταυλισμός σε απόσταση δεκάδων χιλιομέτρων από το down-town. Εάν λοιπόν δεν ξέρεις τι είναι «πραγματική πόλη», δεν σου λείπει, ώστε να την αναζητάς. Εάν δεν ξέρεις τι είναι ο «καταυλισμός» στον οποίο κατοικείς, και νομίζεις ότι είναι «προάστιο πόλης», δεν προβληματίζεσαι παραπάνω …Αφού δεν το είπε το CNN, δεν υπάρχει κανένα πρόβλημα …δεν το είπε ούτε καν η Όπρα !!!
Σήμερα οι Αμερικανοί τρελαίνονται, γιατί βλέπουν καθαρά πλέον ότι η κατάσταση διαρκώς χειροτερεύει κι έρχεται κατά πάνω τους. Τώρα «βλέπουν» αυτά, τα οποία μέχρι τώρα γνώριζαν μόνον οι «θηρευτές» τους. Τώρα αρχίζουν και «βλέπουν» το πρόβλημα της επιβίωσης να τους απειλεί, εφόσον αυτό έφτασε και στις δικές τους «πόρτες» …και πλέον τους αφορά …Το πρόβλημα της επιβίωσης έφτασε πλέον και στους «καταυλισμούς». Η «φωτιά» τής φτώχειας έχει τώρα αρχίσει να «καίει» τους «καταυλισμούς». Τώρα θα κάθονται στον καναπέ και θ’ αναζητούν στην τηλεόραση τις απαντήσεις στα προβλήματα που χτυπάνε και τη δική τους «πόρτα». Το CNN —τώρα— δεν μπορεί να τους το «εξηγήσει» αυτό, γιατί το πρόβλημα αφορά πλέον και τους ίδιους …και όχι κάποιους «τριτοκοσμικούς» λαούς. Το CNN δεν μπορεί να κάνει «επίδειξη» λύσεων, όπως κάνει όταν τα προβλήματα αφορούν τους άλλους …Δεν μπορεί να τους δώσει λύσεις, εφόσον αυτό το πρόβλημα το προκάλεσαν οι ίδιοι οι ιδιοκτήτες τού CNN και οι κολλητοί τους.
Τώρα πλέον θ’ αρχίσουν ν’ αναζητάνε τις αιτίες που τους οδήγησαν στις σημερινές θανάσιμες αδυναμίες και θ’ αρχίσουν να ψάχνουν τους υπεύθυνους γι’ αυτές. Βλέποντας δηλαδή την απόλυτη αδυναμία τους ν’ αντιμετωπίσουν τη σημερινή κρίση στην αγορά καυσίμων, θ’ αρχίσουν να ψάχνουν τον λόγο που υπάρχει αυτή η διαφορά με τ’ άλλα κράτη και τους άλλους λαούς. Είναι δυνατόν να μην απασχολεί το πρόβλημα των καυσίμων τους φτωχούς Έλληνες ή τους Ιταλούς και να καταστρέφει τους πλούσιους Αμερικανούς;;; Όλα αυτά είναι θέμα χρόνου να δρομολογήσουν εξελίξεις. Θ’ αποκαλυφθούν σύντομα αυτοί, οι οποίοι επέβαλαν αυτό το μοντέλο αστικής ανάπτυξης στις ΗΠΑ και ο λόγος που αυτό το μοντέλο τις διαφοροποιεί απ’ όλες τις υπόλοιπες χώρες τού «πρώτου κόσμου», που διαθέτουν πόλεις συμβατικές …Πόλεις πολύ καλύτερα «θωρακισμένες» στην οικονομική κρίση από τις αμερικανικές.
Αυτό είναι το ερώτημα το οποίο απασχολεί σήμερα τους Αμερικανούς και σ’ αυτό το ερώτημα θα επιχειρήσουμε να δώσουμε την απάντησή μας. Γιατί συμβαίνει αυτό το φαινόμενο στις ΗΠΑ; …Γιατί προφανώς έγιναν κακές επιλογές στον οικιστικό σχεδιασμό των ΗΠΑ …Εσκεμμένα κακές επιλογές, προκειμένου κάποιοι να εκμεταλλευτούν στο έπακρο τον αμερικανικό λαό. Κάποιοι «παραμύθιασαν» τον Αμερικανό με την αίσθηση της ιδιόκτητης κατοικίας επάνω σε ιδιόκτητη γη. Του πούλησαν «εξοχικό», βάζοντας τον να κατοικεί σε «παράπηγμα» απομακρυσμένου καταυλισμού. Του έδωσαν την αίσθηση του «πετυχημένου» με λίγα μέτρα «γκαζόν» μπροστά από την εξώπορτά του και με μια «λεκάνη» με νερό, η οποία παρίστανε την «πισίνα» στο backyard …Να αισθάνονται και λίγο γαλαζοαίματοι «Βρετανοί» μπροστά στον ξύλινο «πύργο» τους …Μιλάμε για «Downtown Abbey» …Όλοι το ίδιο πετυχημένοι στον ίδιο «καταυλισμό» …ο οποίος ήταν «καλύτερος» από τον δίπλα και «υστερούσε» από τον παραδίπλα.
Αυτό ήταν το όλο θέμα …Αυτή ήταν η «ταμπακιέρα» …Ποιος θ’ άρπαζε τον τεράστιο πλούτο, ο οποίος θα πρόκυπτε για τον αμερικανικό λαό από τη μεταπολεμική κρατική επιτυχία των ΗΠΑ; Ο απλός λαός των ΗΠΑ ή αυτοί οι οποίοι αντιλαμβάνονταν το ίδιο το κράτος των ΗΠΑ και τον λαό τους σαν ιδιοκτησία τους; Σε αυτόν τον απίστευτο πλούτο βρίσκονται όλα τα μυστικά τής «αναπηρίας», η οποία αποκαλύπτεται σήμερα εξαιτίας των καυσίμων. Ποιος θα εισέπραττε το κέρδος τής αμερικανικής «Πλανηταρχίας»; Εάν οι αμερικανικές πόλεις γίνονταν Λονδίνα, Παρίσια, Βαρκελώνες ή Μιλάνα, οι κάτοικοί τους θα ήταν εκείνοι, οι οποίοι θα εισέπρατταν την υπεραξία τής PAX AMERICANA στο real-estate. Έτσι έγινε σε όλες τις πόλεις των ισχυρών κρατών στην περίοδο που αυτά κυριαρχούσαν στον κόσμο και έτσι θα γινόταν και στις ΗΠΑ …εάν βέβαια αυτές ήταν φυσιολογικό κράτος. Οι ΗΠΑ, όμως, δεν ήταν φυσιολογικό κράτος. Είχε κάποιους, οι οποίοι θεωρούσαν τους εαυτούς τους ιδιοκτήτες του και τον λαό «φιλοξενούμενη» φτωχολογιά απ’ όλον τον κόσμο. Άρα; …Άρα, την «υπεραξία» από το real-estate —ολόκληρη— δεν ήθελαν να τη μοιραστούν με ΚΑΝΕΝΑΝ. Θα σχεδίαζαν την κατάσταση έτσι, ώστε να την εισέπρατταν μόνοι τους.
Η εγκληματικότητα στις ΗΠΑ, δηλαδή, δεν είναι τυχαία …Είναι πολιτικό «εργαλείο» για να γίνεται διαχείριση πληθυσμών σε μεγάλη κλίμακα …Είναι «εργαλείο», το οποίο το χειρίζονται αυτοί που το δημιούργησαν. Μοιάζει με την γκλίτσα που έχει ένας τσομπάνος, για να κατευθύνει εκεί όπου θέλει τα πρόβατά του. …Ο “τσομπάνος”, ο οποίος θα αποφασίσει μόνος του όχι μόνον πού θα πάνε να κατοικήσουν οι Αμερικανοί, αλλά και πού θα πάνε να ψωνίσουν και πού θα πάνε να διασκεδάσουν …Όπου θέλει τους κατευθύνει …Όπου θέλει επενδύει φτηνά και μετά κατευθύνει τους πελάτες του προς την επένδυσή του, την οποία την κάνει “χρυσάφι”.
Γι’ αυτόν τον λόγο υπάρχει μεταπολεμικά στις ΗΠΑ μια πολύ συγκεκριμένου αστικού, φυλετικού και ταξικού τύπου εγκληματικότητα, που πάντα χαρακτήριζε τις ΗΠΑ και τις διαφοροποιούσε από τις υπόλοιπες χώρες τού ανεπτυγμένου κόσμου. Αυτή η εγκληματικότητα —ως «εργαλείο»— ήταν εκείνη που «σκούπιζε» τους αστικούς πληθυσμούς από τις πόλεις και τους «έσπρωχνε» στα προάστια. Αγοράζοντας ολόκληρα μπλοκ πολυκατοικιών, μπορούσαν να τα διαχειρίζονται όπως βόλευε τα συμφέροντά τους. Εφόσον τα συμφέροντά τους ήταν να φύγουν οι λευκοί πληθυσμοί από μία περιοχή, γνώριζαν τι έπρεπε να κάνουν. Παραχωρούσαν σε φτωχούς μαύρους διαμερίσματα στα όρια των πόλεων και τα υποβάθμιζαν …Μαύρους, οι οποίοι ενθαρρύνονταν να είναι εχθρικοί κι επιθετικοί με τους λευκούς γείτονές τους.
