Υπάρχουν άραγε “καλά” ψέματα και “κακές” αλήθειες;
Τα “χρήσιμα” ψέματα των εθνικών επετείων
και οι “περιττές” αλήθειες των νεοταξιτών Νενέκων.
Ο ελληνισμός στο τέλος πάντα θριαμβεύει.
Αφορμή, για να επανέλθουμε σε ένα θέμα, στο οποίο έχουμε ήδη τοποθετηθεί – και αφορά τη διαχείριση των νεοταξικών “αληθειών” της επανάστασης του 1821 – ήταν η παντελώς άθλια και χρονικά προμελετημένη “επίθεση” του γνωστού Νίκου Δήμου στην ελληνική κοινωνία. Μια επίθεση, η οποία προφανώς ευχαρίστησε κάποια νεοταξικά κέντρα προπαγάνδας και όχι μόνον. Η εφημερίδα Sabah, για παράδειγμα, σε ανταπόκρισή της από την Αθήνα, “χαιρέτησε” αυτές τις δηλώσεις με τον πολύ ενδεικτικό τίτλο, «Yunanlar efsane sever», δηλαδή, «Οι Έλληνες αγαπούν τους μύθους».
Ο γνωστός “δυστυχισμένος” που γεννήθηκε Έλληνας, προσπάθησε στην ημέρα της επετείου της ελληνικής επανάστασης να μας αποκαλύψει την “αλήθεια” που την αφορά …Την αλήθεια, την οποία δεν την ξέραμε εμείς, που αγαπάμε τους “μύθους” …και μας την αποκάλυψε ο ρεαλιστής Δήμου …Την αλήθεια, η οποία καθιστά την επανάσταση μια απλή εγκληματική δραστηριότητα εις βάρος αμάχων πληθυσμών. Εκτός δηλαδή του ό,τι κατά καιρούς μάς έχει πει “Αλβανούς” ή “Σλάβους” ή “Τουρκόσπορους”, τώρα μας είπε και αστοιχείωτους και ανιστόρητους, εφόσον πιστεύουμε στα “παραμύθια” της προπαγάνδας.
Ο “επιστήμονας”, ο οποίος από τηλεοράσεως ισχυρίστηκε ότι σχεδόν όλοι οι αρχαίοι Έλληνες ήταν ομοφυλόφιλοι, επανέλαβε τον εαυτό του. http://www.youtube.com/watch?v=i5WP7KitW34. Ο λαός, δηλαδή, ο οποίος διαπαιδαγωγείται με τα Έπη – που εκτός όλων των άλλων περιγράφουν τον απέραντο έρωτα του Οδυσσέα για τη γυναίκα του – δεν γνώριζε άλλον έρωτα πέραν του ομοφυλοφιλικού …Ο λαός, ο οποίος έκανε τον μεγαλύτερο πόλεμο της ιστορίας του, εξαιτίας του αυτοκτονικά παράτολμου έρωτα τού Πάρη με την Ωραία Ελένη, είχε τις γυναίκες για απλές αναπαραγωγικές “μηχανές” …Ο λαός, που λάτρευε τον Ορφέα, ο οποίος κατέβηκε στον Κάτω Κόσμο για να επαναφέρει στη ζωή την αγαπημένη του Ευρυδίκη, δεν γνώριζε τον έρωτα μεταξύ των δύο φύλων.
Αυτά ισχυρίστηκε δημοσίως ο γνωστός αγράμματος ασφαλιστής. Έβγαλε μάλιστα και ποσοστό της ομοφυλοφιλίας των αρχαίων Ελλήνων …80%, σύμφωνα με την “έρευνά” του …Έβγαλε την “επισφάλεια” της ελληνικής ράτσας ο “επιστήμονας” …Αυτός, ο οποίος παλαιότερα, εξαιτίας της μεγάλης “επιστημοσύνης” του, αποφάνθηκε πως είναι δείγμα “μεγαλοψυχίας” να χαρίσουμε τον όρο “Μακεδονία” στους γείτονές μας …Ο “επιστήμονας” και οπαδός της δαρβινικής κοσμοθεωρίας, ο οποίος μας είπε πως είναι περίπου πρακτικά αδύνατον οι σύγχρονοι Έλληνες να είναι απόγονοι των αρχαίων. Ο ίδιος είναι αυτός, ο οποίος ανέλαβε για ακόμα μία φορά “εργολαβικά” να “διαφωτίσει” τον λαό …Να “διαφωτίσει” των “αγράμματο” Ορθόδοξο λαό ο “πεφωτισμένος” Προτεστάντης.
Αυτός λοιπόν ο αγράμματος και αυτοδίδακτος ιστορικός “επιστήμονας” επανέρχεται, σαν αυστηρός και “δίκαιος” Προτεστάντης πάστορας, με αποκλειστικό στόχο να προσβάλει και κυρίως να “πληγώσει” τον ελληνικό λαό …Να τον “πληγώσει” για το “θράσος” του να πιστεύει στην “κληρονομιά” του …Να τον “χτυπήσει” σε μια περίοδο που πραγματικά είναι “πεσμένος” στο έδαφος και έχει πραγματικά ανάγκη από μια πιο ελαστική συμπεριφορά …Να τον “πληγώσει” σε μια περίοδο που πραγματικά υποφέρει και αναζητά μέσα στους θησαυρούς τού παρελθόντος οτιδήποτε θετικό για να “πιαστεί”. Σε μια εποχή που θέλει να τονώσει το ηθικό, για να βρει το κουράγιο να συνεχίσει την πορεία του μέσα στον χρόνο, έρχεται ένας κολεγιακός “τενεκές” και τον “φτύνει” στα μούτρα …για χάρη της “αλήθειας”.
Σε αυτήν λοιπόν την ομολογουμένως οριακά δύσκολη στιγμή βγήκε ο “διανοούμενος” Νίκος Δήμου να μας πει την “αλήθεια” της επανάστασης …Στην επέτειο αυτήν, που ο λαός “γιορτάζει” τον εαυτό του και ψάχνει κάποια έστω και ασήμαντη ευκαιρία να αισθανθεί περήφανος, όταν τα πάντα γύρω του τον ταπεινώνουν …Στην επέτειο, που του δίνει μια μικρή ευκαιρία να χαρεί μέσα στον ζόφο που καθημερινά ζει …εξαιτίας των συμμαθητών του Δήμου …Στην επέτειο που ο λαός “γιορτάζει” τους προγόνους του …Στην επέτειο που ο λαός θέλει να “προσανατολίσει” τα παιδιά του προς μια κατεύθυνση, όχι απαραίτητα καταναλωτική, όπως θα ήθελε ο διαφημιστής και επαγγελματίας δοκιμαστής προϊόντων Νίκος Δήμου.
Τι θέλουμε να πούμε με αυτό; Έχει άδικο ο Νίκος Δήμου σε αυτά τα οποία ισχυρίζεται; Λέει ψέματα; …Όχι απαραίτητα. Πολλά από αυτά, τα οποία περιγράφει, έχουν την ιστορική τους βάση. Δεν ισχυριζόμαστε πως όλα όσα λέει είναι ψέματα, γιατί θα πέφταμε στην “παγίδα” της πρόκλησής του …Γνωρίζουμε άλλωστε ότι τα μεγαλύτερα ψέματα είναι οι μισές αλήθειες και σε αυτό το πράγμα είναι προφανές ότι έχει εντρυφήσει ο διαφημιστής τού Ψυχικού.
Το να πει δηλαδή κάποιος πως “έγιναν εγκλήματα πολέμου” σε μια πολεμική δραστηριότητα ανθρώπων, είναι σαν να λέει κάποιος ότι “η διάσημη πόρνη με την οποία συνευρέθη ήταν ήδη διακορευμένη πριν από την πράξη τους”. Δεν υπάρχει περίπτωση ένοπλης σύγκρουσης ανθρώπινων συνόλων, που να μην γίνουν εγκλήματα κατά της ανθρωπότητας. Ποτέ και πουθενά στον κόσμο δεν έχει συμβεί αυτό. Αυτό μάς “αποκάλυψε” ο “επιστήμονας” Δήμου παραμονές της επετείου της 25ης Μαρτίου …Μας αποκάλυψε τις “θηριωδίες” των Ελλήνων στην Τριπολιτσά …”Έγλειψε” και λίγο τους σημερινούς τοκογλύφους, ανακατεύοντας ανάμεσα στα θύματα και τους “αθώους” Εβραίους και έκανε τη δουλειά του.
