…”Ο βασιλιάς πέθανε …ζήτω ο βασιλιάς”.
Η μάχη των γενιών δείχνει να τελειώνει με νέο νικητή.
Η γενιά του “Πολυτεχνείου” “ξεψυχά”…
…την ώρα που η γενιά των “Πανελληνίων” ετοιμάζεται για τη “γιορτή” της.
Πριν από μερικά χρόνια αρκούσε ένα άγριο “βλέμμα” τού Βενιζέλου. για να τρομοκρατηθούν οι όποιοι αμφισβητίες στέκονταν απέναντί του. “Άστραφτε και βρόνταγε” όταν κάποιος “μικρότερος” τολμούσε να “ψελλίσει” κάποια κουβέντα αμφισβήτησης, είτε της ικανότητας είτε του κύρους είτε της ηθικής του. Χτυπούσε το χέρι στο τραπέζι και απειλούσε ακόμα και πολίτες λίγες ώρες πριν τους ζητήσει εκ νέου την ψήφο τους. Ήταν τα χρόνια τής απόλυτης κυριαρχίας τής γενιάς του. Είχαν πεθάνει οι “δεινόσαυροι” πατέρες της και το σύνολο της εξουσίας βρισκόταν στα χέρια αυτής της γενιάς …Το σύνολο της εξουσίας …Πολιτικής, κοινωνικής και οικονομικής. Δεν υπήρχε κάποιος χώρος στον οποίο να μην δέσποζαν οι “συμμαθητές” …Οι “συναγωνιστές” τής γενιάς τού Πολυτεχνείου …Ο Καραμανλής, ο Παπανδρέου, η Ντόρα, ο Σαμαράς, ο Βενιζέλος, ο Λοβέρδος, ο Λαλιώτης, αλλά και ο Παφίλης και η Κανέλλη.
ΣΧΟΛΙΑ