Καθημερινά γινόμαστε μάρτυρες αθλιοτήτων. Η εθνική πολιτική των κρατών έχει πέσει στο επίπεδο του γυφτοπάζαρου. Κάποιοι παίζουν με τους λαούς, υποτιμώντας τους σε βαθμό εγκληματικό. Το πρόβλημα πλέον δεν είναι μόνον της Ελλάδας και των Ελλήνων. Το πρόβλημα έχει φτάσει στο σημείο να είναι πλέον γενικό πρόβλημα του συνόλου των Βαλκανίων. Όλοι “εμπλέκονται” με τον ίδιο προσβλητικό και υποτιμητικό τρόπο. Έλληνες, Βούλγαροι, Σέρβοι και Αλβανοί έχουν “εμπλακεί” σε ένα παιχνίδι, το οποίο, ενώ τους αφορά άμεσα, δεν το “παίζουν” οι ίδιοι.
Το πρόβλημα μάλιστα μετά την “πρόταση” για τη “Μακεδονία του Βαρδάρη” στα πρότυπα της “Μακεδονίας του Πιρίν” φεύγει πλέον από το ελληνοσκοπιανό επίπεδο και μπαίνει και στη βουλγαρική επικράτεια.
Με τη νέα προτεινόμενη ονομασία απειλούνται με “φωτιά” και τα υπόλοιπα Βαλκάνια και όχι μόνον η Ελλάδα. Με τη νέα ονομασία το πρόβλημα παύει να είναι ελληνοσκοπιανό και γίνεται ταυτόχρονα και σκοπιανοβουλγαρικό, εφόσον απειλεί και την ακεραιότητα της Βουλγαρίας. Το νέο όνομα της Δημοκρατίας των Σκοπίων απειλεί ευθέως και τους Βούλγαρους.

Ρωτάμε λοιπόν εμείς, όσους συμπατριώτες μας βλέπουν σαν “λογική” την πρόταση περί “Μακεδονίας του Βαρδάρη” …Όλους όσους “τσιμπάνε” με την τελευταία “υποχώρηση” της συμμορίας των εμπόρων ναρκωτικών, που στηρίζει τον Γκρουέφσκι …Της συμμορίας, που, μαζί με κάποιους πληρωμένους και χαπακωμένους προβοκάτορες των γηπέδων, είναι οι μόνοι που δηλώνουν “Μακεδόνες”, σε μια χώρα όπου όλοι οι υπόλοιποι δηλώνουν Αλβανοί, Σέρβοι και κυρίως Βούλγαροι. Τους ρωτάμε λοιπόν και περιμένουμε μια λογική απάντησή τους στην τόσο “ακίνδυνη” πρόταση του Νίμιτς.
Αν η σημερινή FYROM ονομαστεί δήθεν “Μακεδονία του Βαρδάρη”, οι πολίτες της τι ακριβώς θα δηλώνουν ως εθνική τους ταυτότητα; “Μακεδόνες” δεν θα δηλώνουν; Οι “Μακεδόνες του Βαρδάρη” είναι αυτόματα “Μακεδόνες” σκέτο και τέλος. Άρα πού βρίσκεται το “ακίνδυνο” του γεωγραφικού προσδιορισμού που μας “σερβίρουν”; Η γλώσσα τους πώς θα δηλώνεται, όταν αυτοί θα δηλώνουν “Μακεδόνες”; “Μακεδονική” δεν θα είναι η γλώσσα αυτών, που δηλώνουν εθνικά “Μακεδόνες”; Δικαιωματικά θα δηλώνεται ως τέτοια, ακόμα κι αν είναι η αγγλική ή η αρχαία κινεζική.