Αυτό εμείς το θεωρούμε ανήθικο. Παραμονές μιας επετείου όλα αυτά είναι άκαιρα και άτοπα …Ειδικά στην επέτειο της επανάστασης και ειδικά στην εποχή του Μνημονίου. Γιατί; …Γιατί είναι δικαίωμα του λαού να γιορτάζει την επέτειό του μία φορά τον χρόνο. Από την άλλη πλευρά δικαίωμα των επιστημόνων -ακόμα και των αγράμματων, όπως είναι ο Δήμου – είναι να λένε την αλήθεια. Δεν αναιρεί το ένα δικαίωμα το άλλο. Η αναλογία έτσι κι αλλιώς είναι υπέρ των επιστημόνων …Μία ημέρα τον χρόνο η επέτειος – έστω και των “ψεμάτων” – , για να χαρεί ο κόσμος και 364 ημέρες τον χρόνο η αλήθεια, για να ικανοποιηθεί η επιστήμη.
Αυτή η αναλογία προφανώς δεν ικανοποιούσε τον Νίκο Δήμου και γι’ αυτό επέλεξε να κάνει τις “επιστημονικές” του αναλύσεις παραμονές τής επετείου. Γι’ αυτήν την επιλογή του τον κατηγορούμε. Θεωρούμε την πράξη του αντεθνική και ανήθικη. Για να καταλάβει κάποιος πόσο ανήθικο είναι αυτό το οποίο έκανε, αρκεί να σκεφτεί μια ανάλογη περίπτωση σε μια πολύ ανθρώπινη κλίμακα: Αν ρωτήσει μια μητέρα το παιδί της ποια είναι η καλύτερη μανούλα του κόσμου, τι θα απαντήσει το παιδί της; Το κάθε παιδί; …Η δική μου. Πάγια ανθρώπινη συμπεριφορά δεν είναι αυτή; Τρυφερή ανθρώπινη στιγμή δεν είναι αυτή;
…Ακόμα και η χειρότερη γυναίκα στον κόσμο έχει το δικαίωμα να παρουσιάζεται στο παιδί της σαν η καλύτερη μητέρα στον κόσμο. Μπορεί να το κάνει, έχει δικαίωμα να το κάνει και σχεδόν πάντα έχει δίκιο να το κάνει, γιατί η κάθε γυναίκα είναι η καλύτερη μητέρα για το δικό της παιδί. Υπάρχει κανένας που το αμφισβητεί αυτό; …Δικαίωμά της είναι. Υπάρχει θέση για την “επιστημονική” αλήθεια ή απόδειξη σε αυτόν τον ισχυρισμό της; Υπάρχει ρόλος για έναν εισαγγελέα να πιστοποιήσει αυτόν τον ισχυρισμό; Έχει κανένας το δικαίωμα να πάρει αντίτυπα του ποινικού μητρώου της και να της το κουνάει στα μούτρα όταν “αγκαλιάζει” το παιδί της σαν η καλύτερη μητέρα στον κόσμο;
…Αυτό έκανε ο Δήμου εις βάρος ολόκληρου του ελληνικού λαού. Σε μια τέτοια “ιδιαίτερη” στιγμή για έναν λαό ήρθε ο Δήμου σε ρόλο ιστορικού “εισαγγελέα” να “αποκαλύψει” μια αλήθεια, που, ακόμα κι αν ισχύει, τη δεδομένη στιγμή είναι “περιττή” …Μια αλήθεια, την οποία, αυτοί που τους αφορά, τη γνωρίζουν και αυτοί, που δεν τους αφορά, δεν υπάρχει κανένας λόγος να τη μάθουν εκείνη τη στιγμή …Μια αλήθεια, που εκείνη τη στιγμή δεν εξυπηρετεί κανέναν σκοπό.
…”Δεν είναι αλήθεια ότι η μητέρα σου είναι η καλύτερη στον κόσμο” …λέει ο “Δήμου” …”Όταν ήταν μαθήτρια, ήταν στούρνος …Μυαλό μεσάνυχτα και πόδια ορθάνοιχτα. Στην εφηβεία της ήταν η εύκολη “ξεπέτα” για τους συμμαθητές της. Μέχρι την ενηλικίωσή της είχε κάνει πέντε εκτρώσεις. Μετά δεν έβρισκε να παντρευτεί και πήρε τον ακαμάτη τον πατέρα σου”…
…Ποιος θα τολμούσε να διακόψει μια προσωπική στιγμή, για να πει αυτές τις αλήθειες; Ακόμα δηλαδή κι αν όλα αυτά είναι αλήθεια, ποιον ενδιαφέρει να τα μάθει στην προκειμένη περίπτωση. Ποιος θα τολμούσε να εκστομίσει αυτήν την αλήθεια στην πιο τρυφερή στιγμή μεταξύ μητέρας και παιδιού; Σε τι θα εξυπηρετούσε; Ποιον θα προστάτευε; Θα προστάτευε η αλήθεια το παιδί, για να μην πέσει “θύμα” τής προπαγάνδας της μητέρας του;
Η μητέρα συνήθως ζητάει την “επιβεβαίωση” του παιδιού της, όχι επειδή την έχει ανάγκη η ίδια, αλλά επειδή την έχει ανάγκη ο ρόλος της. Γιατί όμως μια μάνα θέλει εκτός από το να είναι πραγματικά η καλύτερη θα ήθελε να την βλέπει και το παιδί της σαν την “καλύτερη”; Έχει ανάγκη αυτήν την επιβεβαίωση; …Όχι βέβαια …Απλά αυτό είναι κάτι, το οποίο υποβοηθά τον ρόλο της. Βάζοντας τον εαυτό της στο “βάθρο” της “καλύτερης” μανούλας του κόσμου, αποκτά το “άλλοθι” να εκφράζει “απαιτήσεις” από το παιδί της. Αυτό δεν είναι και το ζητούμενο για τη σωστή διαπαιδαγώγηση; Βάζει τον εαυτό της σε μια “έδρα”, για να εξουσιάζει από “καθέδρας” και άρα χωρίς πάντα να δίνει εξηγήσεις απέναντι στο “σπλάχνο” της.
Το παιδί της “καλύτερης” μητέρας δεν πρέπει κι αυτό να την “ακολουθήσει”; Δεν πρέπει να γίνει καλός άνθρωπος; Να γίνει καλός μαθητής; Να την κάνει περήφανη; Να ακολουθήσει τα κοινώς αποδεκτά κοινωνικά πρότυπα; Τα καλύτερα δεν θα προτείνει στο παιδί της η μητέρα, εκμεταλλευόμενη αυτήν την “υπερβολή”; Υπάρχει μητέρα που θα εκμεταλλευτεί την εξουσία της, για να προτείνει τα χειρότερα; Θα υπάρξει μητέρα που θα πει …”επειδή είμαι η “καλύτερη”, θα πρέπει να μου φέρνεις και τις καλύτερες “λείες”. Να πας να γίνεις καλός κλέφτης και αν αυτό δεν φτάνει, μην διστάσεις να γίνεις αιμοσταγής δολοφόνος, προκειμένου να με ευχαριστήσεις”. Το αθώο δηλαδή “ψέμα” περί της ποιότητάς της, απλά τη βοηθά στον ρόλο της.
Όλοι οι άνθρωποι δικαιούνται να έχουν την “καλύτερη” μητέρα του κόσμου, για να προσπαθούν όλοι να γίνουν τα “καλύτερα” παιδιά και άρα οι “καλύτεροι” άνθρωποι στον κόσμο …Κολλάει εδώ πουθενά η αλήθεια της ξεφτίλας; …Η αλήθεια για τις “ξεπέτες” ή η αλήθεια για τους συμβιβασμούς της ζωής; …Ποιον θα ωφελούσε;
Κάτι ανάλογο γίνεται και με τις εθνικές επετείους. Αυτό είναι κάτι, το οποίο αφορά όλους τους λαούς και όχι μόνον τον ελληνικό. Το κάθε κράτος έχει δημιουργήσει τον “μύθο” του, για να μπορεί να λειτουργεί μέσα στον χρόνο, εξασφαλίζοντας τη “συνέχειά” του. Όλα τα κράτη και όλοι οι λαοί έχουν δικαίωμα να δημιουργούν τον “μύθο” τους, προκειμένου να μπορούν να “διαπαιδαγωγούν” τα παιδιά τους και να τα “κατευθύνουν” προς αυτό, το οποίο θεωρούν καλό εθνικό ή κοινωνικό πρότυπο …Έναν “μύθο”, ο οποίος στρογγυλοποιεί την αλήθεια και που πολλές φορές την κάνει να φαίνεται σαν “ψέματα” …”Ψέματα”, τα οποία όμως δεν απειλούν την αλήθεια …”Ψέματα”, τα οποία δεν αφορούν τους ενήλικους. Οι επέτειοι δεν είναι για τους ενήλικους …Δεν είναι για εκείνους, οι οποίοι έχουν τη δυνατότητα να ψάξουν την αλήθεια και βέβαια να την “αντέξουν”.
…Οι εορταστικές επέτειοι είναι για τα παιδιά …Γι’ αυτά που θα ντυθούν τσολιαδάκια και θα ακούσουν μερικά “μεγάλα” λόγια, έστω και από “μικρούς” πολιτικούς …Θα ακούσουν, για παράδειγμα, ότι πρέπει να είναι καλοί άνθρωποι …Ότι θα πρέπει να είναι σε θέση να θυσιάζονται γι’ αυτά τα οποία αγαπάνε και πιστεύουν …Έτοιμοι να αντιδράσουν, αν απειληθεί η ελευθερία τους …Έτοιμοι να δώσουν ακόμα και τη ζωή τους για την πατρίδα και τα αδέρφια τους.
Υπάρχει τίποτε κακό σ’ αυτό; Το να μαθαίνεις σε έναν άνθρωπο ότι σε αυτήν τη ζωή άξια θυσίας δεν είναι μόνον τα υλικά αγαθά, είναι κακό; Το να μαθαίνεις σε έναν άνθρωπο να θυσιάζεται για τα ανώτερα και τα άυλα, είναι κακό; Το να μαθαίνεις σε έναν άνθρωπο ότι η ζωή δεν είναι μόνον το νέο κομπιούτερ ή το νέο αυτοκίνητο, είναι κακό; …Η έννοια της “θυσίας”, δηλαδή, είναι θετικό να μπαίνει στη ζωή ενός ανθρώπου. Δεν μιλάμε βέβαια για αίματα και Κιούγκια …Μιλάμε για θυσία, προκειμένου να επιτευχθεί ένας στόχος …Μιλάμε για την έννοια της θυσίας στο γενικό επίπεδο …Να θυσιάσεις λίγο χρόνο, λίγη καλοπέραση, λίγο παιχνίδι, λίγο βόλεμα, λίγο ύπνο, προκειμένου να κάνεις αυτό, το οποίο αντιλαμβάνεσαι ως σωστό ή χρήσιμο ή καλύτερο.
Αυτό το νόημα έχουν οι ιστορικές επέτειοι. Βρίσκει ευκαιρία ο γονέας ή ο παιδαγωγός να εξηγήσει στα παιδιά ότι δεν είναι όλα τα πράγματα στη ζωή παιχνίδι ή πλάκα …Να εξηγήσει ότι τα “υψηλά” αποκτώνται με θυσίες και στερήσεις και όχι με ξάπλες και κολπάκια. Τα “ακραία” και τα αιματοβαμμένα των εθνικών επαναστάσεων λειτουργούν απλά σαν “καρικατούρες” …Έτσι κι αλλιώς …εφόσον ένα παιδί, με τις δικές του κριτικές δυνατότητες και γνώσεις, δεν μπορεί να καταλάβει τις ιστορικές “αποχρώσεις” τού κόσμου στον οποίον ζει.
Απλά πράγματα. Όταν επιδιώκεις να μάθεις στο παιδί να προσπαθεί να αποκτήσει μια εικόνα του κόσμου με βάση τα διαθέσιμα δεδομένα, είναι σαν να το μαθαίνεις να φτιάχνει “παζλ”. Το βάζεις σε μια διαδικασία, η οποία είναι όμοια για όλους τους ανθρώπους και για όλες τις ηλικίες, εφόσον, ακόμα και οι γέροντες με την εμπειρία τους, αυτήν την “εικόνα” προσπαθούν να δουν.
Όταν λοιπόν προσπαθείς να εκπαιδεύσεις κάποιον σε αυτήν τη διαδικασία, τον χειρίζεσαι ανάλογα με την ηλικία του …Σε ένα νήπιο θα πάρεις ένα παζλ των τεσσάρων ή των έξι κομματιών και όχι των δύο χιλιάδων. Το δεύτερο παζλ μπορεί να είναι αντικειμενικά το καλύτερο και το ακριβέστερο, αλλά στην περίπτωση του νηπίου απλά δεν θα “δουλέψει” …Για “κομφετί” θα το περάσει το παιδί και δεν θα καταλάβει αυτό το οποίο προσπαθείς να του μάθεις.
Κάτι τέτοιο συμβαίνει και με τις εθνικές επετείους. Συνειδητά ένα σύστημα τις μετατρέπει σε “καρικατούρα” αυθαίρετων, αναπόδεικτων και αβάσιμων “τελειοτήτων”, για να γίνονται αντιληπτές από τα παιδιά …Για να τα κάνει να “ζηλέψουν” δόξες και τιμές και να τα “προσανατολίσει”. Τιμάς κάποιους “εκκωφαντικά”, προκειμένου να δημιουργήσεις “ελατήρια” φιλοδοξιών στα παιδιά …Είναι αυτό κακό; Το ότι μπορεί ακόμα και να λες ψέματα για τους “προηγούμενους”, τους οποίους θέτεις ως πρότυπα, αυτό δεν έχει σημασία …Έτερον εκάτερον. Χρησιμοποιείς πρότυπα, που, όταν μεγαλώσουν τα παιδιά, μπορούν μόνα τους να τα κρίνουν …και αν πρέπει να τα απομυθοποιήσουν.
…Και τι έγινε; Έπαθε ζημιά κανένας άνθρωπος, επειδή όταν ήταν παιδί πίστευε ότι ο Άγιος Βασίλης ζει; Απέκτησε κανένας άνθρωπος ψυχολογικά τραύματα, επειδή όταν ήταν παιδί νόμιζε ότι τα μωρά τα φέρνει ο πελαργός; Ο κόσμος των παιδιών δεν είναι ο πραγματικός, γιατί δεν πρέπει να είναι …Γιατί δεν τον αντέχουν τα παιδιά να είναι …Είναι ο κόσμος που εμείς τους προσφέρουμε και όταν ενηλικιωθούν, θα τον προσαρμόσουν στην πραγματικότητα μόνα τους. Θα ζήσουν λίγα χρόνια στον “ψεύτικο” αλλά προστατευμένο κόσμο που τους προσφέρουν από αγάπη οι γονείς και έχουν άπειρα χρόνια να “απολαύσουν” την πραγματικότητα.
Γιατί λοιπόν να μην είναι τουλάχιστον για τα παιδιά όλοι οι “ήρωες” αυθεντικοί; Γιατί να μην είναι όλοι τους αλτρουιστές; Γιατί να μην είναι όλοι τους γνήσιοι πατριώτες; Γιατί να μην είναι αυθεντικοί ανθρωπιστές; Αν σε κάθε επέτειο δημιουργείς έστω και ένα παιδάκι με τέτοια ανώτερα αισθήματα, κέρδος είναι για την κοινωνία. Κάποτε μπορεί αυτός ο ένας να βάλει κάτω το κεφάλι του και να βοηθήσει τους συνανθρώπους του …Μπορεί να γίνει ένας διάσημος επιστήμονας και να σώσει κόσμο.