«Μεγαλειώδες» !!! …Παγκόσμιο ρεκόρ των ΗΠΑ και του λαού τους !!! Ούτε που κατάλαβαν οι Αμερικανοί ποιοι ήταν εκείνοι, οι οποίοι τους «δούλευαν» τόσο πολύ και τόσο απροσχημάτιστα …Εκείνοι, οι οποίοι τους φέρονταν σαν «Ινδιάνους» —που ξεγελιόνταν με «χάντρες» και «καθρεφτάκια»—. Δεν έχει ξαναγίνει ποτέ κάτι ανάλογο στην παγκόσμια ιστορία. Αντί οι «ανώτεροι» λευκοί να περιορίσουν τους «κατώτερους» μαύρους σε καταυλισμούς, προκειμένου ν’ απολαύσουν μόνοι τους και με ασφάλεια την πόλη τους, έκαναν το αντίθετο. Έδωσαν την πόλη στους μαύρους και οι ίδιοι έφυγαν στους καταυλισμούς. Σαν ν’ αποφασίσουν οι Λονδρέζοι να φέρουν τους μαύρους στο Kensington και το Knightsbridge και να πάνε οι ίδιοι να κατοικήσουν σε καταυλισμούς στο Brixton. Αυτό έκαναν οι Αμερικανοί σε όλες τις πόλεις τους. Μετά τον Δεύτερο Παγκόσμιο Πόλεμο εγκατέλειψαν ΟΛΕΣ τις πόλεις τους και πήγαν να κατοικήσουν σε καταυλισμούς με ξύλινα σπίτια.
Με τον τρόπο αυτόν ταύτισαν τη διαβίωση εντός των πόλεων με τους φτωχούς και τους μαύρους κι έτσι «θωράκισαν» τον αστικό ιστό από κάθε διεκδίκηση …Και να ήθελαν δηλαδή οι Αμερικανοί να γυρίσουν στις πόλεις, δεν μπορούσαν. Απαξίωσαν παντελώς κι όλες τις αστικές περιοχές, οι οποίες θα μπορούσαν να φιλοξενήσουν κατοίκους και στη συνέχεια τις εξαγόρασαν οι ίδιοι για «ψίχουλα», προκειμένου να ελέγχουν απόλυτα τους κατοίκους τους. Αυτό ήταν το σχέδιό τους. Τον λαό τον «έβγαλαν» με τη βία από τις πόλεις, στέλνοντάς τον στα «λιβάδια» των «καταυλισμών» …«Καταυλισμών», που έπεισαν τους αγράμματους και τους άσχετους πως ήταν για το «καλό» τους …Να μην κάθονται μαζί με μαύρους γείτονες στις εγκαταλειμμένες οικοδομές των φτωχογειτονιών των πόλεων, όπου —εκτός όλων των άλλων— κινδύνευε και η ζωή τους.
Όλα για το «καλό» τους έγιναν από τους «καλούς» «ιδιοκτήτες» των ΗΠΑ, οι οποίοι «νοιάζονταν» για τον λαό τους …Να πάνε στον καθαρό αέρα τής υπαίθρου και να μένουν σε δικό τους «εξοχικό» —για την υγεία τους— !!! …Να πάνε να κατοικήσουν στους «καταυλισμούς» για την ασφάλειά τους …Τους συνέφερε να κατοικούν με ομοίους τους …Με όμοιούς τους θρησκευτικά και κυρίως φυλετικά. Με τον τρόπο αυτόν δημιουργήθηκαν «εξειδικευμένοι» καταυλισμοί …Αλλού να κατοικούν οι «χρυσοθήρες», αλλού οι «γελαδάρηδες» κι αλλού οι «εργάτες» και οι «αγρότες» …Έγιναν «καταυλισμοί» λευκών, μαύρων, κίτρινων πολιτών, που —εκτός όλων των άλλων— συντηρούσαν όλους τους κοινωνικούς διαχωρισμούς και «τάιζαν» τον κοινωνικό ρατσισμό …«Καταυλισμούς», οι οποίοι θ’ αντιπροσώπευαν το «αμερικανικό όνειρο» των φτωχών, που θα τους εξασφάλιζε «μίνι-έπαυλη» στην αμερικανική «εξοχή» …Θα τους εξασφάλιζε ένα «κομμάτι» γης με γκαζόν …Ένας σχεδιασμός, που, όπως καταλαβαίνουμε, ήταν εξ’ αρχής υστερόβουλος και
Όπως έχουμε πει, όλα φαίνονται στις ΗΠΑ με το μικρό ιστορικό τους «βάθος». Ας ψάξει κάποιος να δει σε ποιους ανήκουν ΟΛΕΣ οι ιδιοκτησίες των αμερικανικών αστικών κέντρων …Σε ποιους ανήκουν οι ουρανοξύστες και τα παλιά ακίνητα των αμερικανικών αστικών κέντρων. Στην κυριολεξία ανήκουν μόνον σε WASP κι Εβραίους …Ανήκουν σ’ αυτούς, οι οποίοι επέβαλαν τον νέο τότε μεταπολεμικό σχεδιασμό και άρα ήξεραν εκ των προτέρων πώς και πού έπρεπε να επενδύσουν …«Πετυχημένοι» με «σκονάκια» μόνον αυτοί, οι οποίοι γνώριζαν εκ των προτέρων αυτό, το οποίο ΟΛΟΙ οι άλλοι αγνοούσαν …και, οι υπόλοιποι Αμερικανοί «τακτοποιημένοι» στα λιβάδια των «καταυλισμών» τού «οne family, one house» !!!
Καθόλου δύσκολο δεν ήταν για τους έμπειρους Εβραίους να παρασύρουν τους —νεοεισελθόντες στο παγκόσμιο προσκήνιο— αφελείς Αμερικανούς …«Piece of cake», που θα έλεγε κάποιος Αμερικανός. Οι Εβραίοι στη μακραίωνη —έστω κι άδοξη ιστορία τους—επιβίωσαν ως παράσιτα στην τρομερή Ρώμη, την πονηρή Κωνσταντινούπολη, το συνωμοτικό Λονδίνο και θα είχαν πρόβλημα στη Νέα Υόρκη των αγράμματων μεταναστών, οι οποίοι πανηγύριζαν που τους επέτρεψαν απλά να περάσουν από τον έλεγχο του Ellis island; …Για πλάκα τούς είχαν τους μετανάστες, οι οποίοι παρίσταναν τους «νεοφώτιστους» Αμερικανούς …Τα θηρία των ευρωπαϊκών γκέτο για πλάκα είχαν την αγράμματη φτωχολογιά, η οποία μαζευόταν με τρομερούς ρυθμούς στις νεόπλουτες ΗΠΑ.
Αυτοί ήταν που κατέστρεψαν την αμερικανική κοινωνία και τη «γκετοποίησαν» μέσα στην ίδια της την πατρίδα. Αυτοί αφαίμαξαν την αμερικανική κοινωνία μέχρι θανάτου. Αυτοί ήταν που είχαν την τεχνογνωσία να ελέγξουν «κινούμενους» πληθυσμούς μεταναστών, οι οποίοι βρίσκονταν σ’ ένα ξένο μέρος και σε κατάσταση φόβου και συναγερμού επιβίωσης. Από εκεί και πέρα μιλάμε για ένα προμελετημένο έγκλημα. Οι ειδικοί τής κίνησης —«περιπλανώμενοι» Εβραίοι— θα έβαζαν τον αμερικανικό λαό να «κινείται» σε όλη του τη ζωή μέχρι εξαντλήσεως. Όταν δεν θα έψαχνε ένα παράπηγμα, για να κοιμηθεί απλά ως άνεργος λαθρομετανάστης, θα έψαχνε σπίτι, επειδή βρήκε νόμιμη δουλειά. Στη συνέχεια θα έψαχνε νέο σπίτι, επειδή βρήκε καλύτερη δουλειά και μετά ακόμα καλύτερο, επειδή έγινε επιχειρηματίας. Αναζητώντας την ατομική επιτυχία, πάντα θα «κινείται», γιατί αυτό προκαλεί ο σχεδιασμός των καταυλισμών των ομοίων …Μέχρι να εξαντληθεί και να φτάσει να κοιμάται μόνιμα με το τηλεκοντρόλ στην κοιλιά και να μην έχει διάθεση για τίποτε άλλο. Οι ειδικοί των γκέτο και των καταυλισμών, εφόσον κατόρθωναν κι έβαζαν τους Αμερικανούς στους καταυλισμούς των suburbs, δεν φοβούνταν καμία αντίδραση …Δεν υπάρχει αντίδραση στα γκέτο, γιατί εκεί ισχύει κι ακούγεται μόνον ό,τι θέλουν τ’ αφεντικά τους …Θα ακούγεται μόνον ό,τι θέλουν τα εβραϊκά αφεντικά τύπου Ζούγκεμπεργκ.
Έτσι αναπτύσσονται οι πόλεις κι αυτό είναι το κέρδος εκείνων, που με την προσπάθειά τους δημιουργούν τις πόλεις …Αυτών, οι οποίοι μεγιστοποιούν την αξία τής μικρής ποσότητας γης που κατέχουν. Στις ΗΠΑ αυτό δεν αφέθηκε καν να συμβεί. Το κέρδος αυτό δεν επέτρεψαν κάποιοι να το εισπράξει ο αμερικανικός λαός …Δεν επέτρεψαν στους κατοίκους των «πόλεων» όχι απλά να κάνουν περιουσίες από το real-estate, αλλά ούτε καν να βολέψουν τα παιδιά τους επάνω στις ήδη δικές τους περιουσίες. Ο κανόνας, ο οποίος είχε επιβληθεί στις ΗΠΑ, ήταν ένας …και ήταν απαράβατος: …«Ένα ξύλινο σπίτι για τον κάθε έναν μετανάστη» …κι αυτό δεν θα του ανήκει, εφόσον θα ανήκει στην τράπεζα …Αυτός απλά θα το πληρώνει για την υπόλοιπη ζωή του.