Πρέπει σε κάποια στιγμή να τελειώνει το δούλεμα με τον “γεωγραφικό προσδιορισμό”, που υποτίθεται είναι η “κόκκινη” γραμμή της Ελλάδας και την έχουμε δει σε όλες τις “παρδαλές” της αποχρώσεις. Πρέπει να τελειώνει το παραμύθι με τις δήθεν μεγάλες “υποχωρήσεις” των Σκοπιανών μέχρι να “τσιμπήσουν” οι Έλληνες. Ο όρος Μακεδονία πρέπει να είναι αυτός, ο οποίος θα λειτουργεί ως γεωγραφικός προσδιορισμός και όχι το αντίθετο. Ο όρος Μακεδονία πρέπει να προσδιορίζει γεωγραφικά τους άλλους και όχι να προσδιορίζεται ο ίδιος από άλλους γεωγραφικούς προσδιορισμούς. Το γεγονός, δηλαδή, ότι χρησιμοποιούνται οι ίδιες λέξεις, δεν σημαίνει ότι εξασφαλίζεται το ίδιο αποτέλεσμα. Είναι άλλο πράγμα ο “μακεδονικός χαλβάς” και άλλο ο “χαλβαδένιος Μακεδόνας”. Το πρώτο είναι τύπος χαλβά, ενώ το δεύτερο είναι τύπος “Μακεδόνα” …και μάλιστα υβριστικός.
Τι σημαίνει πρακτικά αυτό; Ότι είναι άλλο πράγμα να ονομάζεται η περιοχή “Μακεδονία του Βαρδάρη” και η λέξη Βαρδάρης να είναι ο γεωγραφικός προσδιορισμός της έννοιας “Μακεδονία” και είναι άλλο πράγμα να ονομάζεται η περιοχή “Μακεδονική Βαρδαρία” και η λέξη Μακεδονία να είναι ο γεωγραφικός προσδιορισμός της έννοιας “Βαρδάρης”. Στην πρώτη περίπτωση η εθνική ταυτότητα συνδέεται με την έννοια Μακεδονία, ενώ στη δεύτερη περίπτωση η εθνική ταυτότητα συνδέεται με την έννοια του Βαρδάρη και της Βαρδαρίας.
Στην πρώτη περίπτωση ο πολίτης της “Μακεδονίας του Βαρδάρη” είναι “Μακεδόνας”, που κατοικεί στην περιοχή της Βαρδαρίας, ενώ στη δεύτερη περίπτωση ο πολίτης της “Μακεδονικής Βαρδαρίας” είναι “Βαρδάριος”, ο οποίος απλά κατοικεί σε ένα κομμάτι της Μακεδονίας, όπως κάποιος Έλληνας κατοικεί σε κάποιο άλλο μέρος της Μακεδονίας ή κάποιος Βούλγαρος σε κάποιο άλλο. Στην πρώτη περίπτωση η γλώσσα αυτού του πολίτη είναι η “μακεδονική”, ενώ στη δεύτερη περίπτωση είναι η “βαρδαρική”, άσχετα αν καί στις δύο περιπτώσεις μιλάμε για την ίδια εκδοχή της βουλγαρικής γλώσσας.
Γι’ αυτό τον λόγο ισχυριζόμαστε ότι κάποιοι μας “δουλεύουν” σε βαθμό εξοργιστικό. Για να καταφέρουν όλα αυτά τα πράγματα, δημιουργούν σύγχυση. Αναμιγνύουν τα ακίνδυνα με τα επικίνδυνα. Τα “άφλεκτα” με τα “εύφλεκτα”. Τι σημαίνει πρακτικά αυτό. Ότι εκ του πονηρού κάποιοι συγκρίνουν τον όρο αυτόν με τον όρο της “Μακεδονίας του Πιρίν”. Δεν είναι ίδια περίπτωση η “Μακεδονία του Βαρδάρη” με τη “Μακεδονία του Πιρίν”. Γιατί; Γιατί η “Μακεδονία του Πιρίν” είναι άφλεκτη. Εξαιτίας της ύπαρξής της, δεν εκδηλώνεται αλυτρωτισμός.