…Γιατί όλοι να έχουν σαν πρότυπό τους τον καραγκιόζη, ο οποίος αγόρασε πρώτος το νέο iPhone; …Τον καραγκιόζη, ο οποίος ξάπλωσε στην άκρη του δρόμου έξω από ένα μαγαζί μέχρι ο χρόνος να τον “ξεβγάλει” στο ράφι με το νέο προϊόν …Το νέο προϊόν, το οποίο ο Δήμου -αν πληρωθεί- θα το διαφημίσει ακόμα κι αν χρειαστεί να ντυθεί ο ίδιος τσολιαδάκι στην πλατεία Συντάγματος …Θα το διαφημίσει ακόμα και εις βάρος των “άυλων” και των “ανώτερων”, που γιορτάζονται στις επετείους. Αυτός ο διαφημιστής Δήμου, πού κατάλαβε ότι θα ζημιωθούν τα παιδιά, αν στην τρυφερή τους ηλικία πιστεύουν ότι οι ήρωες ήταν τέλειοι; Γιατί έσπευσε να τους “ενημερώσει” για την “πικρή” αλήθεια;
Όταν μεγάλωνε ο Δήμου τα παιδιά του, τι τους έλεγε δηλαδή; Όταν τα φώναζε κοντά του και τα συμβούλευε, τι τους έλεγε; …”Να με ακούτε, γιατί μπορεί να ήμουν ο στούρνος του Κολεγίου, αλλά είμαι ο πατέρας σας. Μπορεί να έκανα σπουδές τού κώλου, αλλά είμαι ο πατέρας σας. Μπορεί να επιβίωσα αναξιοπρεπώς επί Χούντας, αλλά είμαι ο πατέρας σας. Μπορεί να έγλειφα τα “συγκροτήματα” σε όλη τη διάρκεια της Μεταπολίτευσης, αλλά είμαι ο πατέρας σας. Μπορεί να παριστάνω τον διανοούμενο χωρίς έργο, αλλά είμαι ο πατέρας σας. Να με ακούτε σαν τον πιο σοφό και καλό άνθρωπο στον κόσμο, γιατί απλά είμαι ο πατέρας σας. Μπορεί αντικειμενικά να μην αξίζω για πατέρας κανενός ανθρώπου, αλλά εγώ σας “έλαχα” και πρέπει να ζήσετε με αυτό το δεδομένο”.
Αυτή δεν είναι η αλήθεια που σας αφορά ως πρόσωπο κύριε Δήμου; …Λέμε τίποτε που δεν ισχύει; …Λέμε κάτι, που να είναι τελείως ψέματα; …Την είπατε ποτέ αυτήν την αλήθεια στα παιδιά σας, όταν τα μεγαλώνατε; …Δεν την είπατε -και καλά κάνατε που δεν την είπατε- γιατί ο ρόλος τού πατέρα δεν έχει τέτοιους “αντικειμενικούς” περιορισμούς. Όμως, αυτό, το οποίο αναγνωρίζετε ως δικαίωμα για τον εαυτό σας, δεν το αναγνωρίζετε στην κοινωνία.
Τώρα λοιπόν, που πέρασε η επέτειος και πήγαν τα παιδιά στα “δωμάτιά” τους, καλά είναι να πούμε την αλήθεια …Την αλήθεια για την επανάσταση των σύγχρονων Ελλήνων και τη σχέση τους με τους αρχαίους προγόνους τους …Να δούμε ποιος διαβάζει ιστορία και ποιον τον “διαβάζει” η ιστορία …Να δούμε ποιοι είναι καλοπροαίρετοι και δίκαιοι και ποιοι τα ακριβώς αντίθετα …Να δούμε σήμερα ποιες είναι οι υπηρεσίες των Γερμανοτσολιάδων προς τα αφεντικά τους. Όπως είπε πρόσφατα και η Μέρκελ, έχουν αλλάξει πλέον τα δεδομένα στις συγκρούσεις μεταξύ των κρατών. Τώρα δεν συγκρούονται μεταξύ τους στρατοί. Τα συμφέροντα όμως συνεχίζουν να συγκρούονται, έστω κι αν σε αυτές τις συγκρούσεις δεν συμμετέχουν οι στρατοί.
Αυτό όμως σημαίνει ότι οι ιμπεριαλιστές δεν έχουν διαφορετικές απαιτήσεις μόνον από τους στρατιώτες τους, αλλά και από τους σύγχρονους Γερμανοτσολιάδες. Κάποτε μπορεί να τους όπλιζαν και να τους έστελναν στις γειτονιές των πόλεων και των χωριών, για να τρομοκρατήσουν τον λαό …Σήμερα κάνουν διαφορετικά πράγματα. Δεν έχουν τις ίδιες απαιτήσεις και δεν έχουν νόημα αυτές οι πρακτικές. Σήμερα τους βολεύουν άλλα πράγματα και ως εκ τούτου τούς βάζουν να κάνουν άλλα πράγματα …Τους βάζουν, για παράδειγμα, στην τηλεόραση να τρομοκρατούν, να προσβάλουν ή να μειώνουν τον ίδιο τον λαό.
Ο Κολεγιόπαιδας και γερμανοσπουδαγμένος Δήμου υπηρετεί σήμερα διαφορετικά τα αφεντικά, τα οποία κατά παράδοση είναι οι μεγάλοι ευεργέτες και προστάτες του αγαπημένου του Κολεγίου Αθηνών. Πώς τα υπηρετεί; …Σε μια εποχή που ο ελληνικός λαός λεηλατείται, είναι βοήθεια για τους θύτες να κάμπτεται το ηθικό αυτού του λαού …Είναι βοήθεια προς τους θύτες να μειώνεται και να προσβάλλεται ένας λαός, ο οποίος δεν πρέπει να αντιδρά …Είναι βοήθεια προς τους θύτες να δυσφημείται παγκοσμίως αυτός ο λαός …και αυτό το γνωρίζει ένας διαφημιστής.
…Αυτός ο επαγγελματίας διαφημιστής είναι, που έγραψε τον τελευταίο “ύμνο” για τη σύγχρονη Ελλάδα …Έναν “ύμνο”, που μέσα από τα γνωστά “κανάλια” της Νέας Τάξης κάποιοι τον “εξήγαγαν”, για να “διαφημίζει” την Ελλάδα στα πέρατα του κόσμου …“Μια χαβούζα με βοθρολύματα, που ζέχνει (η Ελλάδα) εκατοντάδες χιλιόμετρα γύρω και μολύνει όλη την Ευρώπη. Κι έχουμε το θράσος να τα βάζουμε με την τρόικα, τη Μέρκελ, τον Ράιχενμπαχ (τους νεοναζί του Στάθη), όταν επί χρόνια δεν κάνουμε τίποτε άλλο από το να κλέβουμε ο ένας τον άλλο κι όλοι μαζί το κράτος (δηλαδή, πάλι εμάς). Αναρωτιέμαι: εκείνοι που βρίζουν το μνημόνιο (και είναι η πλειονότητα) συνειδητοποιούν, άραγε, τη δική μας συμβολή που του άνοιξε την πόρτα; Αν δεν κλέβαμε, δεν εξαπατούσαμε και πληρώναμε τους φόρους μας, θα χρειαζότανε;”
…Όλα αυτά δεν είναι τυχαία …Ο Νίκος Δήμου δεν είναι ένας απλός πολίτης, ο οποίος απλά “αγανάκτησε” με την πατρίδα του και βγήκε και τη “στόλισε” δημοσίως …Ο Νίκος Δήμου δεν κάνει ποτέ τίποτε δωρεάν. Κάποτε – πριν από κάποια είκοσι χρόνια – σε ένα τεύχος των 4Τροχών είχε κατηγορήσει στους αναγνώστες εκείνους τους “πρωτόγονους” αυτοκινητιστές, οι οποίοι έβαζαν διαφημιστικά αυτοκόλλητα στα αυτοκίνητά τους. Τους είχε κατηγορήσει για αφέλεια, γιατί θεωρούσε ότι αυτά ήταν “υπηρεσίες”, τις οποίες έπρεπε να τις πληρώνουν οι εταιρείες και βέβαια να πληρώνονται το κατιτίς τους και οι διαφημιστές τού σιναφιού του.
…Είναι, δηλαδή, “συνειδητοποιημένος” εργαζόμενος της “άυλου” παραγωγής. Γνωρίζει ότι το “άυλο” προϊόν, είτε είναι υπηρεσία είτε είναι εξυπηρέτηση, μπορεί και πρέπει να πληρώνεται …Άρα, τις κατά καιρούς “αιρετικές” απόψεις που διατυπώνει, το πιο πιθανό είναι να τις “πουλάει” σε όποιους θα ενδιαφέρονταν να τις “αγοράσουν”. Ο Νίκος Δήμου είναι ομοϊδεάτης με τους “φιλόσοφους” τού Σκάι, οι οποίοι είχαν κάνει τη γνωστή εκπομπή για την επανάσταση του 1821 …Ομοϊδεάτης με τα λαμόγια τύπου Πορτοσάλτε, κύριου Μπάμπη και λοιπών. Ο Προτεστάντης τού Κολεγίου τρώει από το ίδιο πιάτο με τους “υμνητές” τού Μνημονίου και τους υπαλλήλους τού γνωστού Αλαφούζου.