Κανένα πρόβλημα για τους εμπνευστές των suburbs, οι οποίοι ανανέωναν διαρκώς τους πληθυσμούς τους, χωρίς να επηρεάζονται από τις αλλαγές των γενεών των «νομάδων». Οι κάτοικοι των «καταυλισμών» —όσοι και να γίνονταν— θα επιβίωναν εύκολα, εάν είχαν τα απαραίτητα μέσα …και άρα τα «κάρα» τους …Θα έκαναν τις προμήθειές τους από τα Mall, τα οποία θα τους δημιουργούσαν την ψευδαίσθηση της αστικής αγοράς και θα τους πρόσφεραν μια βιομηχανικού τύπου «διασκέδαση» …Τα Mall δημιουργήθηκαν, για να καλύψουν την ανάγκη για ένα κοντινότερο down-town για τους ταλαίπωρους κατοίκους των πιο απομακρυσμένων «καταυλισμών» …Να μπορούν να κάνουν κι αυτοί ένα «shopping therapy», και, φεύγοντας από το Mall, να μπουν σ’ ένα drive through Mac Donald, προσφέροντας ένα φτηνό χάμπουργκερ στα παιδιά τους, χωρίς ν’ αναγκαστούν να βγουν από το αυτοκίνητο, εφόσον μπροστά τους είχαν να κάνουν ολόκληρο ταξίδι …Το ταξίδι τής επιστροφής στον «καταυλισμό», ικανοποιημένοι από την ψευδαίσθηση της αστικής λειτουργίας των τύπου «Las Vegas»-Mall, πολλά εκ των οποίων μιμούνταν διάσημους εμπορικούς «δρόμους» τής Ευρώπης. Κατά μία διαβολική «σύμπτωση» ο εμπνευστής και δημιουργός τού δικτύου των Mall —που εξυπηρετούσαν τους πιο απομακρυσμένους «καταυλισμούς»— ήταν ο επίσης Εβραίος γερμανικής καταγωγής Victor Gruen …Τέτοια «σύμπτωση» !!!
Όπως εύκολα αντιλαμβανόμαστε, όλα αυτά βόλευαν τους Αγγλοσάξονες και τους Εβραίους …Τους απόλυτα κυρίαρχους των ΗΠΑ τής μεταπολεμικής εποχής. Οι Αγγλοσάξονες παρίσταναν τους εργολάβους των «καταυλισμών» και οι Εβραίοι έδιναν στεγαστικά δάνεια στους «εποίκους» ν’ αγοράζουν «παραπήγματα». Οι Αγγλοσάξονες, ως βιομήχανοι, κατασκεύαζαν αυτοκίνητα για τους «εποίκους» και οι Εβραίοι ήταν οι ιδιοκτήτες των πετρελαϊκών εταιρειών, οι οποίοι τους περίμεναν στα πρατήριά τους. Όλοι οι Αμερικανοί εργάζονταν για ολόκληρες τις ζωές τους, για να ξεπληρώσουν ένα ξύλινο σπίτι, που, όταν αυτό θα ήταν διαθέσιμο για να το κληρονομήσει ο ΕΝΑΣ, το σπίτι θα ήταν παλιό και σχεδόν άχρηστο και όλα τα παιδιά θα είχαν «φορτωθεί» ήδη δικό τους στεγαστικό δάνειο. Όλοι οι Αμερικανοί θα εργάζονταν για ολόκληρες τις ζωές τους, για ν’ αγοράζουν τα «ζωογόνα» αυτοκίνητα και να τα γεμίζουν βενζίνη στα σιωνιστικά βενζινάδικα …Μιλάμε για «American dream» …Όταν οι Αμερικανοί δεν ξεπληρώνουν το δικό τους αυτοκίνητο, θα πρέπει να βρουν χρήματα —και άρα να πάρουν δάνειο—, για ν’ αγοράσουν αυτοκίνητα για τα παιδιά τους, τα οποία στο μεταξύ μεγάλωσαν…
Η δουλεία στις ΗΠΑ, όπως εύκολα συμπεραίνει κανείς, έχει εξελιχθεί στον απόλυτο βαθμό. Τα παιδιά των δούλων όχι απλά δεν αναγκάζονται με το μαστίγιο να γίνουν κι αυτά δούλοι, αλλά αντίθετα παρακαλάνε να γίνουν τέτοιοι μπροστά στα γκισέ των τραπεζών. Η δουλεία στις ΗΠΑ δεν αφορά πλέον τους μαύρους και τους αδύναμους …Αφορά κυρίως τους λευκούς και τους μορφωμένους …Τους «πετυχημένους» τής κοινωνίας …Αφορά τα παιδιά των μεταναστών, οι οποίοι ξέφυγαν από τη φτώχεια των πατρίδων τους και κατόρθωσαν —εκτός από το σπίτι στον «καταυλισμό»— να μορφώσουν και τα παιδιά τους …Αφορά τους απόφοιτους των Κολεγίων …Αυτούς, οι οποίοι τη δουλεία τη «βάπτισαν» «καριέρα».
Αυτούς κι αν τους «δουλεύουν» κανονικά. Γιατί; …Γιατί αυτοί πηγαίνουν στα Κολέγια και νιώθουν «ανώτεροι». Σαν «ανώτεροι», όμως, αποκτούν στο Κολέγιο άλλους όμοιους —από εκείνους που, μέχρι να σπουδάσουν, ήταν γείτονές τους—. Ως εκ τούτου αναζητούν καλύτερους καταυλισμούς από εκείνους μέσα στους οποίους γεννήθηκαν, για να ζήσουν κοντά στους νέους ομοίους τους. Στο Κολέγιο, δηλαδή, μπήκαν σε διαφορετικό «καραβάνι» και άρα θέλουν να κοιμούνται σε διαφορετικό «καταυλισμό» …με τους ομοίους τους. Όλοι αυτοί έχουν καλύτερα αμειβόμενες εργασίες, αλλά παίρνουν πολύ μεγαλύτερα δάνεια λόγω των επιλογών τους. Το ισοζύγιο, δηλαδή, και πάλι είναι «μηδέν», όπως συμβαίνει με όλους τους κατοίκους των καταυλισμών …Δεν είναι πιο πλούσιοι από τους άλλους …Απλά ζουν πιο ακριβά από τους άλλους υπό τις ίδιες συνθήκες …Τις συνθήκες τού καταυλισμού.
Αυτοί οι «πετυχημένοι» τής συμφοράς δεν είναι πλούσιοι, γιατί δεν έχουν πλούτο. Έχοντας όμως αυτήν την εσφαλμένη εντύπωση, λειτουργούν ως οι «λαγοί» των «καταυλισμών» …Είναι οι αγαπημένοι των τραπεζιτών και των εργολάβων …Είναι αυτοί, οι οποίοι συμβάλουν για να κάνουν τους καταυλισμούς διαρκώς «ακριβότερους» και «μακρινότερους» …Οι «χρυσοθήρες», οι οποίοι, κάθε φορά που πιάνουν δουλειά, νομίζοντας ότι ανακαλύπτουν νέα «φλέβα» χρυσού, απομακρύνονται από το down-town, παρασέρνοντας κι άλλους πίσω τους …Οι κατά φαντασίαν πλούσιοι, εφόσον δεν έχουν καταθέσεις ή επενδύσεις, συλλογές έργων τέχνης ή τιμαλφή ή ότι άλλο —τέλος πάντων— χαρακτηρίζει τους πλούσιους …Μισθωτοί είναι, οι οποίοι απλά παίρνουν έναν καλύτερο μισθό από τους άλλους εργαζόμενους. Απλά χρησιμοποιούν πιο ακριβά πράγματα απ’ τους υπολοίπους, οι οποίοι είναι εξίσου φτωχοί και ζουν με τον ίδιο τρόπο. Αυτοί οι ψευδοπλούσιοι των Κολεγίων δουλεύουν μέρα-νύχτα, για να ξεπληρώνουν τα δάνεια στους κυρίους τους και στο τέλος να τους μένουν μόνον χρέη …Στους κυρίους τους, στους οποίους χρωστάνε τις ακριβότερες σπουδές τους και στη συνέχεια χρωστάνε τα ακριβότερα σπίτια τους και τα ακριβότερα αυτοκίνητά τους.
Όλοι αυτοί είναι οι δούλοι των χρεών …Οι παγκόσμιοι πρωταθλητές των χρεών …Αυτοί, οι οποίοι με την πιστωτική τους κάρτα ζουν μερικές ημέρες τον χρόνο σε πραγματικές πόλεις στην Ευρώπη και νομίζουν ότι «σπάνε» ταμπού και όρια …Κι όμως, ενώ γνωρίζουν τι σημαίνει καλή ποιότητα ζωής, δεν «δραπετεύουν» από τον «καταυλισμό». Ποτέ δεν φεύγουν από τη «φυλακή» των προαστείων και νομίζουν ότι είναι κι έξυπνοι όταν αγωνίζονται συνεχώς για να βολευτούν σε κάποια καλύτερη «πτέρυγα» με μεγαλύτερα «κλουβιά». «Πετάνε» από «κλουβί» σε «κλουβί», αλλά ποτέ έξω από τη «φυλακή» των «καταυλισμών». Δουλεύουν μέρα-νύχτα, για να παραδώσουν τους μισθούς τους στους τοκογλύφους, οι οποίοι θα χρηματοδοτήσουν τις μελλοντικές τους «χαμηλές πτήσεις». Απλά πράγματα. Τίποτε δεν μπορείς να κάνεις, χωρίς να περάσεις από τα «γκισέ» των Εβραίων τοκογλύφων και τους «πάγκους» των Αγγλοσαξόνων …Δεν μπορείς καν να επιβιώσεις χωρίς το «καύσιμο» που σου πουλάνε, ώστε να περάσεις την «έρημο» που έχουν δημιουργήσει οι ίδιοι «γύρω» από εσένα, για να σε παγιδεύσουν στη «διέλευσή» της …Την «έρημο» την οποία την έστρωσαν με «γκαζόν», για να μπερδεύει τα θύματά τους.