Είναι γεωγραφικός προσδιορισμός μιας περιοχής, στην οποία είναι ξεκαθαρισμένο ότι την κατοικούν εθνικώς Βούλγαροι, οι οποίοι μιλούν τη βουλγαρική γλώσσα. Οι εθνικοί στόχοι των Βουλγάρων και άρα και οι στόχοι των κατοίκων της “Μακεδονίας του Πιρίν” είναι οι βουλγαρικοί και μέσα σ’ αυτούς τους στόχους δεν είναι να “ενωθούν” με Έλληνες ή Αλβανούς ή Σέρβους, επειδή απλά κατοικούν σε ένα κοινό “οικόπεδο”. Οι στόχοι των “Μακεδόνων του Πιρίν” είναι να εκβουλγαρίσουν και την υπόλοιπη Μακεδονία και όχι να εκμακεδονίσουν τον χώρο γύρω τους με πρώτη τη Βουλγαρία. Μπορούν να συνυπάρξουν επί αιώνες στον ίδιο χώρο με τους Έλληνες, χωρίς να αισθάνεται κάποιος από αυτούς “αλύτρωτος”. Γι’ αυτόν τον λόγο η “Μακεδονία του Πιρίν” δεν αποτέλεσε ποτέ πρόβλημα για τους Έλληνες της Μακεδονίας.
Το ίδιο “άφλεκτη” είναι και η “Μακεδονία του Αιγαίου”. Αυτή η Μακεδονία είναι “άφλεκτη”, γιατί οι στόχοι της είναι οι στόχοι των Ελλήνων και —όπως συμβαίνει και με την περίπτωση των Βουλγάρων— δεν αποτελεί στόχο των Ελλήνων της Μακεδονίας να “ενωθούν” με τους Βούλγαρους ή τους Αλβανούς ή τους Σέρβους της υπόλοιπης Μακεδονίας. Είναι “συγκάτοικοι” στον ίδιο χώρο και όχι “αδέρφια”. Δεν έχουν κοινούς στόχους, γιατί δεν είναι ίδιοι. Ο καθένας από αυτούς έχει ανάγκη τον δικό του χώρο και δεν αισθάνονται χωρισμένοι, που ονειρεύονται την “ένωση”.
Η μόνη ιδιομορφία της “Μακεδονίας του Αιγαίου” είναι ότι αυτή είναι η αυθεντική Μακεδονία. Η μόνη αυθεντική. Γιατί συμβαίνει αυτό; Γιατί απλούστατα είναι η ελληνική. Γιατί τόσο η λέξη Μακεδονία όσο και η λέξη του γεωγραφικού της προσδιορισμού —που είναι η λέξη Αιγαίο— ανήκουν στην ίδια γλώσσα, ενώ δεν συμβαίνει το ίδιο με τις λέξεις Πιρίν ή Βαρδάρη, οι οποίες είναι σλαβικές.  Ο όρος “Μακεδονία του Αιγαίου” είναι ταυτόσημος με τον όρο ιστορική “Μακεδονία” και γι’ αυτόν τον λόγο δεν χρησιμοποιείται από κανέναν, εφόσον λειτουργεί ως πλεονασμός. Η “Μακεδονία του Αιγαίου” είναι όμοια με τη Μακεδονία της αρχαιότητας, εφόσον την κατοικούν Έλληνες και μιλούν Ελληνικά. Αυτή η Μακεδονία είναι η αυθεντική και ανήκει σ’ αυτούς, οι οποίοι δημιούργησαν όχι μόνον τη λέξη Μακεδονία, αλλά και την ιστορία του όρου που περιγράφει αυτή η λέξη.
Δίπλα σ’ αυτά τα “άφλεκτα” έρχονται τώρα κάποιοι και τοποθετούν μια εύφλεκτη “βόμβα”. Η “Μακεδονία του Βαρδάρη” είναι “εύφλεκτη”, γιατί από τον γεωγραφικό όρο προσπαθούν κάποιοι να “εφεύρουν” νέα εθνική ταυτότητα και νέα εθνική γλώσσα. Από έναν κοινό γεωγραφικό όρο —ξένο προς την ιστορία τους ή τη γλώσσα τους— προσπαθούν να φτιάξουν εθνική ταυτότητα. Αυτό είναι το ψευδές και αυτό την καθιστά “εύφλεκτη”. Γιατί; Γιατί από την εθνική ταυτότητα και την εθνική γλώσσα εκφράζονται οι εθνικοί στόχοι. Γιατί, όπως είπαμε πιο πάνω, αυτοί, που κατοικούν τη “Μακεδονία του Βαρδάρη”, θα δηλώνουν εθνικά Μακεδόνες, ενώ στην πλειοψηφία τους είναι Βούλγαροι και Αλβανοί και η επίσημη γλώσσα τους “δικαιωματικά” θα ονομάζεται “μακεδονική”, ενώ είναι βουλγαρική.