Σε αυτούς λοιπόν τους αυτοδίδακτους και αγράμματους, οι οποίοι επ’ αμοιβής παριστάνουν τους “διαφωτιστές” τού έθνους και κατά καιρούς μας απειλούν ότι θα βγάλουν τους “σκελετούς” από τα “ντουλάπια”, έχουμε να πούμε ότι ο σημερινός ελληνικός λαός δεν φοβάται καθόλου την αλήθεια. Παρ’ όλο που επί δεκαετίες αυτοί οι αλήτες προσπαθούν να τον κάνουν να πιστέψει ότι υπάρχουν εις βάρος του επικίνδυνες “αλήθειες”, δεν θα το καταφέρουν …Καμία αλήθεια δεν μπορεί να τρομάξει τον ελληνικό λαό, όπως νομίζουν οι Δήμου, οι Βερέμηδες και οι Τατσόπουλοι …Καμία αλήθεια δεν έχει ανάγκη να κρύψει ο ελληνικός λαός κάτω από κανένα “χαλί”.
Εφόσον λοιπόν θέλουν την αλήθεια, θα πρέπει να τη μάθουν. Ο ελληνικός λαός είναι ίσως ο μόνος λαός, που δεν φοβάται καμία αλήθεια …Ακόμα και τα άσχημά του είναι η επιβεβαίωση της ομορφιάς του …Σε ό,τι έχει κατά καιρούς αναφερθεί ο αγράμματος “επιστήμονας” Νίκου Δήμου είναι ψέμα …Είναι βλακώδες και έχει “προέλευση” από γνωστά ανθελληνικά κέντρα …Τα κέντρα, τα οποία πληρώνουν Κολέγια, για να “παράγουν” με τον τόνο χαφιέδες σαν τον Δήμου …Τα κέντρα, τα οποία πληρώνουν “συγκροτήματα” να ταΐζουν τέτοιους χαφιέδες, προκειμένου να αλλοιώνουν την εθνική “συνείδηση” των υποψηφίων θυμάτων τους …Τα κέντρα, τα οποία ιδρύουν ΕΛΙΑΜΕΠ, για να μολύνουν την κοινωνία με Βερέμηδες …Τα κέντρα, τα οποία πληρώνουν τη διαφθορά, για να μπορούν να λεηλατούν τους λαούς, αφού τους έχουν απογυμνώσει απ’ ό,τι θα μπορούσε να τους είναι χρήσιμο σε μια συλλογική άμυνα.
Αυτά τα κέντρα υπηρετεί ο Δήμου και όλοι οι “συνοδοιπόροι” του …”Συνοδοιπόροι”, οι οποίοι τόλμησαν να κάνουν και πολιτικές κινήσεις τύπου “Δράση” και όταν απέτυχαν πήδηξαν μέσα στα “ποτάμια”. Εξυπηρετώντας αυτά τα κέντρα ο Δήμου, αναπαράγει όλη την ανθελληνική προπαγάνδα που βολεύει την Νέα Τάξη. Μέσα στα πλαίσια αυτών των επιλογών “χαρίζει” Μακεδονίες όπου τού υποδείξουν τα αφεντικά των “ποταμιών” και αμφισβητεί “ελληνικότητες” υπό τις ίδιες εντολές. Εξυπηρετώντας αυτά τα κέντρα, χαρίζει “Μακεδονίες” όπου του υποδείξουν τα αφεντικά και αμφισβητεί “ελληνικότητες” υπό τις ίδιες εντολές.
Σε ότι αφορά λοιπόν το πρώτο, το οποίο αποτελεί και την “κορωνίδα” των “επιστημονικών” διαπιστώσεων και πορισμάτων τού Δήμου, έχουμε να του πούμε το εξής: Η Μακεδονία είναι ελληνική και τίποτε άλλο. Ακόμα και να ήθελαν οι Έλληνες να τη “χαρίσουν”, δεν θα μπορούσαν. Δεν μπορείς να αλλάξεις την ιστορία επειδή σε βολεύει ή σε εξυπηρετεί σε κάποια χρονική συγκυρία. Η Μακεδονία δεν είναι κατά “σύμβαση” ελληνική …Δεν είναι ελληνική, επειδή έτσι αποφάσισαν κάποιοι βασιλείς της ή κάποιοι ιστορικοί. Θα μπορούσε να είναι ΚΑΙ έτσι, αλλά, δυστυχώς για τους άθεους δαρβινικούς Προτεστάντες, δεν είναι έτσι.
…Η Μακεδονία θα ανήκει πάντα σε εκείνους, οι οποίοι καταλαβαίνουν τα ονόματα των βασιλέων της …Θα ανήκει σ’ αυτούς, οι οποίοι θα βλέπουν έναν αρχαίο τάφο και θα μπορούν να διαβάζουν πάνω του το όνομα τού νεκρού …Σε αυτούς, οι οποίοι καταλαβαίνουν ότι κάποιος με το όνομα Αλέξανδρος -και έχοντας πατέρα κάποιον Φίλιππο και μητέρα κάποια Ολυμπιάδα- δεν μπορεί να είναι τίποτε άλλο εκτός από Έλληνας …Ότι κάποιος με το όνομα Φίλιππος -και έχοντας πατέρα κάποιον Αμύντα και μητέρα κάποια Ευρυδίκη- δεν μπορεί να είναι τίποτε άλλο εκτός από Έλληνας. Αν αυτοί οι Έλληνες είναι βασιλείς κάποιου βασιλείου, τότε αυτό το βασίλειο είναι ελληνικό …Είναι ελληνικό και έχει ελληνικό όνομα και αυτό είναι Μακεδονία …Όλα τα άλλα είναι εκ του πονηρού.
Εφόσον λοιπόν αποφασίσαμε ότι η Μακεδονία είναι ελληνική, καλό θα είναι να δούμε πόσο “ελληνική” είναι σύγχρονη Ελλάδα και πόσο Έλληνες είναι ο σημερινός ελληνικός λαός. Δυστυχώς, για τους οπαδούς των πολυπολιτισμικών μοντέλων και των δαρβινικών “εξελικτικών” θεωριών των επιμειξιών, και πάλι θα διαψευστούν. Οι λαοί μέσα στους αιώνες σπάνια έκαναν επιμειξίες …και ειδικά οι λαοί εκείνοι, οι οποίοι είχαν να διαχειριστούν μεγάλες και λαμπρές “κληρονομιές”, δεν το έκαναν σχεδόν ποτέ.
Η “λογιστική” λοιπόν της ιστορίας μάς λέει ότι ο σημερινός ελληνικός λαός είναι απευθείας απόγονος των αρχαίων Ελλήνων … Όχι περίπου απόγονος, αλλά απευθείας απόγονος …Ούτε από “σπόντα”, λόγω της κοινής παιδείας, όπως θα έλεγαν κάποιοι αριστεροί “κουλτουριάρηδες”, ούτε λόγω “εκπτώσεων”, εξαιτίας της κατοχής τού ελλαδικού χώρου, όπως θα περιορίζονταν να υποστηρίξουν κάποιοι αγράμματοι Χρυσαυγίτες …Ο ελληνικός λαός είναι εξ’ αίματος αυθεντικός. Αυτό δεν το αποδεικνύει κάποια περίεργη ρατσιστική θεωρία προτεσταντικής προελεύσεως, ως συνήθως …Αυτό το αποδεικνύει η απλή και ταπεινή αριθμητική.
Το ελληνικό κατ’ όνομα “έθνος” είναι ίσως το πιο ομοιογενές και “καθαρό” από κάθε είδους επιμειξία έθνος στον κόσμο. Λέμε “ίσως”, γιατί την “κορυφή” μπορεί να τη μοιραστεί μόνον με το έθνος εκείνο, το οποίο δημιούργησε την έννοια του “έθνους” …Μόνον με την αυθεντικότητα του εβραϊκού έθνους συγκρίνεται. Ακόμα και η σημερινή “σαβούρα” που μας κυβερνά και η αθλιότητα που “βασιλεύει” στη χώρα των Ελλήνων, αποτελεί επιβεβαίωση της “καθαρότητας” των σύγχρονων Ελλήνων και όχι το αντίθετο. Τα σημερινά “σκουπίδια”, δηλαδή, που μας κυβερνούν, δεν είναι απόδειξη του ότι δεν είμαστε αυθεντικοί Έλληνες, αλλά το ακριβώς αντίθετο.
Αυτό, δηλαδή, το οποίο είπαμε στην αρχή …Ακόμα και η ασχήμια τού ελληνικού κόσμου αποδεικνύει την αυθεντικότητα της ομορφιάς του. Πάντα ο ελληνικός κόσμος είχε “σαβούρα” στα “έγκατά” του …Με προδότες, χαφιέδες και ηλίθιους πορευόταν. Απλά είναι κόσμος “επένδυσης”. Πάντα στον έναν Οδυσσέα, που πάντα “περίμενε”, είχε να βάλει απέναντί του ένα “κοπάδι” με άχρηστους, προδοτικούς και παρασιτικούς “μνηστήρες”, τους οποίους αναγκαζόταν να υποστεί. Σχεδόν μαζοχιστικά ζούσε τα χειρότερα με την ελπίδα να ζήσει τα τέλεια. Η μετριότητα δεν υπήρξε ποτέ το ζητούμενο για τους Έλληνες, γιατί, αν επιδιωκόταν η μετριότητα, δεν θα γινόταν ανεκτές οι σαβούρες…
…Σαβούρες, δηλαδή, σαν τους Βενιζέλους, τους Σαμαράδες και τους Γεωργιάδηδες, δεν τους γνώρισε τώρα ο ελληνισμός …Τους ήξερε “εξ απ’ ανέκαθεν” που θα έλεγε και ο “σοφός” των καφενείων…Τέτοιοι τον κυβερνούσαν και πριν τους περσικούς πολέμους. Όμως, αυτού τού είδους η “σαβούρα”, όσο επικίνδυνη κι αν ήταν , λειτουργούσε ευεργετικά γι’ αυτόν. Δεν τον απειλούσε, αλλά αντίθετα τον έκανε να μεγαλουργεί. Γιατί; …Γιατί τον έφερνε στα άκρα …Τον έφερνε στα πρόθυρα της απόλυτης καταστροφής …και στα όρια ο ελληνισμός πάντα έβρισκε τις δυνάμεις να δώσει τον υπερπάντων αγώνα. Αυτό είναι και το μυστικό τής δύναμης του ελληνισμού.
Αν μέσα σε αυτό το φοβερό “χασάπικο” τής προδοσίας επιβίωνε κάτι, θα ήταν από τη φύση του πανίσχυρο, ολόλαμπρο και εύκολο να γίνει διάσημο σε ολόκληρη την οικουμένη. Αν ανάμεσα στο κοπάδι των “μνηστήρων” επιβιώσει κάποιος φονιάς τους, τότε σίγουρα θα έχει δυνατότητες “Οδυσσέα”. Ό,τι επιβιώνει μέσα στο πιο σκληρό “σφαγείο” της ανθρωπότητας, μπορεί να επιβιώσει παντού …Το μεγαλύτερο “σφαγείο” τής ανθρωπότητας είναι ο ελληνικός κόσμος …Ό,τι χειρότερο μπορεί να υπάρξει μέσα σε μια ανθρώπινη κοινωνία, θα το δούμε στην απόλυτη έκφρασή του μέσα στην ελληνική κοινωνία …Ό,τι χειρότερο μπορεί να χαρακτηρίσει ένα ανθρώπινο ον, στην ελληνική κοινωνία πρέπει να το αναζητήσεις. Γι’ αυτόν τον λόγο θεωρούμε απολύτως βέβαιο ότι μας κυβερνάνε οι απόλυτα χειρότεροι άνθρωποι τής οικουμένης.
Αυτή είναι η δύναμη τής ελληνικής κοινωνίας. Κάνουν λάθος αυτοί οι οποίοι μιλάνε για τους Έλληνες και προσπαθούν να τους εντάξουν ως άτομα σε κοινά πλαίσια νοοτροπίας και συμπεριφοράς. Αυτά μπορεί να έχουν νόημα για άλλους λαούς, αλλά σίγουρα δεν αφορούν τους Έλληνες. Οι γενικεύσεις συμπεριφορών, νοοτροπιών κλπ., αφορούν ομοιογενή έθνη και οι Έλληνες δεν είναι έθνος. Η έννοια τού “έθνους” προϋποθέτει “ομοιότητες” μεταξύ των μελών του και των συμπεριφορών τους …Ομοιότητες, οι οποίες καλλιεργούνται εσκεμμένα μέσα από συγκεκριμένα παιδαγωγικά “εργαλεία”
Οι Έλληνες συνθέτουν “κόσμο” και οι “κόσμοι” περιλαμβάνουν τα πάντα και άρα είναι από τη φύση τους ανομοιογενείς. Οι “κόσμοι” λειτουργούν ακολουθώντας τούς νόμους τού χάους …Όσο πιο ισχυρός ένας “κόσμος”, τόσο πιο χαοτικός στη λειτουργία του. Οι πιο ισχυροί “κόσμοι” είναι αυτοί, οι οποίοι έχουν τα πάντα στα απόλυτα χαρακτηριστικά τους. Ο ελληνικός κόσμος είναι ο απόλυτα πιο ισχυρός κόσμος στην ιστορία τής ανθρωπότητας. Στην πραγματικότητα, δηλαδή, όταν κάποιος ισχυρίζεται ότι οι Έλληνες είμαστε “έθνος ανάδερφον”, απλά περιγράφει την έννοια του “κόσμου”, την οποία διαισθάνεται, αλλά δεν γνωρίζει. Καταλαβαίνει δηλαδή ότι οι Έλληνες δεν συνθέτουν φυσιολογικό έθνος, αλλά δεν ξέρει πώς να ορίσει αυτήν την “ιδιομορφία”.
…Οι Έλληνες δεν είναι έθνος …Ποτέ δεν ήταν έθνος …Δεν υπάρχει στη λογική τους η έννοια “έθνος”. Ποτέ δεν είχαν την ειδική παιδεία, η οποία απαιτούνταν για να γίνουν έθνος. Ο χριστιανισμός, για λόγους “ταξινόμησης”, τους κατέταξε ανάμεσα στα έθνη. Δεν είναι τυχαίο που ο λαός, ο οποίος ανακάλυψε όλους σχεδόν τους σύγχρονους πολιτικούς και επιστημονικούς “όρους”, δεν ήταν αυτός που ανακάλυψε τον όρο “έθνος” …Τον “δανείστηκε” αυτόν τον όρο ο ελληνισμός …Τον “δανείστηκε” από τους Εβραίους …Τον “δανείστηκε” από το πιο αυθεντικό έθνος στον κόσμο. Γιατί είναι το πλέον αυθεντικό; …Γιατί είναι το έθνος, το οποίο έχει φυσικό “πατέρα”
…Έχει “πατέρα”, ο οποίος δίνει εντολές και κατευθύνσεις σε όλα τα παιδιά του και αυτά, εξαιτίας αυτών των κοινών εντολών, αποκτούν κοινά χαρακτηριστικά και όλα μαζί συνθέτουν έθνος. Η κάθε νέα γενιά σέβεται τις εντολές τής προηγούμενης και τις “μεταβιβάζει” στην επόμενη και έτσι διαιωνίζονται τα χαρακτηριστικά τού έθνους χωρίς αλλαγές. Ο κάθε νέος “πατέρας” γίνεται όμοιος με τον προηγούμενο και πρότυπο για τον επόμενο. Αυτή η διαρκής επανάληψη των ίδιων συμπεριφορών είναι αυτή, η οποία δίνει σε ανθρώπινα σύνολα συγκεκριμένες συμπεριφορές, που ονομάζονται “εθνικές”.
Το εβραϊκό έθνος είναι ο βασικός “πυρήνας” της έννοιας του “έθνους”. Το “κύτταρο” – οδηγός για όλα τα έθνη του κόσμου. Μπορεί ανά πάσα στιγμή να αποδείξει την αυθεντικότητά του και ταυτόχρονα να ελέγξει τον τρόπο της λειτουργίας του. Γι’ αυτόν τον λόγο στην Καινή Διαθήκη υπάρχει και βεβαίως έχει νόημα που δίνεται η “γενεαλογία” του Ιησού με τον πιο απόλυτο τρόπο. Αβραάμ εγέννησε τον Ισαάκ, Ισαάκ δε εγέννησε τον Ιακώβ, Ιακώβ δε εγέννησε τον Ιούδαν και τους αδελφούς αυτού. Αν σπάσει κάπου η “αλυσίδα” τού έθνους, θα την εντοπίσουν και θα την “επιδιορθώσουν”, προκειμένου το έθνος να μην “πεθάνει” και να “συνεχίσει” την πορεία του, όπως έχει σχεδιαστεί.
Με αυτήν τη γνώση μπορεί κάποιος να εξηγήσει τη λογική του Καϊάφα, όταν έλεγε: «συμφέρει ημίν ίνα εις άνθρωπος αποθάνη υπέρ του λαού», (Ιωάν. 11, 50). Αυτή η “σωτήρια” για την επιβίωση του έθνους πρακτική δεν ισχύει για την περίπτωση των Ελλήνων. Στην περίπτωσή τους δεν μπορεί μια θυσία να εξασφαλίσει την “συνέχεια”, γιατί δεν υπάρχει τέτοια προϋπόθεση για την επιβίωσή τους. Οι Έλληνες δεν έχουν “πατέρα”, ώστε να παρακολουθούν τη “συνέχειά” του …Δεν έχουν “πατέρα”, ώστε να συγκρίνουν τις εντολές του με αυτές των ζώντων πατέρων και να επεμβαίνουν δυναμικά όταν υπάρχουν αποκλίσεις. Δεν έχουν κάποιον “πατριάρχη” να τους “ορίζει” τούς άξονες της ζωής τους. Δεν έχουν κάποιον “ηγέτη”, που πρέπει να μένει “ζωντανός” μέσα στους αιώνες, ώστε να επιβιώνουν” ως λαός.
Οι Έλληνες έχουν κοινή “προέλευση”, αλλά όχι κοινό “προορισμό” …Έχουν κοινή “μητέρα” …και από εκεί και πέρα πυρ κατά βούληση. Τη “μητέρα” τους -και άρα τα Ομηρικά Έπη- αν τα στερήσεις από μια γενιά, μπορείς να τους “σκοτώσεις”. Τους “πατέρες” τους κάνε τους ό,τι θέλεις. “Σκότωσέ” τους όλους και πρόβλημα δεν έχουν. Από το “μηδέν” να ξεκινήσουν, πάλι θα γιγαντωθούν μέσα σε λίγο χρόνο.
Γι’ αυτόν τον λόγο λειτουργούν διαφορετικά από όλους τους υπόλοιπους λαούς που συνθέτουν έθνη. Οι Έλληνες είναι “κόσμος”. Είναι “συγγενείς” μεταξύ τους, αλλά διαφορετικοί ως άτομα, εφόσον ο καθένας κάνει ό,τι τον “φωτίσει” η “κούτρα” του …Είχαν την ειδική παιδεία να γίνουν κόσμος και έτσι επιβίωσαν μέσα στους αιώνες. Αυτή βέβαια είναι και μια ειρωνεία. Στον απίστευτα σκληρό κόσμο της πατριαρχίας το πιο σκληρό κοινωνικό μοντέλο είναι αυτό των “ορφανών” από “πατέρα” Ελλήνων. Σε έναν κόσμο καταπίεσης, αυτοί, οι οποίοι υποφέρουν πέρα από τα όρια, είναι αυτοί οι οποίοι αυτοκαταπιέζονται.
Μέσα σε αυτόν τον κόσμο τα πάντα λειτουργούν ιδιόρρυθμα. Λογικό είναι αυτό, εφόσον η ίδια η παιδεία τους είναι ιδιόμορφη. Η ίδια παιδεία κάποιους τους κάνει φοβερούς και τρομερούς άντρες σαν τον Οδυσσέα ή τον Αχιλλέα και κάποιους άλλους τους κάνει άπληστους “μνηστήρες”, άκαρδους Αγαμέμνωνες ή δειλούς Θερσίτες. Από την ίδια “μήτρα” βγαίνουν όλοι αυτοί, παρ’ όλο που δεν έχουν την παραμικρή σχέση μεταξύ τους. Από την ίδια “μήτρα” βγαίνουν καί οι Λεωνίδες καί οι Εφιάλτες. Από την ίδια “μήτρα” βγαίνουν τόσο αυτοί, οι οποίοι θα γίνουν “θεοί” όσο καί αυτοί οι οποίοι θα πεταχτούν στα σκουπίδια ως απόβλητα της κοινωνίας …Από τη “μήτρα” του ελληνικού κόσμου.
Ακόμα και δύο Έλληνες να μείνουν στη Γη, θα συνθέτουν κόσμο …Έναν μίνι κόσμο, ο οποίος μπορεί ακόμα και σε αυτό το μέγεθος να αλληλοσπαραχθεί …Έναν κόσμο, που, ακόμα κι αν χωράει ολόκληρος σε έναν τηλεφωνικό θάλαμο, μπορεί να μην “χωράει” σε έναν Πλανήτη ολόκληρο …Έναν κόσμο παθιασμένο που να θεωρεί θέμα επιβίωσής του τη σύγκρουση μέχρι θανάτου. Ένας Έλληνας να μείνει ζωντανός σε αυτόν τον Πλανήτη, θα ξαναγίνει κόσμος, γιατί θα φτιάξει με μεγάλη αγάπη, προσοχή και προσήλωση έναν άλλο Έλληνα μόνο και μόνο για να έχει να συγκρούεται με κάποιον που του μοιάζει. Θα εξαντλήσει όλη τη μέριμνα και την προσοχή του, για να ξαναδημιουργήσει κάποιον, τον οποίο μπορεί στη συνέχεια να μισεί θανάσιμα. Αυτή είναι η δύναμη του κόσμου αυτού και όχι η αδυναμία του.
Αυτή είναι η απόλυτη “ζούγκλα”, που σε κάποια στιγμή θα γεννήσει κάτι ανίκητο …Θα “γεννήσει” το απίστευτο …Αυτό, το οποίο θα κάνει τη έκπληξη και θα ανατρέψει όλες τις λογικές προβλέψεις …Θα γεννήσει την απόλυτη ανθρώπινη “μονάδα” …Τη μονάδα, η οποία θα “αποθεώσει” το “είδος”. Μέχρι τότε θα παραμένει σταθερά ένας κόσμος μοναχικών, εχθρικών και επιθετικών “καρχαριών” ανάμεσα σε πολλά έθνη πολυπληθών ομοιόμορφων “σαρδέλων” …Ένας κόσμος μαζεμένων “καρχαριών”, που μοιάζει με κοπάδι, αλλά δεν είναι τέτοιο …Ένας κόσμος “καρχαριών”, που οι κύριοι στόχοι τους είναι μέσα στο “κοπάδι” τους και όχι εκτός αυτού. Αυτό είναι που κάνει τον ελληνισμό μόνιμα “λαμπερό” και προπάντων “νεανικό”. Αυτό είναι που καθηλώνει τον ελληνισμό σε μια βασανιστική μονίμως “αιμορραγική”, αλλά μαζοχιστικά απολαυστική, αναμονή.
Άποψή μας είναι ότι η σημερινή άθλια και απάνθρωπη κατάσταση “εγκυμονεί” εκπλήξεις όμορφες όχι μόνο για τον ελληνισμό, αλλά για την ανθρωπότητα ολόκληρη. Μέσα από την απίστευτη “σαβούρα”, που σήμερα κυριαρχεί στον ελληνικό πολιτικό “βόθρο”, θα βγει κάτι όμορφο. Αυτό δεν είναι περίεργο στη φύση. Η ελληνική κοινωνία “εγκυμονεί” σήμερα. Όπως μέσα από τον βρόμικο “αμνιακό σάκκο” ξεπετάγεται η ομορφιά τής ζωής, έτσι θα γεννηθεί και στην Ελλάδα το λαμπερό νέο πρόσωπό της. Όσο και να προσπαθούν οι διάφοροι Δήμου, Πάγκαλοι και Βενιζέλοι, να “σκοτώσουν” αυτό το οποίο έρχεται, δεν θα το καταφέρουν …Στην πραγματικότητα ούτε να το καθυστερήσουν δεν μπορούν.