ΌΛΑ έγιναν «λάθος» στις ΗΠΑ …Τόσο λάθος, που αυτό από μόνο του αποτελεί απόδειξη ότι τίποτε απ’ όλα αυτά δεν μπορεί να έγινε τυχαία. Τα πάντα έγιναν μέσα σε ένα πνεύμα συνωμοσίας, για να εκμεταλλευτούν οι ισχυροί Αμερικανοί τους υπόλοιπους συμπατριώτες τους. Εκμεταλλεύτηκαν όλες τις ιδιομορφίες των ΗΠΑ, για να τις στρέψουν εναντίον τού αμερικανικού λαού. Εκμεταλλεύτηκαν την τεράστια έκταση της νέας πατρίδας τους, για να εφαρμόσουν έναν σχεδιασμό, ο οποίος είναι απόλυτα αρνητικός για τον πληθυσμό του. Πουθενά αλλού στον κόσμο δεν έγινε τόσο κακή χρήση της παραγωγικής γης. Πουθενά αλλού στον κόσμο δεν «καταστράφηκε» τόση παραγωγική γη, για να στηθούν ξύλινες παράγκες, που παριστάνουν τα σπίτια. Στη Γαλλία αρκεί ένας αμπελώνας, για να σταματήσει γύρω του η οποιαδήποτε οικιστική δραστηριότητα και στις ΗΠΑ συμβαίνει το αντίθετο. Σε ολόκληρο τον κόσμο η οικιστική ανάπτυξη γίνεται —με σκοπό να εξυπηρετηθούν τα κοινωνικά συμφέροντα— σε επιλεγμένα υποδεέστερα εδάφη και στις ΗΠΑ γίνεται επάνω στα «φιλέτα» τής γεωργικής γης. Γη, η οποία θα μπορούσε να ταΐζει με φτηνά και φρέσκα γεωργικά προϊόντα τους υπέρβαρους σήμερα Αμερικανούς —οι οποίοι στις μέρες μας τρώνε «σκουπίδια» από τα γνωστά fast foods—, απλά «βάφεται» πράσινη με το γκαζόν.
Πουθενά αλλού στον κόσμο δεν έγιναν τόσα πολλά εγκλήματα εις βάρος ενός λαού μέσα στην ίδια του την πατρίδα. Οι Αμερικανοί, μετά την κατάρρευση της Pax Americana, κινδυνεύουν να γίνουν ο περίγελος της παγκόσμιας ιστορίας …Οι μόνοι «Πλανητάρχες», που, ως «κυρίαρχος» λαός, είναι πιο φτωχοί από τα θύματά τους. Θα φύγουν από την κορυφή τού κόσμου και η «λεία» τους θα αποτελείται από ΧΡΕΗ δεκάδων τρισεκατομμυρίων δολαρίων. Θα φύγουν από την κορυφή τού κόσμου και η ιστορία θα τους «θυμάται» για τα εκατοντάδες εκατομμύρια σάπια ξύλινα «παραπήγματα» που θ’ αφήσουν πίσω τους …Ξύλινα παραπήγματα, που, μέχρι να πληρωθεί και η τελευταία δόση σε δάνεια διάρκειας δεκαετιών, δεν τους ανήκουν. Τα σπίτια των Αμερικανών ανήκουν στις τράπεζες και οι Αμερικανοί απλά είναι «ενοικιαστές» των τραπεζών, χωρίς να το αντιλαμβάνονται. Πληρώνουν τους φόρους τού ιδιοκτήτη σε σπίτια που δεν τους ανήκουν …Σε σπίτια, τα οποία μπορεί να τα χάσουν για λίγες απλήρωτες δόσεις, χωρίς να έχουν ΚΑΝΕΝΑ δικαίωμα διαπραγμάτευσης. Ως ψευδοϊδιοκτήτες πληρώνουν ΟΛΑ τα έξοδα της ιδιοκτησίας, τα οποία οι τράπεζες —ως πραγματικοί ιδιοκτήτες— δεν θέλουν να καλύψουν οι ίδιες …Πληρώνουν ακόμα και την πανάκριβη υποχρεωτική συντήρηση του γκαζόν, για να μην έρθει η αστυνομία έξω από το «σπίτι» τους και τους τιμωρήσει με πρόστιμο.
Μιλάμε για τραγικά πράγματα. Γι’ αυτόν τον λόγο θεωρούμε απολύτως βέβαιο ότι ο χρόνος θα «σβήσει» απόλυτα από την αμερικανική γη την περίοδο της παγκόσμιας αμερικανικής κυριαρχίας. Ό,τι δεν μπόρεσε να κάνει ο χρόνος στην αρχαία Βαβυλώνα, την Αίγυπτο, την Αθήνα, τη Ρώμη ή τη Νέα Ρώμη, θα το κάνει στις ΗΠΑ. Στο μέλλον δεν θα υπάρχουν αρχαιολογικά ευρήματα της PAX AMERICANA. Όπως σήμερα οι αρχαιολόγοι δεν βρίσκουν «ίχνη» των σκηνών των καταυλισμών των Ινδιάνων, έτσι δεν θα βρίσκουν και «ίχνη» από τους χώρους όπου κατοικούν σήμερα οι «Πλανητάρχες» Αμερικανοί …Οι σύγχρονοι Αμερικανοί, οι οποίοι, εκτός από τα τραπεζικά χρέη, δεν έχουν ν’ αφήσουν τίποτε άλλο στους κληρονόμους τους. Γι’ αυτόν τον λόγο λέμε ότι οι αρχαιολόγοι τού μέλλοντος, μετά από κάποιους αιώνες, δεν θα έχουν κάτι ενδιαφέρον ν’ ανακαλύψουν στη γη των Αμερικανών. Στην αρχαία Πομπηία οι άνθρωποι ζούσαν σε οργανωμένη πόλη με μαγαζιά, ναούς, θέατρα, γυμναστήρια κι οργανωμένους κοινόχρηστους χώρους και οι σύγχρονοι Αμερικανοί ζουν σε «καταυλισμούς» ξύλινων παραπηγμάτων. Τα πέτρινα ερείπια της Πομπηίας θα εξακολουθούν να υπάρχουν στους επόμενους αιώνες και τα ξύλινα αμερικανικά «ευρήματα» δεν θ’ αντέξουν όρθια ούτε μία γενιά …«Σκουπίδια» πεταμένα σε όλα τα μήκη και τα πλάτη τής αμερικανικής επικράτειας. Ούτε καν τα σκουριασμένα σίδερα των ουρανοξυστών θα μείνουν για πολύ όρθια επάνω στη γη.
Λαός, ο οποίος να έχει ανεβεί στην κορυφή τού κόσμου και να μην έχει αφήσει αθάνατη κληρονομιά στους απογόνους του, δεν έχει ξαναϋπάρξει. Λαός, ο οποίος να μην έχει αφήσει ούτε ένα σπίτι στα παιδιά του, δεν πρέπει να έχει ξαναϋπάρξει …κι ούτε θα υπάρξει ποτέ …Το μόνο που θα βρουν οι αρχαιολόγοι θα είναι το τεράστιο δίκτυο των αυτοκινητοδρόμων, το οποίο «ροκανίζει» τη ζωή των Αμερικανών σε ένα ατελείωτο κι άνευ λόγου πέρα-δώθε …Ένα πανάκριβο πέρα-δώθε, για να πάνε οι Αμερικανοί στους καταυλισμούς που τους έφτιαξαν οι Αγγλοσάξονες και να κοιμηθούν στα σπίτια που ανήκουν στους τοκογλύφους Εβραίους …Να πληρώνουν καθημερινά «κεφαλικό» φόρο, για να γεμίζουν τα «κάρα» τους με βενζίνες από τα πρατήρια των αφεντικών …Η δουλεία ΠΟΤΕ δεν εγκατέλειψε τις ΗΠΑ …Απλά άλλαξε μορφή …Δεν άλλαξαν ταυτότητα όμως ούτε τα αφεντικά ούτε οι δούλοι.
Δεν υπάρχει τίποτε περίεργο σε αυτά τα οποία λέμε. Όταν οι επικεφαλής μιας κοινωνίας είναι Εβραίοι, τι είδους «ευρήματα» μπορούν ν’ αφήσουν πίσω τους, για ν’ ανακαλύψουν οι αρχαιολόγοι τού μέλλοντος; …Όταν τον πολεοδομικό σχεδιασμό μιας κοινωνίας τον κάνουν τα «περιπλανώμενα» παιδιά τού Μωυσή, ποιος ο λόγος να ψάχνουμε «πίσω» της για «Παρθενώνες»; …Τίποτε δεν θ’ αφήσουν για τους επόμενους …Μόνον τα σκουπίδια τους και τις κοπριές τους …Τι άλλο ν’ αφήσουν οι ειδικοί των γκέτο και των καταυλισμών; …Δύο πέτρες —τη μία επάνω στην άλλη— δεν έχουν στήσει μία φορά στην ιστορία τους; …Μία «μάντρα» έχουν όλη κι όλη ως αρχαιολογικό τους «ίχνος» και πηγαίνουν και κλαίνε μπροστά της μέρα-νύχτα. Με τρεις χιλιάδες χρόνια ιστορίας τι άφησαν πίσω τους στη Μέση Ανατολή ή την Ευρώπη; Γιατί ν’ αφήσουν κάτι στις ΗΠΑ;
Από τη στιγμή που οι Αμερικανοί στο απόγειο της πορείας τους αποφάσισαν να εμπιστευτούν την τύχη τους στα χέρια των Εβραίων, η μοίρα τους και βέβαια η φτώχεια τους ήταν προδιαγεγραμμένη. Έγιναν συνέταιροι με τους Εβραίους και ήταν δεδομένο ότι θα τους «έριχναν» …Ήταν δεδομένο ότι δεν θα τους άφηναν τίποτε …Ούτε μαντήλι για να κλάψουν !!! Δεν γίνεται διαφορετικά …Το φίδι δεν γίνεται κατοικίδιο, επειδή απλά το ταΐζεις …Θα σε δαγκώσει ακόμα κι αν το διατηρείς χορτάτο. Αυτό έπαθαν με τους Εβραίους οι αφελείς Αμερικανοί στο σύνολό τους και βέβαια μεταξύ αυτών και οι λευκοί Αγγλοσάξονες …Οι αφελείς —όπως αποδείχθηκε— Αγγλοσάξονες, εφόσον έπρεπε να διδαχθούν από την τύχη τής βρετανικής αυτοκρατορίας γι’ αυτά που τους περίμεναν …«Έριξαν» τους Βρετανούς οι Εβραίοι τού City και δεν βλέπουμε τον λόγο να μην επιχειρούσαν να κάνουν το ίδιο και με τους Αμερικανούς «αδερφούς» τους.