Αυτοί λοιπόν οι “Μακεδόνες” θα προσδιορίσουν τους εθνικούς τους στόχους και αυτοί δεν θα είναι ούτε ελληνικοί, όπως είναι αυτοί της “Μακεδονίας του Αιγαίου”, ούτε βουλγαρικοί, όπως είναι αυτοί της “Μακεδονίας του Πιρίν”. Θα είναι με ψευδή στοιχεία “μακεδονικοί”. Άρα; Άρα θα καλλιεργείται μόνιμα ένας αλυτρωτισμός εξ’ αιτίας του μακεδονικού “οικοπέδου”. Θα αναζητείται μόνιμα η ένωση των αδερφών “Μακεδόνων” της “Μακεδονίας του Βαρδάρη” με αυτούς της “Μακεδονίας του Πιρίν” και της “Μακεδονίας του Αιγαίου”.
Άσχετα με το αν οι Έλληνες της “Μακεδονίας του Αιγαίου” ή οι Βούλγαροι της “Μακεδονίας του Πιρίν” δεν θα θέλουν ούτε καν να τους δουν τους Σκοπιανούς, αυτοί θα ζουν με τον αλυτρωτισμό. Θα επιβιώνουν ως σύνολο εξαιτίας αυτού του αλυτρωτισμού. Θα μιλούν οι Σκοπιανοί στο όνομα δήθεν όλων των “Μακεδόνων”, άσχετα αν δεν θα θέλει ο ένας να βλέπει τον άλλον. Θα μιλούν οι “ελεύθεροι” στο όνομα και των “σκλαβωμένων”, άσχετα αν αυτό δεν αντιπροσωπεύσει καμία πραγματικότητα. Γιατί θα το κάνουν αυτό; Γιατί αυτό θα είναι πλέον το εθνικό τους παραμύθι. Στην κυριολεξία παραμύθι, εφόσον θα βασίζεται σε ένα ψέμα.
Μιλάμε για πραγματικό ψέμα. Ψέμα, το οποίο αγγίζει τα όρια της ύβρεως. Τι σχέση μπορεί να έχει η ιστορική Μακεδονία του “Στρατηγού-Αυτοκράτορα” των Ελλήνων με τους Σλάβους “λαθρεπιβάτες” της “Λαθρομακεδονίας του Βαρδάρη”; Τι σχέση μπορεί να έχει η έννοια Μακεδονία με όλους τους γύφτους και τσιγγάνους της πρώην Γιουγκοσλαβίας, που μάζεψε ο Τίτο στα Σκόπια; Τι σχέση μπορεί να έχει η υποχρεωτικά ελληνική γλώσσα της διαχρονικής Μακεδονίας με τη βουλγαρική γλώσσα του νεοσύστατου κράτους της FYROM; Τι σχέση μπορεί να έχει η μακεδονική ιστορία με τους εμπόρους ναρκωτικών του Γκρουέφσκι;
Γι’ αυτόν τον λόγο είπαμε ότι με τη νέα πρόταση απειλούνται με “ανάφλεξη” ολόκληρα τα Βαλκάνια. Το “Μακεδονικό Ζήτημα” δεν απειλεί πλέον μόνον την Ελλάδα. Απειλεί πλέον εξίσου και τη Βουλγαρία και άρα σύντομα θα κληθεί κι αυτή να το αντιμετωπίσει. Ό,τι πρόβλημα δημιουργεί το “Μακεδονικό Ζήτημα” στην Ελλάδα, δημιουργεί και στη Βουλγαρία. Δεν θα είναι πλέον μόνον η “Μακεδονία του Αιγαίου” στόχος των Σκοπιανών, αλλά και η “Μακεδονία του Πιρίν”. Απλά η Ελλάδα απειλείται εξαιτίας του πνευματικού μέρους της έννοιας Μακεδονίας, ενώ η Βουλγαρία απειλείται εξαιτίας του υλικού μέρους της έννοιας της Μακεδονίας.
