…Ένας «νεκρός» αναζητά απεγνωσμένα ρόλο.
Κάποιοι δεν κατάλαβαν ότι η ιστορία τούς έχει «προσπεράσει».
Κάποιοι δεν κατάλαβαν ότι ήδη βρίσκονται στον «σκουπιδοτενεκέ» τής ανθρωπότητας.

 

Τελικά, αυτό, το οποίο έμοιαζε με τον απόλυτο εφιάλτη τής ανθρωπότητας, είναι αυτό το οποίο θα τη σώσει. Το σύστημα επί αιώνες είχε βρει τη λύση να συντηρεί τον απάνθρωπο τρόπο λειτουργίας του και να «εκτονώνει» την πίεση, η οποία το απειλούσε με επανάσταση και ανατροπή, μέσω τού «εργαλείου» τού πολέμου. Οι ηγέτες του ποτέ δεν επείγονταν ν’ αλλάξουν τον τρόπο λειτουργίας του, γιατί δεν απειλούνταν από τη δυσλειτουργία του …Δεν απειλούνταν από τα μιλιούνια των δυστυχών και των φτωχών, τους οποίους το ίδιο «παρήγαγε» με την απάνθρωπη λειτουργία του.

Με τον πόλεμο είχε βρει τις λύσεις σε ΟΛΑ τα προβλήματά του. Με τον πόλεμο «ξεφορτώνονταν» ανέργους εργάτες, τους οποίους σε διαφορετική περίπτωση θα έπρεπε να τους συντηρεί. Με τον πόλεμο «ανακούφιζε» τα ασφαλιστικά ταμεία —με τις απώλειες των γερόντων—. Με τον πόλεμο «δημιουργούσε» ανάπτυξη μέσω της καταστροφής …Όλοι ευχαριστημένοι με το απάνθρωπο αυτό «εργαλείο». Με λίγα «μπακίρια», τα οποία τα μοίραζαν ως «παράσημα» στις οικογένειες των νεκρών «ηρώων» —οι οποίοι ποτέ δεν ήταν οι δικοί τους άνθρωποι—, διέγραφαν όλες τις προηγούμενες «αμαρτίες». Οι ηγεσίες δεν άλλαζαν τις τακτικές τους και όσοι πολίτες επιβίωναν από την πολεμική καταστροφή τούς «ευγνωμονούσαν» …Οι επόμενοι θα έπαιρναν μισθούς, χτίζοντας αυτά τα οποία γκρέμισαν οι προηγούμενοι. Κράτη και νοικοκυριά θα «ανασταίνονταν» ξανά μέσα από τις «στάχτες» τους …Θαύμα !!! …Θαύμα !!! …«Μεγαλεία» για τους γόνους των προηγούμενων «αποτυχημένων» ηγετών.

Όμως, όλα αυτά, τα οποία λειτουργούσαν άψογα για αιώνες, σήμερα δείχνουν να μην έχουν αυτήν τη δυνατότητα. Η κατάσταση σήμερα είναι εξίσου ασφυκτική, αλλά τα δεδομένα είναι προφανές πως έχουν αλλάξει. Η παγκόσμια οικονομία θυμίζει τη μεγάλη ύφεση τού Μεσοπολέμου, αλλά τα δεδομένα που αφορούν την κοινωνία έχουν αλλάξει άρδην. Οι σημερινοί ηγέτες έφτασαν και πάλι στο ίδιο αδιέξοδο …και πάλι αναζητώντας την ίδια «βαλβίδα» εκτόνωσης. Αλλά, πλέον, υπάρχει μία διαφορά …Τεράστια διαφορά, η οποία δεν μπορεί να «γεφυρωθεί». Το «εργαλείο» τού πολέμου φαίνεται πλέον πως δεν «λειτουργεί» …Δεν υπάρχουν τα «ωραία» κι απλά όπλα, τα οποία, σαν μηχανές «γαζώματος», «διέγραφαν» κατά εκατομμύρια ανέργους και συνταξιούχους …Δεν υπάρχουν οι «ωραίες» βόμβες, οι οποίες θα κατέστρεφαν μαζικά τους δρόμους και τα σπίτια που οι τυχεροί «επιβιώσαντες» θα ξανάχτιζαν μέσα σε μια νέα φρενίτιδα «ανάπτυξης» …Δεν υπάρχει η «ωραία» εθνικιστική διπλωματία, η οποία θα παρέσερνε τους λαούς στα εγκλήματα και θα διατηρούσε τον ίδιο λανθασμένο σχεδιασμό και την επόμενη «ημέρα» τού πολέμου.