Το αποτέλεσμα, που βλέπουμε σήμερα, ήταν λίγο-πολύ προβλέψιμο και άρα αναμενόμενο. Όταν γίνεσαι συνέταιρος μ’ έναν γύφτο, μην περιμένεις να γεράσεις σαν βασιλιάς σ’ ένα λιθόχτιστο παλάτι. Ο γύφτος θα τα πάρει όλα και θα σε αφήσει γυμνό στο δρόμο, γιατί απλούστατα έχει μάθει να ζει μόνον σε συνθήκες «κίνησης». Το γεγονός ότι τον πέτυχες σε «στάση», δεν σημαίνει ότι έχει αλλάξει το μοντέλο της ζωής του και είναι ασφαλές να επενδύσεις πάνω του …Θέμα χρόνου είναι να «κινηθεί» και άρα να βρεθείς κι εσύ ανάμεσα στους «στόχους» του. Αυτό έπαθαν οι Αμερικανοί, οι οποίοι τώρα είναι απελπισμένοι και χρεοκοπημένοι στους καταυλισμούς. Οι Εβραίοι τους τα πήραν ΟΛΑ και τους άφησαν κυριολεκτικά στον δρόμο. Καρπώθηκαν το σύνολο της μεταπολεμικής αμερικανικής επιτυχίας και στους «συνεταίρους» τους άφησαν χρέη μη-διαχειρίσημα …Τους άφησαν σε σπίτια απαξιωμένα κι ασυντήρητα, έξω από τα οποία στέκονται παρκαρισμένες —χωρίς καύσιμα— Mercedes αξεπλήρωτες.
Όλα αυτά τα τραγικά φαινόμενα, εξαιτίας τής κρίσης των καυσίμων, κινδυνεύουν σήμερα ν’ αποκαλυφθούν σε όλη τους τη διάσταση. Θα αποδειχθεί ότι το «αμερικανικό όνειρο» ήταν μια παράσταση θεάτρου σκιών σ’ ένα πάνινο παραπέτασμα, όπου έπαιζαν με το φως και τις σκιές οι Αγγλοσάξονες και οι Εβραίοι. Οι Αμερικανοί θα «ξυπνήσουν» απότομα κι αναγκαστικά, γιατί ο «καταυλισμός» τους έχει πάρει «φωτιά», που πλέον δεν σβήνει …Που δεν θα ενδιαφερθεί κανένας να τη «σβήσει», γιατί απλούστατα όλοι πλέον καταλαβαίνουν ότι ο «καταυλισμός» τους δεν έχει νόημα ύπαρξης και δεν είναι χρήσιμος ούτε καν γι’ αυτούς που τον κατοικούν. Οι Αμερικανοί θα «ξυπνήσουν» και θα καταλάβουν ότι οι ίδιοι όχι μόνον δεν επωφελήθηκαν από το «αμερικανικό θαύμα», αλλά είναι τόσο φτωχοί, που δικαιωματικά αξίζουν τον τίτλο τού μεγαλύτερου θύματος του «American dream».
Όλα αυτά θα φανούν σύντομα. Αυτοί, οι οποίοι τους έκλεψαν τα πάντα, δεν είναι «εξωγήινοι» …Δεν είναι «φαντάσματα» …Είναι κάποιοι πολύ συγκεκριμένοι άνθρωποι!!! …Είναι οι Εβραίοι τοκογλύφοι, οι οποίοι τους έβαλαν στα «κλουβιά» με το γκαζόν στην πόρτα …και τους λεηλάτησαν χωρίς έλεος …Είναι οι Εβραίοι Γκρίνσπαν, Μπενράνκε, Γέλεν κλπ.. Έχουν ονοματεπώνυμα αυτοί, οι οποίοι μετέτρεψαν τις πάμπλουτες ΗΠΑ σε κρανίου τόπο …Αυτοί, οι οποίοι δεν άφησαν τίποτε όρθιο και δεν άφησαν κανέναν «έξω» από την αρπαγή τους. Ακόμα και τους συνεταίρους τους —τους Αγγλοσάξονες— τους έχουν «ρίξει», εξαιτίας τής απληστίας τους.
Είναι αυτοί, οι οποίοι τους άρπαξαν το σύνολο της ιδιοκτησίας όλων των γνωστών down-towns, που παριστάνουν τις πόλεις. Είναι αυτοί, οι οποίοι δημιούργησαν όλες αυτές τις «φούσκες», οι οποίες σύντομα θα σκάζουν η μία πίσω από την άλλη και θα βουλιάζουν τον αμερικανικό λαό στη φτώχεια και την απελπισία …«Φούσκες», που η κάθε μία εξ αυτών είναι της τάξεως των τρισεκατομμυρίων …και που σήμερα δεν συνδέονται ακόμη με τα ήδη δηλωμένα τρισεκατομμύρια των χρεών τού αμερικανικού λαού και του κράτους του …Η «φούσκα» των ακινήτων …Η «φούσκα» τού χρηματιστηρίου …Η «φούσκα» των τραπεζών —οι οποίες πλέον είναι «άδειες»— …Η «φούσκα» των φοιτητικών δανείων …Η «φούσκα» τής αμερικανικής οικονομίας, η οποία περιμένει ένα θαύμα για να σωθεί. Μόνον στην τελευταία «μπάζα» τους —και με άλλοθι τον κορονοϊό— τούς άρπαξαν πάνω από πέντε τρισεκατομμύρια μέσα από τη FED !!!
Τα πράγματα —δυστυχώς— είναι τραγικά για τον αμερικανικό λαό και είναι πλέον μη-αναστρέψιμα. Ιμπεριαλιστές πιο φτωχοί από τα θύματά τους δεν πρέπει να έχουν υπάρξει ξανά στην παγκόσμια ιστορία. Ιμπεριαλιστές, τους οποίους να τους έχουν περιορίσει σε καταυλισμούς, είναι επίσης μοναδικό φαινόμενο στην ιστορία. Με χρέος τριάντα και πλέον τρισεκατομμύρια η «πλανηταρχεύουσα» «Δύναμη» πρέπει να είναι το πιο κατεστραμμένο κράτος στον κόσμο. Με χρέη ανά φορολογούμενο 240 χιλιάδες δολάρια, ο αμερικανικός λαός είναι μακράν ο πιο κατεστραμμένος λαός στον κόσμο …Αυτή είναι η «λεία» που τους απέμεινε από τη «θητεία» τους στην Κορυφή τού Κόσμου …Τεράστια λεία, αλλά —δυστυχώς— με το λάθος πρόσημο !!! Εάν αυτά τα ποσά είχαν θετικό πρόσημο και τα κέρδη των ΗΠΑ ήταν και κέρδη τού λαού τους από την «Πλανηταρχία», τότε θα μιλούσαμε για μια τεράστια και πρωτοφανή «μπάζα» στην ιστορία. Δυστυχώς όμως γι’ αυτούς, τη «μπάζα» τούς την πήραν άλλοι. Τους άρπαξαν τα κέρδη που συνεπαγόταν η «επιτυχία» τους και τους πήραν και τον πλούτο αυτόν, ο οποίος αυτήν τη στιγμή καταγράφεται ως χρέος. Όχι μόνον δεν τους άφησαν με μηδενικό κέρδος, αλλά τους προκάλεσαν οικονομική ζημιά, την οποία δεν θα μπορούν να την καλύψουν ούτε σ’ έναν αιώνα.
Τώρα, που αναγκαστικά οι Αμερικανοί θα μένουν περισσότερες ώρες στους «καταυλισμούς» τους, θα έχουν τον χρόνο να σκεφτούν τι έχει συμβεί και πώς δεν τους έμεινε τίποτε ως κέρδος μετά από μισό αιώνα «Πλανηταρχίας». Θα έχουν τον χρόνο τους να σκεφτούν —εάν σκεφτεί κάποιος πως δεν είναι και καλή εποχή για περιττές βόλτες με τα αυτοκίνητα— …Πολύ χρόνο, εάν οι Εβραίοι τους περιορίσουν στους «καταυλισμούς», για να τους «σώσουν» από τον Κόβιντ, ο οποίος μόνον σ’ αυτούς αποδίδει κέρδη δισεκατομμυρίων. Γι’ αυτόν τον λόγο λέμε ότι ο κόσμος στην απέναντι μεριά τού Ατλαντικού ποτέ δεν θα είναι ξανά ο ίδιος. Οι Αμερικανοί —έστω και με τη βία τής οικονομικής καταστροφής— θα «ενηλικιωθούν» ως λαός και θα πρέπει να τακτοποιήσουν τα του οίκου τους. Αυτό σημαίνει ότι θα πρέπει πρώτα ν’ αντιληφθούν τα προβλήματα του οίκου αυτού και να κυνηγήσουν τα τρωκτικά, τα οποία μπήκαν στα «κελάρια» του κι «έφαγαν» τα πάντα. Αν δεν το κάνουν αυτό, απλά θα επιταχύνουν ένα τέλος, το οποίο πλέον φαντάζει αναπόφευκτο …H PAX AMERICANA έχει «βουλιάξει» στα χρέη της και βυθίζεται. Απλά —στην περίπτωσή της— τα πάμπλουτα «ποντίκια», που τη βύθισαν, ψάχνουν αυτήν τη στιγμή τρόπο να σωθούν.