Η Βουλγαρία μάλιστα απειλείται πιο άμεσα, γιατί οι κάτοικοι της “Μακεδονίας του Πιρίν” μιλάνε την ίδια γλώσσα και έχουν τις ίδιες παραδόσεις με την πλειοψηφία των Σκοπιανών. Με λίγες έξωθεν υπερατλαντικές παρεμβάσεις, κάποιες προβοκάτσιες και μερικά κοντέινερ ναρκωδολάρια μπορεί μέσα σε λίγες ημέρες να τιναχθεί στον “αέρα” η ενότητα του βουλγαρικού κράτους. Αυτή η κατάσταση μας αφορά άμεσα, γιατί απειλείται με αποσταθεροποίηση ολόκληρη η περιοχή. Η συμμορία του Γκρουέφσκι μπορεί ν’ αποκτήσει χαρακτηριστικά “καταλύτη” για τις εξελίξεις στην περιοχή. Μια συμμορία απόλυτα εκβιάσιμη και η οποία εξυπηρετεί τα συμφέροντα όποιου μπορεί να την απειλήσει.
Το “κλειδί” της κατάστασης το κατέχει η Ελλάδα. Από αυτήν εξαρτάται αν θα συνεχιστούν οι αθλιότητες ή όχι. Η Ελλάδα θ’ αποφασίσει αν θα επιτρέψει τις αποσταθεροποιητικές τάσεις να εκδηλωθούν. Αρκεί να μην αναγνωρίσει την πρωτίστως αντιβαλκανική πρόταση των ιμπεριαλιστών και δεν υπάρχει κίνδυνος. Προδότης θα είναι όποιος Έλληνας ηγέτης τολμήσει ν’ αποδεχθεί αυτόν τον όρο. Ας προσέχει ο Παπανδρέου τι υπογράφει, γιατί οι καιροί είναι ύποπτοι και ο ελληνικός λαός είναι πολύ πληγωμένος —και εξαιτίας πολλών θεμάτων— για ν’ ανεχθεί επιπλέον και μια νέα εθνική προδοσία.
“ΒΑΡΔΑΡΙΑ” και τέλος. Έννοια, η οποία σέβεται απόλυτα τη γεωγραφία της χώρας, την κοινή παράδοση των μειονοτήτων της και ως λέξη ανήκει στον γλωσσικό πλούτο της πλειοψηφίας των κατοίκων της. Μια έννοια, την οποία δεν την εφηύραν οι Έλληνες αλλά οι ίδιοι και την έχουν χρησιμοποιήσει στο παρελθόν. Στη χειρότερη περίπτωση “Μακεδονική ΒΑΡΔΑΡΙΑ”, εφόσον για πρακτικούς λόγους επιμένουν να δανείζονται ξένους γεωγραφικούς προσδιορισμούς και θέλουν ως “νέοι” στην κοινωνία των Εθνών να εντοπίζονται εύκολα στον χάρτη. Η μόνη χάρη που ως Έλληνες μπορούμε να τους κάνουμε, για να μην τους ψάχνουν κάποιοι δίπλα στην Γκάμπια ή τη Μπούργκινα Φάσο.
Μια πολυεθνική ΒΑΡΔΑΡΙΑ —όμοια με το Βέλγιο ή την Ελβετία, για παράδειγμα— εφόσον δεν υπάρχει ιστορικά καταγεγραμμένο βαρδαρικό έθνος. Βαρδαρία, με επίσημη υπηκοότητα των κατοίκων της τη βαρδαρική και με επίσημη γλώσσα τη βαρδαρική διάλεκτο της βουλγαρικής.
Πρέπει να καταλάβουν οι γείτονές μας ότι είναι μικρά τα εθνικά τους “ποδαράκια”, για να φορέσουν αυτοκρατορικά “παπούτσια”. Να τελειώνει η πλάκα με τους εμπόρους ναρκωτικών, που κυβερνάνε τα Σκόπια.
 
 
ΠΑΝΑΓΙΩΤΗΣ ΤΡΑΪΑΝΟΥ

 

Share: