Ο ΑΓΡΟΤΗΣ της δοκιμασμένης χθεσινής και σημερινής πολιτικής των μεγάλων κομμάτων βιώνει μια πρωτοφανή κατάντια. Σήμερα είναι φτωχότερος από ποτέ. Η ανεξέλεγκτη ακρίβεια και η λεηλασία του κόπου του, τον έχουν καθηλώσει στην απόλυτη φτώχεια.
Ο αγρότης με άγχος, στερήσεις και κόπο προσφέρει όσο μπορεί στην κοινωνία μέσα από την προσπάθειά του να συντηρήσει την οικογένειά του και —αν τα καταφέρει, συνειδητοποιώντας την άσχημη δική του κατάσταση— να σπουδάσει όπως-όπως και ό,τι κι ό,τι μέσα από δάνεια τα παιδιά του, υποθηκεύοντας τα χωράφια του και τα σπίτια του.
Δεν είναι δυνατόν ένα λίτρο γάλα, που απαιτεί άπειρο κόπο και κόστος παραγωγής να κοστίζει το ίδιο με μια απλή εμφιάλωση νερού από μια οποιαδήποτε πηγή. Δεν είναι δυνατόν ένας αγρότης να χρειάζεται να πουλήσει δέκα κιλά βαμβάκι ή δέκα κιλά μήλα ή δέκα κιλά σιτάρι, για ν’ αγοράσει ένα πακέτο τσιγάρα. Δεν είναι δυνατόν να πουλάς την ημερήσια παραγωγή γάλακτος μισού κοπαδιού, για να πάρεις ένα απορρυπαντικό. Η υποτίμηση των αγροτικών προϊόντων έναντι των υπολοίπων προϊόντων γίνεται σε όλα τα επίπεδα αντιληπτή.
Αν αυτά γίνονταν επί Τουρκοκρατίας, θα είχε ξεσπάσει ΕΠΑΝΑΣΤΑΣΗ. Σήμερα γίνεται και κανένας δεν αντιδρά, γιατί τα κόμματα έχουν “υπνωτίσει” τον αγροτικό κόσμο και τον κοροϊδεύουν συστηματικά.
ΣΧΟΛΙΑ