Οι εξελίξεις σύντομα θα είναι ραγδαίες, και για κάποιους τραγικές. Η συμμορία των Μπάφετ, Ζούγκεμπεργκ, Σόρος, Γκρίνσπαν κλπ. διέλυσε το πιο ισχυρό κράτος τού Δυτικού Κόσμου κι αυτό τώρα θα το πληρώσει …Η ιουδαϊκού θρησκεύματος συμμορία διέλυσε στην κυριολεξία τον χριστιανισμό κι αυτό δεν θα μείνει ατιμώρητο. Ο χριστιανισμός δεν είναι χωράφι ξέφραγο και οι χριστιανοί δεν είναι «ορφανοί» …Θα έρθει ο «λογαριασμός» γι’ αυτό το κολοσσιαίο έγκλημα κι αυτός θα είναι ανάλογος !!! …κι αυτό το γνωρίζουν οι Εβραίοι …Το γνωρίζουν …και γι’ αυτόν τον λόγο έχουν αρχίσει σιγά-σιγά να «συμμαζεύονται» στο Ισραήλ. Ως έμπειροι «περιπλανώμενοι», «βλέπουν» την «καταιγίδα» να έρχεται και τρέχουν να σωθούν στο ασφαλές Ισραήλ. Οι αμετανόητοι όμως εγκληματίες Σιωνιστές επιμένουν …Επιμένουν να εγκληματούν και να ρισκάρουν να καταστρέψουν τα πάντα, μόνο και μόνο για να σώσουν τις λείες τους. Ρισκάρουν να καταστρέψουν τον κόσμο ολόκληρο, μόνο και μόνο για ν’ αυξήσουν τις πιθανότητές τους να κρατήσουν τα πλούτη τους.
Ακόμα και σήμερα εξακολουθούν να προσπαθούν να «φορτώσουν» τη σωτηρία τους στις «πλάτες» νέων θυμάτων τους. Αυτός είναι ο στόχος τους …Να σωθούν εις βάρος άλλων …Να σωθούν εις βάρος άλλων φτωχών και ταλαίπωρων, τους οποίους οι ίδιοι τους έχουν μετατρέψει σε τέτοιους και τους «κουβαλάνε» για άμυνα όπου οι ίδιοι τους έχουν ανάγκη. «Κουβαλάνε» ξένους, για να μπορούν οι ίδιοι —ως ξένοι— να κρύβονται πίσω τους. Οι Εβραίοι είναι αυτοί, οι οποίοι κρύβονται πίσω από την «πλημμύρα» των λαθρομεταναστών, η οποία κατακλύζει σήμερα τις ΗΠΑ και γενικά τον χριστιανικό κόσμο. Αυτοί είναι που την προκαλούν εντός τού χριστιανισμού, για να προλάβουν να «κρυφτούν» πίσω από ταλαίπωρους «κινούμενους» πληθυσμούς. Αυτοί είναι που τους «κουβαλάνε» απ’ όλα τα μήκη και τα πλάτη τού κόσμου με τις γνωστές ΜΚΟ τού Σόρος. Γι’ αυτόν τον λόγο θα δεις Αφγανούς λαθρομετανάστες έξω από το Τέξας. Γι’ αυτόν τον λόγο θα βρεις χιλιάδες Αϊτινούς έξω από την Αριζόνα. Από πότε η Σομαλία συνορεύει με τις ΗΠΑ, ώστε να υπάρχουν Σομαλοί πρόσφυγες στα νερά τού Ρίο Γκράντε; Όλοι αυτοί με πληρωμένα από τους Εβραίους αεροπορικά εισιτήρια φτάνουν έξω από την «πόρτα» των ΗΠΑ, με στόχο να την «παραβιάσουν» βίαια.
Αυτά όλα, τα οποία βλέπουμε σήμερα, δεν είναι τυχαία. Είναι οργανωμένο σχέδιο αποσταθεροποίησης του αμερικανικού κράτους κι απορρύθμισης της κοινωνίας του …Σχέδιο, το οποίο έχουν καταρτίσει οι Εβραίοι πολλά χρόνια πριν και γνωρίζοντας το πού θα πάνε τα πράγματα —και άρα πότε θα το είχαν ανάγκη—. Απλά είναι τα πράγματα: Όταν στήνεις μια «ληστεία», πρέπει να έχεις σχέδιο διαφυγής. Στην ανάγκη να μπορείς να βάλεις μια φωτιά και να εκμεταλλευτείς το χάος και τον πανικό που θα προκληθεί, όταν θα σπεύσουν οι ιδιοκτήτες και οι γείτονες να τη σβήσουν κι έτσι να περάσεις απαρατήρητος. Βάζεις μια φωτιά, για να μπουν σχετικοί και άσχετοι μέσα σ’ έναν σφραγισμένο χώρο, στον οποίο εσύ, ως εισβολέας ληστής, δεν θέλεις να βρίσκεσαι μόνος σου και συλληφθείς.
Αυτό είναι που κάνουν σήμερα οι Εβραίοι, «πυρπολώντας» τις ΗΠΑ, τη στιγμή που τις «φορτώνουν» με το «καύσιμο» των λαθρομεταναστών. Είναι διατεθειμένοι ακόμα κι εμφύλιο σπαραγμό να προκαλέσουν μεταξύ των χριστιανών, προκειμένου να σωθούν οι ίδιοι και να σώσουν τις «λείες» τους. Με ένα μείζον πρόβλημα, όπως αυτό της λαθρομετανάστευσης, το οποίο προκάλεσαν οι ίδιοι από το πουθενά, διχάζουν τους χριστιανούς σε «ανθρωπιστές» και «ρατσιστές», ενώ δεν υπήρχε ποτέ λόγος να έρθουν αντιμέτωποι με το πρόβλημα αυτό. Προφανώς φαντάζονται ότι μπορούν να φτιάξουν μια νέα Αμερική με νέους έποικους εις βάρος των γηγενών πλέον Αμερικανών …Να φτιάξουν παντού στη Δύση έναν νέο «χριστιανισμό» εις βάρος των χριστιανών …Να φτιάξουν έναν κόσμο φτωχών, στον οποίο οι μόνοι πλούσιοι θα είναι οι ίδιοι …Έναν κόσμο, ο οποίος να τους ανήκει …Μια Νέα Τάξη Πραγμάτων εβραϊκής ιδιοκτησίας.
Ακόμα και η πρόσφατη απόφαση του Ανωτάτου Δικαστηρίου των ΗΠΑ για τις αμβλώσεις αυτόν τον σχεδιασμό εξυπηρετεί …Να «τυφλώσει» τον μαστιζόμενο από την κρίση αμερικανικό λαό …Να υπονομεύσει την προσπάθειά του ν’ αντιδράσει ενωμένος στην οικονομική καταστροφή, την οποία οι ίδιοι προκάλεσαν …Να προκαλέσει εμφυλιοπολεμικό κλίμα μέσα στις ΗΠΑ …Να διχάσει τους Αμερικανούς και να τραβήξει την προσοχή τους πέρα από τον πληθωρισμό και τα καύσιμα …Να προβάλει νέους εχθρούς, ώστε να φύγουν οι ίδιοι από το «κάδρο» των εχθρών των Αμερικανών …Να στοχοποιήσει τους λευκούς χριστιανούς Αμερικανούς, οι οποίοι είναι πλέον οι γηγενείς Αμερικανοί και να θέσει υπό τον έλεγχό των Εβραίων όλους τους υπόλοιπους «Νεοαμερικανούς» λαθρομετανάστες και βέβαια και τους μαύρους …Να στοχοποιήσει τους λευκούς Αμερικανούς, οι οποίοι —ανεξαρτήτως εθνικής καταγωγής και λόγω της παρέλευσης του χρόνου και βέβαια των γενεών— ομογενοποιήθηκαν κι έγιναν πλέον γηγενείς, ενώ οι Εβραίοι παρέμειναν —για λόγους συμφέροντος— διαφορετικοί, και άρα «ξένοι». Παρέμειναν τέτοιοι στις ΗΠΑ, όπως παρέμειναν έτσι και στην Ευρώπη για δύο και πλέον χιλιάδες χρόνια. Τους συμφέρει να είναι «διαφορετικοί», γιατί έτσι διατηρείται ζωντανή κι ακμαία η εθνική τους συμμορία.
Αυτή η «συμμορία» χρησιμοποιεί σήμερα όλα τα μέσα, για να προκαλέσει και να διχάσει τον αμερικανικό λαό. Εδώ αποκαλύπτονται βέβαια και οι μόνιμοι συνεργάτες των Εβραίων. Αυτοί, οι οποίοι σήμερα δείχνουν δήθεν ευαισθησία απέναντι στις «λευκές ρατσιστικές συμπεριφορές», δεν είναι άγνωστοι στην αμερικανική κοινωνία. Αυτοί, οι οποίοι σήμερα αποτελούν τον σκληρό ηγετικό πυρήνα τής «μαύρης» αντίδρασης, δεν είναι ούτε άγνωστοι ούτε κατοικούν σε άγνωστα μέρη …Είναι τα παιδιά των «επαγγελματιών μαύρων», οι οποίοι «σφράγισαν» τα όρια των down-towns …Είναι οι «επαγγελματίες μαύροι», οι οποίοι με χρήματα των Εβραίων «μόνωναν» τα down-towns από τους «καταυλισμούς» …Είναι αυτοί, οι οποίοι πληρώνονταν για να εκδηλώνουν μια τρομερή επιθετικότητα κι «έδιωχναν» με τη βία τους λευκούς από τις παλιές τους γειτονιές και τους εξωθούσαν στους «καταυλισμούς» …«Επαγγελματίες προβοκάτορες» είναι όλοι αυτοί οι «ευαίσθητοι», οι οποίοι βγήκαν στους δρόμους, για να προκαλέσουν τον φόβο στην αμερικανική κοινωνία …Στη λευκή μερίδα της συγκεκριμένα. Η εβραϊκή παρακρατική «antifa» τού Σόρος δεν συνεργάζεται με τους «Black lives Matter» εξαιτίας τυχαίων συγκυριών, που σχετίζονται με τη σημερινή κατάσταση …Παλιοί συνεργάτες είναι …Χρόνια τούς «ταΐζουν» οι Εβραίοι για την ώρα που θα τους χρειαστούν, και, όπως καταλαβαίνουμε, αυτή η ώρα είναι τώρα …Φανατικοί ΔΗΜΟΚΡΑΤΙΚΟΙ όλοι τους. Ο αμερικανικός λαός στην κυριολεξία αυτήν τη στιγμή βρίσκεται σε θανάσιμο κίνδυνο και το αγνοεί.