Ο ελληνικός κόσμος δεν έχει να φοβάται κανένα “μυστικό”. Δεν υπάρχουν κρυμμένοι “σκελετοί” στις “ντουλάπες” του. Καμία αποκάλυψη κανενός αγράμματου Κολεγιόπαιδα δεν πρόκειται να “μειώσει” αυτόν τον κόσμο ή να “θαμπώσει” τη λάμψη του. Κανένας βάρβαρος δεν μας κάνει τη χάρη να αναγνωρίσει την “αυθεντικότητά” μας. Δεν χρειάζεται να αποδείξουμε σε κανέναν από ποιον “Αβραάμ” και ποιον “Ισαάκ” προερχόμαστε, γιατί απλούστατα δεν έχουμε τέτοια ανάγκη. Το χάος, στο οποίο καθημερινά ζούμε, είναι η καλύτερη απόδειξη της “αυθεντικότητάς” μας. Η αθλιότητα, μέσα στην οποία καταφέρνουμε να επιβιώνουμε και όποτε μπορούμε να επιμένουμε να χαμογελάμε, είναι μια τέτοια απόδειξη.
Τι σημαίνουν όλα αυτά; …Ότι όλοι αυτοί, οι οποίοι επιτίθενται στον ελληνισμό, είναι εκτός όλων των άλλων και βλάκες …Δεν ξέρουν πώς λειτουργεί ο ελληνισμός και γι’ αυτό νομίζουν ότι τού προκαλούν βλάβη, επιτιθέμενοι στους “πατέρες” του …Είναι παντελώς άσχετοι …Η απόδειξη ότι ο Νίκος Δήμου είναι παντελώς άσχετος και ξένος προς τον ελληνισμό …Ήταν και παραμένει ένας αγράμματος ασφαλιστής. Η επίθεσή του, δηλαδή, εκτός από ανήθικη, ήταν και βλακώδης …Παντελώς βλακώδης, εφόσον δεν προκαλεί καμία ζημιά στον ελληνισμό και εκθέτει τόσο τον ίδιο όσο και τα αφεντικά του.
Δεν γνωρίζουν όλοι αυτοί ότι δεν χρειάζεται οι Έλληνες να αποδείξουν σε κανέναν την ποιότητα των “ηρώων” τους. Δεν έχουν καμία ανάγκη να προστατεύσουν από καμία επίθεση τούς “πατέρες” τους. Όσο και να κατηγορήσεις τους “Κολοκοτρώνηδες” και τους “Καραϊσκάκηδες”, δεν μπορείς να πτοήσεις τον ελληνισμό. Γιατί; …Γιατί δεν σημαίνουν τίποτε για τον ελληνισμό οι πατέρες του …Γιατί δεν έχει ανάγκη τους πατέρες του για την πορεία του …Ασήμαντες παράμετροι είναι για την πορεία του. Ακόμα και τα χειρότερα να μπορείς να αποδείξεις για όλους τους ήρωες της Ελλάδας και πάλι δεν μπορείς να μειώσεις τον ελληνισμό.
…Από “χόμπι” τούς υπερασπιζόμαστε, όταν το κάνουμε αυτό …Απλά και μόνο για να δείξουμε πόσο ανήθικοι είναι οι βλάκες …Ως εποπτικά “μέσα” τούς χρησιμοποιούμε, προκειμένου να διαπαιδαγωγούμε τα παιδιά μας πιο εύκολα και γι’ αυτό τους προστατεύουμε. Κάνουν λάθος αυτοί, οι οποίοι προσπαθούν να μας κρίνουν μέσω των “πατέρων” μας. Κάνουν λάθος αυτοί, οι οποίοι προσπαθούν να ανακαλύψουν “πατέρες” και “εντολές”, ώστε να διαπιστώσουν αν υπάρχει ή δεν υπάρχει ελληνική “συνέχεια”. Η μόνη “συνέχεια”, η οποία αφορά τον ελληνισμό, είναι η “μήτρα” που τον γεννά μέσα στον χρόνο πάντα με τον ίδιο τρόπο και με τα ίδια χαρακτηριστικά. Από τη στιγμή που τα Ομηρικά Έπη δεν αλλάζουν ως περιεχόμενο, η “συνέχεια” είναι εξασφαλισμένη …Οι άσχετοι Φαλμεράυερ και οι Έρασμοι θα πάνε στα “σκουπίδια” της ιστορίας και όχι οι Έλληνες.
Οι προτεσταντικές τεχνικές τού εκφοβισμού και των πονηρών υπονοούμενων δεν έχουν θέση στο πιο ισχυρό και λαμπερό κοινωνικό μοντέλο, που γνώρισε η ανθρώπινη ιστορία. Τα “παιχνίδια” τους να πάνε να τα παίξουν αλλού …Εκεί όπου υπάρχουν αφελείς και “τσιμπάνε” …Εκεί όπου υπάρχουν κακομοίρηδες, οι οποίοι περιμένουν από τους Προτεστάντες “ευγονιστές” να τους “αναγνωρίσουν” τα εθνικά τους pedigree. Κακομοίρηδες, που περιμένουν από τους “ανώτερους” να πουν καμιά καλή κουβέντα για τους “πατέρες” τους. Κακομοίρηδες “Τούτσι”, που περιμένουν από τους Γερμανούς να τους αναγνωρίσουν σαν “ανώτερους” από τους “Χούτου”. Ο ελληνισμός αυτά τα παίρνει μόνος του …Άλλωστε και οι εξυπνάδες των Προτεσταντών, αν το σκεφτεί κανένας, “δανεισμένες” από την ελληνική παραγωγή είναι.
Δεν είναι τυχαίο που στη μεγάλη γιορτή των Ελλήνων αυτό, το οποίο στην ουσία γιορτάζουν, είναι η Μεγάλη Μητέρα τους …Γιορτάζουν το Υπέρτατο Θηλυκό. Αν τώρα, ως χριστιανοί, την αποκαλούν Θεοτόκο Παναγία και κάποτε την ονόμαζαν Κυβέλη ή Δήμητρα ή Θέτιδα, αυτό δεν αλλάζει τίποτε επί της ουσίας. Στη μεγάλη γιορτή των Ελλήνων, πάντα γιορτάζει η Μητέρα τους …Τη Μητέρα τους λατρεύουν με πάθος. Οι Έλληνες είναι “τρελοί” μόνον με τη Μητέρα τους. Αυτή η Μητέρα γιορτάζει τη Μεγάλη Ημέρα τους …και κάποιοι εθνικοί και άρα αναλώσιμοι “μικροπατέρες”.
…Θρησκευτική γιορτή είναι πρωτίστως η 25η Μαρτίου και δευτερευόντως εθνική. Τον Ευαγγελισμό της Θεοτόκου γιορτάζουν οι Έλληνες …Γιορτάζουν την “ανακοίνωση” του “θαύματος”, το οποίο θα οδηγήσει στη “γέννηση” τού Θεανθρώπου …Γιορτάζουν τη “γονιμοποίηση” της Μητέρας τους από τον Ίδιο τον Θεό και όχι από τον ασήμαντο θνητό σύντροφό της …Γιορτάζουν την “ανακοίνωση”, που θα τους “λυτρώσει” …Γιορτάζουν την “επαναβεβαίωση” της Υπόσχεσης του Θεού.
Το κείμενο, το οποίο ακολουθεί, και μπορείτε να το διαβάσετε κάνοντας κλικ εδώ, αποδεικνύει με την ταπεινή αριθμητική αυτά, τα οποία αμφισβητούν οι “ανώτερες” γενετικές θεωρίες των Προτεσταντών και των δωσίλογων “δορυφόρων” τους …Αποδεικνύει κάτι, το οποίο είναι περιττό για την ελληνική λογική, αλλά το θεωρούν σημαντικό οι βάρβαροι των εθνών …Αποδεικνύει ότι οι σύγχρονοι Έλληνες είναι οι γνήσιοι απόγονοι και κληρονόμοι των αρχαίων Ελλήνων …Η πολλά υποσχόμενη “συνέχεια” ενός λαμπρού παρελθόντος.