Β’ ΜΕΡΟΣ (Το Α’ ΜΕΡΟΣ βρίσκεται εδώ:)
4) Έναρξη δικαστικής έρευνας για την αποκάλυψη των ενόχων της σημερινής αθλιότητας. Την αποκάλυψη των διαφθορέων και των διεφθαρμένων.
Στις ΗΠΑ υπάρχουν κάτι ωραιότατες νομικές εταιρείες με πολύ περίεργα χαρακτηριστικά και ένα πολύ περίεργο αντικείμενο. Ενώ είναι δικηγορικές εταιρείες, δεν διαπρέπουν στα δικαστήρια. Ενώ είναι στελεχωμένες με άριστους νομικούς, ασχολούνται κατ’ αποκλειστικότητα με οικονομικά θέματα. Ενώ οι υπηρεσίες τους μπορούν εύκολα να αξιολογηθούν ως πανάκριβες, τις προσφέρουν σχεδόν αμισθί. Είναι δυνατόν να συμβαίνει αυτό, θα αναρωτηθεί ο αναγνώστης; Στις ΗΠΑ έναν καλό νομικό δεν τολμάς να τον χαιρετήσεις στο δρόμο, γιατί θα σου “χρεώσει” με συγκεκριμένη “ταρίφα” ακόμα και τα λίγα δευτερόλεπτα που τον απασχόλησες. Είναι δυνατόν τέτοιες εταιρείες να είναι “φτηνές”;
Είναι δυνατόν. Γιατί; Γιατί πληρώνονται σε είδος. Δεν τις πληρώνεις εσύ ο ίδιος …Τις πληρώνει η υπόθεσή σου και άρα η επιτυχία τους στη δουλειά τους. Εσύ τους προσφέρεις την “ιστορία” σου και αυτές την παίρνουν για να την “τρέξουν”. Με αυτόν τον τρόπο γίνεσαι συνεργάτης τους και όχι πελάτης τους. Τι σημαίνει πρακτικά αυτό; Σημαίνει ότι, αν πειστούν ότι υπάρχει “ψαχνό” και άρα οικονομικό κέρδος από την υπόθεσή σου, οι ίδιες αναλαμβάνουν όλα τα έξοδά της. Η υπόθεσή σου γίνεται και δική τους υπόθεση, εφόσον έχει συμφωνηθεί εξ’ αρχής το μερίδιο των συνεταίρων. Το μόνο που πρέπει να κάνεις, δηλαδή, είναι να τους “πείσεις” ότι τους συμφέρει ν’ αναλάβουν την υπόθεσή σου και από εκεί και πέρα οι ίδιοι αναλαμβάνουν όλα τα έξοδα της υπόθεσης.
Ποιο ακριβώς είναι το αντικείμενο τέτοιων νομικών “φιρμών”; Το “κυνήγι” της απάτης. Μοιάζουν με τους κυνηγούς “κεφαλών”, εφόσον η εξειδίκευσή τους είναι να ξεσκεπάζουν οικονομικές απάτες και να βρίσκουν τους απατεώνες. Η εξειδίκευσή τους βρίσκεται στο να αναλύουν τα “ψιλά γράμματα” των παράνομων συμβολαίων και να βρίσκουν τις απάτες. Η εξειδίκευσή τους βρίσκεται στο να έχουν γνώση της αγοράς και να ξεσκεπάζουν τις “στημένες” δουλειές. Τέλος, εξειδίκευσή τους είναι η πλήρης και αξιόπιστη αποτίμηση των ζημιών, εξαιτίας τέτοιων απατών.
Τέτοιες ιδιωτικές εταιρείες, που χαίρουν μεγάλης εκτίμησης, χρησιμοποιεί η αμερικανική δικαιοσύνη, το Κογκρέσο, οι αμερικανικές οικονομικές υπηρεσίες, οι μηχανισμοί ασφαλείας του αμερικανικού χρηματιστηρίου κλπ.. Τις χρησιμοποιούν όταν θέλουν να διαπιστώσουν ότι υπάρχει απάτη ακόμα και στα πιο εξειδικευμένα αντικείμενα. Τέτοιες εταιρείες και μόνον να ξεκινήσουν έρευνα, “χτυπάνε” συναγερμοί και καρδιές απατεώνων με την ίδια ταχύτητα. Τις τρέμουν οι πάντες. Τέτοια εταιρεία ήταν για παράδειγμα αυτή, η οποία πριν από λίγα χρόνια πανικόβαλε τη Siemens και μάθαμε τα εγκλήματά της σε όλα τα μήκη και τα πλάτη του Πλανήτη.
Γιατί θα μας ήταν χρήσιμη η δουλειά μιας τέτοιας τόσο εξειδικευμένης νομικής εταιρείας; Θα μας ήταν χρήσιμη για την εμπειρία της και βέβαια για την αξιοπιστία της. Αν θέλει κάποιος να δικάσει και να κλείσει στην κυριολεξία τη μεταπολίτευση πίσω από τα κάγκελα, είναι υποχρεωμένος να παρακάμψει τις “άμυνές” της …Τις έξυπνες και πολύπλοκες νομικές της άμυνες. Για να το επιτύχει αυτό, θα του αρκούσε να χρησιμοποιήσει μια τέτοια εταιρεία. Όταν λοιπόν εμείς θεωρούμε ότι πέσαμε θύματα προδοσίας, ευνόητο είναι ότι πρέπει ν’ αναζητήσουμε αυτό, το οποίο πάντα αναζητάς όταν ψάχνεις τους προδότες …και είναι τα “τριάντα αργύρια”. Τζάμπα προδότες ποτέ δεν υπήρξαν στην ιστορία. Αυτοί, που μας πρόδωσαν, είναι βέβαιο ότι δεν το έκαναν τζάμπα …Είναι βέβαιο ότι πληρώθηκαν και μάλιστα αδρά.
Όταν λοιπόν έχεις στόχο ν’ ανακαλύψεις προδότες, δεν χρειάζεται να τους “ακολουθείς” στην περίπλοκη “διαδρομή” τους. Κάνεις αυτό, το οποίο πολύ έξυπνα περιγράφουν οι Αμερικανοί ως “Follow the money”. Ακολουθείς τα χρήματα και όχι τους ίδιους. Δεν τους παρακολουθείς στη “διαδρομή” που γνωρίζουν καλά και έχουν γεμίσει με “εμπόδια”, τα οποία δεν σου επιτρέπουν να τους “καταδιώξεις” …”Εμπόδια” του τύπου “πολιτικές επιλογές”, “ιστορικές συγκυρίες”, “ευθύνες υπουργών”, “παραγραφές” κλπ.. Από τη στιγμή που γνωρίζεις τι θέλεις να κάνεις, ψάχνεις να βρεις τη “φωλιά” τους. Ψάχνεις να βρεις το “μέρος” όπου θα πρέπει να γυρίσουν υποχρεωτικά, ακόμα κι αν κάνουν το γύρο του κόσμου για να σε μπερδέψουν.
“Φωλιά” σε μια τέτοια περίπτωση είναι αυτό, το οποίο θεωρούμε δεδομένο για τους προδότες και είναι οι αμοιβή της προδοσίας …Αυτό, το οποίο είπαμε πιο πάνω. Ψάχνεις να βρεις όλες τις ύποπτες καταστάσεις, στις οποίες θα μπορούσαν να υπάρξουν ύποπτες συναλλαγές μεταξύ διαφθορέων και διεφθαρμένων …Καταστάσεις, οι οποίες θα επέτρεπαν συναλλαγές μεταξύ “γύφτων” και προδοτών …Όλες εκείνες τις καταστάσεις, που οι διεφθαρμένοι θα μπορούσαν με τις πράξεις τους ή τις παραλήψεις τους να εκμεταλλευτούν οικονομικά, για να εξυπηρετήσουν τους διαφθορείς τους …Όλες εκείνες τις καταστάσεις, οι οποίες θα επέτρεπαν στους ξένους τοκογλύφους ν’ ανοίξουν με το προδοτικό πολιτικό προσωπικό οικονομικές δοσοληψίες και άρα να το πληρώσουν. Λειτουργείς με τη λογική του υδραυλικού, που αναζητά τις “παροχές” απ’ όπου μπορεί να υπάρξει μια “διαρροή”.
Η ηγεσία της μεταπολίτευσης, δηλαδή, είχε πολύ συγκεκριμένες “ευκαιρίες” να τα’ “αρπάξει”. Αυτές οι ευκαιρίες είναι στην ουσία οι “ντουλάπες” με τους “σκελετούς”, που έχει προσπαθήσει να κλειδώσει και να εξαφανίσει τα “κλειδιά”. Αυτές οι “ευκαιρίες” λοιπόν είναι πολύ συγκεκριμένες. Αφορούν καί τα δύο κυρίαρχα κόμματα εξουσίας και η ασφάλεια των διεφθαρμένων είναι αυτό ακριβώς το πράγμα. Έχοντας το μαχαίρι και το καρπούζι, νόμιζαν ότι θα είναι ασφαλείς. Έχοντας εντελώς παράνομα και αντισυνταγματικά παραχωρήσει στα κόμματα —και άρα στους εαυτούς τους— εξουσίες δικαστικής φύσεως, άρχισαν να “καλύπτουν” τα ίχνη τους.
Με δήθεν “εξεταστικές” ή “προανακριτικές” επιτροπές, οι οποίες δεν οδηγούσαν πουθενά, αλλά εξέδιδαν αθωωτικά πορίσματα, “μπάζωναν” ολόκληρες “τρύπες” εγκλημάτων. Με παράνομες νομοθετικές ρυθμίσεις μοίραζαν παραγραφές και αμνηστίες και απέκλειαν τις έρευνες. Με αλληλοεκβιασμούς και συμψηφισμούς απέκλειαν το παραμικρό ενδεχόμενο να υπάρξουν ανεπιθύμητες αποκαλύψεις. Τα πάντα ήταν σχεδιασμένα τέλεια, όπως σχεδιάζονται πάντα από τις συμμορίες όπου τα μέλη τους έχουν κοινά συμφέροντα. Τέτοια συμμορία ήταν και η δικομματική συμμορία, που κυβέρνησε τον τόπο στα χρόνια της μεταπολίτευσης. Αυτή η συμμορία “έδεσε” τα μέλη της τόσο “σφικτά”, που θεωρούσε τον εαυτό της απόλυτα ασφαλή.
Ο δικομματισμός ακόμα και τώρα νιώθει ασφαλής. Το βλέπουμε στη φάτσα του Τσοχατζόπουλου, ο οποίος μας κοροϊδεύει πίσω από τις κουρτίνες του μεγάρου της Διονυσίου του Αρεοπαγίτου. Το είδαμε στο ειρωνικό χαμόγελο του Μαντέλη, όταν μας “έφτυνε” κατάμουτρα. Το είδαμε στη σιγουριά του Τσουκάτου, όταν σχεδόν μάς “μάλωνε”, που είχαμε το “θράσος” να τον κρίνουμε. Η συμμορία της μεταπολίτευσης αισθανόταν κι εξακολουθούσε να αισθάνεται δυνατή, γιατί απλούστατα τα είχε “στήσει” όλα τέλεια. Είχε βγάλει από το “παιχνίδι” τη Δικαιοσύνη και ήταν σίγουρο ότι τα δύο συνένοχα κόμματα δεν θα έσπαζαν την “ομερτά”.
Αυτή η “ομερτά” τα κάνει να ψηφίζουν “αμνηστεύσεις”, “παραγραφές”, “ανεύθυνα”, κλπ.. Αυτή η “ομερτά” φαίνεται ότι δεν πρόκειται να σπάσει με τίποτε. Αυτό λέει και η λογική. Ποιος θα σπάσει την “ομερτά”; Η ΝΔ ή το ΠΑΣΟΚ; Σε ποιο θέμα θα τη σπάσει; Στους Ολυμπιακούς Αγώνες η Γιάννα της ΝΔ “άπλωνε” και ο Βενιζέλος του ΠΑΣΟΚ “μάζευε”. Στην υπόθεση Siemens ο Μαντέλης του ΠΑΣΟΚ “άπλωνε” και ο Λιάπης της ΝΔ “μάζευε”. Στην υπόθεση του ΟΤΕ ο Σκαρπέλης του ΠΑΣΟΚ “άπλωνε” και ο Βουρλούμης της ΝΔ “μάζευε”.
Παντού και πάντα τα δύο κόμματα εμφανίζονται πρωταγωνιστές και με την ίδια ευθύνη. Ακόμα κι εκεί όπου δεν φαινόταν να ισχύει αυτό το “ισόποσο”, φαινόταν ότι μπορούσε να γίνει εύκολα μια “τράμπα” …Μια “τράμπα”, που, μέσω αλληλοεκβιασμών, εύκολα ερχόταν στα “ίσα” της. Αν κάποιος πίεζε περισσότερο στην “πράσινη” Siemens, κάποιος άλλος θα πίεζε περισσότερο στο “μπλε” Βατοπέδιο. Ακόμα δηλαδή κι όταν οι συνένοχοι μάλωναν για τα μερίδια, υπήρχε τρόπος να διατηρείται η “ομερτά” μεταξύ των κομμάτων.
…Τα κόμματα των ιδιοκτητών, οι οποίοι συμμετείχαν στις συνελεύσεις της Λέσχης Μπίλντεμπεργκ …Τα υπερχρεωμένα κόμματα στις τράπεζες του Ρότσιλντ …Τα κόμματα εξουσίας, που χρηματοδοτούν με χρήματα του κόσμου τις τράπεζες του Ρότσιλντ. Αυτοί οι άνθρωποι αισθάνονται ασφαλείς και μας το δείχνουν. Μας προκαλούν με τη συμπεριφορά τους, γιατί θεωρούν τους εαυτούς τους απόλυτα “θωρακισμένους” πίσω από αυθαίρετες “ασυλίες”.
Ο σημερινός Βενιζέλος, ο οποίος σήμερα “φορτώνει” με “χαράτσια” τον φτωχό λαό, φρόντισε να τους “θωρακίσει” όλους αυτούς και βεβαίως και τον εαυτό του. Ο διαβόητος “συνταγματολόγος” φρόντισε να κάνει το Σύνταγμα ένα κουρελόχαρτο, που να μην τους απειλεί …Να μην απειλεί τον Σημίτη, ο οποίος μάς κοροϊδεύει από το Κολωνάκι …Να μην απειλεί τον Χριστοφοράκο, ο οποίος μάς κοροϊδεύει από τις μπυραρίες του Μονάχου …Να μην απειλεί τον Ζαγοριανό, ο οποίος εξακολουθεί —ακόμα και ως υπόδικος— να μας “δικάζει” από την “έδρα” του.
Είναι τόσο καλός ο σχεδιασμός τους, που θεωρητικά, ακόμα κι αν κάποιο άλλο κόμμα πάρει την εξουσία, δεν είναι βέβαιο ότι μπορεί να τους καταδιώξει επιτυχώς. Αν δεν γνωρίζει τι πρέπει να κάνει, θα την “πατήσει”. Αν, δηλαδή, για παράδειγμα, ένα άσχετο κόμμα κέρδιζε ως δια μαγείας τις επόμενες εκλογές και προσπαθούσε να τους τιμωρήσει, θα την “πατούσε”, αν δεν γνώριζε τι έπρεπε να κάνει …Αν δεν γνώριζε πώς έπρεπε να χειριστεί τα πράγματα …Αν δεν γνώριζε τον μηχανισμό της άμυνάς τους. Ακόμα δηλαδή κι αν είχε τόσο τη θέληση όσο και την εξουσία να τους καταδιώξει, αυτά δεν θα ήταν αρκετά για να τους τιμωρήσει. Γιατί; Γιατί ο σχεδιασμός τους είναι πολύ καλός. Ο σχεδιασμός τους είναι να μετατρέπουν την οποιαδήποτε κίνηση εναντίον τους σε πολιτική πράξη.
Μπορούν, δηλαδή, μέσω των νόμων, τους οποίους οι ίδιοι έχουν θεσπίσει, να δημιουργούν σύγχυση μεταξύ της έννοιας του “κοινού ποινικού εγκλήματος” και της “εσφαλμένης πολιτικής πράξης”. Αυτό είναι το όλο κόλπο. Γιατί; Γιατί το αντικειμενικό του οικονομικού εγκλήματος μετατρέπεται σε υποκειμενικό του πολιτικού σφάλματος και εκεί χάνεται το παιχνίδι. Τους καταδιώκεις για εγκλήματα κι αυτοί μιλούν για πολιτικές διώξεις. Γι’ αυτόν τον λόγο ακόμα και η πιο “φρέσκια” πολιτική δύναμη να πάρει την εξουσία, θα την “πατήσει” αν στραφεί εναντίον τους, χωρίς να έχει τις απαιτούμενες γνώσεις. Θα την κατηγορούν ότι προσπαθεί την εκλογική της νίκη να τη μετατρέψει σε “διωγμό”, ώστε να μονιμοποιηθεί στην εξουσία. Θα την κατηγορούν γι’ αυτά που έκαναν αυτοί σε όλα τα χρόνια της μεταπολίτευσης. Θα πολωθούν οι καταστάσεις, θα διχαστούν οι πολίτες και ξαφνικά εγκληματίες και αφελείς οπαδοί θα γίνουν ένα.
Όλα τα έκαναν τέλεια …αλλά …Αλλά, ως γνωστόν, το τέλειο έγκλημα δεν υπάρχει. Υπάρχει ένα “αλλά”, πολύ επικίνδυνο. Όλα είναι τέλεια μόνον για όσο διάστημα δεν υπάρχει γνώση από την πλευρά των όποιων νέων εξουσιαστών προκύψουν. Αν γίνει αλλαγή στους διαχειριστές της εξουσίας και αυτοί έχουν γνώσεις, θα τη βρουν την “άκρη”. Αν για τον οποιονδήποτε λόγο αλλάξει χέρια η εξουσία και αυτοί οι οποίοι αναλάβουν έχουν γνώσεις, όλοι οι σημερινοί “σίγουροι και ασφαλείς” κινδυνεύουν να καταλήξουν σε φυλακές, που δεν θα έχουν καν κάγκελα …Σε φυλακές από καθαρό μπετόν, που θα είναι σαν τάφοι. Προδότες, οι οποίοι σε άλλες εποχές θα εκτελούνταν, δεν δικαιούνται να βλέπουν τον ήλιο ούτε καν πίσω από κάγκελα.
Όμως, για να συμβούν όλα αυτά, απαιτούνται οι γνώσεις που λέμε. Το πρώτο, το οποίο θα πρέπει να γνωρίζει μια νέα εξουσία που θα αναλάβει καθήκοντα, είναι ότι δεν θα πρέπει σε καμία περίπτωση να στραφεί απευθείας εναντίον αυτών. Η μεταπολίτευση μοιάζει με τη Μέδουσα, την οποία δεν πρέπει να την “κοιτάς” κατάματα, γιατί σε ακινητοποιεί σαν “πέτρα”. Για να νικηθεί αυτή, θα πρέπει να την κοιτάς —αλλά και να ενεργείς εναντίον της— μόνον εμμέσως …Να χειρίζεσαι αυτά, τα οποία μπορείς ως εξουσία, αλλά να μην στρέφεσαι εναντίον της ως εξουσία. Να στηρίζεσαι σ’ αυτά, τα οποία προκύπτουν εμμέσως εις βάρος της και όχι να τη “χτυπάς” απευθείας.
Η όποια νέα εξουσία δηλαδή προκύψει, θα πρέπει απλά να χειρίζεται με τον δικό της τρόπο αυτά τα οποία δικαιούται ως εξουσία, αλλά να μην στρέφεται εναντίον τους. Τι σημαίνει πρακτικά αυτό; Ότι, αν κάποιος αναλάβει την εξουσία στην Ελλάδα, αναλαμβάνει να διαχειρίζεται ό,τι την αφορά και είναι αρμοδιότητα της εξουσίας. Τέτοια αρμοδιότητα της εξουσίας είναι και η διαχείριση των “ντουλαπών” με τους “σκελετούς” του ελληνικού κράτους. Τέτοιες “ντουλάπες” είναι όλοι οι “φάκελοι” των μεγάλων και πολυδάπανων εθνικών προσπαθειών, που ανέλαβε να φέρει εις πέρας το ελληνικό κράτος …που ανέλαβε να διαχειριστεί η εξουσία της μεταπολίτευσης.
Αν λοιπόν θέλει κάποιος να ξεκινήσει ένα “κυνηγητό” εναντίον αυτής της μεταπολίτευσης, λογικό είναι να έχουν νόημα οι αμερικανικές νομικές εταιρείες στις οποίες αναφερόμαστε …Είναι money followers …Είναι “κυνηγοί κεφαλών” και στην περίπτωση μας είναι πολλά τα κεφάλια που θ’ αναζητηθούν. Είναι άγρια “σκυλιά”, που πρέπει εσύ να τους προσδιορίσεις τον “χώρο” κι αυτά θα βρουν μόνα τους τούς στόχους. Εσύ να τους δώσεις το θέμα που πρέπει να “μυρίσουν”, για να ξεκινήσουν την καταδίωξη. Το θέμα είναι να γνωρίζεις πού πρέπει να ψάξεις …Να γνωρίζεις τι υποθέσεις θα τους δώσεις ν’ αναλάβουν. Για εμάς τρεις είναι οι “ντουλάπες”, οι οποίες μπορεί να μην έχουν το σύνολο των “σκελετών” της μεταπολίτευσης, αλλά είναι σίγουρο ότι αφορούν το σύνολο των εγκληματιών της μεταπολίτευσης.
Τρεις φακέλους να δώσει κάποιος σε μια τέτοια εταιρεία και θα του αρκούν τα πορίσματά της, για να κλείσει κάποιους από τους επιφανείς της μεταπολίτευσης ισοβίως στη φυλακή …Τρεις απλούς φακέλους με συμβόλαια έργων, προμηθειών κλπ.. …Τους “φακέλους” των Ολυμπιακών Αγώνων, του ΟΤΕ και του ΟΣΕ. Τίποτε άλλο να μην τους δώσει, τα πάντα θα συνδεθούν μεταξύ τους. Άποψή μας είναι ότι όλο το μυστικό της διαφθοράς της μεταπολίτευσης, που μας έχει οδηγήσει στη σημερινή αθλιότητα, βρίσκεται στους Ολυμπιακούς Αγώνες.
Εκεί βρίσκεται η άκρη του νήματος του συνόλου της διαφθοράς, που μας οδήγησε στη σημερινή αθλιότητα …Στο πιο θεαματικό αλλά και αποτρόπαιο συμβάν, που έχει γνωρίσει η πατρίδα μας από ιδρύσεώς της. Ένα συμβάν, το οποίο έχει “θωρακιστεί” νομικά από το καθεστώς, προκειμένου οι ένοχοι να εξασφαλίσουν την ατιμωρησία. Αν ανοίξει ο “φάκελος” αυτού του συμβάντος, θα πάνε πάρα πολλοί σημερινοί μεγαλόσχημοι πολιτικοί και οικονομικοί παράγοντες στη φυλακή.
Για τη μελέτη ενός τέτοιου “φακέλου” είναι χρήσιμη μια τέτοια νομική εταιρεία. Με την εμπειρία της, την καλή της φήμη και την πανταχόθεν αναγνωρισμένη αξιοπιστία της, μπορεί να σου δώσει ένα ερευνητικό πόρισμα, το οποίο θα είναι απόλυτα αξιοποιήσιμο δικαστικά …Ένα αποτέλεσμα νομικά αξιόπιστο και χρηστικό τόσο στο εσωτερικό όσο και στο εξωτερικό …”Για κάθε νόμιμη χρήση”, όπως θα έλεγε ένας νομικός. Με ποιο κέρδος θα το έκανε αυτό; Για το κέρδος της αμοιβής της …Της αμοιβής, που συνήθως είναι ένα γενναίο ποσοστό επί των νόμιμων απαιτήσεων αυτού που θίγεται και είναι ο “πελάτης” της.
Ποιο το κέρδος αυτής της τακτικής; Παρακάμπτεται ο σχεδιασμός της μεταπολίτευσης …Ο έξυπνος σχεδιασμός της, που, όπως είπαμε, δημιουργεί σύγχυση μεταξύ εγκλήματος και πολιτικού λάθους …Ο σχεδιασμός, ο οποίος “μπλοκάρει” την εξέλιξη εν τη γενέση της και δεν επιτρέπει στην υπόθεση να εξελιχθεί και να δικαστεί στα δικαστήρια. Αυτό το “μπλοκάρισμα” παρακάμπτεται με μια τέτοια εταιρεία. Όταν μια εταιρεία ξεκινάει την έρευνα, στην πραγματικότητα έχει ήδη “δικάσει” τους ενόχους κι αναζητεί τα στοιχεία του εγκλήματος. Παρακάμπτει δηλαδή όλη τη δικαστική “φάση” και φτάνει στο δια ταύτα, που είναι το προϊόν του εγκλήματος. Γιατί; Γιατί δεν την ενδιαφέρει ούτε η πολιτική ούτε η ποινική διάσταση του θέματος …Τα χρήματα την ενδιαφέρουν.
Δεν την ενδιαφέρει, για παράδειγμα, αν είναι ένοχος ο πασόκος Μαντέλης ή ο νεοδημοκράτης Λιάπης. Γι’ αυτούς η ενοχή είναι απλά το “δικαίωμα” να διεκδικήσουν χρήματα. Τους ενδιαφέρει απλά ότι υπάρχει ενοχή, για να ξεκινήσουν. Μόνον αυτό τους ενδιαφέρει. Γιατί; Γιατί από την ενοχή προκύπτει η ζημιά του δημοσίου. Ο Μαντέλης δηλαδή και ο Λιάπης σε μια τέτοια περίπτωση θα έχουν “προδικαστεί” από τις εταιρείες πολύ πριν αυτοί καθίσουν στο δικαστικό σκαμνί.
Πότε θα έχει πραγματοποιηθεί αυτή η “προδίκη” …Ή άτυπη και άρα χωρίς νόμιμο αποτέλεσμα “προδίκη”; Αυτή πραγματοποιήθηκε, όταν πείστηκε η εταιρεία από τον “συνεργάτη” της ότι έχει “ψωμί” ο “φάκελος” των Ολυμπιακών Αγώνων ή της Siemens ή του ΟΤΕ. Σε αυτήν την περίπτωση δεν υπάρχει ούτε ρίσκο ούτε αδικία. Γιατί; Γιατί αυτοί αναζητούν τα κρυμμένα χρήματα. Αν υπάρχουν τέτοια χρήματα, τότε δικαιώνονται για τη “δίκη” που έκαναν, “ερήμην” των κατηγορουμένων. Αν δεν υπάρχουν χρήματα, δεν συμβαίνει τίποτε, εφόσον δεν έχουν αρμοδιότητα να τιμωρήσουν κανέναν και άρα να τον αδικήσουν. Αν δικαιωθούν, πληρώνονται. Αν δεν δικαιωθούν, απλά θα έχουν πληρώσει για κάτι, το οποίο δεν τους απέδωσε κέρδη.
Κατάλαβε ο αναγνώστης τον λόγο που είναι θέμα γνώσης η αναζήτηση των ενόχων; Η εταιρεία αναζητάει τα χρήματα που ζημιώθηκε το δημόσιο, γιατί από τη ζημιά του προκύπτει το μερίδιό της. Δεν την ενδιαφέρει αν ο Μαντέλης είναι ένοχος ή όχι. Την ενδιαφέρει αν ο Μαντέλης έβαλε κάτι στην τσέπη του, που ένα μέρος του ανήκει στην εταιρεία που τον ανακάλυψε. Αν βρει τον Μαντέλη, τον κυνηγά η ίδια όχι επειδή είναι ένοχος, αλλά επειδή έχει στην κατοχή του κάτι που της ανήκει. Ό,τι βρει εις βάρος του Μαντέλη και του κάθε Μαντέλη, μπαίνει σε ένα “τραπέζι” και μοιράζεται ανάμεσα στους δικαιούχους. Ανάμεσα δηλαδή στο κράτος, που προσέλαβε την εταιρεία και την ίδια την εταιρεία.
Ακόμα δηλαδή κι αν το κράτος δεν σε πάει στα δικαστήρια, γιατί δεν θέλουν οι διαχειριστές του να κατηγορηθούν για πολιτικό “διωγμό”, θα σε πάει η εταιρεία. Τι θα πεις σε μια αμερικανική νομική εταιρεία; Ότι σε κυνηγάει, επειδή είσαι “σοσιαλιστής” ή “δεξιός”; Το μόνο που μπορείς να πεις είναι ότι σε κυνηγάει αδίκως. Όμως, αυτό είναι κάτι που λύνεται στα δικαστήρια και άρα εκεί θα πας είτε έχεις ως πολιτικός “ασυλία” είτε όχι. Στα δικαστήρια δεν ενδιαφέρονται για τις πολιτικές σου απόψεις. Τα τραπεζικά σου βιβλιάρια τούς ενδιαφέρουν. Οι κινήσεις των λογαριασμών σου τους ενδιαφέρουν. Τους ενδιαφέρουν οι συναλλαγές σου, γιατί είναι παράνομες, αδήλωτες και “μαύρες”. Αν χάσεις όμως αυτήν την οικονομική μάχη στα δικαστήρια, θα καταστραφείς σε όλα τα επίπεδα, γιατί από εκεί και πέρα η ποινική και πολιτική σου καταδίκη είναι δεδομένη, εφόσον δεν έχεις “άλλοθι”.
Κατάλαβε ο αναγνώστης τι λέμε; Είναι θέμα “φοράς”. Η ύπαρξη της εταιρείας στο “παιχνίδι” αλλάζει τη “φορά” εξέτασης των πραγμάτων. Ο σημερινός πολιτικός σχεδιασμός προστατεύει τους εγκληματίες μόνον κατά τη μία φορά. Δεν σε αφήνει καν να ξεκινήσεις να τους δικάσεις και ως εκ τούτου δεν μπορείς να ψάξεις για το “πτώμα”, που επιβεβαιώνει το “έγκλημά” τους. Ενώ όμως φρόντισαν να μην βρίσκονται οι ένοχοι, γιατί μπλόκαραν τη διαδικασία που σε οδηγεί στο “πτώμα”, δεν κατάφεραν να θωρακίσουν την αντίθετη “φορά”.