Όπως χρησιμοποίησαν τους πρώτους μεταπολεμικούς μετανάστες —που κατέφθαναν στις ΗΠΑ— για να «σπρώξουν» τους υπόλοιπους Αμερικανούς από τις πόλεις στα προάστια, έτσι θα προσπαθήσουν σήμερα να χρησιμοποιήσουν τους νέους «μετανάστες», για να εμποδίζουν τους Αμερικανούς ν’ αντιδράσουν. Τότε χρησιμοποιήσαν την οργανωμένη μετανάστευση, για να ελέγξουν τον λαό και σήμερα κάνουν το ίδιο με την επίσης οργανωμένη λαθρομετανάστευση. Αυτός είναι ο στόχος του Δημοκρατικού κόμματος των Εβραίων. Να μπορέσει μέσα σε κλίμα φανατισμού και άγνοιας να «πουλήσει» τη γνωστή «πραμάτεια» του …Να μπορέσει το κόμμα των αποτυχημένων κι εγκληματιών Δημοκρατικών να χρησιμοποιήσει το γνωστό της «τροπάριο» περί προστασίας τής «Δημοκρατίας», των «ανθρωπίνων δικαιωμάτων» και του «αντιρατσισμού» …Να παρουσιάσουν αυτούς που αντιδρούν σαν «φασίστες», ώστε να καταφέρουν οι ίδιοι να εφαρμόσουν τις φασιστικές πρακτικές τους μέσα σ’ ένα ασφαλές και πολύ γνώριμο γι’ αυτούς κλίμα blame game …Να προλάβουν οι BLM να ενσωματώσουν στις τάξεις τους τους λαθρομετανάστες ως ομοιοπαθή θύματα του λευκού ρατσισμού και να τρομοκρατήσουν τον λαό στο όνομα της «δημοκρατίας» …Να μπορέσουν οι «Μένγκελε» των Εμβολίων και οι κλέφτες τού χρηματιστηρίου να «δουλέψουν» ξανά τον αμερικανικό λαό …Να πάψει αυτός να «κοιτάζει» προς τη συμμορία τού σιωνιστικού Δημοκρατικού Κόμματος, το οποίο, αφού «έκλεψε» την εξουσία με νοθεία στις εκλογές, τώρα οδηγεί τις ΗΠΑ κατ’ ευθείαν στην Άβυσσο.
Όμως, κάπου εδώ μπορεί να τελειώνει ένα έργο, το οποίο έχει ξεκινήσει έναν αιώνα πριν …Ένα έργο με πολύ αίμα και πολύ πόνο, όχι μόνον για τους Αμερικανούς, αλλά για το σύνολο της ανθρωπότητας. Εάν αποδειχθεί ότι αυτοί οι συγκεκριμένοι Σιωνιστές τοκογλύφοι —και ιδιοκτήτες τού κόμματος του Ρούσβελτ— μεθόδευσαν την κολοσσιαία ανθρωποσφαγή τού Δευτέρου Παγκοσμίου Πολέμου, για να «κονομήσουν», ας ψάξουν άλλον Πλανήτη για να σωθούν. Εάν αποδειχθεί ότι αυτοί οι αιμοσταγείς χριστιανοφονιάδες σκηνοθέτησαν —για άλλοθι-αυτοθυματοποίησης— το «Ολοκαύτωμα», ας γνωρίζουν πως ούτε το Ισραήλ θα αποτελεί ασφαλές καταφύγιο γι’ αυτούς …Δεν υπάρχει σ’ αυτήν τη Γη ασφαλές καταφύγιο για φονιάδες εκατοντάδων εκατομμυρίων ανθρώπων …Δεν υπάρχει καμία ασφάλεια για μια συμμορία, η οποία σήμερα είναι υπεύθυνη για τη δυστυχία και τη φτώχεια δισεκατομμυρίων ανθρώπων επάνω σ’ αυτήν τη Γη.
Παναγιώτης Τραϊανού
“Ακτιβιστές”,άγγιξαν τό έργο του βανγκ Γκόγκ,σέ ένδειξη διαμαρτυρίας γιά τήν “κλιματική αλαγή”..
Οι “τρελαμένες” βγήκαν στούς δρόμους γι’α τίς “αμβλώσεις”.. Τα “γιαδούρια”(πούστηδες) “γενιούντε” κάθε λεπτό με ρυθμό κουνελιών.. Το πίο “έξυπνο” είναι το χταπόδι!!! Η μάνα μου .οταν ήθελε να πεί γιά κάποιον που είναι ηλίθιος τον αποκαλούσε χταπόδι!!Καί πολλά άλλα τρελά ,που πλέον ζούμε καθημερινά!
Αυτό θυμίζει τήν τότε “εξοδο” τών Εβραίων ,και τήν “φωτιά” πού άφησαν σαν γνήσιοι γύφτοι, μέ τό “θαύμα”,τού Μωυσή,και τό “σχίσιμτής ερυθράς..
Μόνο πού σήμερα ΔΕΝ ΥΠΑΡΧΕΙ ΜΩΥΣΗΣ ΚΑΙ ΘΑΥΜΑΤΑ! Σήμερα δέν “ανοίγει” ο Ατλαντικός,και εκείνος που θα τούς ΣΚΙΣΕΙ είναι ήδη στόν Δρόμο.!
Μιά μικρή “λεπτομέρια” στό σκίσιμο ..Ο καθένας με τα ‘οπλα του.. Αλλος με παπάτζες,και ΑΛΛΟΣ με δικαιοσύνη και γνώση.
‘Επεσε η Βαβυλωνα και έγινε κατοικία δαιμόνων”..
Παναγιώτη σ αγαπώ!!!!!!
ΥΔΡΟΧΟΟΣ ΤΑ ΠΑΝΤΑ.
Να πω,επίσης πώς “ανατρίχιασα” με τήν κίνηση και τήν “ευαισθησία” τών “ακτιβιστών’..Πόσο “”ευγενή “συναισθήματα..Τι “καλλιέργια”… Δλδ “Η ΚΙΝΗΣΗ ” το σκέφτηκαν πολύ? Τούς βγήκε αυθόρμητα? Πολύ “βάθος” η πράξη τους..
Ούτε η τριανταφυλιά τέτοια “άνθη” .. Πώς θα συνεχίσουμε χωρίς αυτά τα “μπουμπούκια” να μας δείχνουν τον δρόμο δλδ..!!
Για 5η φορά εκλογες στο Ισραήλ.. Εννοείται πώς είναι η χώρα που “κυβερνά” αφού η καταγωγή αυτών που καταδυναστεύουν τους λαούς τού κόσμου.
Αμερική,τό δεύτερο σκέλος τής “διακυβέρνησης” που τόσο ποθούσαν όλοι οι πρδότες όλων τών λαών..
Και στίς δύο αυτές χώρες οι ίδιοι οι λαοί είναι στά “κάγκελα”. Οι ίδιοι οι λαοί τους αντιδρούν και τούς διώχνουν και αυτοί συνεχίζουν..
Προσπαθεί ξανά ο Νετανιάχου,να γίνει πρωθυπουργός? Οι ισραηλίτες διαδηλώνουν κατά του και γιά τήν διαφθορά,και κάνουν τήν τακτική τής κινέζας και στρουθοκάμηλου.
Στήν Λιβυη επίσης ο κόσμος έχει εξεγερθεί. Το χάνουν το “εργο”,κάθε λεπτό που περνάει.
Η Γερμανία έχει “εξαφανιστεί”,μετά τις Γαλλικές εκλογές.
Το ΝΑΤΟ η μάζωξη είχε φωτογραφίες και istagram.. Εθιμοτυπική έγινε η μάζωξη τους. για να γελάει ο κόσμος με τα χάλια τών καθηστερημένων,που υποτίθεται κυβερνάνε τούς λαούς.
Ξέρεις τί είναι να σε φτύνουν και να παριστάνεις τον σπουδαίο? Ενας πανίβλακας που πιο βλάκας είσαι απλά κλινικά νεκρός. Καλά δέν μιλάμε γιά ντροπή. Δέν υπάρχει σε αυτό το “είδος”..
Για τήν αίσθηση του φόβου? Τό τέλος του Καντάφι θα έχουν οι περισσότεροι αυτό φαίνεται.
Κατάντησαν τούς γέρους να μην ανοίγουν έναν ανεμιστήρα μέσα στον καυσωνα.. Να αυτοκτονούν κάθε ημέρα και από ένας.. Τραγικά αυτά τά πράγματα..
Πάνω απο το 75% των Αμερικανών ζει στα απομακρυσμένα suburbs.Μιλαμε για τρομακτικό ποσοστό.
Πέρα από την βενζίνη απαγορευτική έχει γίνει και η αγορά καινούργιου αυτοκινήτου(συμπαρασύροντας έτσι και τα μεταχειρισμένα).
Τώρα φυσικά για να ζήσεις σαν άνθρωπος σε πόλη πρέπει αυτή να είναι ανθρώπινη.Και οι μεγάλες Ευρωπαϊκές και Αμερικανικες πόλεις μόνο ανθρώπινες δεν είναι.Κι εδω ο κόσμος οδηγειται στα Ευρωπαϊκά suburbs από επιλογή του.Μη ξεχνάμε τις απίστευτες ώρες που ξοδεύουν οι Λονδρέζοι πχ για να πάνε στις δουλειές τους με τα ΜΜΜ…4ωρα χάνουν κι αυτοί στα πέρα δώθε, απλα τους έρχεται πιο οικονομικά απ’ ότι των Αμερικανών.Φυσικα οι τελευταίοι είναι που καίγονται όσο κανένας άλλος στη Δύση κάθε μέρα που περνάει όπως σωστά αναφέρει το κείμενο.
Πάντως δε βλέπουμε κάτι το πρωτοφανές.Γνωριζοντας το πώς σκέφτονται οι εξουσιαστές ξέραμε ότι για να περάσει το δικό τους (ενεργειακή μετάβαση) θα την πλήρωσει η τσέπη μας αφού τον εκβιασμό των πολιτών τον έχουν στο τσεπακι σα τακτική.
Ας μας έχει ο Θεός καλά γιατί είναι πολύ σκούρα τα πράγματα.
Χαμός στα ΣΚΟΠΙΑ. Αιματηρές συμπλοκές και διαδηλώσεις. ΤΗΝ ΒΟΥΛΓΑΡΙΚΗ ΓΛΩΣΣΑ ΠΟΥ ΜΙΛΟΥΝ ΟΙ ΣΚΟΠΙΑΝΟΙ δεν την αναγνωρίζουν σαν “Μακεδονική γλώσσα” ΜΟΝΟΝ ΟΙ ΠΡΟΔΟΤΕΣ ΤΗΣ ΕΛΛΑΔΑΣ ΤΗΝ “ΕΊΔΑΝ” ΜΑΚΕΔΟΝΙΚΗ! ΜΟΝΟΝ ΤΑ ΣΚΟΥΠΙΔΙΑ ΤΗΣ ΓΗΣ ΠΡΩΤΟΙ ΜΠΑΙΝΟΥΝ ΝΑ ΜΑΧΑΙΡΩΣΟΥΝ
Ποιός επίσης θα ΑΝΑΛΑΒΕΙ να “αναγνωρίσει” το Κοσοβο. ¨ανεξάρτητο” την στιγμή που οι Σέρβοι,δέν έχουν αποδεχτεί και ούτε θα το δεχτούν ποτέ ,πώς δέν ανηκει στήν Σερβία?
Καλά!! Ούτε ιδέα δέν έχουν τι “νεύρο” πάτησαν.
ΟΛΟΥΣ ΑΥΤΟΥΣ ΤΟΥΣ ΛΕΜΕ ΝΑ ΑΚΟΛΟΥΘΗΣΟΥΝ ΤΑ ΑΓΑΠΗΜΕΝΑ ΤΟΥΣ ΑΦΕΝΤΙΚΑ ΣΑΝ ΚΑΛΑ ΣΚΥΛΙΑ ΣΤΟ ΙΣΡΑΗΛ..
ΤΟ ΚΛΙΜΑ ΚΑΙ Η ΚΑΤΑΣΤΑΣΗ ΕΔΩ ΜΥΡΙΖΕΙ ΜΠΑΡΟΥΤΙ..
ΚΑΝΕΝΑΝ ΔΕΝ ΞΕΧΑΣΑΜΕ
ΤΙΠΟΤΑ ΔΕΝ ΞΕΧΝΙΕΤΕ ΑΠΟ ΟΣΑ ΠΕΡΑΣΑΜΕ..
“Γενναίο” πιστό σκυλί στα αφεντικά του ,ο Μητσοτάκης. “Αποφάσισε” να παραμείνει στο “τιμόνι” της Χώρας μας . Μας έδωσε ραντεβού καί στήν Θεσσαλονίκη,στήν “έκθεση”..Είναι έτοιμος γιά τον δύσκολο χειμώνα ,,,Φυσικά! Δέν θα άφηναν να συμβεί καμμιά έκλπληξη,όπως στήν Γαλλία! Πιστεύω πώς εάν είχε “βγεί” ο Μακρόν θα ησύχαζαν και θα παρέδιδε σκυτάλη ο Μητσοτάκης. Τώρα όμως άλλαξαν οι καταστάσεις.
Πόσο σίγουρος είναι ο βρωμιάρης πώς θα τον προστατεύουν τα αφεντικά του και οι ΓΕΡΜΑΝΟΙ? όταν ακούσουμε πώς “πάει” σε εκλογές,απλά πηδάει απο το πλοίο.. Μεχρι τότε με εντολές “άνωθεν¨παραμένει και παριστάνει τον γενναίο..Ο δέ Μπορίς..”παραιτείται ” αλλά. παραμένει “υπηρεσιακός”μέχρι το φθινόπωρο..Να βγαίνει η μέρα,και βλέπουνε.. Ακόμα περιμένουν κανέναν “θαύμα”?
Ολοι λένε να προετοιμαστούμε γιά έναν δύσκολο χειμώνα… Αυτοί έχουν προετοιμαστεί γιά καταστάσεις “εκτάκτου ανάγκης” τους..Εμείς έτοιμοι είμαστε ΑΠΟ ΠΑΝΤΑ..
O Ανταίος ήταν ΒΛΑΚΑΣ..
Πάντα θα υπάρχει ένας ΦΑΡΑΩ..
Οι αυτοκρατορίες δέν είναι ορφανές.
Ενας Ηρακλής θα τους σκίσει..
came over..
Εκεί στήν “μεγάλη Βρετανία”,έκανε “πάρτυ¨” η γριά ,γιά τον “Πλατινένιο”,δίσκο.-μπαρδόν -ιωβιλαίο. Που σημαίνει δίνει τήν “βασιλεία” .Αντί αυτού είδαμε,ένα πάρτυ,με ,στυλιστικές επιλογές,και “τρυφερές” παπουδίσιες @@διές. Δέν πάνε παρακάτω. Η μπαμπόγρια είναι κοντά με τον τσεκουράτο χάρο,δίπλα δίπλα κοιμούντε τις νύχτες,και κάθε νυχτα του τήν σκάει. Ο καραγκιοζης Μπορίς,ο αχτένιστος καρνάβαλος “παραιτηθηκε”..Τελικά η “μεγάλη Βρετανία” ,έχει πάθει “μουγκαμάρα”. Και η Γερμανία,είναι “τρομοκρατημένη” Τόσο τρομοκρατημένη,που δέν βγάζει και αυτή “κίχ”..Τί ακριβώς περιμένουν έτσι “σιωπηλοί” και “τρομαγμένοι”? Το τραίνο να περάσει? Μήπως προσπαθούν η Ευρώπη να καταρεύσει ,πρίν καταρεύσει η Αμερική?..!Πρίν ακουστεί ο θόρυβος δλδ ,γιατί έχει ήδη καταρε΄υσει..
Τίς χάνει τίς καθαρές “αποικίες”,της η “βασίλισσα” και όπως διαφαίνεται χάνει και το στέμμα..
Ο ελπιδοφόρος,έκανε τα “βαφτίσια” του “ζευγους” τών ομοφυλόφιλων ,με τα δύο υιοθετημένα.αγόρια..Κανείς δέν αντέδρασε γιά την “πρόοδο”,τής εκκλησίας!
Αρκετοι Αμερικανοι βλεπουν τι γινεται.Απλα δε ξερουν ποιος φταιει.
youtube.com/user/Phillowownz/videos
Ημέρες “ψυχρού πολέμου” ζεί ο πλανήτης με τούς πίθηκους..Μούτρωσε η Κίνα και “ταπεινώθηκε” γιατί η “μεγάλη εκπρόσωπος αντιπρόσωπος” επισκεφθηκε την Ταιβαν.
Αμα κλάσει δλδ στήν Ουάσιγκντον η Πελόζ ,μπορεί να σκάσει Τσουνάμι στόν πλανήτη,από τήν Ανατολή.
Ο Ανδρουλάκης και Τσίπρας,αυτοί οι τρομεροί “ηγέτες” σέρνουν στά “πεζοδρόμια” τών άλλον φοβερό “Πρωθυπουργό” ,με τίς γκριμάτσες του μιστερ Μπιν ,γιά “υποκλοπές” τηλεφωνικές…Το τρίο σούλτσες σε νέα -παλιά επεισόδια..Ο βλάξ ,”άντρακλας” που ρίχνει και τα μπινελίκια στήν γυναίκα ,που ήρθε από τάς εύρωπας τεμπελχανάς,, ο αμόρφωτος καδρονάς -(που είχε πάει η λέσβο? Να συναντησει την Μυτηλίνη?) και ο διανοητικά ανάπηρος .μίστερ Μπίν…
Πώ πώ!! Τι “συμφορές” ! Τι να μας πουν και οι καταστροφικές φωτιές για να μπουν ανεμογενήτριες .Τι να μας πεί και η “επιδότηση” “αδιάθετων” σπιτιών που η “κυβέρνηση” θα τα “ανακαινίσει,”για να τοποθετήσει,σιγά σιγά ,εκείνους τους “δίσμοιρους” που ζούνε σε “δομές” ! Επιτέλους δλδ να πάρουν ε΄να κεραμύδι να βάλουν το κεφάλι τους.. Τι να μας πουν γιά τήν ΕΤΑΙΡΙΑ ΑΝΩΝΥΜΟΣ που έχει αναλάβει απο υγεία μέχρι δικαιοσύνη!!.Οι “ηγέτες” της ΕΛΛΑΔΑΣ ειναι CEO της ΑΝΩΝΥΜΗΣ ΕΤΑΙΡΙΑΣ.. Το τρίο σούλτσες δίνει την μάχη της επιβίωσης του,δίπλα στα αφεντικα “ΕΤΑΙΡΙΕΣ”.Φτηνές μαριονέτες,και βρωμιάρηδες..Σκύλοι που θα κρεμαστούν στίς πλατείες..
Ωραία πουστιά έκανε το “παλάτι”, Βασιλιάς δικαίωμα ντουκου,ο Κάρολος ,και τήν “ωρα της θλίψης” γιά την απώλεια της “μεγίστης” γριάς ,ποιός θα μιλήσει! Γίνοντε αυτά? Τι γίνεται σε αυτόν τόν κόσμο. Οποιος θέλει κάνει ότι θέλει.. Δέν υπάρχουν κανόνες?..Ετσι να γίνω και εγώ βασίλισσα. .
Και γνωστός σαν ο “Κάρολος ο Γάμα”??? Δέν γαμιούντε να ησυχάσουμε`? Τα υπόλοιπα ονόματα ποιός θα τα “φέρει”?? Ολά στα “μέτρα” τους,και οι σκύλοι δεμένοι. Α καλά!.