Η μάχη των γενεών,
για το ποιος θα “πληρώσει” τον “λογαριασμό” της παγκόσμιας κρίσης χρέους,
ώρα μόλις ξεκινά.
Ποιος θα πάρει τον “μουντζούρη”;
…Η γενιά της dolce Vita και των δανείων ή η νέα γενιά;
…Η κοινωνική έκρηξη είναι κοντά.
“Σώσαμε τις τράπεζες, αλλά κινδυνεύουμε να χάσουμε μια ολόκληρη γενιά”… είπε με υποκριτική ανησυχία ο Γερμανός Πρόεδρος του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου Μάρτιν Σουλτς. Τι άραγε ήθελε να μας πει το γνωστό αυτό ναζιστικό “γουρούνι”; Με ποια νομιμοποίηση η πολιτική ηγεσία μιας γενιάς —η οποία βρίσκεται στη “δύση” της— αποφασίζει μόνη της για το ποιον θα “σώσει” και ποιον θα αφήσει να “χαθεί”; Με ποια νομιμοποίηση μια γενιά αποφασίζει μόνη της για το μέλλον τής επόμενης; Με ποια νομιμοποίηση αποφάσισαν οι κυβερνώντες να σώσουν τις ιδιωτικές τράπεζες αυτού του κόσμου, γνωρίζοντας εν παραλλήλω ότι αυτό θα έχει τραγικές συνέπειες στη ζωή των επόμενων γενεών των Ευρωπαίων; Τι πρέπει να κάνει αυτή η “χαμένη” γενιά, εξαιτίας των επιλογών της προηγούμενης;
ΣΧΟΛΙΑ