Η τεχνολογία τού πολέμου έχει πλέον «ξεφύγει» …Έχει γίνει «διαστημική» …Τόσο «διαστημική» που «πάγωσε» τον άνθρωπο και δεν τον «κινητοποιεί» μέσω του φόβου τής γενικής απώλειας ή της απληστίας τού εύκολου κέρδους …Τόσο «διαστημική», που έχει το αντίθετο αποτέλεσμα από το επιθυμητό …Τόσο «διαστημική», που δεν επιτρέπει στην εξουσία να «εργαλειοποιεί» τον πόλεμο. Αυτό, το οποίο δεν μπόρεσε να καταφέρει ο άνθρωπος με το καλύτερο «όραμά» του, φαίνεται να το καταφέρνει αναγκαστικά με τον χειρότερό του «εφιάλτη» …Δεν μπορεί να πολεμήσει, όχι επειδή «οραματίστηκε» την πανανθρώπινη λύση, αλλά επειδή ο «εφιάλτης» θα τον σκοτώσει, εάν επιχειρήσει να εκμεταλλευτεί εκ νέου το πανανθρώπινο πρόβλημα. Οι άνθρωποι πλέον είναι πολύ «μικροί» ως παράγοντες που εμπλέκονται στην έκβαση ενός πολέμου. Δεν μπορούν με τη δική τους ειδική «αξία» να επηρεάσουν την έκβασή του. Ως εκ τούτου αρνούνται να πολεμήσουν και άρα ακυρώνουν τα κύρια εκείνα δεδομένα, τα οποία μετέτρεπαν τον πόλεμο σε χρήσιμο «εργαλείο» τής εξουσίας.

Όταν μπορείς με το πάτημα ενός κουμπιού —σε κάποιο υπόγειο κέντρο στρατιωτικών επιχειρήσεων της Μόσχας— να ενεργοποιήσεις πυραύλους, οι οποίοι βρίσκονται στην Κασπία, προκειμένου να πλήξεις στόχους στη Συρία, σημαίνει ότι έχεις πρόβλημα !!! …Έχεις πρόβλημα ως σύστημα, το οποίο στηρίζεται στην πρακτική τού πολέμου. Ένα πρόβλημα, το οποίο γίνεται άλυτο, όταν μέσα στην «εξίσωσή» του μπει και η παράμετρος «πυρηνικά όπλα». Αυτό ήταν το μεγαλύτερο «αυτογκόλ» τής ιστορίας. Ένα «αυτογκόλ», το οποίο το σημείωσε το σύστημα εις βάρος τού εαυτού του. Έστω κι άθελά του το σύστημα μπόρεσε και «έπεισε» τον άνθρωπο ότι ο πόλεμος δεν μπορεί να δώσει λύση σε τίποτε. «Έπεισε» τον άνθρωπο ότι δεν τον συμφέρει ο πόλεμος. Τον «έπεισε» πως δεν τον συμφέρει, όχι μόνον ως πιθανό χαμένο, αλλά και ως πιθανό νικητή. Ένας πόλεμος σήμερα απλά θα φέρει τον άνθρωπο στο χείλος τής καταστροφής και αυτό δεν το επιθυμούν όχι μόνον οι χαμένοι, αλλά δεν το επιθυμούν και οι νικητές …Κυρίως οι νικητές, εφόσον η γενική καταστροφή θα εκμηδενίσει τα όποια κέρδη θα μπορούσαν να εισπράξουν από τον πόλεμο.

Το αποτέλεσμα αυτής της κατάστασης είναι οι ηλιθιότητες που βλέπουμε σήμερα …Η πολεμική «παράσταση» μεταξύ ΝΑΤΟ και Ρωσίας …Τα «κούφια» λόγια και οι απειλές, που πλέον δεν έχουν κανένα πρακτικό νόημα. Προσπαθούν να παίξουν «παιχνίδια» πολέμου, για να στήσουν την παράσταση του τρόμου και δεν βρίσκουν ανθρώπους ούτε καν για τις ανάγκες αυτής της «παράστασης». Όχι απλά δεν παρασέρνουν τους λαούς σε πολεμικές κινητοποιήσεις, αλλά δεν βρίσκουν καν μισθοφόρους να παραστήσουν τους πολεμιστές. Έκανε στρατιωτική επιστράτευση η Ουκρανία και δεν μπόρεσε να συγκεντρώσει στράτευμα πέρα από κάποιους λίγους φουκαράδες, οι οποίοι απλά δεν είχαν τη δυνατότητα να την «κοπανήσουν» από τη χώρα.