Αυτό είναι το πρόβλημά τους. Δεν μπόρεσαν να θωρακίσουν τη “φορά” απ’ όπου ξεκινάς υποθετικά ότι υπάρχει “δολοφόνος” και στη συνέχεια εκμεταλλεύεσαι άσχετους νόμους περί “βρόμικου” χρήματος, για να βρεις το “πτώμα”. Αν όμως βρεις “πτώμα” και άρα επιβεβαιώσεις την αρχική υπόθεσή σου, αυτό σημαίνει ότι αναγκαστικά ξεκινάει δίκη για “δολοφόνο”. Αναγκαστικά, εφόσον η ύπαρξη “πτώματος” σημαίνει αυτόματα ύπαρξη “δολοφόνου”. Αναγκαστικά θα δικαστεί ο πολιτικός, αν βρεθεί ο παράνομος τραπεζικός λογαριασμός του. Το “βρόμικο” χρήμα και όλοι οι νόμοι που τον αφορούν δεν παραγράφονται και έτσι δεν έχει άμυνες. Θα δικαστεί ως παράνομος πολίτης και δεν θα απαλλαγεί ως υπουργός, που, ελέω Βενιζέλου, δεν έχει “ευθύνη”.
Από αυτήν την εταιρεία επιδιώκεις ν’ αποδείξεις ότι εμπλέκονται εξίσου τα δύο μεγάλα κόμματα στα σκάνδαλα. Γιατί το επιθυμείς αυτό; Για ν’ αποδείξεις ότι ο δικομματισμός, που κυβέρνησε στη μεταπολίτευση, δεν είναι αυτό που φαίνεται. Στην πραγματικότητα δεν πρόκειται περί δύο διαφορετικών οντοτήτων, που πρωταγωνίστησαν στη μεταπολίτευση. Πρόκειται περί μίας οντότητας, η οποία, για λόγους τακτικής και πολιτικής σκοπιμότητας, είχε δυαδική μορφή. Τι σημαίνει αυτό; Ότι ο δικομματισμός της μεταπολίτευσης μπορεί να δικαστεί ως ενιαίο καθεστώς …Ενιαίο καθεστώς, το οποίο απλά είχε δύο “πρόσωπα”, όπως ένα νόμισμα μπορεί να έχει δύο “όψεις” …Ενιαίο καθεστώς, το οποίο μπορεί να δικαστεί για τα εγκλήματα με τον ίδιο ενιαίο τρόπο.
Αυτό το ενδεχόμενο είναι που τρομοκρατεί το ελληνικό πολιτικό προσωπικό. Γιατί; Γιατί το πλαίσιο της ατομικής “ευθύνης”, που αναγκαστικά θα χαρακτηρίζει αυτές τις δίκες, καταστρέφει το παιχνίδι των συλλογικών συμψηφισμών, που έχουν στήσει με τον δικομματισμό. Δεν μπορούν να στήσουν το γνωστό παιχνίδι των “εξεταστικών” και των μεταξύ τους παιχνιδιών. Δεν μπορούν να εκμεταλλευτούν το υπάρχον νομοθετικό πλαίσιο, που τους επιτρέπει να κρύβονται πίσω από τους δικούς τους απαλλακτικούς νόμους. Δεν μπορούν ν’ αναμιγνύουν πολιτικές και ποινικές ευθύνες και ν’ αποφεύγουν τους μηχανισμούς της Δικαιοσύνης, παριστάνοντας τους “διωκόμενους” πολιτικούς εκεί όπου υπάρχει ποινικό έγκλημα.
Αν τους “δέσεις” ως άτομα με κοινά ποινικά εγκλήματα, τα οποία έχουν ανιχνευτεί από έγκυρες, έμπειρες και αξιόπιστες νομικές εταιρείες, θα έχουν πρόβλημα. Οι υποθέσεις αναγκαστικά θα πηγαίνουν στα δικαστήρια …Στα ποινικά δικαστήρια. Θα πηγαίνουν με κατηγορούμενους συγκεκριμένους ανθρώπους και όχι κόμματα. Θα κατηγορούνται συγκεκριμένοι άνθρωποι για συγκεκριμένες κατηγορίες και δεν θα ενδιαφέρει κανέναν αν οι κατηγορούμενοι ήταν Πασόκοι, πρόσκοποι, χορεύτριες ή αν ανήκαν σε φιλοτελιστικό σύλλογο με οικολογικές ανησυχίες. Χρήματα αναζητούν οι διώκτες τους και τσέπες ψάχνουν και βρίσκουν. Αμερικανοί δικηγόροι θα κατηγορούν διεφθαρμένους Έλληνες και όχι Πασόκοι κάποιους Νεοδημοκράτες και το αντίθετο.
Αν μπορέσεις σε πρώτη φάση να “μαγκώσεις” τα κόμματα, ακόμα και για ένα πολύ συγκεκριμένο χρονικό “σημείο”, μπορείς στη συνέχεια να τα ισοπεδώσεις για το σύνολο του χρόνου της μεταπολίτευσης. Γιατί; Γιατί γνωρίζεις πάνω-κάτω σε ποιο χρονικό διάστημα αναζητάς την κοινή συμμετοχή τους σε κοινά εγκλήματα κατά του ελληνικού λαού. Γνωρίζεις σε ποιο χρονικό διάστημα έχει γίνει το μεγάλο “φαγοπότι”. Αυτός είναι ο χρόνος στον οποίο θα αναζητηθούν οι ευθύνες …Ο χρόνος, που καλύπτει καί τα δύο κόμματα και άρα στο ίδιο εδώλιο θα καθίσουν όλοι μαζί. Θα καθίσουν ως άτομα και όχι ως κόμματα. Θα καθίσουν μόνον αυτοί οι οποίοι τα “πήραν” και όχι νοητά κι αυτοί που τους ψήφισαν.
Ο “γόρδιος δεσμός”, που μας ταλαιπωρεί κατά τη διάρκεια της μεταπολίτευσης, θα “σπάσει” με έμμεσο τρόπο. Το μέγα πολιτικό πρόβλημα της μεταπολίτευσης θα λυθεί για λόγους οικονομικούς. Ό,τι δεν μπόρεσαν να κάνουν οι δημοκράτες και οι ήρωες με απίστευτους αγώνες εναντίον της οικογενειοκρατίας και του καθεστωτικού δικομματισμού, θα το κάνουν λογιστές και κλητήρες. Αναγκαστικά λοιπόν μετά από μια τέτοια εξέλιξη θα γίνει δίκη του καθεστώτος …Του καθεστώτος της μεταπολίτευσης …Του ενιαίου καθεστώτος, εφόσον υπάρχει συνέχεια στο ίδιο έγκλημα …Του ενιαίου καθεστώτος με τα δύο πρόσωπα.
Αυτό δεν είναι κάτι, το οποίο είναι πρωτοφανές στην πρόσφατη ελληνική πολιτική ιστορία. Και η Χούντα των Συνταγματαρχών κάπως έτσι δικάστηκε μετά την πτώση της. Δικάστηκε ως ενιαία, άσχετα αν διέθετε δύο διαφορετικά και αντίπαλα πρόσωπα που την εξέφρασαν. Ό,τι ήταν ο Παπαδόπουλος και ο Ιωαννίδης για το καθεστώς της Χούντας, έτσι είναι η ΝΔ και το ΠΑΣΟΚ για το καθεστώς της μεταπολίτευσης. Όπως δεν έφταναν οι απαλλακτικοί νόμοι του χουντικού καθεστώτος για να γλιτώσουν τους χουντικούς, έτσι δεν θα φτάνουν και οι νόμοι “περί ευθύνης υπουργών” για να γλιτώσουν τους “Μεταπολιτευτικούς”. Όπως κάποιοι “γαλάζιοι” κάθονταν αγκαλιά με “πράσινους” στα ίδια τραπέζια της Λέσχης Μπίλντερμπεργκ, έτσι θα καθίσουν και στα ίδια εδώλια των ελληνικών δικαστηρίων. Όπως δεν είχε σημασία αν ήταν πασόκοι ή νεοδημοκράτες στα συμπόσια της Λέσχης, έτσι δεν θα έχει επίσης σημασία τι ήταν πριν καταλήξουν στα κυλικεία των ελληνικών φυλακών.
Όταν λοιπόν αναζητείται η γραμμή του χρέους από μια χρονολογία κι έπειτα, εύκολα είναι όλα. Η νέα μεταπολίτευση ξεκίνησε το 1989. Από εκεί και πέρα ξεκινάς την αναζήτηση. Αναζητάς τους υπεύθυνους από όλες οι κυβερνήσεις, που δημιούργησαν το χρέος …Οι καθ’ ύλην υπεύθυνοι για το χρέος. Κάνεις δηλαδή ταυτοποιήσεις μεταξύ αυτών που τα πήραν και αυτών που υπέγραφαν. Απλά πράγματα. Τα ονόματα, που θα βρουν οι Αμερικανοί δικηγόροι, τα τοποθετείς στο “οργανόγραμμα” της εξουσίας της μεταπολίτευσης.
Όταν τα χρήματα ταυτίζονται με υπογραφές, ευνόητα είναι μερικά πράγματα. Δεν υπάρχουν πολιτικοί διωγμοί. Δεν υπάρχουν διαφορετικά κόμματα. Υπάρχουν μόνον πρόσωπα, τα οποία εγκλημάτησαν στην επίμαχη περίοδο …Οι υπεύθυνοι πρωθυπουργοί …Οι υπεύθυνοι υπουργοί οικονομικών …Οι υπουργοί των “ζημιάρικων” υπουργείων …Οι Διοικητές της Τράπεζας της Ελλάδας …Οι Διοικητές των μεγάλων ΔΕΚΟ …Όλοι όσοι με τις εξουσίες τους μπορούσαν να επηρεάσουν την πορεία του χρέους …Όλοι όσοι με τις ενέργειες ή τις παραλήψεις τους αύξησαν αυτό το χρέος …Όλοι όσοι με τις πράξεις τους επέτρεψαν τα κατά συρροή εγκλήματά τους και άρα η δίκη θα περιλαμβάνει και τις ηγεσίες της Δικαιοσύνης.
…Αναγκαστικά. Όταν δικάζεται ένα καθεστώς, δικάζεται και το σύστημα δικαιοσύνης, που του επέτρεψε να λειτουργεί ως τέτοιο και άρα να καταλύσει το Σύνταγμα. Δεν είναι δυνατόν να έχουμε προδότες, οι οποίοι μάς πρόδιδαν επί τριάντα έτη και η Δικαιοσύνη να είναι ανεύθυνη. Αυτή η Δικαιοσύνη πρέπει να καθίσει στο “σκαμνί” …Η Δικαιοσύνη, που αθωώνει τους Ζαγοριανούς, φυγαδεύει τους Χριστοφοράκους, και συναγελάζεται με τους Γιοσάκηδες …Η Δικαιοσύνη, που τις λίγες φορές που έχει πάρει το “μέτρο”, το έχει πάρει για να μετράει “αυξήσεις” των μισθών της και τα ύψη των Ρωσίδων. Αυτή η δικαιοσύνη θα δώσει αναγκαστικά λόγο στον ελληνικό λαό και θα πληρώσει τα εγκλήματά της …Θα πληρώσει τη συνενοχή της.
Αυτό είναι το όλο μυστικό. Γι’ αυτόν τον λόγο χρειάζεσαι τη συνεργασία μιας νομικής εταιρείας. Η εταιρεία αυτή “σπάει” τη συλλογική άμυνα του δικομματισμού της μεταπολίτευσης. Τους διασπά ως σύνολο, εφόσον ψάχνει ατομικές “τσέπες”. Αναζητάς συγκεκριμένους ανθρώπους με συγκεκριμένες ευθύνες και δεν μπορείς να κατηγορηθείς για πολιτικό διωγμό …Δεν τους δίνεις τη δυνατότητα να παίξουν το γνωστό παιχνίδι της μεταπολίτευσης και του δικομματισμού …Δεν τους δίνεις τη δυνατότητα να “κρυφτούν” πίσω από παρατάξεις, κόμματα ή ιδεολογίες …Δεν τους δίνεις τη δυνατότητα να δημιουργήσουν ψευδοταυτίσεις με τους οπαδούς των κομμάτων και τους απλούς πολίτες. Απλά πράγματα λογιστικού τύπου. Το κράτος έχει συνέχεια και αυτή η συνέχεια χαρακτηρίζει και τα εγκλήματα που διαπράττονται εις βάρος του. Αγνοείς δηλαδή το κόμμα που κυβερνούσε τη δεδομένη στιγμή και “ακολουθείς” τις υπογραφές …Στις υπογραφές κρύβονται τα εγκλήματα και αυτά τα διέπραξαν κρατικοί αξιωματούχοι.
Αυτοί ελέγχονται και σε αυτήν την περίπτωση ο έλεγχος δεν μπορεί να έχει καμία κομματική ή ιδεολογική “απόχρωση”. Ο έλεγχος είναι απόλυτα αντικειμενικός, εφόσον συγκρίνεται αυτό το οποίο παραλαμβάνεις με αυτό το οποίο παραδίδεις. Δεν ενδιαφέρει κανέναν αν ο παραδίδων είναι “πράσινος” και ο παραλαμβάνων “γαλάζιος” ή το αντίστροφο. Αναζητούνται ευθύνες στη διαχείριση της εξουσίας σε συνδυασμό με εξονυχιστικό έλεγχο του Πόθεν Έσχες όλων των εμπλεκομένων. Δεν υπάρχει περίπτωση να μην τους “αποκαλύψεις” όλους τους εγκληματίες, εφόσον δεν υπάρχει περίπτωση να έκαναν όλα αυτά τα εγκλήματα τζάμπα. Δεν υπάρχει περίπτωση να μην πούλησαν ακριβά τις υπογραφές τους στους τοκογλύφους.
Δικάζεις δίκαια όλους τους υπεύθυνους και όποιους βρεις να έχουν προδώσει τον λαό και να τα έχουν “πάρει”, τους καταδικάζεις. Ισόβια, για να θυμηθούμε και παλιές μεγάλες “κουβέντες”. Ισόβια, που να εννοούνται ισόβια. Αυτό είναι και το δίκαιο για ανθρώπους, οι οποίοι πρόδωσαν τον λαό και σε άλλες εποχές ή θα αιωρούνταν σε φανοστάτες ή θα κυλιόντουσαν στα χώματα του Γουδιού. Απατώνται αυτοί, οι οποίοι νομίζουν ότι θα ζήσουν σαν μεγιστάνες μέσα σε μια χώρα που την οδήγησαν στη χρεοκοπία οι ίδιοι.
Όμως, αυτό δεν είναι χρήσιμο μόνον από πλευράς της αποκατάστασης της δικαιοσύνης. Είναι χρήσιμο και απαραίτητο για την προσπάθεια που κάνει η πατρίδα μας για να “σωθεί”. Η πατρίδα μας αυτήν τη στιγμή έχει παγιδευτεί από τους τοκογλύφους και ως εκ τούτου είναι υποχρεωμένη να βρει “δικαιολογίες”, για να απαλλαγεί από το “κράτημά” τους. Είναι υποχρεωμένη να βρει τα “όπλα”, που θα την επιτρέψουν να στραφεί εναντίον αυτών που σήμερα τη λεηλατούν.
Μόνον αν τους κλείσεις αυτούς φυλακή νομιμοποιείσαι να βγεις στο εξωτερικό και να ζητάς εξηγήσεις από τους τοκογλύφους. Μόνον αν κλείσεις με αδιαμφισβήτητες αποδείξεις τους διεφθαρμένους πολιτικούς στη φυλακή, μπορείς να στρέψεις τις ίδιες αποδείξεις εναντίων των διαφθορέων τους και άρα στην περίπτωσή μας εναντίον των τοκογλύφων. Μόνον με τη φυλάκιση των διεφθαρμένων πολιτικών νομιμοποιείσαι να μιλάς για απεχθές χρέος. Τότε θα αποκαλυφθούν όλα. Τότε θα δούμε ποιοι ήταν οι θύτες και ποιοι τα θύματα. Ποιοι ήταν οι άχρηστοι και ποιοι οι χρήσιμοι. Θα δούμε ποιοι πλήρωναν τη Διαφθορά για να αλώνουν κράτη.
Εμείς ένα μόνον έχουμε να πούμε σε όλους αυτούς. Αν νομίζουν ότι θα “ξεμπλέξουν” εύκολα από τον ελληνικό λαό, είναι “γελασμένοι”. Ένας λαός, ο οποίος έχει επιβιώσει —και μάλιστα με μεγάλη άνεση— για χιλιάδες χρόνια, έχει το DNA να ξεφορτώνεται τέτοια “σκουπίδια” την κρίσιμη στιγμή. Κλαμένοι θα φύγουν όλοι αυτοί από τούτη τη ζωή. Αυτό μπορούμε να τους το “υπογράψουμε” από τώρα. Σε λάθος “άλογα” πόνταραν το μέλλον τους. Δεν είναι απλά ότι γνωρίζουμε πώς θα τους “ξετρυπώσουμε”. Είναι ότι θέλουμε να τους “ξετρυπώσουμε” και θα το κάνουμε ο κόσμος να “χαλάσει”. Σκοπός της ζωής μας θα γίνει αυτό και θα τους βρούμε ακόμα κι αν κρυφτούν στο κέρατο της κατσίκας …Ο πόθος μας θα γίνει ο θρήνος τους.
5) Απαίτηση αποζημιώσεων από την πλευρά των “μαγείρων” της εβραϊκής Goldman Sachs και βέβαια απαίτηση για αποπληρωμή του περίφημου αναγκαστικού χρέους της κατοχής.
Όταν ένας τοκογλύφος καταστρέφει έναν νοικοκύρη, γνωρίζει το απεχθές τής πράξης του. Γνωρίζει ότι με τη δραστηριότητά του προκαλεί την κοινωνία …Την κοινωνία, η οποία για την επιβίωσή της πάντα αναζητά την τάξη και την ηθική …Την κοινωνία των αξιόπιστων νοικοκυραίων και των τίμιων εργαζομένων, η οποία σιχαίνεται τους τοκογλύφους, τους νταβατζήδες και γενικά τα αποβράσματα του υποκόσμου …Την κοινωνία, η οποία πάντα γνωρίζει την ταυτότητα και το ποιόν των μελών της και άρα και των τοκογλύφων.
Ακριβώς, λοιπόν, επειδή οι τοκογλύφοι γνώριζαν πάντα αυτήν την κοινωνική αντίληψη, ήταν υποχρεωμένοι να εφεύρουν τακτικές, προκειμένου να την παρακάμπτουν. Δεν τους συνέφερε να έρχονται σε σύγκρουση με την κοινωνία και προτιμούσαν πάντα να την “παραπλανούν”, εφόσον με αυτόν τον τρόπο κατάφερναν να συνεχίζουν τα εγκλήματά τους και να μην αλλάζουν τις συμπεριφορές τους.
Η πιο γνωστή τακτική τους ήταν να παριστάνουν τα θύματα πολύ πριν προλάβουν τα πραγματικά θύματα να τους υποδείξουν ως θύτες. Έκλαιγαν, πριν αρχίσουν τα κλάματα των θυμάτων τους. Παραπονιούνταν, πριν να αρχίσουν να παραπονιούνται τα θύματά τους. Δεν είχαν πολλές επιλογές σε αυτήν την προσπάθεια παραπλάνησης της κοινωνίας. Στην πραγματικότητα το μόνο που μπορούσαν να κάνουν ήταν να “τρέξουν” νωρίτερα και γρηγορότερα από τα θύματά τους, για να προλάβουν τις εις βάρος τους εξελίξεις. Να βγουν στους δρόμους και λίγο πριν κατηγορηθούν οι ίδιοι για τοκογλυφία και απάτη, να κατηγορήσουν τα θύματά τους με κάποιες ανάλογες κατηγορίες …Τις κατηγορίες τις οποίες γνωρίζουν από πρώτο χέρι ότι μισεί η κοινωνία, γιατί τους μισεί και τους ίδιους.
Αυτό έκαναν και αυτό εξακολουθούν να κάνουν πάντα οι τοκογλύφοι. Στόχος τους, δηλαδή, πάντα είναι να βάλουν την κοινωνία να κρίνει μεταξύ “ομοίων”, χωρίς να γνωρίζει τι πραγματικά συμβαίνει. Στη χειρότερη γι’ αυτούς περίπτωση να βάλουν την κοινωνία να νομίζει ότι πρόκειται για μια απλή διένεξη μεταξύ απατεώνων. Γι’ αυτόν τον λόγο τρέχουν στην κυριολεξία να “ενημερώσουν” την κοινωνία με τα λόγια τους πριν την “ενημερώσουν” τα έργα τους.
Τρέχουν να διαβάλουν τα θύματά τους στην κοινωνία, πριν προλάβει αυτή και μάθει τα γεγονότα όπως αυτά συνέβησαν. Την ώρα λοιπόν που το θύμα τους διακατέχεται από ντροπή και φόβο και ως εκ τούτου διακρίνεται από “αδράνεια”, αυτοί οι άθλιοι εγκληματίες βγαίνουν στους δρόμους και τις πλατείες να τους διαβάλουν …Να λένε δεξιά κι αριστερά πόσο άχρηστοι είναι …Να λένε ότι έφαγαν τα χρήματά τους τεμπελιάζοντας …Να λένε ότι ήταν άχρηστοι κληρονόμοι, που δεν “τίμησαν” τους προγόνους τους και ήθελαν να τα “φάνε” όλα, χωρίς να υπολογίζουν τίποτε.
Αυτή η συμπεριφορά είναι σχεδόν πάντα η ίδια, εφόσον οι τοκογλύφοι δεν έχουν και πολλά μέσα να αμυνθούν. Έχουν την ανάγκη να δημιουργήσουν αυτό τον “αντιπερισπασμό”, ειδικά όταν η καταστροφή —από την οποία επιδιώκουν να επωφεληθούν— είναι ιδιαιτέρως προφανής και ως εκ τούτου αποκαλυπτική …Όταν είναι φανερό πως είναι απόλυτα “κατασκευασμένη” και σε συνεργασία με κάποιον διεφθαρμένο υπηρέτη του θύματος …Όταν είναι κάτι παραπάνω από προφανές πως ο τοκογλύφος έχει συνεργαστεί με έναν μυστηριωδώς και εσχάτως πλουτίσαντα “λογιστή” τού υπό χρεοκοπία νοικοκύρη …Όταν υπάρχουν όλες εκείνες οι ενδείξεις, που επιτρέπουν σε κάποιον ουδέτερο παρατηρητή να καταλάβει αμέσως τι έχει συμβεί.
Το αντίστοιχο συμβαίνει και με τους λαούς. Δεν διαφέρει δηλαδή αυτή η κατάσταση που περιγράψαμε με αυτήν που βιώνει καθημερινά η Ελλάδα …Η Ελλάδα, η οποία διαβάλλεται καθημερινά από όλα τα διεθνή ΜΜΕ, τα οποία κατά “σύμπτωση” είτε ανήκουν είτε πληρώνονται από τους Εβραίους τοκογλύφους …Η Ελλάδα, η οποία πρέπει ν’ αποδεχθεί τη χρεοκοπία της, τη στιγμή που όλοι όσοι την κυβέρνησαν εμφανίζονται πολυεκατομμυριούχοι και “κολλητοί” των δανειστών μας. Δεν είναι δυνατόν να κατηγορείται σαν άχρηστη η Ελλάδα από τους δανειστές μας και ταυτόχρονα όλοι όσοι μας κυβέρνησαν να είναι “κολλητοί” τους και Μέλη της Λέσχης Μπίλντερμπεργκ και εσχάτως βαθύπλουτοι.
Είναι άχρηστοι κι αναξιόπιστοι αυτοί, οι οποίοι δεν είχαν καμία συμμετοχή στη διαχείριση και τα πάντα έγιναν ερήμην τους κι εξακολουθούν να είναι χρήσιμοι κι αξιόπιστοι αυτοί, οι οποίοι είχαν τη διαχείριση και κατά “σύμπτωση” είναι κολλητοί αυτών που μας κατηγορούν; Κάτι δηλαδή δεν είναι φυσιολογικό. Ένα λεωφορείο εκτρέπεται και κατηγορούνται συλλήβδην οι ανύποπτοι επιβάτες σαν άχρηστοι κι απρόσεκτοι και όχι οι υπεύθυνοι οδηγοί; Αυτό συμβαίνει με την Ελλάδα σήμερα. Κατηγορούνται αυτοί, οι οποίοι απλά κάθονταν μέσα στο λεωφορείο και όχι αυτοί που το οδηγούσαν. Κατηγορούνται οι άσχετοι από εκείνους που κατά “σύμπτωση” είναι κολλητοί και φίλοι των οδηγών και οι οποίοι μάλιστα είχαν οικονομικό συμφέρον από την εκτροπή του λεωφορείου. Κάτι συμβαίνει σε αυτήν την περίπτωση και αυτό που συμβαίνει σίγουρα δεν είναι και τόσο νόμιμο.
Στη διεθνή νομολογία υπάρχει ένας όρος, ο οποίος μπορεί να περιγράψει αυτήν την κατάσταση …Την κατάσταση όπου κάποιοι διεφθαρμένοι κυβερνήτες “φορτώνουν” το κράτος που διοικούν με χρέη. Το “φορτώνουν” ερήμην του λαού και το “φορτώνουν” πέρα και πάνω από τις οικονομικές του δυνατότητες. Το “φορτώνουν”, λαμβάνοντας “προμήθειες” και με στόχο να το μπλέξουν στα δίκτυα της παγκόσμιας τοκογλυφίας και του ιμπεριαλισμού. Ο όρος αυτός, ο οποίος περιγράφει όλο αυτό το παράνομο “φόρτωμα” ενός κράτους με χρέη, είναι ο όρος “απεχθές χρέος”.
Επί πολλά χρόνια οι απλοί άνθρωποι —και μάλιστα του λεγόμενου αναπτυγμένου κόσμου— δεν γνώριζαν τέτοιους όρους. Δεν τους αφορούσαν τέτοιοι όροι. Ήταν πολίτες ευνομούμενων κρατών και η Δικαιοσύνη δεν επέτρεπε τέτοιες παρεκτροπές των εξουσιαστών τους. Συνήθως τέτοιοι όροι αφορούσαν τα τριτοκοσμικά κράτη, τα οποία έπεφταν θύματα των ισχυρών ιμπεριαλιστών …Τριτοκοσμικά κράτη, που οι ιμπεριαλιστές τα “φορούσαν” διεφθαρμένες ηγεσίες και μετά τα “έσερναν” σαν τα πρόβατα στα σφαγεία. Αυτοί οι όροι λοιπόν αφορούσαν κυβερνήσεις “σωτηρίας” και νομικούς, οι οποίοι έτρεχαν στα διεθνή δικαστήρια και επιζητούσαν τις “επιδιαιτησίες” των μεγάλων οικονομικών οργανισμών, για ν’ απαλλαγούν από τα “λάθη” των διεφθαρμένων.
Σήμερα αυτό δεν ισχύει, εφόσον τέτοιου είδους πρακτικές αφορούν τους πάντες. Οι πάντες έχουν μπει στο ίδιο τοκογλυφικό “καζάνι”. Πλούσιοι και φτωχοί, ισχυροί κι αδύναμοι, όλοι έχουν μπει στο στόχαστρο της τοκογλυφίας και όλοι προσπαθούν να σωθούν από αυτήν. Όμως, η διαφορά με το παρελθόν είναι άλλη. Σήμερα ο κόσμος μας έχει γίνει ιδιαίτερα μικρός και όλοι πλέον γνωρίζουμε ποιοι και γιατί τα κάνουν όλα αυτά. Ζούμε στην εποχή της πληροφόρησης και τα πάντα πλέον είναι προσβάσιμα για τον κόσμο.
Όλοι, για παράδειγμα, γνωρίζουμε —ή έστω έχουμε ακούσει— για τους “οικονομικούς δολοφόνους” και τις σχέσεις τους με τους διεφθαρμένους κυβερνήτες των στοχοποιημένων από τους τοκογλύφους κρατών.
Αυτοί λοιπόν οι “οικονομικοί δολοφόνοι”, σε συνεργασία με τους διεφθαρμένους τοκογλύφους, “φορτώνουν” τα κράτη με παράνομα χρέη. Με χρέη, τα οποία εξ’ αρχής φροντίζουν να καταλήξουν στο να μην είναι διαχειρίσημα. Για ποιον λόγο; Για ν’ αναγκαστούν οι λαοί να ξεπουλήσουν τις πατρίδες τους …Να τις παραδώσουν στα χέρια των τοκογλύφων …Να τις χάσουν για χρήματα, τα οποία οι ίδιοι ποτέ δεν είδαν και βέβαια δεν απόλαυσαν.
Αυτά τα χρήματα, τα οποία δίνονται επίτηδες στα κράτη, προκειμένου να τα φέρουν σε αδιέξοδο, είναι αυτά τα οποία καλύπτονται από τον όρο “απεχθές χρέος” …Τα χρήματα, που “φόρτωναν” οι οικονομικοί “δολοφόνοι”, διαφθείροντας τις ηγεσίες των κρατών …Τα χρήματα, που γίνονταν βίλες και γιώτ πολιτικών, για να δίνουν έργα σε “Μπόμπολες” και “Γιάννες” …Τα χρήματα, που εις γνώση των δανειστών ήταν αδύνατον να ξεπληρωθούν από αυτούς που δήθεν τα λάμβαναν. Λέμε “δήθεν”, γιατί αυτό το οποίο συνέβαινε ήταν το εξής απλό …Γιάννης κερνούσε και Γιάννης έπινε. “Φόρτωναν” με χρέη τα κράτη, για να πραγματοποιούν μεγάλα έργα, τα οποία έπαιρναν οι εταιρείες που συνεργάζονταν με τους ίδιους τοκογλύφους.
Αυτό συνέβη με πολλά κράτη στο παρελθόν και αυτό συμβαίνει και με την Ελλάδα σήμερα. Κάποια κράτη παλαιότερα βρήκαν το δίκιο τους και κάποια άλλα όχι. Κάποια κράτη επιχείρησαν να βρουν το δίκιο τους, ενώ η Ελλάδα με τη δωσιλογική ηγεσία δεν το επιχείρησε καν. Όσα κράτη μπόρεσαν ν’ αποδείξουν ότι παρανόμως δημιουργήθηκαν τα χρέη τους από τοκογλύφους και προδότες, μπόρεσαν να σώσουν τις πατρίδες τους. Όσα κράτη δεν μπόρεσαν να το αποδείξουν, γιατί οι διάφοροι “Αριστίντ” που τα κυβερνούσαν ήταν διεφθαρμένοι, κατέληξαν σαν την Αϊτή και τις υπόλοιπες “Μπανανίες” του Πλανήτη.
Για την Ελλάδα, η οποία έχει πέσει θύμα τέτοιας “δολοφονικής” επίθεσης, είναι θέμα επιβίωσης να αντιδράσει. Δεν θα της δοθεί άλλη ευκαιρία, αν δεν αντιδράσει τώρα. Κυβερνείται από έναν άθλιο δωσίλογο “Αριστίντ”, ο οποίος υποσχέθηκε στα αφεντικά του να τους ξεπληρώσει μέχρι “δεκάρας” …Έναν άθλιο δωσίλογο, ο οποίος επιτρέπει καθημερινά στους τοκογλύφους να “σβήνουν” τα “ίχνη” τους και όσο περνάει ο καιρός τόσο πιο δύσκολα γίνονται τα πράγματα για την πατρίδα μας …Μια Ελλάδα, που, λόγω του Παπανδρέου, αφήνει το ΔΝΤ να μετατρέπει με νέα δάνεια τα ομόλογα σε πραγματικά χρέη. Να μετατρέπει τα παράνομα χρέη της προς τους τοκογλύφους σε νόμιμα χρέη απέναντι σε ξένα κράτη και ξένα ασφαλιστικά ταμεία.
Αυτό είναι το πρόβλημα τώρα και αυτό είναι που κάνουν οι τοκογλύφοι εις βάρος της Ελλάδας. Τη διαβάλουν, για να κερδίσουν τον χρόνο που χρειάζονται, μέχρι να μην έχουν ανάγκη να το κάνουν …Μέχρι να πάρουν τα παράνομα χρήματά τους και βυθίσουν την Ελλάδα σε πραγματικά χρέη απέναντι σε λαούς και όχι στους ίδιους τους τοκογλύφους. Αντιλαμβανόμαστε ότι το όλο θέμα τώρα για την Ελλάδα είναι να “προλάβει” αυτήν τη “μετατροπή” των χρεών …Των χρεών, που μεγάλωσαν “κρυφά” και παράνομα εις βάρος του λαού και τα οποία τώρα φανερά διεκδικούν τη “νομιμότητα”, μετατρεπόμενα σε χρέη που αναγνωρίζει ο λαός απέναντι σε άλλους λαούς.
Για την Ελλάδα το σύνολο του ενδιαφέροντός της πρέπει να πέσει σε ένα σημείο …Σε ένα σημείο, το οποίο της επιτρέπει να αποδείξει με ακράδαντα στοιχεία ότι έπεσε θύμα των τοκογλύφων …Των τοκογλύφων, που εμφανίζονται οι ίδιοι να έχουν συμμετοχή σε πρακτικές, οι οποίες υποτίθεται “παραπλανούσαν” τους δανειστές μας και άρα τους ίδιους. Αν αποδείξει κάποιος ότι στην περίπτωση της Ελλάδας οι ίδιοι οι τοκογλύφοι “παραπλανούσαν” τους εαυτούς τους, είναι εύκολο ν’ αποδείξει την απάτη και άρα το “απεχθές” του ελληνικού χρέους. Αυτό είναι το ζητούμενο.
Για την Ελλάδα αυτή η “ευκαιρία” ν’ αποδείξει το δίκιο της είναι τα περίφημα Swaps. Υπάρχουν τα στοιχεία, τα οποία αποδεικνύουν ότι η γνωστή τοκογλυφική Goldman Sachs “μαγείρεψε” τα ελληνικά δημοσιονομικά στοιχεία, με αποτέλεσμα να “παραπλανηθούν” οι τοκογλύφοι και άρα και η ίδια. Υπάρχουν στοιχεία ότι πληρώθηκε η ίδια με το ιλιγγιώδες ποσό των 350 εκατομμυρίων ευρώ, για να “παραπλανήσει” τον ίδιο της τον εαυτό. Θεωρούμε αυτό το ποσό ιλιγγιώδες, γιατί το πήρε απλά, για ν’ “αποκρύψει” το ποσό του 1 δις ευρώ. Πληρώθηκε, δηλαδή, το ένα τρίτο ενός ποσού, το οποίο απλά το απέκρυψε. Μιλάμε για καθαρή τοκογλυφία, που έχει ως στόχο να “παραπλανήσει” τους τοκογλύφους.
…Μιλάμε για πρωτοφανή και εξωφρενικά πράγματα. Αν αυτά που έκανε η Goldman Sachs εις βάρος του ελληνικού κράτους συνέβαιναν στο επίπεδο των ιδιωτών, ο τοκογλύφος θα κινδύνευε με λιντσάρισμα στο δρόμο. Αν δηλαδή μπορούσε κάποιος επιχειρηματίας ν’ αποδείξει ότι ένας τοκογλύφος συνεργάστηκε κρυφά με τον πληρεξούσιο λογιστή του και έκαναν αυτά τα πράγματα εις βάρος της επιχείρησής του, θα νομιμοποιούνταν να τους εκτελέσει στον δρόμο σαν τους σκύλους και να τον χειροκροτάνε οι περαστικοί. Αυτό έκανε η Goldman Sachs την εποχή της κυβέρνησης Σημίτη …Την εποχή που κυβερνούσαν την Ελλάδα όλοι οι “κολλητοί” των “δανειστών” μας …Όλοι αυτοί, οι οποίοι σήμερα φέρονται έτοιμοι να μας “βοηθήσουν” να “σωθούμε”, παραδίδοντας τη χώρα στους τοκογλύφους …Στους “κολλητούς” τους τοκογλύφους.
Πόσο “κολλητοί”; Αρκεί να σκεφτεί κάποιος ότι ο Σημίτης —με το πολύ χαρακτηριστικό του όνομα— είναι, όπως είπαμε, αδερφός ενός υψηλόβαθμου στελέχους των μυστικών υπηρεσιών της Γερμανίας …Της Γερμανίας, η οποία μάς “βρίζει” συνολικά ως λαό, αλλά για κάποιους “ακατανόητους” λόγους τον άχρηστο Σημίτη εξακολουθεί να τον θεωρεί αξιόπιστο. Αρκεί να σκεφτεί κάποιος ότι ο κύριος υπεύθυνος της “παραπλάνησης” των τοκογλύφων και των Γερμανών ήταν ο γνωστός Παπαδήμος. Εκείνος ήταν στην επίμαχη περίοδο Διοικητής της Τράπεζας της Ελλάδας και ο οποίος, αφού τους “ξεγέλασε” στην Ελλάδα, στη συνέχει έφυγε για την Ευρώπη όπου και έγινε Υποδιοικητής της Κεντρικής Ευρωπαϊκής Τράπεζας. Αυτός, δηλαδή, ο οποίος “εξέφραζε” την ελληνική απατεωνιά, έγινε υποδιοικητής της Κεντρικής Τράπεζας της Ευρώπης, την οποία “ξεγέλασε” ο ελληνικός λαός …”Τιμωρήθηκε” σκληρά από τα “θύματά” του.
Συμμέτοχοι σ’ εκείνη την προδοσία δεν ήταν μόνον εκείνοι οι απόμαχοι και πολυτελώς “τιμωρημένοι”. Συμμέτοχος είναι και ο σημερινός Πρωθυπουργός της εποχής του ξεπουλήματος …Ο Εβραίος Παπανδρέου, που είναι αγαπητός της Goldman Sachs όχι μόνον ο ίδιος, αλλά οικογενειακώς …Ο ίδιος, που τότε, ως υπουργός εξωτερικών, έπαιρνε χρήματα από τους τοκογλύφους, για να τα μοιράζει στις ΜΚΟ των φίλων του και των συγγενών του. Υπουργός των Οικονομικών, που μας έβαλε στο ΔΝΤ, είναι ο Παπακωνσταντίνου, ο οποίος ήταν ο οικονομικός σύμβουλος του Πρωθυπουργού εκείνης της εποχής, που πλήρωνε με χρυσάφι το “μαγείρεμα” της Goldman Sachs. Διάδοχός του στο Υπουργείο είναι ο γνωστός Βενιζέλος, που, ως υπουργός πολιτισμού του Σημίτη, διαχειρίστηκε τη μεγαλύτερη “ντουλάπα σκελετών” της μεταπολίτευσης, που είναι οι Ολυμπιακοί Αγώνες …Ο ίδιος άνθρωπος, που σχεδίασε τη νομική άμυνα απέναντι στον οποιονδήποτε αναζητούσε τους διεφθαρμένους.
Κατάλαβε ο αναγνώστης τι λέμε; Υπάρχει συνέχεια στο έγκλημα. Οι δολοφόνοι είναι αυτοί, που ανέλαβαν να κάνουν τις “έρευνες” για τον “φόνο” και είναι οι ίδιοι που προσπαθούν μέσω του ΔΝΤ να “θάψουν” όπως-όπως το “πτώμα”. Οι ίδιοι ακριβώς άνθρωποι, οι οποίοι θα έπρεπε να βρίσκονται στα δικαστήρια, για να μας δίνουν εξηγήσεις για το πώς μας οδήγησαν στην άβυσσο των χρεών, είναι αυτοί, οι οποίοι μας βρίζουν, επειδή φτάσαμε στην άβυσσο. Οι ίδιοι άνθρωποι, που “ξεγέλασαν” τους τοκογλύφους και έτρωγαν τα χρήματά τους, για να κερδίζουν εκλογές, είναι αυτοί, οι οποίοι αντιμετωπίζονται από τους τοκογλύφους σαν “τίμιοι” και “αξιόπιστοι” …Είναι αυτοί, που, όπως μας είπε και ο Βενιζέλος, μας “πονάνε” και τώρα θα “πολεμήσουν”, για να μας “σώσουν” από τα “δικά” μας σφάλματα …Είναι αυτοί, που, ως εκατομμυριούχοι πλέον, θα ασχοληθούν από “αγάπη” με τα οικονομικά μας προβλήματα.
Αν αυτή η κατάσταση δεν ήταν τραγική, θα ήταν για γέλια. Μιλάμε για αθλιότητα άνευ προηγουμένου. Μιλάμε για δολοφόνους, οι οποίοι δεν αρκούνται στον φόνο, αλλά τους αρέσει και να ασελγούν πάνω στο “πτώμα”. Μιλάμε για “άρρωστες” καταστάσεις. Μας υποτιμούν τόσο πολύ, που δεν ενδιαφέρθηκαν ούτε καν να σβήσουν τα ίχνη τους. Ελέγχουν τόσο πολύ τον δικομματισμό —και άρα τις επιλογές μας— που θεωρούν ότι δεν μπορεί να τους απειλήσει τίποτε απολύτως.
Αυτό όμως μπορεί ν’ αποδειχθεί τραγικό σφάλμα. Η ασφάλειά τους είναι δεδομένη μόνον για όσο διάστημα ελέγχουν την εξουσία ή η εξουσία πηγαίνει σε χέρια αδαών. Αν η εξουσία αλλάξει χέρια, τα πράγματα είναι εξαιρετικά επικίνδυνα. Γιατί; Γιατί μπορεί να ξεκινήσει μια δικαστική διαδικασία, η οποία θα στείλει τους τοκογλύφους —και στην περίπτωση αυτήν την Goldman Sachs— στο διάολο. Μπορεί, για παράδειγμα, να κινηθεί δικαστικά το ελληνικό κράτος, για να διερευνήσει την υπόθεση των Swaps. Είναι εύκολο ν’ αποδειχθεί ότι η αμοιβή των τοκογλύφων σ’ εκείνη τη λογιστική απάτη ήταν δυσανάλογα μεγάλη για το “κέρδος” που απόλαυσε το κράτος και ως εκ τούτου μπορεί να απαιτήσει την επιστροφή των χρημάτων.
Δεν είναι δυνατόν ένα “λογικό” κράτος να πληρώσει σε τοκογλύφους 350 εκατομμύρια ευρώ, για να “καλύψει” λογιστικά το ποσό του 1 δις ευρώ …Να πληρώσεις σε μετρητά στον τοκογλύφο το ένα τρίτο από ένα ποσό, το οποίο, όταν κρύβεται, συμφέρει μόνον τον τοκογλύφο. Είναι δηλαδή δεδομένο ότι σε αυτό το σημείο υπάρχει πρόβλημα και άρα υπάρχει “αντικείμενο” δικαστικής διερεύνησης. Είναι δεδομένο ότι κάποιοι Έλληνες πήραν τεράστιες “μίζες”, για να υπογράψουν αυτόν τον παραλογισμό.
Όμως, το χειρότερο για την Goldman Sachs δεν είναι αυτό. Το χειρότερο είναι άλλο. Ακόμα δηλαδή κι αν κληθεί να επιστρέψει αυτά τα χρήματα, αυτό δεν είναι το χειρότερο που μπορεί να της συμβεί. Το χειρότερο γι’ αυτήν είναι ότι φέρει ευθύνη στη συνειδητή παραπλάνηση των επενδυτών. “Μαγείρεψε” δηλαδή στοιχεία και παρέσυρε τους επενδυτές σε λάθη και άρα ζημιές. “Βελτίωσε” τα πιστωτικά χαρακτηριστικά της Ελλάδας και αυτό παρέσυρε τους επενδυτές σε επενδύσεις τέτοιες, τις οποίες δεν θα έκαναν ποτέ, αν δεν υπήρχε η απάτη της Goldman Sachs. Κάποιοι επενδυτές μπορεί να μην αγόραζαν ποτέ ελληνικά ομόλογα, αν δεν υπήρχε αυτή η απάτη.
Αν, δηλαδή, βρεθεί ένας επενδυτής των ελληνικών ομολόγων ν’ αποδείξει με στοιχεία ότι είχε ζημιά εξαιτίας της απάτης της Goldman Sachs, η εταιρεία θα μπει σε περιπέτειες. Μέχρι τώρα, επειδή η Ελλάδα —εύκολα ή δύσκολα— πλήρωνε τα ομόλογά της, δεν μπορούσε ν’ αποδειχθεί ζημιά για τους επενδυτές. Για όσο διάστημα δεν υπάρχει ζημιά, δεν υπάρχει πρόβλημα για την εταιρεία. Αν όμως αρχίσει το “κούρεμα”, θα υπάρχει τεκμηριωμένη και αποτιμημένη ζημιά. Αν “κουρευτούν” τα ομόλογα σε ποσοστό 80%, υπάρχει τεράστια ζημιά για τους επενδυτές …Ζημιά, την οποία κάποιοι από τους κατόχους των ελληνικών ομολόγων μπορούν να την αποδώσουν στο “μαγείρεμα” των δημοσιονομικών στοιχείων από την Goldman Sachs.
Ένας από αυτούς τους ομολογιούχους, που υπέστη τεράστια ζημιά από την απάτη της τοκογλυφικής εταιρείας, είναι τα ελληνικά ασφαλιστικά ταμεία. Τα ταμεία, που, όπως είπαμε πιο πάνω, μπορεί να υποστούν “κούρεμα” των ομολόγων που κατέχουν. Η αλλαγή εξουσίας στην Ελλάδα δεν επηρεάζει μόνον τη συμπεριφορά του ελληνικού κράτους απέναντι στους απατεώνες, αλλά και αυτήν των ελληνικών ασφαλιστικών ταμείων. Άρα; Άρα οι τοκογλύφοι κινδυνεύουν απείρως, αν αλλάξει χέρια η εξουσία. Τα ελληνικά ασφαλιστικά ταμεία μπορούν να κάνουν πρώτα απ’ όλους μήνυση στην Goldman Sachs για παραπλάνηση.
Ως κάτοχοι τεράστιου αριθμού ελληνικών κρατικών ομολόγων, έχουν δικαίωμα να κινηθούν εναντίον αυτών, οι οποίοι ωραιοποιούσαν τεχνητά την εικόνα της ελληνικής οικονομίας. Μπορούν να παρασύρουν σε αυτήν τη δικαστική διαμάχη όλους τους ιδιώτες ομολογιούχους, οι οποίοι υπέστησαν την ίδια ζημιά για τους ίδιους λόγους …Τις τράπεζες και τα ασφαλιστικά ταμεία κυρίως της Ευρώπης. Μπορούν όλοι μαζί να απαιτήσουν να αποζημιωθούν για το 80% του ποσού που έχουν σε ομόλογα και “κουρεύεται”.
Όλοι αυτοί, δηλαδή, οι οποίοι σήμερα θα είχαν λόγους να διαμαρτύρονται για το ελληνικό “κούρεμα” των ομολόγων που έχουν στην κατοχή τους, αποκτούν νομικό δικαίωμα απέναντι στην Goldman Sachs …Ισχυρό νομικό δικαίωμα, εφόσον αυτή αποδεδειγμένα και επ’ αμοιβή “μαγείρευε” τα δημοσιονομικά στοιχεία της Ελλάδας και άρα στην πραγματικότητα αυτή ήταν που τους παραπλάνησε και όχι η Ελλάδα …Ισχυρό νομικό δικαίωμα, εφόσον μπορούν να ζητήσουν την αποζημίωσή τους στο ακέραιο, που είναι το συνολικό ποσό του “κουρέματος”. Οι απατεώνες είναι αυτοί, που έχουν υποχρέωση ν’ αποζημιώσουν τα θύματά τους και όχι η Ελλάδα, η οποία ήταν ανάμεσα στα μεγαλύτερα θύματά τους.
Σ’ ό,τι αφορά τέλος τους Γερμανούς, οι οποίοι σήμερα έχουν αναλάβει εργολαβικά να υπερασπιστούν την “τιμιότητα” και το “δίκιο” της Goldman Sachs, έχουμε να τους πούμε ότι τα πράγματα δεν είναι έτσι ακριβώς. Κακώς έχουν ταυτιστεί με τους τοκογλύφους και ωρύονται για τους “τεμπέληδες” κι “αναξιόπιστους” Έλληνες, οι οποίοι δήθεν “έφαγαν” τα χρήματα του Γερμανού φορολογούμενου. Τα πράγματα δεν είναι όπως τα λένε οι Γερμανοί και μάλιστα “υψηλόφωνα και δημοσίως”. Ειδικά γι’ αυτούς μάλιστα, θα λέγαμε ότι στο σπίτι του “κρεμασμένου” δεν πρέπει να μιλάνε για “σκοινί”. Γιατί; Γιατί οι Γερμανοί είναι οι τελευταίοι που θα μπορούσαν να μιλάνε για αδικαιολόγητα “φέσια” και αμετανόητους “φεσατζήδες”. Ποτέ δεν πρέπει να ξεχνάμε ότι οι Γερμανοί είναι από τους μεγαλύτερους “φεσατζήδες” που έχει αναδείξει η ευρωπαϊκή ιστορία και πιθανότατα η παγκόσμια.
Μεγαλύτεροι “φεσατζήδες” από τους Γερμανούς δεν υπάρχουν …Πραγματικοί πρωταθλητές του είδους. Μόνον τον τελευταίο αιώνα στην κυριολεξία δεν υπάρχει ούτε ένας λαός στον οποίο να μην χρωστάνε και βέβαια να μην έχουν εκδηλώσει καμία πρόθεση να ξεπληρώσουν. Και όμως αυτοί οι αναξιόπιστοι οφειλέτες είναι εκείνοι, οι οποίοι κάνουν σήμερα τη μεγαλύτερη “φασαρία” εις βάρος της Ελλάδας. Είναι μάλιστα τόσο υποκριτές, που μπορούν να φωνάζουν και να απειλούν ακόμα και εναντίον αυτών στους οποίους χρωστάνε και θεωρούν “δικαίωμά” τους να μη τους ξεπληρώνουν. Μόνον τα αφεντικά τους —που είναι οι Εβραίοι— έχουν ξεπληρώσει και μάλιστα με το παραπάνω. Στην Ελλάδα, που σήμερα κατηγορούν, χρωστάνε όχι μόνον τις αποζημιώσεις του Δευτέρου Παγκοσμίου Πολέμου αλλά και αυτές από τον Πρώτο Παγκόσμιο Πόλεμο. Αυτοί είναι οι “τίμιοι” Γερμανοί, που τόλμησαν και έδειξαν το “δάκτυλο” στους Έλληνες.
Επειδή λοιπόν τα πράγματα είναι πλέον κατεπείγοντα και επειδή οι δικαστικές και άλλες διεκδικήσεις είναι διαδικασίες χρονοβόρες, ρωτάμε τους “τίμιους” Γερμανούς …Τι θα γίνει με το αναγκαστικό δάνειο της κατοχής; Το δάνειο αυτό είναι αναγνωρισμένο από το ίδιο το γερμανικό κράτος …Το κράτος, που το αναγνώρισε ως χρέος και ως γνωστό τα κράτη έχουν συνέχεια. Ως εκ τούτου είναι άμεσα απαιτητό. Δεν έχει σχέση με το υποκειμενικό άλλων διεκδικήσεων τύπου πολεμικών αποζημιώσεων …Αυτό είναι απαιτητό. Ένα κομπιουτεράκι αρκεί, για να καθοριστεί το ύψος του. Τι θα κάνουν; Θα το δώσουν επιτέλους. Οι σακάτης, ο οποίος διαχειρίζεται το “πορτοφόλι” της Γερμανίας και προφανώς τα γνωρίζει όλα αυτά, τι θα κάνει; Θα το ξεπληρώσει επιτέλους; Μήπως δεν τους έχουμε δώσει αριθμό λογαριασμού και γι’ αυτό καθυστερούν;
Τόλμησαν και διέβαλαν έναν από τους διάσημους λαούς στον κόσμο, τη στιγμή που είναι τόσο “ανοικτοί” απέναντί του; Τόλμησαν και έστειλαν το “υιοθετημένο” της Άριας Φυλής να παραστήσει τον ιμπεριαλιστή στη χώρα του Αλεξάνδρου; Εμείς ένα έχουμε να πούμε στους Κεντροευρωπαίους, οι οποίοι σήμερα εμφανίζονται με το “όνομα” Γερμανοί. Πρέπει να θεωρούν μεγάλη τους τιμή και μόνον που συνυπάρχουν στην Ευρώπη και μπορούν να “συνδιαλέγονται” ως ίσος προς ίσον με τους Έλληνες. Όταν όμως αυτήν την τιμή δεν την αντιλαμβάνονται και αρχίζουν να διαβάλουν αυτόν τον λαό αδίκως, μόνο και μόνο για να εξυπηρετήσουν τα οικονομικά τους συμφέροντα, μπαίνουν στον χώρο της Ύβρεως. “Χρωστάνε” στους Έλληνες, είτε το γνωρίζουν είτε όχι, και δεν μιλάμε για χρήματα.
Οι Έλληνες είναι ένας φιλόπονος και περήφανος λαός, που ζει επί χιλιάδες χρόνια με αξιοπρέπεια, τιμή και υπόληψη. Έχουν εργαστεί σκληρά, για να κερδίσουν όλη αυτήν τη φήμη, η οποία τους “ακολουθεί” εδώ και αιώνες. Έχουν μοιράσει γενναιόδωρα τα αγαθά τους, για να είναι τόσο αγαπητοί εδώ και αιώνες. Είναι ένας λαός, που οι λαοί τον θυμούνται γι’ αυτά που τους έδωσε και όχι γι’ αυτά που τους πήρε …Γι’ αυτά που έχτισε και όχι γι’ αυτά που γκρέμισε. Τον θυμούνται ευχάριστα για τη χαρά που χάρισε και όχι για τον θρήνο που σκόρπισε. Είναι αυτό που λέμε ένας λαός “επώνυμος” για τα μεγάλα έργα του και όχι για τα μεγάλα σφάλματά του, όπως συμβαίνει με κάποιους άλλους. Είναι ένας λαός με γνωστό “Ονοματεπώνυμο” και σταθερή “Διεύθυνση” …αμετάβλητα εδώ και χιλιετίες. Είναι πολύ άξιος αυτός ο λαός, για να πέσει στο “στόμα” και να γίνει “λεία” μιας κάποιας ασήμαντης εκδοχής κάποιου ασήμαντου κλάδου των κεντροευρωπαϊκών λαών.
Οι Γερμανοί, δηλαδή, δεν υστερούν απλά σ’ ό,τι αφορά τη φήμη τους σε σχέση με τους Έλληνες. Στην κυριολεξία βρίσκονται στον αντίποδα αυτής της κατάστασης. Είναι ένας λαός στην κυριολεξία κακόφημος …Ένας λαός, που τον θυμούνται γι’ αυτά που πήρε και όχι γι’ αυτά που έδωσε …Γι’ αυτά που γκρέμισε και όχι γι’ αυτά που έχτισε …Για τα δάκρυα που σκόρπισε και το μίσος που εισέπραξε …Γι’ αυτά που έκλεψε και ακόμα τον τραβολογάνε στα δικαστήρια σαν κοινό διαρρήκτη. Ένας λαός, ο οποίος, εξαιτίας των ανάξιων ηγεσιών του, ταλαιπωρεί εδώ και αιώνες εαυτόν και αλλήλους και ως εκ τούτου ζει με τις συνέπειες αυτών των επιλογών του …Ένας λαός, που δεν “προλαβαίνουμε” να συνηθίζουμε τα νέα του “ονόματα” και να μαθαίνουμε τη διαρκώς μεταβαλλόμενη “διεύθυνσή” του.
…Ένας λαός Κεντροευρωπαίων, που συχνά-πυκνά αναγκάζεται ν’ αλλάζει το “όνομά” του σαν κοινό λούμπεν underground στοιχείο, που θέλει να “σβήνει” τα ίχνη του και βέβαια τις “οφειλές” του …Ένας λαός Κεντροευρωπαίων, του οποίου η ιστορία είναι οι εφιάλτες όλων των άλλων …Ένας λαός Κεντροευρωπαίων, οι οποίοι κατά καιρούς εμφανίστηκαν ως Ούννοι, Τεύτονες, Γότθοι, Οστρογότθοι, Σάξονες και Κέλτες, για να καταλήξουν “Γερμανοί” και ένας θεός ξέρει πώς θα εμφανίζονται μετά από μερικές δεκαετίες.
Αυτός ο λαός έρχεται σήμερα μαζί με το εβραϊογυφταριό να διαβάλει την Ελλάδα …Να τη διαβάλει με ανθρώπους σαν τον Σόιμπλε. Έρχεται να διαβάλει έναν “πρωταγωνιστή” με ανθρωπάκια από αυτά που η ανθρώπινη ιστορία στο “πέρασμά” της αφήνει πίσω της σαν “σκόνη” …Ανθρωπάκια, που σέρνονται στη γη σαν σκουλήκια και δηλώνουν με ένα απίστευτο θράσος ότι θα δώσουν ή θα πάρουν τον “αέρα” στην Ελλάδα. Αυτό είναι ΥΒΡΙΣ και η ύβρις σπάνια μένει απλήρωτη. Η Ελλάδα —δυστυχώς γι’ αυτούς— δεν έχει εφήμερη παρουσία σε αυτόν τον Πλανήτη και αυτό πρέπει να το προσέξουν τώρα, που αποφάσισαν να συγκρουστούν μαζί της. Αν κρίνει κανείς από το παρελθόν των δύο λαών, θα διαπιστώσει ότι η στατιστική μάλλον ευνοεί τους Έλληνες.
Ο δρόμος προς τη νίκη.
Οι Έλληνες πρέπει σήμερα ν’ αναλογιστούν τον ιστορικό τους ρόλο και να σταθούν στο “ύψος” τους …Τον ρόλο, που και πάλι η ιστορία “αποφάσισε” να τους προσφέρει, χωρίς βέβαια να τους ρωτήσει …Τον ρόλο, που θα μπορούσε να είναι καταστροφικός για τον οποιονδήποτε άλλο λαό, αλλά είναι αρκετά “βατός” για τους Έλληνες. Για ακόμα μία φορά οι Έλληνες καλούνται ν’ αγωνιστούν μπροστά σε “Θερμοπύλες” …Να αγωνιστούν όχι μόνον για τους εαυτούς τους, αλλά και για τους υπολοίπους λαούς …Να αγωνιστούν, για να σταματήσουν έναν εφιάλτη, ο οποίος, αν τελικά περάσει από “πάνω” τους, θα αφανίσει και όλους τους υπόλοιπους λαούς.
Προϋπόθεση, όμως, για να αγωνιστείς, είναι ν’ αντιληφθείς ότι δέχεσαι επίθεση …Να αντιληφθείς ότι πρέπει να αμυνθείς. Αυτό το λέμε, γιατί οι Έλληνες σήμερα μοιάζουν με “υπνωτισμένοι” και σχεδόν δεν κατανοούν ότι δέχονται επίθεση. Νομίζουν ότι έχουν να κάνουν με λογιστικές “τακτοποιήσεις” και δεν βλέπουν ότι στο τέλος αυτής της “συναλλαγής” προκύπτει μια απώλεια, η οποία μοιάζει με συνέπεια χαμένου πολέμου και άρα εθνική καταστροφή. Δεν κατανοούν ότι οι πόλεμοι σήμερα διεξάγονται σε ανώτερα επίπεδα και γι’ αυτόν τον λόγο πολλοί από αυτούς δείχνουν να μην αντιλαμβάνονται καν ότι δεχόμαστε πολεμική επίθεση. Την επίθεση, όταν αυτή δεν εκδηλώνεται άμεσα, την καταλαβαίνεις από τα δευτερεύοντα στοιχεία της, που την αποκαλύπτουν. Την καταλαβαίνεις, όταν αντιλαμβάνεσαι τη στοχοποίηση αυτών, που πέφτουν θύματά της.
Η Ελλάδα είναι σήμερα η απόλυτα “στοχοποιημένη” χώρα στον κόσμο. Δεν υπάρχει άσχημο φαινόμενο, που να αφορά την ευρωπαϊκή και την παγκόσμια οικονομία, που να μην αποδίδεται σ’ αυτήν. Μιλάμε για απροκάλυπτες πολεμικές ενέργειες, οι οποίες διαρκώς την “σπρώχνουν” προς την οικονομική και κοινωνική καταστροφή και τελικά στην υποδούλωσή της. Μιλάμε όμως και για υπερβολές σε αυτήν την πολεμική, που προκαλεί για φαιδρές καταστάσεις. Μιλάμε για το “κουνούπι”, το οποίο στο κάθε “βήμα” του προκαλεί “σεισμό” και “τσουνάμι” μαζί. Έτσι κάπως θέλουν να παρουσιάσουν την Ελλάδα σε ένα παγκόσμιο κοινό, το οποίο ανησυχεί για το μέλλον του. Παρουσιάζουν την Ελλάδα σαν τον απόλυτα αρνητικό παράγοντα για την επιβίωση όλων των λαών …Τον παράγοντα εκείνον, ο οποίος πρέπει στην κυριολεξία να τεθεί υπό “κηδεμονία”, για να μην απειλεί την ανθρωπότητα.
Η DEXIA καταρρέει, απειλώντας με κατάρρευση ολόκληρο το ευρωπαϊκό τραπεζικό οικοδόμημα και η κυρίαρχη λέξη, που ακούγεται στη Γερμανία και στην Ευρώπη, είναι “Griechenland“. Η Ρώμη καιγόταν από τους αγανακτισμένους και κάποιοι προσπαθούσαν να δουν μήπως σπάει καμιά τζαμαρία στην Αθήνα, για να την κάνουν πρώτη είδηση. Η Wall Street απειλούνταν με κατάληψη και τα ίδια κέντρα της διεθνούς ενημέρωσης ασχολούνταν με τους Έλληνες οδοκαθαριστές, οι οποίοι κατέλαβαν κάποιον ΧΥΤΑ. Όλα αυτά δείχνουν τη “στοχοποίηση” της πατρίδας μας …Στοχοποίηση στρατιωτικού τύπου, εφόσον γίνεται επιλεκτικά και με στόχο την κατάκτησή της. Επιλεκτικά, όχι επειδή είμαστε οι “χειρότεροι”, όπως διατείνονται οι ιμπεριαλιστές στους λόγους τους, αλλά οι “συμφερότεροι”, όπως αποκαλύπτουν οι πράξεις τους …Όχι επειδή είμαστε οι πιο “ανοικοκύρευτοι” ανάμεσα στους λαούς, αλλά επειδή ξεκίνησαν το “πλιάτσικο” από το δικό μας “νοικοκυριό”.
Όλα αυτά οι Έλληνες πρέπει να τα γνωρίζουν. Πρέπει να σταθούν “όρθιοι” τώρα, που πάνω τους “ξεσπά” η επίθεση της Νέας Τάξης …Μια επίθεση επικίνδυνη και ολοκληρωτική …Μια επίθεση, που δεν διαφέρει από εκείνη τη μεγάλη, που υπέστησαν οι αρχαίοι πρόγονοί τους από τους Πέρσες …Μια επίθεση άπληστων τραπεζιτών τοκογλύφων, οι οποίοι αρπάζουν από τους λαούς τις πατρίδες τους και καταστρέφουν τους πολίτες …Μια νέα επίθεση του σκοταδισμού, που απειλεί να βυθίσει την ανθρωπότητα σε έναν νέο Μεσαίωνα …Πραγματικό Μεσαίωνα, εφόσον στο πέρασμα της καταστρέφει τα πάντα και αφήνει πίσω της έρημη γη …Χειρότερο Μεσαίωνα από τον προηγούμενο, εφόσον στην κατάληξή του θέλει τον Πλανήτη στο σύνολό του παραδομένο σε μια μικρή ομάδα “νεοφεουδαρχών”.
Μιλάμε για μια επίθεση πρωτοφανούς εντάσεως και μεγέθους. Αν οι αρχαίοι Έλληνες κλήθηκαν ν’ αντιμετωπίσουν τη μεγαλύτερη αυτοκρατορία της εποχής τους, οι σύγχρονοι Έλληνες καλούνται ν’ αντιμετωπίσουν τη μεγαλύτερη αυτοκρατορία όλων των εποχών. Δέχονται μια επίθεση, που, αν δεν αντιμετωπιστεί επιτυχώς από τους ανθρώπους, μπορεί να εξελιχθεί σε μια πραγματική πανανθρώπινη τραγωδία. Εθνικά, κοινωνικά και ατομικά δικαιώματα και κεκτημένα μπαίνουν σε ένα “τσουβάλι” και πετιούνται στα “σκουπίδια”. Ό,τι απέκτησαν οι λαοί με ποτάμια αίματος και ανείπωτες θυσίες απειλείται από μιαρούς τοκογλύφους, οι οποίοι “έπαιζαν” παιχνίδια “δημιουργικής” λογιστικής στα κομπιούτερ τους. Ό,τι απολαμβάνουν οι πολίτες, εξαιτίας των αγώνων τους και των θυσιών τους, χάνεται σε μια συνεχή “προσθαφαίρεση” αριθμών κάποιων ελεεινών λογιστών.
Στην πραγματικότητα ό,τι κέρδισε η ανθρωπότητα, στους αιώνες που ακολούθησαν τη Γαλλική Επανάσταση, τίθεται σε αμφισβήτηση. Τα κεκτημένα των δύο τελευταίων αιώνων εξανεμίζονται μέσα σε ελάχιστες ημέρες. Χάνονται κάτω από την εμετική προπαγάνδα των βαρβάρων τραπεζιτών. Των “βαρβάρων” τραπεζιτών που προσπαθούν να πείσουν τους λαούς ότι τους συμφέρει να “αυτοκτονήσουν” για να “σωθούν”. Των “βαρβάρων” τραπεζιτών που προσπαθούν να πείσουν τους εργαζόμενους ότι τους συμφέρει να υποδουλωθούν για να σώσουν την “ανταγωνιστικότητα” της οικονομίας. Των “βαρβάρων” τραπεζιτών που αναγκάζουν τους λαούς να βγάλουν στο “σφυρί” τις πατρίδες τους για να σώσουν τις τράπεζες.
Απέναντι σ’ αυτήν την τεράστια και πρωτοφανή τραπεζική λαίλαπα καλούνται οι Έλληνες να επαναλάβουν τους εαυτούς τους. Καλούνται να τους “σταματήσουν” έξω από την πατρίδα τους πριν κατακλύσουν την Ευρώπη και από εκεί τον κόσμο ολόκληρο. Καλούνται να μπουν “επικεφαλής” των λαών και να τους “οδηγήσουν” στη νίκη. Να γίνουν τα πρότυπα του αγώνα απέναντι στις “στρατιές” της Νέας Τάξης …Τις “στρατιές” λογιστών, που, υπό την “στρατηγία” αδίστακτων, άπληστων, απολίτιστων και βάρβαρων, τύπου Πολ Τόμσεν, μπαίνουν στα κράτη και “τεμαχίζουν” λαούς και πατρίδες, για να πληρώσουν τους απατεώνες τραπεζίτες.
Οι Έλληνες αυτούς πρέπει ν’ αντιμετωπίσουν, γιατί ήδη “προελαύνουν” στην πατρίδα τους. Είναι υποχρεωμένοι ν’ αντισταθούν, γιατί, αν δεν το κάνουν, είναι “τελειωμένοι”. Οι τοκογλύφοι θα τους πάρουν ό,τι έχουν και δεν έχουν και θα τους πετάξουν στα “σκουπίδια”. Είναι λοιπόν μονόδρομος γι’ αυτούς ο αγώνας. Πρόβλημα, όμως, δεν έχουν μόνον οι Έλληνες με τους τοκογλύφους. Πρόβλημα έχουν και οι τοκογλύφοι, οι οποίοι έβαλαν το “στοίχημά” τους για τους Έλληνες. Οι Έλληνες είναι επικίνδυνοι. Αυτοί, οι οποίοι επιλέχθηκαν από το σύστημα να γίνουν τα πρώτα “πειραματόζωα” της νέας τακτικής τους, μπορούν να γίνουν αυτοί, οι οποίοι πρώτοι θα τους νικήσουν. Αν συμβεί όμως αυτό, θα έχουμε το φαινόμενο του ντόμινο.
Αυτό είναι το όλο μυστικό …Να αντιληφθούν οι λαοί —όσο είναι καιρός— ποιος είναι ο πραγματικός τους εχθρός …Να αντιληφθούν ότι οι εχθροί των Ελλήνων είναι και δικοί τους εχθροί …Να αντιληφθούν ότι είναι θέμα χρόνου να φτάσει το πρόβλημα των Ελλήνων και στη δική τους “πόρτα” …Να αντιληφθούν ότι είναι “επιβάτες” στο ίδιο “καράβι” και ως εκ τούτου πρέπει να κάνουν τα ίδια πράγματα και να συμμετέχουν στους ίδιους αγώνες με τους Έλληνες …Να αντιληφθούν ότι ο κοινός τους εχθρός είναι το άπληστο τραπεζικό σύστημα των τοκογλύφων. Αναγκαστικά πρέπει να κάνουν κι αυτοί ό,τι μέσα από το κείμενο αυτό προτείνουμε στους Έλληνες να κάνουν.
Από αυτό το πανανθρώπινο κάλεσμα δεν εξαιρείται κανένας λαός, γιατί δεν περισσεύει κανείς. Δεν εξαιρούμε τον λαό της Γερμανίας ή του Ισραήλ. Δεν τους εξαιρούμε, γιατί δεν είμαστε ρατσιστές. Δεν θεωρούμε ότι ως λαοί βρίσκονται κάπου “απέναντι”. Δεν θεωρούμε σε καμία περίπτωση ότι οι λαοί είναι συνυπεύθυνοι για τα εγκλήματα των ηγεσιών τους. Κατά τη γνώμη μας οι πάντες πρέπει να συμμετάσχουν στον πανανθρώπινο αγώνα, γιατί οι πάντες είναι θύματα αυτής της κατάστασης. Οι πρόσφατες μεγάλες διαδηλώσεις στο Τέλ-Αβίβ ή και στο Βερολίνο αυτό αποδεικνύουν.
Αυτές οι διαδηλώσεις αποδεικνύουν ότι δεν υπάρχουν συλλογικές ευθύνες για τα σημερινά εγκλήματα των Εβραίων και των Γερμανών ηγετών …Αποδεικνύουν ότι δεν υπάρχουν συλλογικά κέρδη για τους λαούς και άρα δεν υπάρχουν συλλογικές συνενοχές και άρα ευθύνες. Δεν τα “τρώνε” μαζί οι λαοί με τα λαμόγια, όπως νομίζουν οι διάφοροι εγκληματίες Πάγκαλοι, οι οποίοι αναζητούν εναγωνίως συνενόχους, για να αποποιηθούν τις ευθύνες τους. Είναι προφανές ότι δεν επωφελούνται αυτοί οι λαοί από τα εγκλήματα αυτά. Αυτό το αποκαλύπτει η φτώχεια και η ανασφάλεια, που πλήττει τόσο τη Γερμανία όσο και το Ισραήλ. Δεν υποφέρει λιγότερο από την οικονομική κρίση κάποιος, επειδή είναι ομοεθνής και συμπατριώτης με τους εγκληματίες που την προκαλούν.
…Απλά είναι τα πράγματα. Όσο υπεύθυνος είναι για τις λαμογιές της Δαμανάκη ή του Λαλιώτη ένας φουκαράς εργαζόμενος, επειδή ηλικιακά έτυχε να ανήκει στη γενιά του Πολυτεχνείου, άλλο τόσο υπεύθυνοι είναι και οι κοινοί Γερμανοί ή οι κοινοί Ισραηλίτες για τα εγκλήματα κάποιων, επειδή έτυχε να είναι ομοεθνείς τους. Ιδιωτικά είναι αυτά τα εγκλήματα και μόνον στο αντίστοιχο επίπεδο υπάρχουν οι ευθύνες. Ισχύει, δηλαδή, αυτό το οποίο καταγγέλλουμε και ισχυριζόμαστε πως είναι πρωτοφανές φαινόμενο για την παγκόσμια ιστορία. Είναι πρωτοφανές το φαινόμενο οι λαοί να πέφτουν θύματα κοινών ιδιωτών απατεώνων, οι οποίοι συνθέτουν συμμορίες με την αστυνομική σημασία της έννοιας.
Αυτό, το οποίο έχει σημασία, είναι ότι τα πάντα επείγουν. Δεν υπάρχει πλέον χρόνος για καθυστερήσεις. Όσο πιο πολύ καθυστερούν οι λαοί, τόσο πιο δύσκολη θα γίνεται η κατάσταση, για να την επαναφέρουν εκεί όπου τους συμφέρει. Όσο πιο πολύ καθυστερούν, τόσο πιο “βαθιά” στην κρίση θα τους βάζουν οι ιδιωτικές τράπεζες. Όσο πιο πολύ καθυστερούν, τόσο πιο πολύ οι ιδιώτες τραπεζίτες θα καταφέρνουν να μετατρέπουν τα δάνεια, που έδωσαν παράνομα στους λαούς, σε διακρατικά δάνεια …Σε δάνεια τέτοια, που θα φέρνουν τους λαούς αντιμέτωπους μεταξύ τους και αυτό είναι επικίνδυνο. Όσο πιο πολύ καθυστερούν, τόσο πιο μεγάλο μέρος της συλλογικής περιουσίας τους θα χάνεται, για να ξεπληρωθούν οι τοκογλύφοι για τα “πέτσινα” χρήματά τους.
Πρέπει λοιπόν άμεσα να θωρακίσουν τις δημόσιες περιουσίες τους μέσα στα ασφαλιστικά τους ταμεία, ώστε να εξασφαλίσουν για πάντα τους καρπούς των κόπων τους. Να αρνηθούν με όλη τους τη δύναμη να πληρώσουν οι ίδιοι τις ζημιές των τραπεζών. Να “γκρεμίσουν” από την εξουσία τους ηγέτες αυτούς, οι οποίοι στην πραγματικότητα είναι υπάλληλοι των τραπεζιτών. Να οδηγήσουν τα τραπεζικά τους συστήματα σε χρεοκοπία και κρατικοποίηση, για ν’ ανακτήσουν οι κοινωνίες τον έλεγχο των οικονομιών τους. Να τα αναγκάσουν στη χρεοκοπία, για να οδηγήσουν τις “Αγορές” στην κατάρρευση και να οδηγήσουν τους εγκληματίες τοκογλύφους στα δικαστήρια για εγκλήματα κατά της ανθρωπότητας. Μαζί τους να δικαστούν ως συνένοχοι και όλα τα “κουϊσλινγκ” καθεστώτα, που πρόδωσαν τους λαούς τους και άνοιξαν τις “πόρτες” των κρατών στους εγκληματίες.
Για όσο διάστημα οι λαοί —και όχι μόνον οι Έλληνες— δεν αντιλαμβάνονται τι συμβαίνει, θα επιβαρύνουν τις θέσεις τους. Θα βλέπουν τις πατρίδες τους να αλώνονται από τους τραπεζίτες και τις ζωές τους να καταστρέφονται. Οι τοκογλύφοι θα “κοινωνικοποιούν” τις ζημιές των σχεδιασμών τους και θα εισπράττουν ως “αντιπαροχή” τις πατρίδες των λαών. Θα αρπάζουν ό,τι πιο πολύτιμο έχουν λαοί …Ό,τι με κόπο δημιούργησαν μέσα στους αιώνες και ό,τι με αίμα απέκτησαν οι πρόγονοί τους, για να τους το κληροδοτήσουν. Οι τραπεζίτες “θερίζουν” τους “καρπούς” όλης της ανθρωπότητας και αυτό πρέπει να το σταματήσουν οι λαοί μόνοι τους, γιατί κανένας άλλος δεν θα μπορέσει να το κάνει για λογαριασμό τους.
Απέναντι σ’ αυτό το σκληρό τραπεζικό “δρεπάνι” της εποχής καλούνται σήμερα οι Έλληνες να μπουν μπροστά και να σταθούν όρθιοι, για να το “σπάσουν” με το “κορμί” τους. Δυστυχώς η καλή τους μοίρα για άλλη μία φορά ξεκινάει, δείχνοντάς τους το πιο άσχημο πρόσωπό της. Το μόνο θετικό στην περίπτωση αυτήν είναι ότι η εμπειρία τους είναι μεγάλη και μπορεί να τους βοηθήσει. Είναι αρκετά έμπειροι και θα πρέπει να γνωρίζουν ότι πίσω από κάθε μεγάλη δυσκολία κρύβεται μια εξίσου μεγάλη ευκαιρία. Είναι επίσης αρκετά τρελοί, για να το δοκιμάσουν.
Δεν πρέπει να λυγίσουν στα δύσκολα, γιατί στα δύσκολα βρίσκεται καί το μεγάλο κέρδος καί η μεγάλη δόξα. Δεν πρέπει να απογοητεύονται από την άθλια σημερινή ηγεσία τους, γιατί, ως έμπειροι “παίχτες” της παγκόσμιας ιστορίας, είναι υποχρεωμένοι να γνωρίζουν ότι δεν υπάρχουν Θερμοπύλες χωρίς Εφιάλτες. Δεν υπάρχουν Έλληνες ήρωες, χωρίς να έχουν απέναντί τους Έλληνες προδότες. Στην πραγματικότητα οι Έλληνες ποτέ δεν αγωνίστηκαν, χωρίς να έχουν αντίπαλους κάποιους άλλους Έλληνες Εφιάλτες. Αυτή είναι η μοίρα τους. Ο Αχιλλέας, πιο πολύ κι από τον Έκτορα, τον Αγαμέμνονα μίσησε. Ο Οδυσσέας, πιο πολύ κι από τους Τρώες, τους Έλληνες Μνηστήρες μίσησε. Ο ίδιος ο Αλέξανδρος βρήκε τη χειρότερη αντίσταση από Έλληνες μηδίσαντες. Το ίδιο συμβαίνει και σήμερα. Απέναντι στους Έλληνες υπάρχουν και Έλληνες “Νεοταξίσαντες”.
Δεν είναι δηλαδή η πρώτη φορά που συμβαίνει, αλλά ας ελπίσουμε όλοι ότι θα είναι η τελευταία. Αυτό, το οποίο έχει σημασία, είναι ότι δεν πρέπει να φοβηθούν …Δεν πρέπει να τους τρομάξουν τα ανθρωποειδή, που εμφανίζονται ως ηγέτες της Νέας Τάξης …Δεν πρέπει να τους τρομάξουν τα γερμανικά Ορκ, που εκτελούν τις εντολές του εβραϊκού διευθυντηρίου …Δεν πρέπει να τους τρομάξει ο θίασος από τα τέρατα της ανθρώπινης ύπαρξης …Δεν πρέπει να τους τρομάζουν η Μέγαιρα του Ρήνου, ο σακάτης με το καρότσι, η τρελή “αδερφή” και το “υιοθετημένο” …Δεν έχουν λόγο να τρομάξουν οι Έλληνες …Έχουν δει και χειρότερα στο παρελθόν.
Υπήρχαν εποχές, όπου τα πράγματα ήταν χειρότερα. Πάντα έτσι συνέβαινε και θα ήταν παράξενο να μην συνέβαινε και σήμερα το ίδιο. Τα κτήνη και ο ιμπεριαλισμός πάνε πάντα “μαζί”. Πάντα οι αυτοκρατορίες σού επιτίθενται με ανθρωποειδή. Πάντα σου επιτίθενται με κτήνη, εφόσον οι κοινοί και φυσιολογικοί άνθρωποι δεν είναι αρκετά “άρρωστοι”, για να μπορούν να τους εξυπηρετήσουν. Γι’ αυτόν τον λόγο ψάχνουν στον “πάτο” της ανθρώπινης ύπαρξης και βρίσκουν τα “εργαλεία” τους …Ψάχνουν τα “Ορκ” …Ψάχνουν συνεργάτες ανάμεσα στους δύσμορφους, στους σακάτηδες, στους ευνούχους, στους ανώμαλους. Παλαιότερα βρήκαν τους Χίτλερ και τους Μέγκελε και σήμερα τις Μέρκελ και τους Σόιμπλε, που τους βολεύουν. Τέτοια κτήνη είδαν οι αρχαίοι Έλληνες και τα ίδια περίπου βλέπουν και οι σύγχρονοι.
Γι’ αυτόν τον λόγο λέμε ότι δεν πρέπει να φοβούνται οι Έλληνες. Υπήρχαν εποχές, όπου τα πράγματα ήταν εξίσου άσχημα, αλλά πολύ χειρότερα στην εκδήλωσή τους …Εποχές, όπου ήταν πιο δύσκολο να σταθείς όρθιος απέναντι σε εχθρούς τέτοιας απανθρωπιάς, κακοήθειας και βέβαια τέτοιων διαστάσεων …Εποχές, όπου οι εχθροί θα μπορούσαν να σε “εξατμίσουν” και όχι απλά να “πας” άδοξα, αλλά να μην πάρει χαμπάρι κανένας ότι υπήρξες καν …Εποχές, όπου μπορούσαν να σε “ξηλώσουν” από την πατρίδα σου και να σε πουλήσουν για δούλο πιο φτηνά κι από ζώο. Τώρα τουλάχιστον υπάρχουν κανονισμοί ακόμα και στην ήττα. Υπάρχει όμως και η τεχνολογία, για να προσφέρει στους Έλληνες τούς αυτόπτες μάρτυρες του αγώνα τους. Να υπάρχουν “μάρτυρες” της αντίστασής τους και κατ’ επέκταση της δόξας τους σε περίπτωση επιτυχίας.
Ο ελληνικός λαός —σήμερα ειδικά— είναι πιο ασφαλής από ποτέ, αν αποφασίσει κι αντιδράσει. Είναι ο πλέον ιστορικός λαός της Ευρώπης και ακόμα και τα τέρατα δεν θα τολμούσαν να τον απειλήσουν με ωμές επεμβάσεις, που θα μπορούσαν να τον οδηγήσουν σε ένα νέο αιματοκύλισμα. Είναι ο πλέον διάσημος λαός του Πλανήτη και δεν μπορούν να “σερβοποιήσουν” ή να “ιρακινοποιήσουν” την περίπτωσή του. Δεν θα τολμήσουν τα κτήνη να τον μπλέξουν σε πολεμικές ή εμφύλιες περιπέτειες, όπως θα έκαναν παλαιότερα. Γιατί; Γιατί, ακόμα κι αυτή η “χλαπάτσα”, που λέγεται “democracy”, έχει να προσφέρει κάποια “θετικά” πράγματα με την ύπαρξή της.
Το πιο θετικό, που έχει προσφέρει, είναι ότι προκαλεί εκτεταμένη “παράλυση” στον κεντρικό μηχανισμό της εξουσίας του συστήματος. Προκαλεί δυσλειτουργίες στην ιμπεριαλιστική λειτουργία. Περιορίζει τα αντανακλαστικά της και αυτό είναι επικίνδυνο, εφόσον τα αντανακλαστικά συνδέονται με τα ένστικτα της επιβίωσης. Σε έναν κόσμο, ο οποίος δεν έχει πλέον στεγανά στην πληροφόρηση, η αυτοκρατορία των “Ορκ” της Νέας Τάξης έχει πρόβλημα εξαιτίας της democracy. Έχει πρόβλημα με την ηγεσία, η οποία προκύπτει από τις διαδικασίες της. Οι ηγέτες της είναι αιρετοί και ως εκ τούτου αδύναμοι να λάβουν αποφάσεις, που σε άλλες εποχές κάποιοι προκάτοχοί τους θα λάβαιναν χωρίς κανέναν ενδοιασμό.
Ενώ, δηλαδή, η εξουσία, όπως και οι ανάγκες της, είναι μόνιμες, δυστυχώς γι’ αυτήν οι σημερινοί εκφραστές της είναι αιρετοί. Ενώ η παθογένειά της είναι “κληρονομική”, δεν συμβαίνει το ίδιο με τους ηγέτες της. Αυτοί οι εφήμεροι ηγέτες, με τη σύντομη “ημερομηνία λήξεως”, είναι απροστάτευτοι και ως εκ τούτου δεν μπορούν να πάρουν τις αποφάσεις που απαιτούν οι αυτοκρατορίες για τη λειτουργία τους …Αποφάσεις, οι οποίες πρέπει να είναι απόλυτες και ακαριαίες, για να έχουν τα επιθυμητά αποτελέσματα …Αποφάσεις, όμως, οι οποίες είναι πολλές φορές ακραίες και ως εκ τούτου επικίνδυνες γι’ αυτούς που τις παίρνουν …Αποφάσεις, οι οποίες από μόνες τους επιβάλουν τη δια βίου προστασία των ηγετών που τις παίρνουν.
Όταν οι ηγέτες, σαν τη Μέρκελ ή τον Σαρκοζί, βλέπουν τις δικαστικές περιπέτειες που απειλούν “συναδέρφους” τους, τύπου Μπλερ ή Μπους, για τις πολεμικές αποφάσεις τους, αντιλαμβανόμαστε ότι υπάρχει ένας φόβος …Φόβος, ο οποίος αποκαλύφθηκε σε όλη του την ένταση, όταν πρόσφατα —και για πολύ ηπιότερους λόγους— καταδικάστηκε η Τιμοσένκο και έσπευσαν οι ηγέτες της ευρωπαϊκής διαφθοράς να την υπερασπιστούν …Φόβος “διαρροών” κι αποκαλύψεων και ο οποίος γίνεται τεράστιος, αν το θύμα είναι “διάσημο” και τυγχάνει παγκόσμιας συμπάθειας, όπως είναι οι Έλληνες.
…Ειδικά οι Έλληνες, οι οποίοι εκτός από συμπαθείς είναι και αφύσικα ισχυροί για το μέγεθός τους. Έχουν τεράστια διασπορά και πολλές “άκρες” σε όλη την υφήλιο. Έχουν τεράστια επιρροή και άπειρη δύναμη, αν σκεφτεί κάποιος ότι, παρ’ όλο το μικρό πληθυσμιακό τους μέγεθος είναι με μεγάλη διαφορά η μεγαλύτερη ναυτική δύναμη στον κόσμο. Αυτούς τους Έλληνες δεν μπορείς να τους “διαγράψεις” με μία σου απόφαση, χωρίς να έχεις εξασφαλίσει ως εξουσία ειδικές πολιτικές και ποινικές “ανοσίες”. Χωρίς όμως τέτοιες γρήγορες, απόλυτες και φονικές αποφάσεις δεν λειτουργεί ο ιμπεριαλισμός. Αυτό είναι το κέρδος της εμετικής democracy …και όπως αντιλαμβανόμαστε είναι τεράστιο για την παρούσα φάση. Η democracy μπορεί να μην συνέβαλε όσο θα θέλαμε στην κοινωνική λειτουργία, αλλά μπορεί να είναι ο καθοριστικός παράγοντας για την επιτυχή έκβαση της κοινωνικής άμυνας.
Για εμάς είναι θέμα χρόνου να συσπειρωθούν όλοι οι λαοί πίσω από ένα νέο “Μολών Λαβέ” …Ένα “Μολών Λαβέ”, το οποίο μπορεί να ειπωθεί και πάλι στην Ελλάδα, αλλά αυτήν τη φορά δεν θα είναι αμιγώς ελληνικό …Ένα “Μολών Λαβέ”, το οποίο θα απευθύνεται στους τοκογλύφους και στις τράπεζες και πλέον θα το ζήσουν και οι υπόλοιποι λαοί ως συμμέτοχοι και συμπρωταγωνιστές στη μάχη και όχι απλά ως παρατηρητές. Σύντομα θα έχουμε μεγάλες εξελίξεις. Σε αυτό το διάστημα εμείς οι Έλληνες πρέπει να σταθούμε όρθιοι, ενωμένοι, αγαπημένοι, υπερήφανοι και προπάντων αισιόδοξοι.
Είμαστε υποχρεωμένοι να είμαστε αισιόδοξοι. Αυτές τις δύσκολες ώρες —πιο πολύ απ’ οτιδήποτε άλλο— την αισιοδοξία μας έχει ανάγκη ολόκληρη η παγκόσμια κοινωνία …Τη χαρά μας και το γέλιο μας. Ο ελληνισμός στο συλλογικό υποσυνείδητο της ανθρωπότητας ταυτίζεται με την έννοια της χαράς και της γιορτής και αυτό ποτέ δεν πρέπει να αμελούμε να το συντηρούμε. Ακόμα και στα δύσκολα θα πρέπει όχι μόνον να είμαστε δυνατοί, αλλά και να το δείχνουμε. Είμαστε τα παιδιά του Διονύσου και αυτό δεν πρέπει να το ξεχνάμε ποτέ. Δεν πρέπει ν’ απογοητεύσουμε αυτούς, οι οποίοι ελπίζουν και πιστεύουν σ’ εμάς.
Λίγα “μέτρα” έχουν απομείνει στην ανθρωπότητα να “βαδίσει” μέσα στο σκοτεινό “τούνελ” της ιστορίας. Σύντομα θα βγούμε όλοι μαζί στο “φως” και τα “Ορκ” θα καούν μόνα τους σαν τους βρικόλακες. Σύντομα αυτά, τα οποία ονειρευτήκαμε και μας έδωσαν χαρά, θα επιβληθούν πάνω στους εφιάλτες που είδαμε και μας τρόμαξαν …Η ομορφιά θα επιβληθεί της ασχήμιας …Η υγεία θα επιβληθεί της αρρώστιας …και η χαρά θα επιβληθεί της θλίψης. Λίγη υπομονή χρειάζεται …και …θα τον “μεθύσουμε” τον Ήλιο.
ΠΑΝΑΓΙΩΤΗΣ ΤΡΑΪΑΝΟΥ