Ένα κράτος τού μεγέθους τής Ουκρανίας —υποτίθεται υπό την απειλή τής κατοχής του από ξένη δύναμη— δεν βρήκε ανθρώπους να το υπερασπιστούν …Όταν αυτό έψαχνε για στρατιώτες, οι πολίτες έψαχναν τα διαβατήριά τους για να εγκαταλείψουν τη χώρα. Αυτήν την «ψόφια» Ουκρανία σήμερα εντάσσουν στο ΝΑΤΟ, υποτίθεται για να ξεκινήσουν την «παράσταση» του τρόμου με τη Ρωσία …Μάταιος κόπος. Ούτε ο ουκρανικός λαός «παρακολουθεί» αυτήν την «παράσταση». Δεν θα συμμετάσχει σε αυτό το «σώου» …Δεν θέλει να συμμετάσχει …Κανένας λαός πλέον δεν μπορεί να παγιδευτεί σε τέτοιου είδους πολεμικά παιχνίδια.

Αυτοί, οι οποίοι σήμερα φαίνονται στα «γκεμπελικά» δελτία Ειδήσεων να πολεμούν, απλά για να συντηρούνται οι πολεμικές «παραστάσεις» ανά τον κόσμο, είναι ένας περιφερόμενος «θίασος» πληρωμένων «τζιχαντιστών» …Τα «παρτάλια» τού πολέμου …Πιο πολύ ταξιδεύουν παρά πολεμάνε. Με κύριο χρηματοδότη τα αραβικά φασιστικά καθεστώτα και διαχειριστή τους την Τουρκία, περιφέρονται ανά τον κόσμο για τις ανάγκες τής «παράστασης». Οι ίδιοι άνθρωποι, οι οποίοι πολεμούσαν δήθεν στη Συρία σαν «τζιχαντιστές», πήγαν στη συνέχεια στη Λιβύη …μετά στο Ναγκόρνο Καραμπάχ …στην Ουκρανία, και τώρα στην Υεμένη …Μιλάμε για γραφείο ταξιδίων !!!

Το τελικό αποτέλεσμα είναι αυτό το οποίο βολεύει την ανθρωπότητα …Αργά αλλά σταθερά οι ηγεσίες τού σημερινού παγκόσμιου συστήματος εξουσίας οδηγούνται σε αδιέξοδο …Σε ένα αδιέξοδο, το οποίο θα τους φέρει σε σύγκρουση με τους ανθρώπους …Ένα αδιέξοδο, το οποίο θα φέρει αναγκαστικά μια λύση μακριά από τον πόλεμο και άρα πολύ κοντά στη σωτηρία τού ανθρώπινου είδους. Αυτοί, οι οποίοι μέχρι τώρα έκρυβαν τα πλούτη τους στην «ουδέτερη» Ελβετία και οδηγούσαν τους λαούς στην καταστροφή τού πολέμου, δεν έχουν πλέον επιλογές …Δεν μπορούν να σώσουν ούτε τα πλούτη τους με τις «ουδέτερες» Ελβετίες ούτε τα αξιώματά τους μέσω της αιματηρής «εκτόνωσης». Έρχεται η ώρα που θα πρέπει να δώσουν λογαριασμό. Θα πληρώσουν όχι μόνον για τα δικά τους λάθη, αλλά και για τα λάθη των προκατόχων τους, γιατί αυτοί είναι που πήραν τις αποφάσεις να συνεχίσουν την ίδια απάνθρωπη πολιτική εις βάρος τής ανθρωπότητας. Αυτοί είναι που αποφάσισαν να πάνε την κατάσταση και πάλι μέχρι το «τέρμα» …και απλά δεν τους «βγήκε».

Στις 14 Ιουνίου ξεκινά η σύνοδος κορυφής τού ΝΑΤΟ …Ένα «θέατρο», το οποίο δεν έχει πλέον θεατές …Ένας «νεκρός», ο οποίος αναζητά απεγνωσμένα ρόλο στον σημερινό κόσμο που πλέον τον έχει «ξεπεράσει» …Μια «συμμαχία», η οποία αναζητά «εχθρό», για να δικαιολογήσει την ύπαρξή της σε έναν κόσμο που είναι πλέον έτοιμος να την «ξεράσει» …Μια αγέλη άχρηστων και διεφθαρμένων ηγετών, που πλέον είναι φανερό πως είναι ασήμαντα ανθρωπάκια, τα οποία διορίστηκαν «άνωθεν», για να υπηρετούν τα συμφέροντα των «αφεντικών» τους και τίποτε άλλο …Ένας Μπάιντεν τού Αλτσχάιμερ και της νοθείας …Μία Μέρκελ τής διαφθοράς, της απάτης, και της υποκρισίας …Ένας κλόουν Τζόνσον για τα πανηγύρια …Ένας Μακρόν στην κυριολεξία …της «σφαλιάρας»…

Έρχεται το Τέλος…

…Το Τέλος τού Κόσμου τους και όχι βέβαια το τέλος τής ανθρωπότητας

…Ας πρόσεχαν

…Όταν η ανθρωπότητα θα γελάει, κάποιοι θα κλαίνε …Αυτοί, που σήμερα γελάνε.

 

Παναγιώτης Τραϊανού

 

Share: